Παντελής Μπουκάλας

17
03

Από τον «λοιμό του Θουκυδίδη» στον κορωνοϊό

Πόσοι πιστεύουν στο σενάριο της εργαστηριακής κατασκευής του ιού και της συναφούς μαλθουσιανής χρήσης του; Είναι περίπου ισάριθμοι όσων στην αρχή της κρίσης δήλωναν σίγουροι πως θα τον μεταφέρουν στη Δύση οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, έτσι κι αλλιώς μολυσμένοι στις  κυρίαρχες αναπαραστάσεις μας. Το ότι δεν ήρθαν έτσι τα πράγματα, δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν θα μπορούσε να έχουν έρθει. Οπερ έδει δείξαι... Ανάμεσα στα πολλά που μαθαίνουμε από τον Θουκυδίδη, ιδιαίτερη σημασία έχουν τα εξής πέντε: Πρώτον, και ο λοιμός των Αθηνών ήταν οιονεί παγκόσμιος: «Η αρρώστια άρχισε, όπως λέγεται, πρώτα από την Αιθιοπία, στην Ανω Αίγυπτο, κατέβηκε έπειτα στην Αίγυπτο και στη Λιβύη και στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας του Βασιλέως», της Περσίας δηλαδή (στη μετάφραση του Ν. Μ. Σκουτερόπουλου, που ταυτίζει την Αιθιοπία με το Σουδάν, εκδ. Πόλις, 2011). Δεύτερον, και τότε συνωμοσιολογική ήταν η πρώτη, αυθόρμητη εξήγηση, αφού οι Αθηναίοι έλεγαν πως οι Πελοποννήσιοι είχαν ρίξει δηλητήριο στις δεξαμενές του Πειραιά. Τρίτον, ανάμεσα στα πρώτα θύματα ήταν οι γιατροί: «Αυτοί προπαντός πέθαιναν επειδή αυτοί προπαντός έρχονταν σε επαφή με τους αρρώστους». Ο Κινέζος γιατρός Λι Γουενλιάγκ, που πρώτος προειδοποίησε για τον ιό, πέθανε με την πίκρα του αγγελιαφόρου που τιμωρείται επειδή η αγγελία του είναι στενάχωρη. Τέταρτον, οι άνθρωποι έπραξαν όπως το συνηθίζουν οι άνθρωποι, ικετεύοντας τα ουράνια, πλην, πέμπτον, οι θεοί ανταποκρίθηκαν όπως το συνηθίζουν οι θεοί – αδρανώντας: «Επίσης», παρατηρεί ο Θουκυδίδης, που νόσησε και ο ίδιος, «οι ικεσίες σε ιερά ή σε μαντεία και ό,τι άλλο τέτοιο δοκίμασαν δεν ωφέλησαν σε τίποτα· στο τέλος τα άφησαν νικημένοι από το κακό». «Πάντα ανωφελή ην». Αυτά τα γράφει ένας φυγάς του θανάτου, που την κρίση του δεν τη θόλωνε κανένα λοιμικό.
Περισσότερα »
16
03

Άγνωστοι στρατιώτες

Υπάρχουν φαίνεται ακόμα αρκετοί στα ηγετικά κλιμάκια της χριστιανοσύνης που πρεσβεύουν ότι η ζωή δεν είναι μέγα δώρο αλλά τιμωρία, αφού μας κρατάει για λίγες δεκαετίες μακριά από την ουράνια βασιλεία. Η ιδέα τους για τα ανθρώπινα, βασισμένη στην παρανάγνωση του ευαγγελικού λόγου, έρχεται από πολύ παλιά, από τα πρώιμα χρόνια του χριστιανισμού. Οταν αρκετοί πίστευαν ότι το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να πεθάνουμε μια ώρα αρχύτερα, για να βρεθούμε όσο το δυνατόν νωρίτερα στην αγκαλιά του Θεού. Δεν χρειαζόμαστε μάρτυρες. Ηρωες, άγνωστοι και ακούσιοι ήρωες, εδώ και παντού, στην Κίνα, την Ιταλία, την Ισπανία, τη Νότια Κορέα, είναι όσοι νόσησαν και νοσούν. Πολεμώντας την ασθένειά τους, ακόμα και πεθαίνοντας, δίνουν στους γιατρούς και στους βιοχημικούς την παραμυθητική δυνατότητα να πειραματιστούν, να δοκιμάσουν, να αναζητήσουν φάρμακα και μεθόδους αντιμετώπισης του οικουμενικού εφιάλτη. Ηρωες, επίσης άγνωστοι στη συντριπτική τους πλειονότητα πλην ενσυνείδητοι αυτοί, τα μέλη του νοσηλευτικού προσωπικού. Ριψοκινδυνεύουν για την κοινότητα, συνήθως ισχνά αμειβόμενοι. Την ίδια ώρα οι αναπόφευκτοι άθλιοι, άτομα και εταιρείες, κερδοσκοπούν ασύστολα. Κάποιοι από αυτούς, καθόλου απίθανο, θα δηλώνουν καλοί χριστιανοί.
Περισσότερα »
12
03

