Αναδημοσιεύσεις

28
07

Διαδικτυακό κάτεργο

Την ημέρα που το πρακτορείο Bloomberg ανακήρυττε τον Τζεφ Μπέζος ως “τον πλουσιότερο άνθρωπο στη σύγχρονη ιστορία”, οι αποθηκάριοι της Amazon στην Ευρώπη κατέβαιναν σε μια ακόμη απεργιακή κινητοποίηση διαμαρτυρόμενοι για τις συνθήκες εργασίας σε μια εταιρεία που συνδυάζει τέλεια το αστραφτερό προφίλ της νέας τεχνολογίας με την πιο άγρια εκδοχή του εργασιακού Μεσαίωνα.
28
07

Γκιόρτσε Σταβρέσκι: Η παγκοσμιοποίηση δίνει την αίσθηση ψευδούς υπεροχής

Νομίζω πως οι άνθρωποι στην ΠΓΔΜ έχουν μπουχτίσει με όλη την αστάθεια που επικρατεί και θα έδιναν τη ζωή τους για να έχουν απλές, όχι ιδιαίτερα εντυπωσιακές, ευρωπαϊκές ζωές: χρήματα για να στηρίξουν τον εαυτό τους και την οικογένειά τους, να μπορούν να πάνε κάπου διακοπές, να αγοράσουν ένα αυτοκίνητο, να παντρευτούν, να πάνε σε γιατρό όταν χρειάζεται και να πεθαίνουν με αξιοπρέπεια. Αλλά ως κοινωνία αποτύχαμε. Ποτέ δεν καταφέραμε να αντισταθούμε στις διεφθαρμένες ελίτ που κατέστρεψαν τη χώρα στη διαδικασία να πλουτίσουν ακόρεστα τους εαυτούς τους. Τώρα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με κάποιες παράλογες επιλογές και δυστυχώς δεν βλέπω το τέλος του τούνελ. Αλλά, στο σύνολό τους, δεν έχετε τίποτα να φοβηθείτε: ζεστοί και φιλόξενοι άνθρωποι που θα έδιναν το χέρι σε έναν ξένο οποιαδήποτε στιγμή. Αλλά, φυσικά, όταν αντιμετωπίζουν μια απειλή, είτε πραγματική είτε κατασκευασμένη από τους πολιτικούς, μπορούν να στραφούν στον εθνικισμό και στο μίσος. Αλλά ποιος δεν θα το έκανε;
28
07

Ποιος φταίει, ανθρωπάκο, για την καταστροφή;

Τα στοιχεία δείχνουν ότι μέρος των μεσογειακών χωρών τις επόμενες δεκαετίες, με την ξήρανση των δασών και την επέκταση του αστικού ιστού μέσα σε παραμελημένα δάση, θα ερημοποιείται, μια αλλαγή που είναι και σήμερα ορατή. Ανεξαρτήτως της αιτίας –εμπρησμός, κεραυνοί, αυτοανάφλεξη ή ανθρώπινη αμέλεια– οι δασικές πυρκαγιές θα είναι περισσότερες, καθώς η ξηρότητα των δασών αυξάνεται και τα κύματα καύσωνα γίνονται πιο συχνά. Ακραία ισχυροί άνεμοι, όπως αυτοί φέτος στον Ν. Βουτζά και στο Μάτι ή όπως πέρσι στην Πορτογαλία και στην Ισπανία, μπορούν να επιδεινώσουν μιαν ήδη άσχημη κατάσταση. Τα επόμενα χρόνια, όπως έδειξαν οι τυφώνες Κατρίνα και Ιρμα, με πολλά ανθρώπινα θύματα, θα απαιτηθούν τεράστια ποσά για την αντιμετώπιση των μεγα-καταστροφών. Η αλληλεγγύη που συνήθως αναδύεται μέσα από τέτοια δραματικά γεγονότα είναι προτιμότερο να αξιοποιηθεί εκ των προτέρων για τη διεκδίκηση άμεσων μέτρων και πολιτικών αποφάσεων που θα αφορούν την κλιματική αλλαγή. Μόνο ένα ενεργό και δυναμικό κίνημα περιβαλλοντικό και αντικαπιταλιστικό μπορεί να αποτρέψει νέες τραγωδίες που είναι ήδη ορατές στον ορίζοντα.
28
07

