Παύλος Κλαυδιανός

25
02

Τα μέτωπα της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ

Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε, όταν προσεγγίζουμε το ζήτημα [των συμμαχιών] είναι ότι δεν υπάρχει μια περιοχή μόνο που οφείλουμε να μελετήσουμε και να σχεδιάσουμε πολιτική γι΄ αυτήν, την κεντροαριστερά, αλλά και μια άλλη περιοχή που είναι ο κόσμος που ψήφιζε τον ΣΥΡΙΖΑ το 2015, ακόμη και τον Σεπτέμβρη, και τώρα σταθερά κρατά απόσταση, χωρίς να πηγαίνει σε άλλο κόμμα. Προφανώς δεν κρατά αυτή τη στάση διότι ο ΣΥΡΙΖΑ πήγε πολύ αριστερότερα. Οι απλοποιήσεις, στο θέμα αυτό, βλάπτουν. Συνολικά, όμως, η διεύρυνση της επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ και των συμμάχων του πρέπει να στηριχθεί σε έναν διάλογο πάνω σε προγραμματικές θέσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να προχωρήσει γρήγορα σ΄ αυτό το θέμα, δεν αρκούν τα μέτρα –πολύ σημαντικό σίγουρα– ανακούφισης της κοινωνίας. Δεν αρκεί ούτε το ό,τι φτάσαμε στο τέλος του προγράμματος χωρίς να ναυαγήσουμε, προστατεύοντας συγχρόνως όσο μπορούσαμε τα θύματα των μνημονίων και της κρίσης και θεμελιώνοντας την προοπτική σταθερής ανάπτυξης. Χρειάζεται και το επεξεργασμένο πρόγραμμα για τη νέα τετραετία. Γι΄ αυτό, κυρίως, θα σε επιλέξουν. Αυτό είναι, εξάλλου, και το στέρεο έδαφος που μπορεί να συντεθούν απόψεις και να συνυπάρξουν οι δυνάμεις και από τις δυο πλευρές που αναφέρθηκαν προηγουμένως.
Περισσότερα »
16
02

Ανασχηματισμός που προκαλεί ερωτήματα

Το κύρος του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησής του, υποδεικνύει ότι δεν πρέπει το ενδιαφέρον να είναι μονοσήμαντο προς την Κεντροαριστερά. Υπάρχει και η Αριστερά, την οποία μπορεί να τη συναντήσει κανείς με πολλές μορφές - διανοούμενοι, καλλιτέχνες, ακτιβιστές, συνδικαλιστές, ανένταχτοι αριστεροί και αριστερές… Υπάρχει πολιτική και γι΄ αυτή την πλευρά; Υπάρχει σχέδιο προσέγγισης με όλο αυτό το δυναμικό; Το βέβαιο είναι ότι υπάρχει καθυστέρηση εδώ.
Περισσότερα »
14
02

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Απρόθυμη για σύμμαχος της αντιπολίτευσης

Οι χειμερινές προβλέψεις της Κομισιόν για την ελληνική οικονομία επιβεβαιώνουν ότι βαθμιαία σταθεροποιείται η πορεία ανάκαμψής της. Το γεγονός, όμως, ότι στην Ευρωζώνη κατέφθασε ήδη η σαφής συγκράτηση και η αβεβαιότητα για το μέλλον, μπορεί να τονίζει την αντοχή της ελληνικής οικονομίας, αλλά ταυτόχρονα προκαλεί και ανησυχία. Το σημαντικό είναι ότι η άνοδος του ελληνικού ΑΕΠ οφείλεται κυρίως στην άνοδο της εγχώριας ζήτησης, σε μεγάλο βαθμό λόγω αύξησης της απασχόλησης, αλλά και στις εξαγωγές. Πράγματι, οι εξαγωγές το 2018 αυξήθηκαν κατά 15,7% ενώ και τον Νοέμβριο –έναν πολύ δύσκολο μήνα για την απασχόληση- συνεχίστηκε η μείωση της ανεργίας στο 18,5% από 18,6% τον Οκτώβριο και 21,1% τον Νοέμβρη του 2017.
Περισσότερα »
31
01

Μια δύσκολη υπόθεση έκλεισε νικηφόρα. Μια δυσκολότερη έχει ήδη αρχίσει.