Πίστη – επιστήμη σημειώσατε τι;

Είναι φυσικό για την Ιερά Σύνοδο να μην υποτάσσει τις δογματικές αλήθειες της στα πορίσματα της επιστήμης. Αυτή η «φυσικότητα», όμως, δεν είναι υποχρεωτικό να ισχύει και για την πολιτεία. Στα ζητήματα της υγείας άλλη είναι η προτεραιότητα, όχι το κομματικό κόστος.
Περισσότερα »
09
03

Το πατριωτόμετρο και το εμβατήριο του εθνομηδενισμού

Και βέβαια, για να έρθουμε στα τωρινά, είσαι εθνομηδενιστής αν λες ότι η Ελλάδα οφείλει να τιμά τις Συνθήκες που έχει υπογράψει. Αν αθετεί τον επίσημο λόγο της, τον άνευ αστερίσκων δεσμευτικό, και το πρόσωπό της πληγώνει με τα ίδια της τα χέρια, και προσφέρει λαβές στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που με αλαζονεία σουλτανικού τύπου καταπατά οποιαδήποτε συμφωνία υπογράφει, λ.χ. την κοινή δήλωση με την Ευρωπαϊκή Ενωση για τους πρόσφυγες. Και είσαι βλαξ «προοδευτικούλης» αν δεν χρησιμοποιείς με προσποιητό τρόμο τις ατιμωτικές λέξεις «ορδές», «αγέλες» και «στίφη» όταν αναφέρεσαι στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, αλλά προτιμάς να μιλάς για «πλήθος», «κόσμο» ή «ανθρώπους». Ανθρώπους «κατατρεγμένους», όπως τους αποκάλεσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος κατά τα λοιπά υλοποιεί το «δόγμα αποτροπής», δηλαδή τη γραμμή Σαμαρά - Γεωργιάδη - Βορίδη - Μουτζούρη - Πρετεντέρη, ενδεχομένως για να επικυρώσει το υπό του κόλακος κ. Μπογδάνου λεχθέν περί του πρωθυπουργικού «μετάλλου».
Περισσότερα »
24
02

Κίτρινα κοράκια

Είναι απλό. Εφιαλτικά απλό. Αν το μωρό στου Ζωγράφου δεν ήταν το παιδί ξένων, συριακής ή οποιασδήποτε άλλης εθνικότητας, αν ήταν Ελληνάκι, και δη γνήσιο, όχι κάνα γυφτόπουλο, Πομακάκι ή μουσουλμανάκι, όλα θα είχαν γίνει αλλιώς. Κανένας ιατροδικαστής, όσο κι αν λιμπίζεται τη δημοσιότητα, δεν θα αποφαινόταν μπροστά στις κάμερες, με ανάλγητη σπουδή, ότι το μωρό βιάστηκε. Και από ποιον; Από τον πατέρα ή τον θείο του. Και κανένας ρεπόρτερ, ραδιοσταθμός ή κανάλι, καμιά εφημερίδα ή ιστοσελίδα, δεν θα έσπευδε να υιοθετήσει χωρίς στοιχειώδη έλεγχο την αποτρόπαιη «είδηση». Θα περίμεναν όλοι να τελειώσει η έρευνα, να ανακοινωθεί επίσημα το ιατροδικαστικό πόρισμα και το αστυνομικό συμπέρασμα. (...) Από τα ανώνυμα κοράκια και τις ψευδώνυμες ύαινες που λυσσάνε στο Διαδίκτυο και από τα μακελάρικα πρωτοσέλιδα δεν περίμενε κανείς τίποτε άλλο παρά δηλητήριο. Αλίμονο όμως αν, για τέτοιες υποθέσεις, πρέπει να περιμένουμε από την Ιατροδικαστική Εταιρεία να φρονιμέψει κάθε μέλος της ξεχωριστά και από την ΕΣΗΕΑ να υποχρεώσει κάθε δημοσιογράφο-κανιβαλίσκο να ζητήσει συγγνώμη. Σέβας σε ενέσιμη μορφή δεν κυκλοφορεί. Ούτε το χρέος της αυτοκριτικής σε πόσιμη. 
Περισσότερα »
16
01

