Περί… κοπροπολιτικής και πάσης φύσεως αποβλήτων
Από τη μια μου είναι ξεκάθαρο ότι είμαστε σε μια διαδικασία όπου η Αμερική του Τραμπ θα βάλει δραματικά στο περιθώριο τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων, κλείνοντας τις πόρτες των ευκαιριών σε πολλούς τομείς της κοινωνίας. Αλλά, να σημειώσω ότι, σύμφωνα με το βιβλίο του James Baldwin «5th avenue town», το οποίο αγαπώ ιδιαιτέρως, αυτό το κλείσιμο των ευκαιριών είναι μια διαδικασία με μεγάλη ιστορία πίσω της.
Κάθε γενιά που συνδέθηκε με το αμερικανικό όνειρο και τους μύθους της κινητικότητας και της δυνατότητας έχει επίσης υποχρεωθεί σε μια «δομική βία»: σε έναν βαθμό αγγίζει τα όρια τού «προκειμένου να αναρριχηθώ, πατώ επί πτωμάτων».
Γιατί; Τις τελευταίες δεκαετίες διαπιστώσαμε ότι στην αμερικανική κοινωνία ο πλούτος δεν μοιράστηκε ισότιμα κι αυτό δεν είναι θέμα μόνο οικονομικών σφαλμάτων, είναι θεμελιώδες.
Η πραγματικότητα δείχνει ότι οι ρατσιστικές διακρίσεις κερδίζουν έδαφος. Αυτό που συμβαίνει με τη διακυβέρνηση Τραμπ δεν είναι έκπληξη. Το τρομακτικό όμως είναι πως έπεσαν οι μάσκες. Δεν υπάρχει υποκρισία.
Κάποιες φορές παραπαίω: Μετανοώ πικρά γιατί έχουμε έναν εθνικοσοσιαλιστή στον Λευκό Οίκο. Από την άλλη πλευρά όμως ίσως το ότι αυτό είναι τόσο σαφές να είναι ο μοναδικός τρόπος να οδηγηθούμε σε δράσεις.