Χρειάζεται σύνεση και σοβαρή μελέτη στο πώς θα παρέμβουμε να μαζέψουμε τους πικρούς καρπούς που γέννησε η αντιπαράθεση και η μισαλλοδοξία. Όλες οι δημοκρατικές δυνάμεις πρέπει να συμπορευθούν για να αποκρουστεί αυτός ο μείζον κίνδυνος για τη δημοκρατία στη χώρα μας. Η ΝΔ, το είδαμε όλοι αυτό, δεν είναι μια, είναι τουλάχιστον τρεις. Πρέπει κι αυτές οι δυνάμεις της να κληθούν σ΄ αυτό τον αγώνα. Σε κάθε περίπτωση, όμως, οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, όλοι όσοι στήριξαν και ψήφισαν «ναι» στη συμφωνία, με ανοιχτό πνεύμα και χωρίς αποκλεισμούς, πρέπει να οργανώσουν αυτό το κίνημα διαλόγου και συζήτησης για τη σημασία της. Να αρχίσουν αμέσως η συνεργασία και οι επαφές μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων, των επιστημονικών και πολιτιστικών δυνάμεων, των συνδικάτων, των κινημάτων πολιτών των δύο χωρών. Οι δυο κυβερνήσεις να πάρουν αμέσως κοινές πρωτοβουλίες στα Βαλκάνια για την ειρήνη, τη συνεργασία και την συνανάπτυξη. Όσοι στάθηκαν στο «όχι», ως συνέπεια μιας σύνθετης και δύσκολης διαδικασίας δεκαετιών, που καλλιεργούσε το φόβο, την επιθετικότητα και τον εθνικισμό, πρέπει γρήγορα να δουν τους θετικούς καρπούς της συμφωνίας.
Περισσότερα »
23
01

Το αντισυριζαϊκό μέτωπο σε δοκιμασία

Η αντιπολίτευση με την τυφλή στάση της απέναντι στην κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν κατανόησε ότι με την συμφωνία των Πρεσπών ανατρέπονται πολλά από τα στερεότυπα που λέγονταν, ιδίως για τον ΣΥΡΙΖΑ: κόμμα λαϊκιστικό, αντιευρωπαϊκό, καιροσκοπικό, προσκολλημένο στην εξουσία, άτολμο κ.τ.λ. κ.τ.λ. Ποιος τα πιστεύει, πλέον, όλα αυτά; Κανείς ούτε εδώ, ιδίως μετά το διαζύγιο, λόγω των Πρεσπών, με τους ΑΝΕΛ, ούτε στο εξωτερικό. Είναι πραγματικά κωμικό να διαβάζει κανείς αναλύσεις στον αντικυβερνητικό Τύπο, οι οποίες να εγκαλούν τους ξένους ηγέτες, όπως π.χ. την κ. Μέρκελ, ότι «μετά τον Αύγουστο του 2015 δεν ενδιαφέρθηκαν να παρακολουθήσουν, πίσω από τους δημοσιονομικούς δείκτες, τη μοίρα της ελληνικής μεσαίας τάξης. Τη μοίρα των θεσμών και των πανεπιστημίων». Το πιο πιθανό είναι η ψηφοφορία για τη Συμφωνία των Πρεσπών την ερχόμενη Παρασκευή να διαψεύσει για μια ακόμη φορά την αντιπολίτευση, της οποίας η βλάβη βάθους στο κύρος της δεν θα μετρηθεί με τους 151 ή παραπάνω ψήφους ή έστω με τη σχετική πλειοψηφία που θα πάρει η συμφωνία. Η αδυναμία των κομμάτων να πειθαρχήσουν τους βουλευτές τους είναι φανερή. Είτε με αποφάσεις για την ψήφο κατά συνείδηση (Το Ποτάμι), είτε με απειλές (ΚΙΝΑΛ), το ίδιο είναι. Ιδίως το ΚΙΝΑΛ, μετά την ανοιχτή διαφωνία του πρώην πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου και τη διαφοροποίηση του προέδρου της ΔΗΜΑΡ Θ. Θεοχαρόπουλου, είναι πολύ δύσκολο να διατηρήσει την ίδια, έως τώρα, επιθετική στάση έναντι στην κυβέρνηση. Οι Πρέσπες ήταν, και θα φανεί σύντομα μετά την έγκρισή της, τομή στο πολιτικό σύστημα.
Περισσότερα »
14
01

