Αναδημοσιεύσεις

19
12

«Καμπάνα» σε επιχειρηματία νίκη για το περιβάλλον

«Υπάρχουν δικαστές στη Νάξο»! Με ανάλογα σχόλια υποδέχθηκαν τις χθεσινές εξελίξεις όσοι παρακολουθούν την υπόθεση του περιβαλλοντικού εγκλήματος που συντελούνταν με την οικοδόμηση ενός μνημείου φυσικού κάλλους στην Ιο. Το Τριμελές Πρωτοδικείο Νάξου καταδίκασε με ποινή φυλάκισης 16 μηνών με αναστολή τον επιχειρηματία Αγγ. Μιχαλόπουλο, η εταιρεία του οποίου («105 Α.Ε.») είχε ξεκινήσει την ανέγερση σύνθετου τουριστικού καταλύματος στο νησάκι-ακρωτήρι Κουμπάρα-Διακοφτό, ένα από τα πιο άθικτα τοπία στο Αιγαίο, που μέχρι πρότινος δεν είχε γνωρίσει ανθρωπογενείς παρεμβάσεις. Περιβαλλοντικές οργανώσεις, φορείς, κάτοικοι είχαν προειδοποιήσει για ανεπανόρθωτες βλάβες στο φυσικό περιβάλλον αυτής της γωνιάς της Ιου από τις μεγάλης κλίμακας δομικές παρεμβάσεις, οι οποίες εξελίσσονταν μάλιστα κατά παράβαση της νομοθεσίας, σύμφωνα με έκθεση που συνέταξαν οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος κατόπιν αυτοψίας τους στην περιοχή του έργου. (...) Η παραλία της Κουμπάρας συνδέεται με το νησάκι Διακοφτό με μια στενή λωρίδα αμμουδιάς. Η πρόσβαση στο νησάκι διακόπτεται τους χειμερινούς μήνες (εξ ου και το όνομα Διακοφτό) από τη φουσκωμένη θάλασσα. Το συγκεκριμένο σημείο κοσμεί σχεδόν όλες τις καρτ ποστάλ της Ιου και της παραλίας Κουμπάρας με το νησάκι Διακοφτό. Σε αυτό το ανεπανάληπτης ομορφιάς τοπίο, ο επιχειρηματίας θέλησε να κατασκευάσει ένα τουριστικό χωριό…
19
12

Η ιστορία ως άσκηση πυγμαχίας

Paco Ignacio Taibo II «Το μυστήριο της αράχνης», μετάφραση: Δήμητρα Σταυρίδου, εκδόσεις Έρμα, 2021 Ο Πάκο Iγνάσιο Tάιμπο II δεν χρήζει ιδιαίτερων συστάσεων: ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους λατινοαμερικάνους συγγραφείς. Ούτος και μερικοί ακόμη καθιέρωσαν την novella negra, το μαύρο μυθιστόρημα, νότια του Ρίο Γκράντε. Ο Τάιμπο, εξαιρετικός βιογράφος του Τσε Γκεβάρα και του Πάντσο Βίγια, ψυχή της Semana Negra, ήγουν της Mαύρης Eβδομάδας – ετήσιου φεστιβάλ νουάρ της γενέτειράς του, στην Χιχόν της Ισπανίας. Στο Μυστήριο της αράχνης παρουσιάζονται 15 διηγήματα που τυπώθηκαν τις τελευταίες τέσσερεις δεκαετίες, επιλογές από έναν προσφάτως εκδοθέντα συνολικό τόμο με τα υπόλοιπα να κυκλοφορούν μελλοντικά απ’ τις εκδόσεις Έρμα. Οι λάτρεις του τάιμπικού σύμπαντος διαβάζουν: για τη συνέλευση των Μεξικάνων θυρωρών της Νέας Υόρκης όπως σηκώσουν των πολλών τόνων μονόλιθο του θεού της βροχής και της γονιμότητας Τλάλοκ για να το επιστρέψουν στους πραγματικούς ιθαγενείς ιδιοκτήτες του. ‘Η, για την παράξενη μυρωδιά θανάτου στα χέρια ενός δολοφόνου αστυνομικού που εξαπλώνεται και στους ανωτέρους του. Ή, ακόμη για στρατευμένα μέλη αριστερής οργάνωσης εμφορούμενης από τα ιδεώδη του Γαλλικού και του Μεξικάνικου Μάη του ’68 που δουλεύουν σε εργοστάσιο και τον νικηφόρο αγώνα τους. Προσωπικά βιώματα του Τάιμπο συμβαδίζουν με τη ζωή των καθημερινών ανθρώπων σε σουρεαλιστικές άμα και βίαιες καταστάσεις. Εικόνες, ξεφεύγουν απ’ τα μαύρα μυθιστορήματα του. Όπως το άγχος του διευθυντή της αστυνομίας στην Πόλη του Μεξικού να τραβήξει όσες περισσότερες κόκκινες πινέζες δύναται από συγκεκριμένες ύποπτες γωνιές του μεγάλου χάρτη του αστικού ιστού της, πράγμα που σημαίνει κυριολεκτικό μακελειό για τα «αποβράσματα». Επισημαίνει ο ΠΙΤ ΙΙ: «Η ιστορία είναι άσκηση πυγμαχίας: σκληρή, στο κεφάλι και γρήγορη. Αυτό που μου αρέσει σε τούτες τις ιστορίες είναι ότι μοιάζουν με χτυπήματα, έτσι ώστε να τις διαβάζεις και να σου αφήνουν την αίσθηση μιας ιστορίας που κλείνεται ξαφνικά στον ίδιο της τον εαυτό».
18
12

