Αναδημοσιεύσεις

Η ελληνική πολιτεία το 2015 αποφάσισε να ανοίξει ταυτόχρονα όλα τα μέτωπα, υλοποιώντας εμβληματικές μεταρρυθμίσεις αστικού εκσυγχρονισμού, που δεν είχαν συντελεστεί από συστάσεως του ελληνικού κράτους. Η ολοκλήρωση του χωρικού σχεδιασμού πρέπει να περιλαμβάνει όλους τους επιμέρους κλάδους του και αποτελεί προϋπόθεση για την ανασυγκρότηση της χώρας.

Κάθε μέρα υπάρχουν σκάφη που αναχωρούν από τις λιβυκές ακτές, πρόσφυγες που δραπετεύουν από τον εμφύλιο πόλεμο που μαίνεται στην Λιβύη. Τους απαγάγουν, τους βασανίζουν, τους πωλούν ως σκλάβους.

Νομίζω ότι η απομείωση του χρέους μας δίνει ως Ελλάδα και σε εσάς αλλά και στην Ελλάδα, στα κόμματα, στην αντιπολίτευση, στα επιμελητήρια, στα συνδικάτα μια περίοδο 15 χρόνων, που θα έχουμε ένα καθαρό διάδρομο. Έχουν μειωθεί οι χρηματοδοτικές μας ανάγκες στο 10% για τα επόμενα χρόνια, αυτό μας δίνει  και σας δίνει έναν αέρα για να μπορεί αυτή η χώρα να πάει μπροστά και για την ανάπτυξη που και εσείς και εμείς θα θέλαμε. Σας αφήνουμε ένα μαξιλάρι που ξέρετε ότι είναι πολύ χρήσιμο. Υπάρχουν πάντα μαύρα σύννεφα στην Ευρώπη για την ανάπτυξη, οπότε είναι ένα χρήσιμο εργαλείο που μπορεί κατά κάποιο τρόπο να χρησιμοποιηθεί, αλλά και ένα μέρος να μην χρησιμοποιηθεί για να υπάρχει για το μέλλον. Σας αφήνουμε μια οικονομία με ανάπτυξη. Ανάπτυξη στη μεταποίηση, στις εξαγωγές και νομίζω θα μπορούσα να πω κι άλλα πράγματα που θα σας είναι χρήσιμα. Όλα αυτά τα καταφέραμε σε πάρα πολύ δύσκολες συνθήκες με τρία χρόνια μνημόνια.

Από κει, λοιπόν, που στο υπ. Εσωτερικών υπήρχε αρμόδια υφυπουργός για θέματα Ισότητας, από κει που ο φεμινιστικός αγώνας έμπαινε στο επίκεντρο των πολιτικών, από την παιδεία και τον πολιτισμό μέχρι την εργασία και τα δικαιώματα όλων των φύλων, τώρα γίνεται μια υπόθεση τεχνική – γραφειοκρατική: η υπαγωγή της γ.γ.  Ισότητας των Φύλων και του ΚΕΘΙ στο υπ. Εργασίας, πέρα από τα διαχειριστικά προβλήματα που δημιουργεί, αποτελεί μια τραγική έκπτωση: στο πατριαρχικό μοντέλο της δεξιάς, αφού, κατά δηλώσεις του ίδιου του πρωθυπουργού σε λάιφ στάιλ εκπομπή,  έχει “πλήρη αίσθηση ότι οι βασικές δουλειές στο σπίτι γίνονται από τη νοικοκυρά”, ναι,  μπορούμε να φροντίσουμε να “δουλεύουν από το σπίτι”, μπορούμε να μιλούμε για κάνα επιδοματάκι στις μανούλες, αλλά οι καιροί ου μενετοί για φληναφήματα, έρευνες και τα τοιαύτα. Με τούτα και με κείνα, καθυστερεί και η ανάπτυξη. Οι γυναίκες εξάλλου χρειάζονται “κοινωνική αλληλεγγύη” ως ασθενές φύλο, όχι ευκαιρίες να μεγαλουργήσουν, αφού, τότε, ποιος θα προσέχει τα παιδιά και θα φτιάχνει ντολμαδάκια; “Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια”, εξάλλου, το τρίπτυχο της νέας, από την άβυσσο της συντήρησης, ηθικής.

Ο μηχανισμός είναι πάντα ο ίδιος: αν είσαι ληστής δεν μπορείς να πείσεις τους άλλους πως δεν είσαι, μπορείς όμως να προσπαθήσεις να δημιουργήσεις την εντύπωση ότι όλοι οι άλλοι είναι χειρότεροι από σένα. Να το βρώμικο παιχνίδι του Ματέο Σαλβίνι και των οπαδών της Λέγκας με την Κάρολα. Ακούστε αυτές τις βρισιές γιατί εκεί υπάρχει όλη η σάπια καρδιά της χώρας μας. Πρέπει να καταλάβουμε με ποιανού το μέρος είμαστε. Με ποιον θέλετε να είστε; Μ’ αυτούς που ζητάνε χειροπέδες για όποιον σώζει ζωές; Μ’ αυτούς που εύχονται έναν βιασμό σε μια γυναίκα; Με ποιανού το μέρος θέλετε να είστε; Με αυτούς τους υβριστές ή με όποιον θεωρεί την ελευθερία και την αλληλεγγύη ως τη μοναδική διάσταση μέσα στην οποία αξίζει τον κόπο να ζει;