Αναδημοσιεύσεις

08
08

Χρήστος Καραγιαννίδης: Η επόμενη μέρα είναι ήδη εδώ

Τα ΜΜΕ, που σήμερα λένε για αυθαίρετη δόμηση όταν πρόκειται για την καταπάτηση της μικροκλίμακας, έκαναν και κάνουν πλάτες στους μεγαλοεπενδυτές βγάζοντας ψευδείς ειδήσεις. Αυτά τα ΜΜΕ δεν μίλησαν ποτέ για πολεοδομικά εγκλήματα που διαπράχθηκαν. Αντιθέτως, ενίσχυσαν με κάθε τρόπο την αναπτυξιακή λογική της φούσκας στην αγορά των ακινήτων. Όσα έλειψαν από το Μάτι και συντέλεσαν στην καταστροφή είναι αυτά που πρωταρχικά πρέπει να γίνουν. Και πρέπει σε αυτό να εμπλακούν και όσοι διοικητικά έχουν την αρμοδιότητα και κάθονται και την κοιτάζουν. Σχέδια εκκένωσης από φυσικές καταστροφές, τα οποία, όπου έχουν συνταχθεί, δεν μένουν στα συρτάρια, αλλά δοκιμάζονται σε πραγματικές συνθήκες και αξιοποιούν ό,τι μας προσφέρει η μέχρι τώρα τεχνολογία των επικοινωνιών. Κατασκευή δρόμων διαφυγής που δεν θα μπλοκάρουν με δύο αυτοκίνητα, ελεύθεροι χώροι και χώροι συγκέντρωσης των ανθρώπων για οργανωμένη διαφυγή, δίκτυο κρουνών, δεξαμενών νερού εντός των δασικών εκτάσεων, καθαρισμός δημοτικών γηπέδων κ.τ.λ. Η διαπίστωση ότι οι δασικοί οικισμοί δεν πρόκειται να εγκαταλειφθούν οδηγεί και στο συμπέρασμα ότι και οι κάτοικοι αυτών πρέπει να λαμβάνουν και τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας των οικιών αλλά και των ανθρώπων που τα κατοικούν.
Περισσότερα »
08
08

Από το κράτος πρόνοιας στο κράτος – μάνατζερ

Η δομή του σύγχρονου κράτους θεμελιώθηκε σε ένα όραμα που καθιστά τις δημόσιες υπηρεσίες φορείς μιας ανιδιοτελούς δραστηριότητας, προσανατολισμένης στην επίτευξη οικουμενικών στόχων. Όμως, σήμερα, αυτή ακριβώς η αντίληψη για την αποστολή του κράτους δέχεται πυρά από όλες τις κατευθύνσεις. Με τον επανακαθορισμό της αποστολής κάθε επαγγελματικού κλάδου της δημόσιας διοίκησης, εργαζόμενοι όπως οι εφοριακοί, το προσωπικό του ταμείου ανεργίας και οι εκπαιδευτικοί δεν αισθάνονται πλέον, όπως στο παρελθόν, ότι η αποστολή τους είναι να «προσφέρουν υπηρεσίες» στους πολίτες, αλλά βιώνουν επώδυνα αυτές τις αλλαγές, νιώθουν ξεκρέμαστοι, ξένοι σε οτιδήποτε αφορά την άσκηση του επαγγέλματός τους. Η αίσθηση του καθήκοντος -και της προσωπικής ολοκλήρωσης που συνδέεται με την εκπλήρωσή του- δεν συνάδει με τα νέα κριτήρια αξιολόγησης. Το χάσμα ανάμεσα στον δημόσιο υπάλληλο και τον πολίτη βαθαίνει καθημερινά, καθώς ο πρώτος δυσκολεύεται να εξυπηρετήσει τον δεύτερο αποτελεσματικά. Η αίσθηση εξάντλησης που προκύπτει από αυτήν την κατάσταση δεν είναι δυνατόν να συμβιβαστεί με τις διάφορες μορφές «μάνατζμεντ μέσω της καθιέρωσης στόχων».
Περισσότερα »
07
08