Τα έμβρυα στο μετρό

Την «ημέρα του αγέννητου παιδιού», την πρώτη Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα (ώστε να διευκολυνθούν και οι συνειρμοί, και μάλιστα σε μια χώρα όπου πολλοί πιστεύουν ακόμα ότι όσα παιδιά γεννιούνται στις 25 Δεκεμβρίου είναι καταραμένα, οι δε γονείς τους αμαρτωλοί) την ανακήρυξε προ μηνών η Ιερά Σύνοδος. Δικαίωμά της. Αλλά δεν είναι δικαίωμά της να αντιστρατεύεται με κάθε τρόπο την πολιτεία και τους νόμους της, εκμεταλλευόμενη στυγνά το μεταφυσικό κεφάλαιο που διαθέτει και τους φόβους του πληρώματός της για το επέκεινα. Δεν είναι δικαίωμά της να αξιώνει να γίνουν δικά της και τα του παπά και τα του ζευγά. Η Εκκλησία (όπως άλλωστε και τα πρωτοσέλιδα του κατακίτρινου εθνικιστικού Τύπου) εξακολουθεί να πιστεύει στα θαύματα, τα οποία βεβαίως συντελούνται μόνο υπέρ των Ελλήνων και κανενός άλλου χριστιανικού λαού. Δυστυχώς, όμως, τα θαύματα δεν είναι τόσο συχνά ώστε να πείθουν την κυοφορούσα να μην προχωρήσει σε άμβλωση, αν το έμβρυο διαγνώστηκε ανίατα άρρωστο.
Περισσότερα »
14
12

Μαθήματα ακροελληνικής

Στις περιπτώσεις της παρατεινόμενης ανωριμότητας, που κάποια στιγμή τρυπώνει κάτω από τον «ιδεολογικό» μανδύα της μισαλλοδοξίας, πρέπει ν’ ανήκει ο ερίτιμος «ελληνόψυχος» των Αμπελοκήπων. Στα 53 του, έστησε καρτέρι έξω από το 10ο Δημοτικό Σχολείο και λιάνισε στο ξύλο έναν εντεκάχρονο μαθητή φιλιππινέζικης καταγωγής. Λεβέντης και καραμπουζουκλής, εγνωσμένης ακροδεξιάς κοπής και τραμπούκικης συμπεριφοράς, όπως λένε οι γείτονές του, έστειλε το ξενάκι-ελληνάκι στο νοσοκομείο για μέρες. Πέντε λεπτά το χτυπούσε, με χέρια και πόδια, στα χέρια, στα πόδια, στην κοιλιά, στο κεφάλι. Επρεπε οπωσδήποτε να του δώσει ένα αξέχαστο μάθημα, εισαγωγικό στην ημετέραν παιδείαν όπως την εννοούν οι ελληνοκάπηλοι, όποιας ομάδας κι αν είναι μέλη· της χρυσαυγής, των μαιάνδρων, της ελληνολύσης διά κηραλοιφής και ουρανίων επιστολών. Ο προσβληθείς πατέρας θεώρησε χρέος του, ατομικό και εθνικό, να εκδικηθεί ένα παιδάκι που είχε μαλώσει με την κόρη του στο σχολείο, όπως μαλώνουν τα παιδιά με τη συχνότητα που ξαναφιλιώνουν. Ακουσε την περιγραφή του ασήμαντου επεισοδίου όπως του την είπε το βλαστάρι του, όπως ήθελε να την ακούσει: μεροληπτική. Ενα σχεδόν μαυράκι, ένα σχιστομάτικο, τόλμησε... Τόλμησε τι; Να έρθει στον τόπο μας, στο σχολείο μας, στο σπίτι μας. Γι’ αυτό και ο παλικαράς μας συνέχισε να το κλωτσάει κι ας είχε πέσει κάτω, που δεν ήταν δα και δύσκολο. Το χειρότερο, αν αληθεύουν όσα γράφτηκαν; Στο ξυλοφόρτωμα ήταν παρούσα και η κόρη του γενναίου, που μάλιστα παρακινούσε τον πατέρα της να συνεχίσει το «μάθημα». Με τη βοήθεια των δασκάλων και των συμμαθητών του, της γειτονιάς όλης, το αγοράκι θα συνέρθει. Το κοριτσάκι όμως; Πώς και πότε θα καταφέρει να ξεπεράσει τα μαθήματα που έκανε κατ’ οίκον σε όλη τη μέχρι τώρα ζωούλα του; 
Περισσότερα »
14
12

