Αναδημοσιεύσεις

20
05

Esengül Demir: Αυτές οι εκλογές κρίνουν αν η Τουρκία θα έχει δημοκρατία ή δικτατορία

Το πρόγραμμά μας είναι αυτό που μας καθορίζει. Από το 2012, που ιδρυθήκαμε, διακηρύξαμε ότι αποτελούμε τη συνέχεια 60 ετών κοινωνικών αγώνων στην Τουρκία, αλλά και την πάλη του κουρδικού λαού για δικαιώματα. Εμείς παλεύουμε για μια ριζοσπαστική δημοκρατία μέσα στο πλαίσιο της κοινοβουλευτικής Τουρκικής Δημοκρατίας. Αυτή η πάλη δεν αφορά μόνο τους Κούρδους. Αφορά όλους τους λαούς που ζουν στη χώρα. Το κόμμα μας, το HDP, αγκαλιάζει με την πολιτική του ολόκληρη τη χώρα, όλους τους πολίτες και τα προβλήματά τους. Υπερασπιζόμαστε την πολιτική και κοινωνική ισότητα, τις ελευθερίες για όλους τους πολίτες, αλλά και για όλους τους καταπιεσμένους από το καθεστώς, τους Κούρδους, τους Αλεβίτες, τους Αρμένιους, τις άλλες μειονότητες, και συνδέουμε τους αγώνες τους με τους αγώνες των εργατών και των εργαζομένων, με την οικολογία και το γυναικείο κίνημα. Εχουμε πολλές δράσεις για την προστασία του περιβάλλοντος αλλά και ενάντια στον σεξισμό, τις διακρίσεις κατά των νέων και γυναικών αλλά και τη βία κατά των γυναικών που αποτελεί σημαντικό πρόβλημα.
19
05

Γιατί να ψηφίζουν οι ομογενείς;

Η Ν.Δ. βλέπει ότι δεν μπορεί να εξασφαλίσει την πολιτική ηγεμονία σε αυτό τον λαό. Και, όπως θα έλεγε και ο Μπρεχτ, υπάρχει πάντα η δυνατότητα, αντί να αλλάξει η ίδια, να αλλάξει τον λαό. Με λίγη παρωχημένη εθνικοφροσύνη και κλασική πατριδοκαπηλία, με ελιτίστικη αντιμετώπιση του υπαρκτού λαού και την υπαγωγή του στο φαντασιακό Έθνος, θα προσπαθήσει να στριμώξει τον ΣΥΡΙΖΑ και να υπηρετήσει το μικροκομματικό της συμφέρον. Το ζήτημα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ τι θα κάνει: Θα δώσει ιδεολογικό αγώνα ενάντια στα αντιδημοκρατικά όνειρα της Ν.Δ. ή θα μιλήσει για «δίκαιο αίτημα των ομογενών που έχουν προσφέρει τόσα και τόσα στη μητέρα Πατρίδα»;
19
05

Ζητάμε ακόμα το αδύνατο ενάντια στον ρεαλισμό

Ο Μάης του ''68 δεν κατάφερε να πραγματώσει τα αιτήματά του. Ωστόσο ταρακούνησε την ιστορική κίνηση και λειτουργεί σαν φάρος για κάθε καταπιεσμένο. Οι ιδέες της εξέγερσης είναι στις ημέρες μας πιο επίκαιρες από ποτέ. Στην εποχή του νεοφιλελεύθερου ρεαλισμού εμείς «ζητάμε -ακόμα- το αδύνατο»
18
05

Τον Μάη του 68 ήμασταν όλοι αγνώριστοι

Το 1969 υπήρχαν 500.000 φοιτητές, σήμερα είναι 2 εκατομμύρια· το προλεταριάτο επίσης ποτέ δεν ήταν τόσο πολυπληθές, είναι όμως και πολύ πιο διαιρεμένο, εξατομικευμένο και έχει γνωρίσει πολλές αποτυχίες. Υπάρχει ένα βαθιά αντικαπιταλιστικό κλίμα, κι αυτό με κάνει αισιόδοξο. Αλλά, για να αποδώσουν καρπούς αυτές οι στιγμές αφύπνισης, θα πρέπει να υπερβούμε τις διαιρέσεις σε μια στιγμή που οι πολιτικές και συνδικαλιστικές ηγεσίες είναι πιο απαξιωμένες από ποτέ, κάτι που δεν συνέβαινε στον Μάη του '68.
17
05

Χρήστος Μαντάς: Η ΝΔ βρίσκεται σε πραγματικό πανικό

Η ΝΔ μιλάει για αντιπερισπασμούς, ακόμη και σε νομοθετικές πρωτοβουλίες που αφορούν δικαιώματα. Τώρα λέει το ίδιο για ένα θεσμικό θέμα, για το οποίο υπάρχουν εκατοντάδες δηλώσεις απ’ όλες τις πολιτικές δυνάμεις για το «τέρας» που λέγεται Β΄ Αθηνών, προκειμένου να υποστηρίξει ότι δήθεν η κυβέρνηση «πετάει αλλού τη μπάλα». Σε πραγματικό πανικό βρίσκεται η ΝΔ, καθώς αντιλαμβάνεται, πλέον, ότι φθάνουμε έστω με αντιφάσεις και δυσκολίες πραγματικά στο τέλος του προγράμματος, ενώ ταυτόχρονα τρέμει τις διεργασίες στο εσωτερικό της και στον ευρύτερο χώρο της δεξιάς, οι οποίες πια, θα έλεγε κανείς, δεν «μαζεύονται» εύκολα.
17
05

