Αναδημοσιεύσεις

10
02

Φίλιππος Ηλιού: Ο εθνικισμός είναι πιο επικίνδυνος από τους εξωτερικούς κινδύνους

Οι ιδεολογικές και πολιτικές χρήσεις της ιστορίας – δηλαδή η αλλοίωση των ιστορικών δεδομένων προκειμένου να υπηρετηθούν κάθε είδους εθνικές ή κοινωνικές επιδιώξεις – στηρίχθηκε στην ιδιοτελή και επιλεκτική, κατά το εκάστοτε σκοπούμενο αξιοποίηση και χρησιμοποίηση, των ιστορικών δεδομένων, με συνειδητό εξοβελισμό όλων των στοιχείων που θεωρήθηκαν ότι δεν εξυπηρετούν το επιδιωκόμενο ιδεολόγημα. Εκείνο που θα περίμενε κανείς είναι ότι στην εποχή μας, με το υψηλό επίπεδο στο οποίο έχουν οδηγηθεί οι επιστήμες του ανθρώπου και ιδίως η ιστοριογραφία, δεν θα υπήρχαν Έλληνες ιστορικοί, οι οποίοι με τόση άνεση, θα αθετούσαν τη δεοντολογία της επιστήμης τους, για να προσφέρουν τόσο κακά επιχειρήματα σε μια εξυπαρχής υπονομευμένη υπόθεση, όπως είναι η υπόθεση του λεγόμενου Μακεδονικού.
10
02

Ρόζα Λούξεμπουργκ – Με πυγμή, πείσμα και ευαισθησία, όπως τα κείμενά της

«Μια μέρα την είχα δει σε μια μικρή γερμανική πολιτεία, πάνου σε ένα τραπέζι, να μιλάει σε χιλιάδες εργάτες και πεινασμένους», γράφει για τη Λούξεμπουργκ ο Καζαντζάκης· «Ήταν αδύναμη, σα ραχητική, φορούσε ένα παλιό σάλι, έτρεμε από το κρύο κι έβηχε. Μα ποτέ δεν θα ξεχάσω την κραυγή που τινάχτηκε από το ανεμικό της στόμα κι ανέβηκε στον ουρανό: «Ελευτερία, φως, δικαιοσύνη. Να χαθούμε, όλοι αδέρφια, για να σώσουμε τη γης!»»
09
02

Οι εταιρείες έρχονται και φεύγουν, η δυσαρέσκεια φουντώνει

Ποιος πληρώνει τον κατακερματισμό των βρετανικών σιδηροδρόμων; * Από τότε που έγινε η ιδιωτικοποίηση, τον λογαριασμό πληρώνουν κυρίως οι φορολογούμενοι και οι επιβάτες. Οι τιμές των εισιτηρίων έχουν αυξηθεί και είναι τώρα 25% υψηλότερες σε πραγματικές τιμές σε σχέση με το 1995 και 30% ακριβότερες από ό,τι στη Γαλλία, την Ολλανδία, τη Σουηδία και την Ελβετία. Υποτίθεται πως η ιδιωτικοποίηση θα έφερνε και αποτελεσματικότητα και τα έσοδα που απαιτούσαν οι εταιρείες για τις υπηρεσίες τους. Παρά την ευρύτατη χρήση, τα κόστη του δικτύου δεν μειώθηκαν σε σχέση με τα έσοδα που αποφέρει. Σύμφωνα με έρευνα του 2011, το κόστος ανά επιβάτη ήταν περίπου 20 πένες στο χιλιόμετρο το 2010, όσο ήταν και το 1996.
09
02

Γιάννης Γιανουλόπουλος: Το… “Σκοπιανό”. Μια κωμωδία εσωτερικής χρήσεως που μπορεί να έχει πολύ δυσάρεστα αποτελέσματα

Στην Ελλάδα κρατά εκατόν είκοσι χρόνια τώρα η μετονομασία ζητημάτων εξωτερικής πολιτικής και άμυνας σε υπεράνω κριτικής "εθνικά θέματα". Στη συνέχεια τα θέματα αυτά χρησιμοποιούνται συστηματικά από ασυνείδητους πολιτικούς, δικτατορικής νοοτροπίας στρατιωτικούς, και πολιτικά φιλόδοξους ιεράρχες, για τη διατήρηση ή τη διεκδίκηση του πρωταγωνιστικού ή κάποιου σημαντικού ρόλου στην εσωτερική πολιτική σκηνή (...) η σθεναρή αντιμετώπιση της λεγόμενης “εθνικής” γραμμής, ως προς τις σχέσεις μας με τη γειτονική μας χώρα, πρέπει να γίνει υπόθεση όλων των κομμάτων του δημοκρατικού τόξου. Με καθαρές κουβέντες, με δημόσιες δεσμεύσεις και χωρίς τακτικισμούς.
09
02

