Macro

22
11

Αλέξης Χαρίτσης: Η βία κατά των Γυναικών συνδέεται άμεσα με τις παγιωμένες κοινωνικές και οικονομικές δομές εξουσίας

Πρέπει να χτυπήσουμε τη ρίζα του φαινομένου. Τις παγιωμένες διακρίσεις και προκαταλήψεις σε βάρος των γυναικών. Τις άνισες σχέσεις εξουσίας ανάμεσα στα δύο φύλα που καθιστούν τις γυναίκες συστηματικά επισφαλείς. Χρειάζεται να αναμετρηθούμε καθημερινά με τις επικρατούσες νόρμες και αντιλήψεις που δικαιολογούν τη βία κατά των γυναικών: τον διάχυτο σεξισμό, τον μισογυνισμό, την κουλτούρα του βιασμού. Να παρέμβουμε σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής, στην οικογένεια, το σχολείο, την εργασία, τα μήντια, τον δημόσιο βίο. Ξανά και ξανά μέχρι να πετύχουμε μια βαθιά πολιτισμική αλλαγή. Να δημιουργήσουμε μια κουλτούρα που δεν θα είναι σεξιστική και που δεν θα εκθέτει τις γυναίκες στον φόβο της βίας.
22
11

Αννέτα Καββαδία: Να παλέψουμε τον φόβο απέναντι στο διαφορετικό, το μίσος προς ό,τι δεν είναι οικείο

Για να μην διαπραχθούν ξανά και άλλα εγκλήματα ρατσιστικού μίσους, για να μην ξαναβρεθούμε αντιμέτωποι και με άλλες δολοφονίες σαν τη δολοφονία τoυ Ζακ, για να υπάρξει η αλλαγή αντιλήψεων που έχει ανάγκη η ελληνική κοινωνία, χρειάζεται πρώτα από όλα συνεχής αντίδραση και αντίσταση απέναντι στον βαθύτατα ρατσιστικό, σεξιστικό, ομοφοβικό, τρανσφοβικό, ξενοφοβικό λόγο που διαχέεται ανεμπόδιστος τριγύρω μας δηλητηριάζοντας αυτιά και καρδιές, υποδαυλίζοντας τον φόβο απέναντι στο διαφορετικό, το μίσος προς ό,τι δεν είναι οικείο.
22
11

Φως και δικαιοσύνη

Δεν ξεχνάμε. Τους αυτόκλητους εισαγγελείς των πάνελ. Τους συνηγόρους της αυτοδικίας. Τα γκάλοπ που προεξοφλούσαν ότι πρόκειται για νόμιμη άμυνα. Τους “καλά του έκαναν”. Τους “καλά να πάθει τέτοιος που ήταν”. Τους “έχουμε γεμίσει γκέι”. Τους ακροδεξιούς που ενθουσιάζονται με τα λιντσαρίσματα. Τους δεξιούς πολιτικάντηδες που έσπευσαν να χαϊδολογήσουν αυτή την αποκτήνωση. Τους “αυτή είναι η πρακτική της αστυνομίας και σε όποιον αρέσει”.
22
11

Για μια Αριστερή Ψηφιακή Πολιτική

Στόχος της αριστερής ψηφιακής πολιτικής είναι να φέρει πιο κοντά το δημόσιο τομέα και την κοινωνία με την ψηφιακή γνώση και εξυπηρέτηση, ώστε να γίνει η καθημερινότητα του πολίτη πιο εύκολη και την ίδια στιγμή να αναβαθμιστεί ο ρόλος του εργαζόμενου ως κεντρικού παράγοντα.
20
11