Ευθύνη και ανευθυνότητα

Το πιο αποκαρδιωτικό, το πιο υπονομευτικό των αριστερών ιδεών, μας χάρισε όμως το ΚΚΕ. Μόνο πως αυτή τη φορά η στάση της ηγεσίας του δεν συνιστά ένα λάθος τακτικής, που μετά από μερικές δεκαετίες κάποια άλλη ηγεσία θα αναγνωρίσει ότι ήταν λάθος. Η βλάβη είναι ιδεολογική και πάει πολύ βαθιά. Σε καμία ιστορική περίοδο κομμουνιστές, μπροστά στα εύλογα δικαιώματα ενός γειτονικού λαού, δεν είπαν ότι αυτό συνιστά αλυτρωτισμό! Συνδράμοντας έτσι και στην καταπίεση συμπολιτών μας, που αναγνωρίζονται ως Σλαβομακεδόνες και όλοι τους γνωρίζουμε. Για τη στάση του ΚΙΝΑΛ, ή σωστότερα του ΠΑΣΟΚ, ακόμη και αν κανείς χρειαστεί να θυμηθεί επιλογές του όπως το εμπάργκο επί Ανδρέα Παπανδρέου, μόνο ψυχολογικοί λόγοι μπορεί να την ερμηνεύσουν. Πρόκειται για το τραύμα έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν μπορεί να ξεπεράσει και να λειτουργήσει φυσιολογικά μέσα στο πολιτικό σύστημα. Όσο για τη ΝΔ, παίζει ένα επικίνδυνο παιχνίδι που δεν εμποδίζει απλώς τη λύση προβλημάτων όπως το Μακεδονικό, αλλά διαμορφώνει κλίμα πρόσφορο για την κανονική και επικίνδυνη έως φασιστική ακροδεξιά. Η εμπλοκή με τους ΑΝΕΛ ή σωστότερα η εμπλοκή από την αλλαγή από τον Π. Καμμένο της αρχικής στάσης τους, που προέβλεπε τη στήριξη της κυβέρνησης παρά την ισχυρή αντίθεση προς τη συμφωνία των Πρεσπών, κινδύνεψε και κινδυνεύει ακόμη να διακόψει το έργο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ-Οικολόγων σε ένα κρίσιμο σημείο. Η άρνηση της μεγάλης πλειοψηφίας των στελεχών των ΑΝΕΛ να δεχθεί αυτή τη θέση της ηγεσίας μπορεί και να οδηγήσει στη λύση της εμπλοκής.
Περισσότερα »
07
01

Η ΝΔ θα υποχρεωθεί να ανεχθεί την ανοχή

Η ΝΔ ελπίζοντας και στην πιθανότητα ακόμη να μην εξασφαλιστούν 151 «ναι», άφηνε να εννοηθεί ότι θα προκαλέσει, με πρόταση μομφής, την πτώση της κυβέρνησης και έτσι τη διενέργεια εκλογών. Αυτό τώρα φαίνεται, μάλλον, να το εγκαταλείπει, διότι οι ΑΝΕΛ έκαναν εκ νέου σαφές ότι άλλο απόρριψη της συμφωνίας και άλλο άρση εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Έτσι εισερχόμαστε στη μετά την ψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών περίοδο με σχετική υπεροχή του ΣΥΡΙΖΑ να επιλέξει το χρόνο των εκλογών και τον τρόπο που θα κυβερνά, δηλαδή ως κυβέρνηση μειοψηφίας, με ανοχή. Για πρώτη φορά το διευκρίνισε πολύ καθαρά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημ. Τζανακόπουλος. «Δεν προκύπτει ότι θα υπάρξει κατά κανένα τρόπο απώλεια της εμπιστοσύνης της Βουλής», σημείωσε και πρόσθεσε πως ανοίγει ο δρόμος η κυβέρνηση να προχωρήσει ως τις εκλογές με την ανοχή ενός μέρους του κοινοβουλίου κατά το πρότυπο της Πορτογαλίας και Ισπανίας. Πράγματι, η ΝΔ αντέδρασε αμέσως θέτοντας ζήτημα πολιτικής νομιμοποίησης της κυβέρνησης. «Δεν υπάρχει κυβέρνηση μειοψηφίας στην Ελλάδα μεταπολιτευτικά», σημείωσε η εκπρόσωπος της ΝΔ Μαρία Σπυράκη και σχολίασε δηκτικά τα επιχειρήματα του Δημ. Τζανακόπουλου με τη φράση «η ελπίδα πεθαίνει τελευταία». Μπορεί, ασφαλώς, η κυβέρνηση υπό καθεστώς ανοχής, να έχει περιορισμένα περιθώρια για μείζονες νομοθετικές πρωτοβουλίες, ωστόσο το πολιτικό πρόβλημα θα έχει η ΝΔ, ιδίως μετά από μία ήττα της στρατηγικής της, που ήταν να πλήξει τον ΣΥΡΙΖΑ μέσω του Μακεδονικού. Απεναντίας, ιδίως με την ψηφοφορία για το ΝΑΤΟ, είναι η ΝΔ, αν τελικά το καταψηφίσει, που θα προκαλέσει προβληματισμούς ακόμη και στους βουλευτές της και προβλήματα στις σχέσεις της με τους συμμάχους της.
Περισσότερα »
02
01