Αννέτα Καββαδία: Περισσότερη διαφάνεια και μεγαλύτερη κοινωνική λογοδοσία (βίντεο)

Την ανάγκη ενίσχυσης και ενδυνάμωσης εκείνων των θεσμών της δημοκρατίας που οδηγούν στη λογοδοσία όλοι όσοι «με τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους, ενίσχυσαν αθέμιτες πρακτικές, δημιούργησαν οικονομικά σκάνδαλα και έβλαψαν την οικονομία της χώρας, το κοινωνικό σύνολο και τελικά την ίδια την ευρωπαϊκή μας πορεία», επεσήμανε – ενώπιον του Ευρωπαίου Επιτρόπου, αρμόδιου για της Οικονομικές και Νομισματικές Υποθέσεις Πιερ Μοσχοβισί – η βουλευτής Β΄Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ Αννέτα Καββαδία κατά την κοινή συνεδρίαση των Επιτροπών Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, Εθνικής Άμυνας-Εξωτερικών & Οικονομικών.
09
02

Το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού και η λύση της σύνθετης ονομασίας

Αν το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού κάθε λαού το δει κανείς με καθαρό μυαλό κι όχι μέσα από την τρύπα του κουσουριού του, όπως έλεγε ο Τσαρούχης για τους στενόμυαλους ή τους συμφεροντολόγους, ιδίως όταν πρόκειται για λαούς που περνούν μακρά ή βραχύτερη περίοδο εθνογένεσης, τότε θα πρέπει να το αναγάγει σε βασική αρχή πρώτα απ’ όλα για το λαό που κι εκείνος ανήκει.
08
02

Δεξιά παιχνίδια με ζητήματα εξωτερικής πολιτικής

Σε νέα και πολύ πιο οξυμένη, με αντιπαραθέσεις, φάση μπαίνουμε ή μάλλον έχουμε μπει με άξονα το μακεδονικό σε ευθεία, δυστυχώς, συνοδεία με τους κομματικούς πολιτικούς στόχους της αξιωματικής, κυρίως, αντιπολίτευσης. Φύγαμε, πια, από την πρώτη φάση κατά την οποία η αντιπολίτευση, σύσσωμη, σχεδόν, ασκούσε δριμεία κριτική για το ότι η κυβέρνηση έκανε μυστική διπλωματία, ότι επεδίωκε να δημιουργήσει προβλήματα στους αντιπάλους της κ.τ.λ. και περάσαμε τώρα στο πολύ σκληρό παιχνίδι. Ποιος είναι ο στόχος της ΝΔ; Με όλα τα μέσα να μην προχωρήσει η συμφωνία με τη FYROM. Ένα μεγάλο μέρος της ηγεσίας της το επιδιώκει, διότι, με βάση το εθνικιστικό ή φοβικό σκεπτικό της, δεν θέλει τη λύση, καθώς αν συμβεί θα έχει τη λέξη Μακεδονία. Ένα άλλο, όμως, τμήμα της σύρεται στην άρνηση, προφανώς, και διότι δεν καίγεται και τόσο από την αντίληψη περί αυτοπροσδιορισμού, μιας και το συνδέει απολύτως με τις πολιτικές εξελίξεις. Έχει εδραία πεποίθηση ότι θετική εξέλιξη στις διαπραγματεύσεις Ελλάδας-FYROM ωθεί σε μια, αργά ή γρήγορα, αναδιάταξη των πολιτικών δυνάμεων και των σχέσεων μεταξύ των κομμάτων.
07
02

