Αναδημοσιεύσεις

02
11

Επειγόμενος σωβινισμός

Για να εξιχνιαστεί ο θάνατος του ομογενούς Κωνσταντίνου Κατσίφα, από σφαίρες Αλβανών αστυνομικών στο μειονοτικό χωριό Βουλιαράτες, πρέπει οι δύο πλευρές, Ελληνες και Αλβανοί, να ανακαλύψουν κάτι που ουδέποτε περίσσευε στις σχέσεις τους, χρονίως παγιδευμένες από τα στερεότυπα: την εμπιστοσύνη. Οι μόνοι που τα βλέπουν όλα πεντακάθαρα (και δεν μιλάω εδώ για τους συγγενείς του νεκρού), οι μόνοι που κατέληξαν σε ακλόνητα συμπεράσματα από την πρώτη στιγμή, είναι όσοι δεν χρειάζονται ποτέ εξακριβωμένες πληροφορίες και αδιάσειστα στοιχεία. Αρκούνται σε όσα τούς υπαγορεύουν οι προκαταλήψεις τους.
01
11

Να διαλευκανθεί η υπόθεση – να απομονωθούν οι φωνές του μίσους

Δεν χρειάζεται να επισημάνουμε πόσο επικίνδυνα είναι αυτά τα παιχνιδάκια και πόσο επικίνδυνα μπορεί να αποδειχτούν για ανθρώπους που δεν φταίνε σε τίποτα, είτε από αυτήν είτε από την άλλη πλευρά των ελληνοαλβανικών συνόρων. Αυτό δεν είναι φυσικά σε θέση να το καταλάβουν οι ανεγκέφαλοι που τρέφονται με μίσος και φανατισμό. Όσοι όμως επιχειρούν να ρίξουν λάδι στη φωτιά σκόπιμα, προκειμένου να αντλήσουν πολιτικά οφέλη, θα πρέπει να καταγγελθούν και να απομονωθούν.
01
11

Τι μαθαίνουμε από τη Βραζιλία;

Τελικά η απειλή πραγματοποιήθηκε. Στις εκλογές για τον πρόεδρο της Δημοκρατίας στη Βραζιλία, ο ακροδεξιός υποψήφιος και νοσταλγός της στρατιωτικής δικτατορίας, Χαΐρ Μπολσονάρο, πήρε το 55% των ψήφων. Ο υποψήφιος του Κόμματος των Εργαζομένων (ΡΤ), του Λούλα, ο Φερνάντο Χαντάντ, πήρε το 44,8%. Αυτά τα ποσοστά είναι αποτέλεσμα της κατάρρευσης της απήχησης του ΡΤ, που σύμφωνα με τον Ανδρέ Σίγκερι, στενό συνεργάτη του Λούλα, έχασε από το 2013 ώς τώρα τα δύο τρίτα της απήχησής του! Αυτή η εφιαλτική κατάληξη-νίκη του Μπολσονάρο θα είναι το τέλος μιας άνοιξης που ξεκίνησε με την πρώτη θητεία του Λούλα το 2003, με την οποία άλλαξαν ριζικά η κοινωνία και η οικονομία της Βραζιλίας.
01
11

Η Ακροδεξιά δύο ηπείρων

Αυτό είναι το πιστεύω του Μπολσονάρο, ένα άθροισμα από κάθε άλλο παρά ακίνδυνες «γραφικές ανοησίες». Το κύριο σύνθημά του, «Η Βραζιλία πάνω απ’ όλα», είναι πολύ πιο κοντά στο επαίσχυντο «uber alles» απ’ ό,τι τα παρόμοια συνθήματα των μισαλλόδοξων που θριαμβεύουν σε δύο ηπείρους. Η Ακροδεξιά επελαύνει. Δεξαμενή της η ήττα της σοσιαλδημοκρατίας, η εν εξουσία φθορά και διαφθορά της λατινικής Αριστεράς και οι ψηφοθηρικές ερωτοτροπίες της θεσμικής Δεξιάς με ακροδεξιές πολιτικές.
31
10

Ο Καμμένος, ο Κοτζιάς και το δάσος

Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει στην πολιτική να μην έχουμε εποπτεία τού «δάσους», την ώρα που εξετάζουμε με μεγάλη προσοχή το «δέντρο». Παρασυρμένοι από την ασύμμετρη δημοσιότητα που παίρνουν πότε οι κινήσεις και οι δηλώσεις του Π. Καμμένου, που πιστεύει ότι έτσι διασώζει το κόμμα του και τον εαυτό του, και πότε οι κινήσεις και οι δηλώσεις του Ν. Κοτζιά, που αποφάσισε, όπως φαίνεται, να «κάνει παιχνίδι» μόνος του, χάνουμε το κύριο και σημαντικό: οι προϋποθέσεις για να αποδόσει η λογική τών συνεργασιών σε προγραμματική βάση, δηλαδή η πρακτική εφαρμογή τής καθιέρωσης της απλής αναλογικής, δεν είναι δεδομένες, χρειάζεται να κατακτηθούν. Ένα εύκολο συμπέρασμα μετά από αυτή τη διαπίστωση θα μπορούσε να είναι η εκτίμηση πως ήταν άκαιρη η νομοθέτηση της απλής αναλογικής. Πρόκειται για εκτίμηση άστοχη και επικίνδυνη. Άστοχη, γιατί χωρίς την καθιέρωσή της δεν πρόκειται ποτέ να διαμορφωθούν οποιεσδήποτε συνθήκες εφαρμογής της. Επικίνδυνη, γιατί το ισχύον σύστημα ή οποιαδήποτε παραλλαγή τής υπερενισχυμένης τείνει να ενισχύει πότε τον ένα και πότε τον άλλο πόλο ενός συστήματος, και κατά προτίμηση τη συσπείρωση στο συντηρητικό πόλο συντηρητικοποιημένων δυνάμεων του κέντρου.
31
10

