Τζούλιος Συναδινός: Ελληνικό ποδόσφαιρο – Εξυγίανση ή εξομάλυνση;
Σήμερα, όμως, βρισκόμενοι μάλιστα εκτός μνημονίων, μπορούμε να διαγνώσουμε την πολιτική, οικονομική και κοινωνική βαρύτητα του αθλητισμού σε όλες τις εκφάνσεις του; Ερασιτεχνική και επαγγελματική. Το πολιτικό στελεχικό μας δυναμικό θα πάψει να προσεγγίζει το αθλητικό φαινόμενο με φίλαθλη οπτική;
Γιατί κύριε Αυγενάκη παρεμβαίνετε; Γιατί κύριε Αυγενάκη διορίσατε δυο μέλη; Γιατί; Σωστή κριτική αλλά κοινώς αποδεκτή. Από όλες τις πλευρές του κοινοβουλίου. Υποθέτω κι από τις πιο συντηρητικές. Κι ακόμα πιο πετυχημένο το στρίμωγμα της ΝΔ με το αίτημα ονομαστικής ψηφοφορίας. Όλα πολύ καλά.
Όμως, εμείς ως αριστερά, θα αξιοποιήσουμε το πλούσιο προγραμματικό μας κεφάλαιο; Θα προτείνουμε ρηξικέλευθες λύσεις για την κάθαρση και την πραγματική εξυγίανση; Πολιτικό θάρρος χρειάζεται για εις βάθος αλλαγές:
• Ανταποδοτικότητα από τoν επαγγελματικό προς τον ερασιτεχνικό αθλητισμό
• 5% από τα έσοδα του στοιχήματος στον ερασιτεχνικό αθλητισμό και στους εργαζόμενους επαγγελματίες αθλητές
• Νέες συλλογικές αντιμονοπωλιακές μορφές διοίκησης και λειτουργίας των ομάδων, στο παράδειγμα των θεσμοθετημένων μοντέλων της Ισπανίας και της Γερμανίας
• Θεσμούς βασικού μετόχου και ασυμβίβαστων στον επαγγελματικό αθλητισμό
• Κοινοβουλευτική Επιτροπή Διαφάνειας κι Ελέγχου του επαγγελματικού αθλητισμού
• Θέσπιση του «Συνηγόρου του Φιλάθλου»
• Κεντρική Σχολή Διαιτησίας
• Σύγχρονη και αδέσμευτη αθλητική δικαιοσύνη
• Κατοχύρωση του δικαιώματος στην εργασία των πτυχιούχων ΑΕΙ προπονητών ποδοσφαίρου
• Έλεγχος και κανόνες στα δίκτυα διαμεσολαβητών, manager
Αυτά και άλλα μέτρα αποτελούν πραγματική εξυγίανση που οφείλει να επιδιώκει η αριστερά. Τα μέχρι σήμερα τετριμμένα αποτελούν την λεγόμενη «εξομάλυνση» της ΕΠΟ. Η διαφορά είναι προφανής και τα αποτελέσματα τα βλέπουμε.