Μύθοι και ανακρίβειες για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια

Η δημόσια συζήτηση για το πανεπιστήμιο περιστρέφεται ξανά γύρω από την αναθεώρηση του άρθρου 16 και τη δυνατότητα ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων. Από τους θιασώτες της αναθεώρησης προβάλλεται μια σειρά από μύθους και ανακρίβειες, ενώ συστηματικά και σκοπίμως δυσφημείται το δημόσιο πανεπιστήμιο. Αν κάποιος ανατρέξει στο δημόσιο διάλογο πριν από 10 χρόνια, ο οποίος σφραγίστηκε από τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις της πανεπιστημιακής κοινότητας, θα διαπιστώσει ότι είναι πανομοιότυπος με το σημερινό. Οι υποστηρικτές της πρότασης δεν κατάφεραν να «μάθουν» από τα αδιέξοδα στα οποία έχουν βρεθεί τα ιδιωτικά πανεπιστήμια διεθνώς και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να ενισχύουν την ιδεολογική διάσταση μιας ακραίας νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Πώς αλλιώς να γίνει κατανοητή η πλήρης έλλειψη έστω και μία έκθεσης βιωσιμότητας ενός τέτοιου πανεπιστημίου; Πώς είναι δυνατόν να μας προτρέπει η Ν.Δ. τόσα χρόνια για να ιδρυθούν ιδιωτικά πανεπιστήμια και να μην παρουσιάζει ούτε μία μελέτη; Δεν το κάνει γιατί τα έξοδα σε ένα έστω μικρό ίδρυμα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης είναι τόσα πολλά που θα χρειαστεί η επιβολή πολύ υψηλών διδάκτρων! Απουσιάζει από τους υποστηρικτές της αναθεώρησης το όραμα για την εκπαίδευση, την ανάπτυξη και την καινοτομία, ενώ τα ιδιωτικά πανεπιστήμια παρουσιάζονται ως πανάκεια, στη βάση μύθων και ψευδών στοιχείων.
20
11

Δέκα δράσεις-ασπίδα για όλα τα παιδιά

Η Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού πρέπει να υπενθυμίζει σε όλους μας ότι δεν έχουμε το δικαίωμα να αφήσουμε να περάσει έστω κι ένα 24ωρο χωρίς τα παιδιά να βρίσκονται στο επίκεντρο. Εμείς οραματιζόμαστε ένα κοινωνικό κράτος που αγκαλιάζει τα παιδιά όλου του κόσμου, ανεξαρτήτως χρώματος, εθνικότητας και θρησκείας. Αποτελεί βαθιά πεποίθησή μας ότι η καταγωγή δεν μπορεί να καθορίζει το μέλλον του κάθε παιδιού και για τον λόγο αυτό η παιδική προστασία βρίσκεται στον πυρήνα της πολιτικής της κυβέρνησής μας. Πιστεύουμε ότι τα μέτρα για το παιδί πρέπει να είναι οριζόντια και να μην απευθύνονται μόνο στην ακραία φτώχεια. Στο πλαίσιο αυτό, στο υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, υλοποιούμε 10 εμβληματικές δράσεις που αλλάζουν καταλυτικά τον χάρτη της παιδικής προστασίας από το 2015 και μετά.
20
11

Τομέας Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ: Καμία ανοχή στην καταστολή και τον αυταρχισμό

Ως Τομέας Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, καταδικάζουμε την αναίτια και απρόκλητη επίθεση από τις αστυνομικές δυνάμεις στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας εναντίον διαδηλωτών που περπατούσαν στον δρόμο χωρίς να έχουν προκαλέσει το οποιοδήποτε γεγονός το βράδυ της 17 Νοέμβρη. Καλούμε το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη αφενός να παρέμβει, ώστε να διερευνηθούν σε βάθος οι πράξεις της αστυνομίας και να αποδοθούν ευθύνες, αφετέρου να προχωρήσει άμεσα σε ένα ολικό σχέδιο και σε δραστικές κινήσεις για τον εκδημοκρατισμό –επιτέλους- των σωμάτων ασφαλείας. Παρά τις προσπάθειες, που οδήγησαν τα τελευταία χρόνια σε μείωση της καταστολής, γίναμε για μια ακόμα φορά μάρτυρες εικόνων βίας και ντροπής. Δεν μπορούμε, πλέον, να παραμένουμε στο ίδιο έργο θεατές... Η απρόκλητη και αναίτια βία από τις δυνάμεις καταστολής, δεν θα πρέπει να βρίσκει καμία ανοχή ιδιαίτερα από μία κυβέρνηση με κορμό την αριστερά. Γιατί τέτοια φαινόμενα πλήττουν ευθέως και δεν τιμούν κανένα κράτος δικαίου. Γιατί πολύ περισσότερο τέτοια φαινόμενα δεν αξίζουν σε καμιά δημοκρατική κοινωνία και σε κανέναν άνθρωπο που ασκεί το αναφαίρετο δικαίωμά του να διαδηλώνει, να παλεύει για τη διατήρηση των δημοκρατικών αξιών και τη μνήμη των λαϊκών αγώνων, όπως η εξέγερση του Πολυτεχνείου. Ιδιαίτερα σήμερα, που η ανάδειξη της συλλογικής μνήμης των δημοκρατικών αγώνων είναι πιο κρίσιμη από ποτέ, με την επέλαση και την άνοδο της ακροδεξιάς και του φασισμού σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, η αμαύρωση της πορείας του Πολυτεχνείου από κρατική καταστολή αποτελεί ισχυρό πλήγμα για το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του συνέρχεσθαι και για τη δημοκρατία.
20
11

ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Αντιμέτωπη με ένα πρόβλημα που δεν μπορεί να λύσει

Οι εξελίξεις, ιδιαίτερα μετά την εμβληματική απόφαση για μη περικοπή των συντάξεων, αν επιβεβαιώνουν κάτι είναι ότι το καθεστώς μετά το τέλος του προγράμματος είναι πολύ πιο κοντά σ΄ αυτό που έλεγε η κυβέρνηση, για αυξημένους βαθμούς ελευθερίας στην οικονομική πολιτική κτλ, και πολύ μακριά από το τέταρτο μνημόνιο που υποστήριζε η ΝΔ. Αυτό τώρα φαίνεται στην πράξη και κάνει την αντιπολίτευση να ζει σε συνεχείς αντιφάσεις. Δεν μπορεί να μην ψηφίζει θετικά μέτρα, θα τα στηλιτεύει ως παροχές και θα υπόκειται σε κριτική από τη νεοφιλελεύθερη ή αντιΣυριζα πλευρά της ότι δέχεται την ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ, ότι δεν κάνει αντιπολίτευση!
18
11

Επισημάνσεις

Επιβεβαιώθηκε το δημοσίευμα των "Νέων", ότι οι συντάξεις τελικά κόβονται. Άμα είσαι έγκυρη εφημερίδα, αυτά τα παίζεις στα δάχτυλα. Και το δημοσίευμα για την οργή του Πατριάρχη επιβεβαιώθηκε. Δεν είδατε που έχει πέσει 15 βαθμούς η θερμοκρασία; Ο Πατριάρχης το διέψευσε βέβαια, αλλά είναι γνωστός συριζαίος θολοκουλτουριάρης και δεν πρέπει να τον παίρνουμε τοις μετρητοίς. Ειδικά όταν διαψεύδει θέματα που τον αφορούν άμεσα. Επίσης τελεί σε καθεστώς ομηρείας από την Τουρκία. Τουλάχιστον μέχρι να ξαναπάρουμε την Πόλη. Και αυτό δεν μπορεί να είναι άσχετο με το γεγονός ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έδωσε το μακεδονικό για να πάρει τις συντάξεις. Κάποια σχέση πρέπει να έχει.
18
11

Βίαιες απολαύσεις της εξουσίας

Το λέει και ο Σαίξπηρ στο «Ρωμαίος και Ιουλιέτα»: «Αυτές οι βίαιες απολαύσεις έχουν βίαια τέλη». Φαίνεται πως η ίδια ιστορία επαναλαμβάνεται αενάως (δεν έχει εδώ τόση σημασία αν επαναλαμβάνεται ως φάρσα ή ως τραγωδία, αλλά το ότι επαναλαμβάνεται ως απόλυτη απόδειξη της ανθρώπινης κωμικοτραγικής κατάστασης): ο έρωτας τυφλώνει. Και πολύ περισσότερο ο έρωτας για την εξουσία. (Κάτι που καλό είναι να μην το ξεχνούν και οι σημερινοί «περιστασιακοί»). Εδώ, άλλους τους έκανε να βλέπουν αριθμούς τραπεζικών λογαριασμών και να λένε ότι είναι αριθμοί τηλεφώνων. Τι να λέμε τώρα... Κι όποιος δεν ερωτεύτηκε ποτέ, δεν βλέπει την τύφλα του. Ρωτήστε και τον Κώστα Σημίτη. Ή τον Αντώνη Σαμαρά, με το συμπάθιο.