Ο αγώνας των εκπαιδευτικών στα χέρια των πρωτοβάθμιων σωματείων τους

Η μόνη ανάσα, η μόνη βιώσιμη εξέλιξη του αγώνα των εκπαιδευτικών είναι οι νέες προκηρύξεις Απεργίας-Αποχής από τις Γ.Σ. των ΕΛΜΕ που έχουν ήδη ξεκινήσει και αυξάνονται συνεχώς. Ένας νέος κύκλος αγώνα ανοίγει κι ελπίζουμε να μην βρει απέναντι, εκτός από το υπουργείο, κάποιες συνδικαλιστικές παρατάξεις της Αριστεράς. Θα είναι μεγάλη ντροπή…
18
12

Στρατής Μπουρνάζος: Ἐργω και λόγω: Τι ξεχωριστό έχει η κίνηση του Β. Χαραλαμπόπουλου;

Πριν λίγες μέρες ο ηθοποιός Β. Χαραλαμπόπουλος διαμήνυσε (διακριτικά αλλά σαφώς) στη Σάσα Σταμάτη ότι ο ίδιος δεν θα βγει στη σκηνή, αν εκείνη δεν φύγει (προφανώς λόγω των τραμπουκισμών της στην παράσταση Ζαραλίκου). Κι εκείνη σηκώθηκε και έφυγε. Τι είναι το ξεχωριστό, αυτό που μας συγκινεί στη συγκεκριμένη ενέργεια, που "μίλησε" σε πολλούς και πολλές, σε ένα ευρύ φάσμα; Πιστεύω ότι είναι η έμπρακτη διαμαρτυρία, το ότι τα λόγια στηρίζονται με έργα. Το ότι δηλαδή αν θεωρείς κάτι απαράδεκτο, δεν αρκεί να το καταγγείλεις, αλλά πρέπει να το δείξεις και έμπρακτα, αν έχεις την ευκαιρία. Θα ήταν πολύ πιο εύκολο ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος να είχε γράψει απλώς κάτι στα social media. Όμως έκανε κάτι (πολύ) παραπάνω. Και το έκανε με σαφήνεια , διακριτικότητα, ευγένεια και αποτελεσματικότητα. Δεν είναι εύκολο ούτε δεδομένο. Κι αυτό είναι που κάνει τη διαφορά και μας συγκινεί, πιστεύω.
18
12

Γκρίζος αέρας

Οι μαρτυρίες που υπάρχουν σε αυτό το βιβλίο από τη μια φανερώνουν τη μιζέρια της φυλακής όταν οι συνθήκες κράτησης είναι “τυχαίες” κι όταν οι κρατούμενες ή οι φύλακες από μόνοι τους καθορίζουν το πλαίσιο, το κλίμα, τις αλληλοσυγκρουόμενες δυνάμεις με τις οποίες υποφέρουν όλοι από αυτοανακηρυγμένα αφεντικά που αναζητούν στο πλήθος το χαρέμι τους, τη σοδειά τους και κυριαρχούν η εκδίκηση, η βία, η εκμετάλλευση. (...) Από τις 30 φυλακές μόνο οι 10 έχουν Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας. Γιατί; Αφού έχει αποδειχτεί ότι όποιος πηγαίνει σχολείο δεν ξαναγυρνάει στη φυλακή.