Τα φαντάσματα στην μπροστινή αυλή της Ευρώπης

Δεν φτάνει ν΄αναπτύσσονται «βιώσιμες» αλυσίδες εμπορευμάτων όπου οι εταιρείες υιοθετούν προαιρετικές κατευθυντήριες γραμμές για να παράγουν (συνήθως πιο ακριβά) εμπορεύματα. Ούτε αρκεί να επενδύουμε όλες τις ελπίδες μας για ένα καλύτερο αύριο στις ατομικές επιλογές του Ευρωπαίου καταναλωτή. Πρέπει αντίθετα να συνειδητοποιήσουμε το πώς σχετίζεται ο μη βιώσιμος χαρακτήρας της σύγχρονης οικονομίας με τη μακρά ιστορία της διεύρυνσης της έκτασης των εμπορευμάτων: να καταλάβουμε πώς απορρέει το σήμερα από το χθες, αλλά και πώς στο σήμερα μπορεί να εμπεριέχεται η ευκαιρία ν’ αλλάξουμε πορεία. Μια αρχή είναι να κάνουμε πιο δυνατή τη φωνή των ανθρώπων που ζουν στα «απομακρυσμένα» μέρη τα οποία προμηθεύουν τους ευρωπαϊκούς τρόπους ζωής και τις ευρωπαϊκές αγορές. Κοινότητες που ζουν μέσα στα τοξικά εντόσθια της βιομηχανίας και της βιομηχανικής γεωργίας ανά τον κόσμο αγωνίζονται για την «περιβαλλοντική δικαιοσύνη». Ανθρωποι παντού οργανώνονται, καινοτομούν και χρησιμοποιούν νομικά εργαλεία για να καθιστούν τις επιχειρήσεις και τις κυβερνήσεις υπόλογες για τις πράξεις τους. Ακούγοντας τη φωνή των ανθρώπων αυτών -τον αγώνα τους, τις συνθήκες ζωής τους, τα οράματά τους για το μέλλον- η Ευρωπαϊκή Ενωση θα μπορούσε να χτίσει πραγματικά αντιπροσωπευτικές και μακροπρόθεσμες λύσεις στα παγκόσμια προβλήματά μας. Για ένα μέλλον με βιώσιμες συνθήκες και αξιοπρεπή ζωή για όλους, όχι μόνο για όσους έχουν την τύχη ν’ αρχίζουν την κάθε μέρα απολαμβάνοντας τους καρπούς των αιώνων ευρωπαϊκής επέκτασης ανά την υφήλιο.
Περισσότερα »
07
08

Το Μπλόκο του Βύρωνα στις 7 Αυγούστου 1944

«Την 7/8/1944 και ώραν 17.40 γερμανικά αυτοκίνητα (2) πλήρη στρατιωτών διερχόμενα εκ της αγοράς Βύρωνος εδέχθησαν ριπή πολυβόλου παρ” Εαμίτου και ετραυματίσθησαν εις Γερμανός αξιωματικός και εις στρατιώτης, μετ΄ολίγον κατέφθασε ισχυρά γερμανική δύναμις ήτις διέταξε τη συγκέντρωση απάντων των ανδρών του συνοικισμού εις την πλατείαν Σμύρνης όπου συνεκεντρώθησαν 1.000 άνδρες. Παρέλαβε 10 αδιακρίτως εκ των συγκεντρωθέντων και τους εξετέλεσαν επιτόπου, άλλους δε 600 άνδρας τους μετέφερον εις Χαϊδάρι και εκείθεν τους μετέφερον εις Γερμανίαν»
Περισσότερα »
07
08

Γκρέγκορ Γκίζι: Η διεθνιστική απάντηση

Τα έθνη κράτη πρέπει να σταματήσουν να επιτρέπουν στις μεγάλες εταιρίες και τις τράπεζες να στρέφουν τον έναν εναντίον του άλλου. Χώρες σαν την Ιρλανδία δεν πρέπει να μπορούν να προσελκύουν επενδυτές περικόπτοντας τους φόρους τους και μειώνοντας τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά τους κριτήρια. Δεν θα καταφέρουμε να εμποδίσουμε τις ανισότητες τέτοιου τύπου, αν συνεχίσουμε να είμαστε αντίπαλοι ως έθνη κράτη. Γι’ αυτό και πρέπει να αγκαλιάσουμε την ιδέα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Μόνα τους τα έθνη κράτη δεν θα μπορέσουν ποτέ να αντιδράσουν αποτελεσματικά σε έναν εμπορικό πόλεμο με την Αμερική. Θα πρέπει να οργανώσουμε μια ενιαία ευρωπαϊκή απάντηση. Γνωρίζω, βέβαια, την κακή κατάσταση στην οποία βρίσκονται ορισμένες περιοχές της Ευρώπης. Αλλά η ευρωπαϊκή οικονομία, οι περιβαλλοντικοί κίνδυνοι που αντιμετωπίζει η Ευρώπη, η αποφυγή του πολέμου στην ήπειρό μας και, τέλος, το κοινωνικό ζήτημα, και ειδικά οι νέοι που όλο και πιο πολύ υιοθετούν την ευρωπαϊκή ταυτότητα, όλα αυτά μας καλούν να υλοποιήσουμε την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και όχι το αντίθετο.
Περισσότερα »
06
08

