Έφη Αχτσιόγλου: Προϋπολογισμός αδικίας και διαψεύσεων
«Η πολυδιαφημιζόμενη ελάφρυνση των μισθωτών είναι χωρίς αντίκρισμα. Ένας εργαζόμενος που αμείβεται με τον κατώτατο μισθό θα έχει ελάφρυνση μόνο κατά 2 €/μήνα. Κι αυτό είναι το μόνο μέτρο στον Προϋπολογισμό που τον αφορά». Παράλληλα, «ο Προϋπολογισμός δεν λέει τίποτα για τις εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών. Εκεί θα υπάρξει μεγάλη αύξηση για τη συντριπτική πλειονότητα, για το 85%, που θα πληρώσει 20% παραπάνω το 2020, για να ελαφρυνθεί ένα ελάχιστος αριθμός. Κάποιος που βγάζει 7.000 ευρώ/χρόνο θα καλείται να πληρώνει τα ίδια με έναν που βγάζει 100.000 ευρώ/χρόνο. Πρόκειται για τον ορισμό της αδικίας».
«Συνολικά, με τον Προϋπολογισμό του 2020, οι δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας χρησιμοποιούνται με έναν εξαιρετικά άδικο τρόπο. Ουσιαστικά, χαραμίζονται για ένα τεράστιο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας που δεν μπορεί να δει τον εαυτό του μέσα σ’ αυτό το κείμενο, το οποίο περιγράφει την πολιτική της επόμενης χρονιάς. Είναι ένα κείμενο διάψευσης των προσδοκιών των πολιτών, οι περισσότεροι εκ των οποίων όχι μόνο δεν θα δουν βελτίωση αλλά θα δουν υποβάθμιση στο εισόδημα και το επίπεδο διαβίωσής τους. Και είναι προκλητικό ότι αυτό συμβαίνει την ίδια στιγμή που ο προϋπολογισμός μειώνει επιβαρύνσεις, αλλά συνειδητά τις μειώνει πολύ για πολύ λίγους. Και σ’ αυτό έγκειται η μεγάλη του αδικία».