Η νέα ιταλική κυβέρνηση: Ξύνεις τον λαϊκισμό και ξετρυπώνει ο νεοφιλελευθερισμός

Αυτό που λείπει από την Ιταλία είναι μια εναλλακτική, ενωτική και ικανή Αριστερά, που να είναι σε θέση να κάνει μια ισχυρή και πολυδιάστατη αντιπολίτευση στο κοινωνικό, πολιτικό και θεσμικό επίπεδο, για να εμποδίσει κατά πρώτο λόγο τη μετατροπή της σημερινής κυβερνητικής συμμαχίας σε ένα πλήρως δεξιό καθεστώς. Που θα προστεθεί στην ομάδα του Βίσεγκραντ, μεταφέροντας ακόμη πιο δεξιά τον πολιτικό άξονα όλης της Ε.Ε. Το Μάιο θα ψηφίσουμε για την ανανέωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η Άλλη Ευρώπη με τον Τσίπρα έχει υποχρέωση, ευθυγραμμισμένη με το μανιφέστο του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, να οδηγήσει στον σχηματισμό μιας εκλογική λίστας που να απαιτεί το τέλος της λιτότητας, να ξαναγράψουμε τις ευρωπαϊκές συμφωνίες και να αποφύγουμε τα κυριαρχικά και εθνικιστικά ολισθήματα, ενώ την ίδια στιγμή θα πρέπει να βοηθήσει στην οικοδόμηση των διαδικασιών για τον σχηματισμό ενός νέου πολιτικού υποκειμένου στη χώρα μας.
28
07

Εγκλημα διαρκείας

Οταν συμβαίνει μια τραγωδία τέτοιας έκτασης, μπορείς να ασκήσεις κριτική σε πολλά επίπεδα: για την προβληματική υλικοτεχνική υποδομή, για την ολιγωρία της δημόσιας διοίκησης, για τις ευθύνες των τοπικών αρχόντων, για την αμέλεια των κατοίκων που ζουν σε ευαίσθητες περιοχές, για την ατιμωρησία που έχει γίνει καθεστώς, για τις ασύδοτες συμμορίες που δουλεύουν για οικονομικά συμφέροντα τα οποία έχουν βάλει στο μάτι τα φιλέτα σε μέρη με τουριστική αξία, για τα πελατειακά δίκτυα που νομιμοποιούν με το αζημίωτο τις παραβατικές συμπεριφορές των επιτήδειων· μπορείς να σταθείς στην περίεργη φορά του ανέμου, στα μποφόρ· ωστόσο, όλα αυτά είναι λεπτομέρειες μπροστά στο μεγάλο έγκλημα που συντελείται σε παγκόσμιο επίπεδο.
27
07

Σάββας Ρομπόλης: Μο­νό­δρο­μος η ε­γκα­θί­δρυ­ση συν­θη­κών δυ­να­μι­κής α­νά­πτυ­ξης

Το φαι­νό­με­νο της ου­μπε­ρο­ποίη­σης της α­γο­ράς ερ­γα­σίας ε­γκα­θι­δρύ­θη­κε και διευ­ρύ­νε­ται με τις η­λεκ­τρο­νι­κές πλατ­φόρ­μες ερ­γα­σίας, κα­θώς και τις πλατ­φόρ­μες ε­παγ­γελ­μα­τι­κής και οι­κο­νο­μι­κής δρα­στη­ριό­τη­τας. Η στα­δια­κή διεύ­ρυν­σή του συμ­βάλ­λει στη­ν α­να­τρο­πή του μο­ντέ­λου του κοι­νω­νι­κού κορ­πο­ρα­τι­σμού και της ι­κα­νο­ποίη­σης τω­ν κοι­νω­νι­κών α­να­γκών, ε­γκα­θι­δρύο­ντας στη θέ­ση του το μο­ντέ­λο του ε­ξα­το­μι­κευ­μέ­νου κορ­πο­ρα­τι­σμού (λό­μπυ ε­ξα­το­μι­κευ­μέ­νω­ν συμ­φε­ρό­ντων), υ­πο­νο­μεύο­ντας την κοι­νω­νι­κή συ­νο­χή και την κοι­νω­νι­κή αλ­λη­λεγ­γύη. Οι συ­νέ­πειές του δεν πε­ριο­ρί­ζο­νται μό­νο στη διεύ­ρυν­ση των οι­κο­νο­μι­κών και τω­ν κοι­νω­νι­κών α­νι­σο­τή­των, αλ­λά ε­πε­κτεί­νο­νται α­νη­συ­χη­τι­κά και στη διεύ­ρυν­ση τω­ν δια­κρί­σεων με βά­ση τη φυ­λή, τη θρη­σκεία, το φύ­λο, τον τό­πο γέν­νη­σης και το­ν α­ντα­γω­νι­σμό με­τα­ξύ των ερ­γα­ζο­μέ­νων, σε βαθ­μό που να α­κυ­ρώ­νο­νται οι δυ­να­τό­τη­τες και οι προϋπο­θέ­σεις συ­γκρό­τη­σης δη­μο­κρα­τι­κών κοι­νω­νι­κών κι­νη­μά­τω­ν πα­ρε­μπό­δι­σης, της ε­γκα­θί­δρυ­σης τω­ν συ­γκε­κρι­μέ­νων συν­θη­κών στην ευ­ρω­παϊκή και διε­θνή οι­κο­νο­μία. Έτσι, εάν κα­τά τα α­μέ­σως ε­πό­με­να χρό­νια, οι διε­θνείς και ευ­ρω­παϊκές δη­μο­κρα­τι­κές πο­λι­τι­κές και κοι­νω­νι­κές δυ­νά­μεις δεν α­να­τρέ­ψουν τις συν­θή­κες αυ­τές, τό­τε η ε­πι­κρα­τού­σα στρα­τη­γι­κή ε­πι­λο­γή α­νά­πτυ­ξης της διε­θνούς και ευ­ρω­παϊκής οι­κο­νο­μίας θα εί­ναι τε­χνο­λο­γι­κο-οι­κο­νο­μι­κά κα­τα­τμη­μέ­νη, κοι­νω­νι­κά κα­τα­κερ­μα­τι­σμέ­νη και ερ­γα­σια­κά υ­πο­βαθ­μι­σμέ­νη.
27
07