Ο «απρόθυμος» χωροφύλακας Τραμπ, και η ελληνική εξωτερική πολιτική

Πρώτον, δεν πρέπει να εγκαταλειφθεί επ΄ ουδενί η αυτόνομη πολιτική εξομάλυνσης των σχέσεων με την Τουρκία και η επίλυση των διαφορών με διάλογο ως επιλογή με αυτόνομη αξία. Οι δηλώσεις του υπουργού Άμυνας και στρατηγών, μάς βλάπτουν. Φαίνεται ότι οι Τούρκοι δεν τις παίρνουν στα σοβαρά, προς το παρόν. Όμως η αναφορά και μόνο στο ενδεχόμενο θερμού επεισοδίου από τον εκπρόσωπο των ΑΝΕΛ, που θα εμπόδιζε να έρθει η Συμφωνία των Πρεσπών στην ελληνική βουλή, είναι άκρως επικίνδυνη. Δεύτερον, μπορούν να παγώσουν κάποιες από τις συναντήσεις με προβληματικούς, ως προς τις σχέσεις τους με άλλες χώρες της περιοχής, συμμάχους ή και να ματαιωθούν, ή έστω να είναι τυπικές. Η επίσκεψη του πρωθυπουργού, αυτή τη στιγμή, στην Ιερουσαλήμ εμπίπτει σ΄ αυτό. Τρίτον, η σχέση της χώρας με τις ΗΠΑ απαιτεί επίσης περισσότερη επεξεργασία. Κυρίως δεν πρέπει να επιτραπεί να εκλαμβάνεται ως απειλή άλλου ή εμπόδιο ανάπτυξης σχέσεων με χώρες όπως, π.χ., το Ιράν ή και η Ρωσία, ή επηρεασμού της αυτόνομης πολιτικής μας έναντι, π.χ., της Τουρκίας. Μπορεί ο Τραμπ να λέει ότι δεν θέλει να είναι πλέον οι ΗΠΑ «χωροφύλακας του κόσμου», αλλά έστω και «απρόθυμος» δεν βγάζει τη στολή. Τέταρτον, η επιλογή ότι το ενεργειακό «πιέζει» για λύση του Κυπριακού κ.τ.λ. Έχει μεγάλες απαιτήσεις, διαφορετικά προκαλεί ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και εμπεριέχει κινδύνους. Απαιτεί, όμως, και επίλυση του Κυπριακού και άρα η ελληνική πλευρά, με βάση το ναυάγιο του Κραν Μοντάνα και τη γνώση των παραγόντων που το προκάλεσαν, δεν ακολουθεί τις επιλογές Αναστασιάδη, όταν δεν συμφωνεί.
Περισσότερα »
26
11

Πού θα γίνει η αντιπαράθεση το κρίσιμο 2019;

Οταν ο έγκυρος συστημικός αντιπολιτευτικός Τύπος υποδέχεται την κατάθεση του προϋπολογισμού για το 2019 με ένα μονόστιλο στην πρώτη σελίδα. Όταν την επομένη θάβει τη σπουδαία είδηση για την απόφαση του EFSF/ESM για ενεργοποίηση των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος που κρατούν τις δαπάνες εξυπηρέτησής του ως το 2033 κάτω από το 15% του ΑΕΠ στις εσωτερικές οικονομικές σελίδες. Τότε το πού θα γίνει η αντιπαράθεση το κρίσιμο 2019, που πρέπει να επιλέξει η κυβέρνηση να είναι κεντρικός άξονας της αντιπαράθεσης με την ΝΔ είναι πολύ καθαρό. Και ελπίζουμε να φθάσει το ίδιο σαφές, επιτέλους, τόσο στο Μαξίμου όσο και στην Κουμουνδούρου.
Περισσότερα »
20
11

ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Αντιμέτωπη με ένα πρόβλημα που δεν μπορεί να λύσει

Οι εξελίξεις, ιδιαίτερα μετά την εμβληματική απόφαση για μη περικοπή των συντάξεων, αν επιβεβαιώνουν κάτι είναι ότι το καθεστώς μετά το τέλος του προγράμματος είναι πολύ πιο κοντά σ΄ αυτό που έλεγε η κυβέρνηση, για αυξημένους βαθμούς ελευθερίας στην οικονομική πολιτική κτλ, και πολύ μακριά από το τέταρτο μνημόνιο που υποστήριζε η ΝΔ. Αυτό τώρα φαίνεται στην πράξη και κάνει την αντιπολίτευση να ζει σε συνεχείς αντιφάσεις. Δεν μπορεί να μην ψηφίζει θετικά μέτρα, θα τα στηλιτεύει ως παροχές και θα υπόκειται σε κριτική από τη νεοφιλελεύθερη ή αντιΣυριζα πλευρά της ότι δέχεται την ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ, ότι δεν κάνει αντιπολίτευση!
Περισσότερα »