Η απληστία των Αφύσικων

Η βία της φύσης δεν εκδηλώνεται πάντα με τρόπο θεαματικά δραματικό. Το δράμα μπορεί να έρθει σταδιακά, αργά αργά, σχεδόν φυσικά. Η στάθμη των θαλασσινών νερών που απολήγουν στις ακτές της Ανδαλουσίας δεν ανέβηκε απότομα, όπως σε ταινίες οικοτρόμου. Οι ιδιοκτήτες των χιλιάδων στρεμμάτων, που θα έβαλαν κι αυτοί το χεράκι τους –όπως παντού στον κόσμο, και στην Ελλάδα βέβαια– να στερέψει μια ώρα αρχύτερα ο υδροφόρος ορίζοντας, άργησαν να το καταλάβουν. Τώρα η πείρα τους επικυρώνει τις προ πενταετίας ή δεκαετίας προβλέψεις των ειδικών, οι οποίες όμως έχουν ήδη παλιώσει. Αυτό σημαίνει –το φωνάζουν πια σε ολοένα πιο υψηλούς τόνους, μήπως και ακουστούν σχετικώς έγκαιρα– πως όσα κακά προφήτευαν για το μακρινό 2100, πιθανότατα θα συμβούν το 2050. Ή, με πιο κοντινούς αριθμούς, ίσως και περισσότερο κατανοητούς, περιβαλλοντικά το 2030 είναι ήδη παρελθόν ή, έστω, είναι 2020. Οικολογικά, οι δεκαετίες συμπυκνώνονται σε διετίες. Το σλόγκαν «το μέλλον αρχίζει τώρα» δεν προσφέρεται πλέον για τις χαρμόσυνες επαγγελίες της κομματικής προπαγάνδας. Είναι ένα σύνθημα κλιματικά πραγματωμένο, με δεινές τις συνέπειες.
Περισσότερα »
05
12