Ασλί Ερντογάν: Η σημερινή Τουρκία θυμίζει ναζιστική Γερμανία

«Ο τρόπος με τον οποίο προχωρούν τα πράγματα στην Τουρκία θυμίζει τη ναζιστική Γερμανία. (...) Πιστεύω ότι είναι ένα φασιστικό καθεστώς. Δεν είναι ακόμη η Γερμανία της δεκαετίας του 1940, αλλά αυτή της δεκαετίας του 1930», εξηγεί αναφερόμενη στην περίοδο κατά την οποία οι ναζί εδραίωσαν την εξουσία τους καταστέλλοντας κάθε αντιπολίτευση.
Περισσότερα »
06
08

Όταν ο βασιλιάς είναι γυμνός: σκέψεις για τον ελληνικό εθνικισμό

Πριν από αρκετά χρόνια –το 1992– ένας από τους σημαντικότερους ιστορικούς και διανοούμενους της μεταπολιτευτικής περιόδου, ο Φίλιππος Ηλιού, ανέφερε σχετικά με την καυτή τότε υπόθεση της αναγνώρισης της Δημοκρατίας της Μακεδονίας: Το πιο ενοχλητικό, επικίνδυνο και ανησυχητικό για την Ελλάδα και τους Έλληνες δεν είναι ότι πιθανόν να αναγνωριστεί ένα κράτος με το όνομα που αυτό έχει επιλέξει, όπως άλλωστε έχει το δικαίωμα, αλλά ότι με αφορμή το Μακεδονικό αναδείχθηκαν και επιβλήθηκαν ως κυρίαρχες τάσεις στην ελληνική κοινωνία και τους παράγοντες που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη, στοιχεία μιας πρωτοφανούς αρχαϊκότητας που μας εμφανίζουν να αθετούμε δημοκρατικές κατακτήσεις και πολύτιμες δημοκρατικές ευαισθησίες, που, μετά τη μεταπολίτευση, είχε θεωρηθεί ότι αποτελούσαν πλέον κοινό κτήμα των ελλήνων πολιτών. Ήταν εκείνες τις αντίστοιχες μέρες του Μαΐου του 1992 που καταδικάζονταν από την ελληνική δικαιοσύνη τέσσερα μέλη της Αντιπολεμικής Αντιεθνικιστικής Συσπέιρωσης για διατάραξη των διεθνών σχέσεων της χώρας και διασπορά ψευδών ειδήσεων. Εικοσιέξι χρόνια μετά, τον «σωφρονιστικό» ρόλο των δικαστηρίων ανέλαβαν μαυροφορεμένοι αγανακτισμένοι ελληνόψυχοι –με πολύ επιδερμική ωστόσο σχέση τόσο με την ιστορία όσο και με την ελληνική γλώσσα–, που δεν διστάζουν να προπηλακίζουν δημόσια όποιον διατυπώνει αντίθετη από την κυρίαρχη στον δημόσιο λόγο άποψη και να θέτουν διά της σωματικής ρώμης τα πλαίσια του επιτρεπτού και τα όρια του ανεκτού. Μετά την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών, καθημερινά περιστατικά έντασης και βίας έχουν εμφανιστεί σε διάφορες περιπτώσεις τόσο στην Αθήνα όσο και, κυρίως, στη Θεσσαλονίκη.
Περισσότερα »
05
08

«Δεν πρέπει να ξεχάσουμε. Δεν θέλουμε να ξεχάσουμε»