Τα λάθη της Αριστεράς στο μεταναστευτικό

Το λάθος, λοιπόν, της Αριστεράς είναι ότι δεν προσεγγίζει το ζήτημα της μετανάστευσης και μέσα από ένα δημογραφικό πρίσμα. Δυστυχώς, η Αριστερά δεν έχει ασχοληθεί συστηματικά με τη δημογραφία. Παραγνωρίζει ότι η ιστορία αυτού του κόσμου διαμορφώθηκε κατά μείζονα λόγο από τις μεγάλες μεταναστεύσεις πληθυσμών, από την προϊστορία μέχρι σήμερα. Ή ότι η κοινωνική ευημερία της Δύσης συνδυάστηκε με την πτώση της υπεργεννητικότας και την υιοθέτηση του άγραφου κανόνα των δύο παιδιών ανά οικογένεια.
31
10

Δεν προσπερνάμε την πρόκληση

Καμία συγκάλυψη, καμία ανοχή στη βαρβαρότητα, καμία απαλλαγή στην αστυνομική... μπότα που χτύπαγε τον ετοιμοθάνατο άνθρωπο, καμία αδιαφορία στο αδιάφορο κοινό, που προσπερνούσε το λιντσάρισμα λες και ήταν τηλεοπτική σκηνή ενός έργου θρίλερ. Περιμένουμε το πόρισμα και αναμένουμε, όπως ζητάει και η μητέρα του Ζακ, μια δίκαιη τιμωρία όσων συμμετείχαν στο λιντσάρισμα και εν τέλει στον θάνατο του Ζακ.
31
10

Νόμος και εξουσία

Ο λαϊκότροπος όρος «λαμογιά», με τον τρόπο που κατά κανόνα τουλάχιστον χρησιμοποιείται, σηματοδοτεί μια εξουσιαστική στην ουσία της πρακτική, κατά την οποία οι ισχυροί του κόσμου τούτου είναι σε θέση να ενεργούν όχι «ακριβώς» παραβαίνοντας τον νόμο, δεδομένου ότι η ισχύς που διαθέτουν τους επιτρέπει να επιδρούν και στον ίδιο τον νόμο, είτε κατά τη θέσπισή του είτε κατά την εφαρμογή του είτε κατά την τήρησή του. Η «λαμογιά» είναι η λέξη που αποκαλύπτει πως ο σύγχρονος –εγχώριος αλλά όχι μόνο– νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός, τη στιγμή ακριβώς που ομνύει στο όνομα της «αξιοκρατίας» και του «θεμιτού ανταγωνισμού», στηρίζεται ο ίδιος σε πρακτικές που διαρκώς μας θυμίζουν την «πικρή αλήθεια» πως κάποιοι έχουν πιο ίσες ευκαιρίες και διαθέτουν περισσότερη ισονομία από τους άλλους (για να παραφράσουμε και τον Οργουελ, που είθισται να παρατίθεται ως καυστική σάτιρα στο καθεστώς του πρώην «υπαρκτού σοσιαλισμού» και μόνον).
30
10

Επισημάνσεις

Εντάξει, πήραμε κάποια εκατομμύρια από τον Σόρος, δεν υπάρχει λόγος να το κάνουμε θέμα. Από το παγκόσμιο εβραϊκό λόμπι έχουμε πάρει περισσότερα. Αφού την επόμενη εβδομάδα λέμε να βάλουμε προσφορά τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών». Την κανονική έκδοση, όχι αυτή του Γκέμπελς. Όλα αυτά βέβαια είναι ψίχουλα μπροστά στα λεφτά που παίρνουμε από τους Νεφελίμ. Τα οποία για λόγους ομοιοκαταληξίας τα διαχειρίζεται ο Χερουβείμ. Με τα λεφτά του Σόρος είναι γνωστό ότι αγοράσαμε μια ψόφια ΔΕΗ ενός γαμπρού του Ζάεφ. Προκειμένου να μας επιτραπεί να παραχωρήσουμε τα πάντα στον σκοπιανικό αλυτρωτισμό με τη συμφωνία των Πρεσπών. Ήταν αναγκαίο, γιατί αλλιώς δεν συμφωνούσαν να τους παραχωρήσουμε τα πάντα. Την οποία συμφωνία των Πρεσπών πουλήσαμε στους Ευρωπαίους για να μην μας κόψουν τις συντάξεις. Έχουν γραφτεί αυτά.
30
10

Νίκος Φίλης: Φτάνουμε στο τέλος μιας αναγκαστικής κυβερνητικής συνεργασίας

Όσο για τον σχηματισμό νέας κυβερνητικής πλειοψηφίας μέσα στην υπάρχουσα Βουλή, προβληματίζομαι. Προσωπικά, τάσσομαι υπέρ της άποψης οι όποιες συνεργασίες (που πρέπει να έχουν σαφή προοδευτική κατεύθυνση) να είναι πρωτίστως μεταξύ πολιτικών δυνάμεων στη βάση προγραμματικών συγκλίσεων.