Ακροδεξιότερα Κουροπάτκιν

Εκτός από γιορτή όμως ήταν και η έσχατη ευκαιρία του κ. Αντώνη Σαμαρά να διεκδικήσει όσα νομίζει ότι του οφείλονται πριν ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης επιλέξει τον «Πρόεδρο του Βουνού». Ετσι θα πρέπει να τον αποκαλούμε, αφού ο πρωθυπουργός ξεκαθάρισε ότι θα πάρει την απόφασή του επί του όρους, στις χειμερινές διακοπές. Είναι γνωστό ότι το σκι, σε θάλασσα ή χιονισμένο βουνό, βοηθάει την περισυλλογή. Δροσιά ή ψύχος κατεβάζουν τη συναισθηματική θερμοκρασία και ευνοούν τις ψύχραιμες αποφάσεις. Ούτε ο κ. Σαμαράς πρωτοτύπησε. Αν δεν τον έβλεπαν όσοι τον άκουγαν, μπορεί να πίστευαν πως μιλούσε απρόσκλητος ο κ. Κυριάκος Βελόπουλος, και μάλιστα στην κοντινότερη στα χρυσαυγίτικα δόγματα εκδοχή του. Ο καταχειροκροτηθείς κ. Σαμαράς τσάκισε τους πρόσφυγες σε τρία βήματα: Πρώτον, δεν είναι πρόσφυγες αλλά μετανάστες. Δεύτερον, δεν είναι μετανάστες αλλά λαθρομετανάστες. Τρίτον, δεν είναι καν λαθρομετανάστες αλλά λαθροέποικοι. Προφανώς, όσοι πνίγονται στο Αιγαίο ή τον Εβρο είναι εξωνημένα όργανα των ισλαμιστών, οι οποίοι όμως δρουν με σιωνιστική καθοδήγηση. Στόχος τους; Να κάνουν την Ελλάδα Ελλαδιστάν. Και την Καλαμάτα Καμπουλμάτα.
Περισσότερα »
18
11

Ο Ησίοδος και το Πολυτεχνείο

Παράδοξο ή όχι, τον θεμελιώδη πολιτικό χαρακτήρα του Πολυτεχνείου τον θυμούνται πρωτίστως, με βαθιά ενόχληση, οι κατεξοχήν αντίπαλοί του, όσοι παρέλαβαν από τους χουνταίους τη σκυτάλη της ύβρεως εναντίον του. Αυτοί πρωταγωνιστούν, δεκαετίες τώρα, στη συστηματική εκστρατεία κατασυκοφάντησής του. Αυτοί έσπευσαν πρώτοι να χλευάσουν την επέτειο σαν πανηγυράκι σουβλατζήδων, ώστε αναδρομικά να μειώσουν μέχρι μηδενισμού και τη σημασία της 17ης Νοέμβρη του 1973. Αυτοί χλευάζουν την «κεφάλα του Σβορώνου». Αυτοί αρνούνται ότι σκοτώθηκαν άνθρωποι εκείνες τις μέρες: «Μύθος οι νεκροί του Πολυτεχνείου». Αυτοί διακινούν την κακοήθη φήμη ότι η εξέγερση «στήθηκε από Αμερικανούς πράκτορες». Αυτοί εμπορεύονται πολιτικά τον κατάπτυστο ισχυρισμό ότι για τον διαμελισμό της Κύπρου δεν φταίνε άλλοι από τους ελεύθερους εγκλωβισμένους του Πολυτεχνείου. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, είναι ολοφάνερη μια «ποιοτική διαφορά». Οι αρνητές του Πολυτεχνείου δεν πλασάρουν πια τη χολή τους αποκλειστικά από περιθωριακά ημίμαυρα κανάλια και από λαθρόβια κιτρινιάρικα έντυπα. Ορισμένοι από αυτούς έχουν αναρριχηθεί πλέον (τοκίζοντας πολιτικά και τη χλεύη τους κατά του Πολυτεχνείου) σε υψηλά αξιώματα. Μετατοπίστηκαν σταδιακά από την ακροδεξιά περιοχή του ιδεολογικού φάσματος (οπότε και υφυπούργευσαν ως στελέχη του ΛΑΟΣ) στη Δεξιά, και μάλιστα σε μια Δεξιά που πολύ θα ήθελε να πιστέψουν κι άλλοι –εκτός από τους υμνητές της στα Μέσα– ότι τυγχάνει Κεντροδεξιά. Κι έγιναν υπουργοί. Και κομματικοί αντιπρόεδροι. Και μάλιστα ενός κόμματος του οποίου ηγείται ο κατά δήλωσή του νεαρότερος αντιστασιακός παγκοσμίως, αφού ήταν «πολιτικός κρατούμενος της χούντας σε ηλικία έξι μηνών». Και ο οποίος τώρα, διά του υπουργού Δημοσίας Τάξεως και Ασφαλείας, διατάζει τα ΜΑΤ να εισβάλουν στα πανεπιστήμια, με ποικίλες προφάσεις.
Περισσότερα »