Εμείς και το ΝΑΤΟ

H φιλειρηνική πολιτική της Αριστεράς πρέπει όχι απλώς να διασωθεί, αλλά και να αναπτυχθεί περισσότερο. Φιλειρηνική πολιτική είναι μάλλον ασύμβατη με εκδηλώσεις νομιμοφροσύνης στο ΝΑΤΟ, όσο προσεκτική κι αν πρέπει να είναι η ελληνική εξωτερική πολιτική. Διαφορετικά καλλιεργείται και στο λαό – στο λαό του ΣΥΡΙΖΑ πρώτα από όλα – ότι όσα έλεγε για νέες συνθήκες συνεργασίας στην Ευρώπη, για ένα σύμφωνο που θα αντικαθιστά το ΝΑΤΟ και για τη σημασία της μείωσης των εξοπλισμών στην ήπειρό μας και της διάθεσης των πόρων που θα εξοικονομηθούν έτσι για άλλους, ειρηνικούς, σκοπούς είναι πια παλιές και ξεπερασμένες ιδέες.
26
07

Τζιάνι Σιλβεστρίνι: Η κλι­μα­τι­κή αλ­λα­γή φέρ­νει ρι­ζι­κές αλ­λα­γές και στην ε­νέρ­γεια

Η δυ­να­τό­τη­τα που πα­ρέ­χε­ται α­πό τον πολ­λα­πλα­σια­σμό των ε­νερ­γεια­κών πη­γών μέ­σω των Α­ΠΕ δια­σφα­λί­ζει ό­λο και πε­ρισ­σό­τε­ρο τον έ­λεγ­χο α­πό τα κά­τω της χρη­σι­μο­ποιού­με­νης ε­νέρ­γειας, ε­δραιώ­νο­ντας την α­ντί­λη­ψη της ε­νερ­γεια­κής δη­μο­κρα­τίας. Οι πρό­σφα­τες ευ­ρω­παϊκές κα­τευ­θύν­σεις α­πο­σκο­πούν στο να ευ­νοή­σουν τις ε­νερ­γεια­κές κοι­νό­τη­τες. Ένας με­γά­λος α­ριθ­μός οι­κο­γε­νειών και κοι­νο­τή­των στον κό­σμο, μπο­ρεί πλέ­ον να έ­χει πρό­σβα­ση στον η­λεκ­τρι­σμό λό­γω της μείω­σης του κό­στους και της ε­φαρ­μο­γής των α­νω­τέ­ρω προ­γραμ­μά­των. Η ε­πι­δεί­νω­ση της κλι­μα­τι­κής αλ­λα­γής θα ε­πι­βα­ρύ­νει κύ­ρια τις α­σθε­νέ­στε­ρες κοι­νω­νι­κές τά­ξεις και την πλειο­ψη­φία των πλη­θυ­σμών των χω­ρών, που κά­πο­τε ο­νο­μα­ζό­ταν «Τρί­τος Κό­σμος». Ως εκ τού­του, ό­λες οι προ­λη­πτι­κές δρά­σεις για την α­ντι­με­τώ­πι­ση της πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κής κρί­σης κι­νού­νται σε έ­να πλαί­σιο κοι­νω­νι­κής δι­καιο­σύ­νης.
26
07