Τομέας Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ: Στη μέση του δρόμου για τα δικαιώματα

Όσο θα υπάρχει ανισοτιμία ανάμεσα σε ετερόφυλα και ομόφυλα ζευγάρια, όσο θα υπάρχουν παιδιά ομόφυλων ζευγαριών, που είναι «αόρατα», όσο οι διακρίσεις στους χώρους εργασίας σε βάρος της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας παραμένουν, όσο η φασιστική βία θα είναι υπαρκτή, όσο Αμβρόσιοι θα απειλούν και θα ασχημονούν με τον πιο βάναυση τρόπο, θα παραμένει η ανάγκη ενός μετώπου ελευθερίας και δικαιωμάτων. Θα παραμένει το αίτημα, επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε: πολιτικός γάμος και παιδοθεσία τώρα…
17
05

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση

Ο ΣΥΡΙΖΑ στήριξε την εκλογική έκρηξη της πολιτικής του επιρροής αποκλειστικά στις κοινωνικές του συμμαχίες. Στους μισθωτούς του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, στους διαθέσιμους εκπαιδευτικούς του τότε υπουργού της ΝΔ Κ. Μητσοτάκη, στους συνταξιούχους, στους ιδιωτικούς και στους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, στους μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες, στους δοκιμαζόμενους αγρότες, στους γονείς των μαθητών και μαθητριών, αλλά και των πτυχιούχων που εγκατέλειψαν την πατρίδα αναζητώντας μια καλύτερη τύχη στο εξωτερικό. Σήμερα υπό το βάρος των μνημονιακών απαιτήσεων, αλλά και των αναπόφευκτων για κάθε κυβέρνηση σφαλμάτων και αδυναμιών, οι κοινωνικές μας συμμαχίες δοκιμάζονται. Και εδώ προβάλλει αμείλικτο το ερώτημα: Ποιος θα έπρεπε και θα μπορούσε να είναι ο ρόλος του κόμματος στη διατήρηση, αλλά και στην ανάπτυξη αυτών και άλλων κοινωνικών συμμαχιών; Η βασική απάντηση εκτιμώ πως βρίσκεται πριν απ’ όλα στη συνεδριακή μας απόφαση: «Οι οργανώσεις του κόμματος και τα όργανά του πρέπει να αποκτήσουν καθοριστικό ρόλο για τη διαμόρφωση του πλαισίου της κυβερνητικής πολιτικής σε κάθε πτυχή της. Έτσι, θα μπορέσουν να στηρίζουν αποτελεσματικά την κυβέρνηση, να την τροφοδοτούν με τα αιτήματα της κοινωνίας, να την κρίνουν και να διορθώνουν, ως «αριστερή συνείδηση», λάθη και αστοχίες».
16
05

Μάης 1968: Καλή η ελευθερία, καλό και το σοσιαλδημοκρατικό συμβόλαιο

Οι εξεγερμένοι του ’68 μπέρδεψαν το κίνημα με τον μετασχηματισμό της κοινωνίας. Μια επανάσταση του ελεύθερου χρόνου, χωρίς μέριμνες, πειθαρχίες και κόστη, δεν είναι η πάλη των τάξεων! Είναι η πάλη των γενεών, ηλίθιε!
16
05

Η Ανοιχτή Πόλη αντίθετη στη λογική της καταστολής και της αστυνομοκρατίας στα Εξάρχεια

Επανειλημμένως έχουμε αντιταχθεί στη λογική της καταστολής και της αστυνομοκρατίας που προωθεί η παρούσα δημοτική αρχή, υποστηρίζοντας παράλληλα το δικαίωμα των κατοίκων να ζουν στην περιοχή με ηρεμία και ασφάλεια.
15
05

Αννέτα Καββαδία: Όχι στην κυνική εξομοίωση του θύτη με το θύμα

Σ΄αυτήν εδώ την αίθουσα, στις 22 Δεκεμβρίου 2015, το ελληνικό Κοινοβούλιο είχε διατρανώσει την αμέριστη συμπαράστασή του στον παλαιστινιακό λαό αναγνωρίζοντας – ομόφωνα - το κράτος της Παλαιστίνης, και επαναλαμβάνοντας την πάγια θέση της χώρας μας για τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου και βιώσιμου Παλαιστινιακού Κράτους στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την ανατολική Ιερουσαλήμ και ειρηνική συνύπαρξη των 2 κρατών. Ειρήνη, όμως, χωρίς δικαιοσύνη δεν μπορεί να υπάρξει. Γι΄αυτό και η καταδίκη των φυσικών - αλλά και των ηθικών - αυτουργών του χθεσινής μαζικής δολοφονίας, οφείλει να είναι κατηγορηματική και απερίφραστη. Χωρίς «ναι μεν αλλά». Ειδικά από μία χώρα όπως η Ελλάδα της οποίας οι ιστορικοί δεσμοί με την Παλαιστίνη παραμένουν άρρηκτοι.