«Δεν πρέπει να ξεχάσουμε» ότι ο φασισμός στην Ιταλία δεν έπεσε και δεν πέθανε ποτέ οριστικά. Η καταστολή του 2001 στη Γένοβα είχε φασιστικά χαρακτηριστικά. Πριν από το 2001 η Ακροδεξιά είχε μια σχετική ντροπή να εκφράζεται μέσα από τους θεσμούς, ενώ μετά το 2001 άρχισαν να εκφράζονται ξεκάθαρα προς τα έξω. Ομάδες αστυνομικών και καραμπινιέρων τραγουδούσαν φασιστικούς ύμνους πριν επιτεθούν στους διαδηλωτές. Η ηγεσία τους ήξερε πολύ καλά τις είδους ομάδες έστελνε για να καταστείλουν ένα τεράστιο κίνημα. Από το 2001 έχει πολλαπλασιαστεί η κρατική καταστολή με τη μέθοδο που χρησιμοποιήθηκε στη Γένοβα. Στην ίδια τη Γένοβα τα τελευταία χρόνια οι φασίστες έχουν ανοίξει τρία γραφεία και κάνουν διαρκείς επιθέσεις σε ακτιβιστές της Αριστεράς, μαχαιρώνοντας μάλιστα έναν, και κυρίως Αφρικανούς μετανάστες. Οι αδελφές - μάνες που είδαμε τα παιδιά μας δολοφονημένα από τους ακροδεξιούς και την αστυνομία είπαμε ότι «δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε». Με τον Τζουλιάνο έχουμε τον Κάρλο για να μιλήσουμε, ξέροντας ότι κανείς δεν θα μας τον φέρει πίσω και ότι τίποτα δεν θα απαλύνει τον πόνο μας. «Δεν θέλουμε να ξεχάσουμε» για να προειδοποιήσουμε και τις άλλες μάνες και τον κόσμο για τον κίνδυνο που υπάρχει από τον φασισμό και τη φασιστικοποίηση της αστυνομίας και των καραμπινιέρων.
Περισσότερα »
05
08

Το ανέλπιστο «Βατερλό» του Μπάνον στην Ανατολική Ευρώπη

Είναι προφανές, ότι η απόκλιση των συγκεκριμένων εθνικών συμφερόντων έχει αφήσει τους Ανατολικοευρωπαίους ασυγκίνητους από τις προσπάθειες της αμερικανικής ριζοσπαστικής δεξιάς και του Λευκού Οίκου να εμπλακούν στην περιοχή. Αυτό έχει δύο συνέπειες: α) Την κάλυψη του κενού από την ρωσική πλευρά, η οποία τα τελευταία χρόνια χτίζει σχέσεις με τις ακροδεξιές ηγεσίες της Ανατολικής Ευρώπης στο πλαίσιο του ανταγωνισμού της Μόσχας με την ΕΕ β) Την μετατόπιση του ενδιαφέροντος του Μπάνον πιο Δυτικά. Έτσι ο Μπάνον σκοπεύει να δημιουργήσει ένα ίδρυμα στην Ευρώπη, με στόχο να προκαλέσει μια «ακροδεξιά λαϊκιστική εξέγερση που θα εξαπλωθεί στην ήπειρο». Σε μια συμβολική κίνηση, τα κεντρικά της οργάνωσής του που θα ονομάσει The Movement θα βρίσκονται στις Βρυξέλλες, την πρωτεύουσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναφέρεται στο άρθρο της Daily Beast. Ο Μπάνον είχε πέρυσι συναντήσεις μεταξύ άλλων με τον Νάιτζελ Φάρατζ στη Βρετανία και στελέχη του ακροδεξιού κόμματος της Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία. Έπλεξε μάλιστα και το εγκώμιο στην Ιταλία, με αφορμή την άνοδο στην εξουσία της ακροδεξιάς Λέγκα: «Η Ιταλία είναι η καρδιά της σύγχρονης πολιτικής. Εάν αυτό πετύχει εκεί κάτω, μπορεί να πετύχει οπουδήποτε»...
Περισσότερα »
05
08

Οι διώξεις του βιβλίου μετά τον εμφύλιο

Οι συλλήψεις εκδοτών, μεταφραστών και πωλητών τις ημέρες εκείνες πλήθαιναν, μαζί με τις μαζικές κατασχέσεις βιβλίων, τα οποία κυκλοφορούσαν απολύτως νόμιμα. Ήταν λοιπόν προφανές ότι οι σκοτεινοί μηχανισμοί του μετεμφυλιακού κράτους είχαν ξεκινήσει οργανωμένη δίωξη εναντίον του προοδευτικού βιβλίου και των ανθρώπων του. Αλλά δεν ήταν μόνο η Αριστερά το θύμα. Τις ημέρες εκείνες μεγάλος θόρυβος είχε ξεσπάσει, από την πρωτοβουλία της Ιεράς Συνόδου να αφορίσει τον Καζαντζάκη και το βιβλίο του «Τελευταίος πειρασμός», ενώ, με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Ψυχάρη, είχε εξαπολυθεί ένα πρωτοφανές οργανωμένο κύμα υβριστικής αρθρογραφίας εναντίον του θεμελιωτή του δημοτικισμού.
Περισσότερα »