Γιούργκεν Χάμπερμας: Αιτήματα αλληλεγγύης σε μια Ευρώπη που παραπαίει

Η προοπτική της αιώνιας ανόδου και παρακμής των αυτοκρατοριών είναι εκτός του ιστορικού νεωτερισμού της σημερινής κατάστασης. Η όλο και πιο ενοποιημένη παγκόσμια κοινωνία είναι παρόλα αυτά ακόμη κατακερματισμένη. Ο αφοπλισμός της πολιτικής δημιουργεί μια αίσθηση ορίου, απέναντι στο οποίο οι πληθυσμοί σήμερα κρατάνε την ανάσα τους και απαρνούνται τις υπερεθνικές μορφές πολιτικής ολοκλήρωσης πέρα από τα εθνικά σύνορα. Οι υπερασπιστές του πολιτικού ρεαλισμού που εκφράζουν όλη την περιφρόνησή τους σ’ αυτή τη στάση, ξεχνούν ότι η θεωρία τους για τον ψυχρό πόλεμο ήταν αντιληπτή μεταξύ δύο ορθολογικών φορέων. Πού είναι ο ορθολογισμός της δράσης στο σημερινό σενάριο; Κάτω από το ιστορικό προφίλ, το αναγκαίο βήμα στην κατεύθυνση μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης ικανής για πολιτική δράση, αντιστοιχεί με τη συνέχιση μιας διαδικασίας εκμάθησης, που άρχισε τον καιρό της οικοδόμησης της εθνικής ταυτότητας τον 19ο αιώνα. Ακόμη και τότε η επίγνωση του να ανήκει κάποιος σε ένα έθνος, πέρα από τη χώρα, το κράτος και την περιφέρεια προέλευσης δεν ήρθε με φυσικό τρόπο. Προσαρμόστηκε από τις κυρίαρχες ελίτ στο ήδη υπάρχον λειτουργικό πλαίσιο των σύγχρονων κυρίαρχων κρατών και των οικονομιών. Σήμερα οι εθνικοί πληθυσμοί έχουν συντριβεί από τις πολιτικά ανεξέλεγκτες εργαλειακές επιταγές ενός παγκόσμιου καπιταλισμού που καθοδηγείται από χρηματοπιστωτικές αγορές χωρίς κανόνες. Το να αποτραβηχτούμε πίσω από τα εθνικά μας σύνορα δεν μπορεί να είναι η σωστή απάντηση. Αυτό ισχύει πάνω απ’ όλα για τις πολιτικές ασύλου, αν οι ευρωπαϊκές χώρες δεν θέλουν να βυθιστούν και πάλι στη δηλητηριασμένη νοοτροπία που χαρακτηρίζει τις αποικιακές δυνάμεις.
26
07

Χεσούς Πένα: Στό­χος των Η­ΠΑ εί­ναι να στρα­τιω­τι­κο­ποιή­σουν τις με­τα­να­στευ­τι­κές πο­λι­τι­κές

Ο Ομπρα­ντόρ εί­ναι ο πρώ­τος πρό­ε­δρος, με­τά α­πό πολ­λά χρό­νια, που μι­λά­ει για τη με­τα­νά­στευ­ση α­πό την ά­πο­ψη της κοι­νω­νι­κής και οι­κο­νο­μι­κής α­νά­πτυ­ξης, ι­διαί­τε­ρα για τους α­γρό­τες. Δη­λα­δή, α­να­φέ­ρε­ται στην α­ντι­με­τώ­πι­ση του προ­βλή­μα­τος της με­τα­νά­στευ­σης στη ρί­ζα του. Το σχέ­διό του εί­ναι να μειω­θεί η φτώ­χεια στις α­γρο­τι­κές πε­ριο­χές, ε­κεί που βρί­σκο­νται οι πε­ρισ­σό­τε­ροι με­τα­νά­στες (αλ­λά ό­χι ό­λοι), έ­τσι ώ­στε οι άν­θρω­ποι να έ­χου­ν θέ­σεις ερ­γα­σίας στο Με­ξι­κό και η με­τα­νά­στευ­ση να εί­ναι μια ε­πι­λο­γή και ό­χι μια α­πε­γνω­σμέ­νη πρά­ξη ε­πι­βίω­σης. Αυ­τό μου φαί­νε­ται πο­λύ σω­στό. Εί­ναι μια πο­λύ κα­λύ­τε­ρη στρα­τη­γι­κή α­πό το να σκε­φτό­μα­στε τη με­τα­νά­στευ­ση μό­νο ό­σο­ν α­φο­ρά τους Με­ξι­κα­νούς που πη­γαί­νου­ν στις Η­ΠΑ και στέλ­νουν στη χώ­ρα τα εμ­βά­σμα­τα.