ΜΟΥ­ΣΕΙΟ Ο­ΛΟ­ΚΑΥ­ΤΩ­ΜΑ­ΤΟ­Σ: Εφό­διο στη μά­χη κα­τά της λή­θης

Η πα­ρου­σία των Εβραίων στη Θεσ­σα­λο­νί­κη κο­σμού­σε την ι­στο­ρία και τον πο­λι­τι­σμό αυ­τής της πό­λης για αιώ­νες. Φο­ρείς κουλ­τού­ρας, ι­δεών, πρω­το­πό­ροι πολ­λές φο­ρές στο ε­μπό­ριο, στην τέ­χνη, στην οι­κο­νο­μι­κή ζωή, στις προο­δευ­τι­κές ι­δέες που ζυ­μώ­θη­καν ε­δώ, ά­φη­ναν α­νά­γλυ­φο α­πο­τύ­πω­μα στο χρό­νο που κυ­λού­σε και α­να­δεί­κνυαν και αυ­τοί τον πλού­το της πο­λυ­πο­λι­τι­σμι­κό­τη­τας της πό­λης, της madre de Israel, της «Ιε­ρου­σα­λήμ των Βαλ­κα­νίων», ό­πως την α­πο­κα­λού­σαν με α­γά­πη και σε­βα­σμό. 46.000 Εβραίοι της Θεσ­σα­λο­νί­κης, με πά­νι­νο το ά­στρο του Δα­βίδ στο στή­θος, ό­χι ως κό­σμη­μα και σύμ­βο­λο της θρη­σκείας, αλ­λά ως στό­χος και διά­κρι­ση θα­νά­του, ξε­κί­νη­σαν το τα­ξί­δι χω­ρίς ε­πι­στρο­φή α­πό το ση­μείο ό­που θα α­νε­γερ­θεί το Μου­σείο Ολο­καυ­τώ­μα­τος.
07
02

Gabi Zimmer: Η Αριστερά πρέπει να δουλέψει στη βάση ευρύτερων κοινωνικών και πολιτικών συμμαχιών για να αλλάξει το νεοφιλελεύθερο οικοδόμημα

Μετά τις πρώτες συνομιλίες κατά τις οποίες απέτυχε να σχηματιστεί κυβέρνηση μεταξύ του CDU, των Πρασίνων και των Φιλελευθέρων, ο Πρόεδρος Steinmeyer, πρώην υπουργός του SPD, κάλεσε το κόμμα του να αναλάβει την "ευθύνη του για τη Γερμανία". Η ηγεσία του κόμματος άλλαξε την πορεία της, σε αντίθεση με τη θέση πολλών μελών του κόμματος, και από τότε εργάζεται για ένα νέο μεγάλο συνασπισμό. Ωστόσο, μέχρι στιγμής η ηγεσία δεν έδωσε καμία αξιόπιστη απάντηση στο ερώτημα γιατί το SPD θα πρέπει να είναι σε θέση να πιέσει για περισσότερες σοσιαλδημοκρατικές πολιτικές μέσα από μια συμμετοχή σε συντηρητική κυβέρνηση. Ούτε έδωσε απάντηση για το πώς θα αναδείξει δημόσια και με καλύτερο τρόπο τις διαφορές μεταξύ των σοσιαλδημοκρατικών και των συντηρητικών πολιτικών σε μια νέα κυβέρνηση Μέρκελ.
07
02

«Με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις…»

Κάποια στιγμή στο μέλλον, θα θυμόμαστε σίγουρα την προηγούμενη εβδομάδα. Κι ίσως επανερχόμαστε στις δύο ομιλίες που στάθηκαν, τόσο καθοριστικά, απέναντι η μια στην άλλη: την ομιλία του δημάρχου Θεσσαλονίκης, Γιάννη Μπουτάρη, την Ημέρα Μνήμης των Εβραίων Ηρώων και Μαρτύρων του Ολοκαυτώματος, και του Μίκη Θεοδωράκη, στο αθηναϊκό συλλαλητήριο για τη Μακεδονία. Αξίζει να επιμείνει στις μεταξύ τους διαφορές. Και δεν εννοώ τα προφανή – ότι ο Μπουτάρης ξεκινά μιλώντας για το λάθος «μας», ενώ για τον Θεοδωράκη λάθος έχουν μόνο και πάντα οι άλλοι. Ή το ότι ο πρώτος θύμισε τα δεινά (και τη μεταδοτική συνενοχή) που φέρνει ο φασισμός, ενώ ο δεύτερος δεν φάνηκε να πτοείται επευφημούμενος (και) από φασίστες. Εννοώ τα κάπως πιο δυσδιάκριτα.