Αναδημοσιεύσεις

03
03

Όλα είναι στο τραπέζι…

Υπάρχει ένα επιχείρημα, που μοιάζει λογικό και το υιοθετούν κύκλοι εντός και εκτός της χώρας. «Αυτός που σου δανείζει, θέλει τα λεφτά του πίσω και δικαιούται να τα πάρει». Τι συμβαίνει, όμως, όταν αντιλαμβάνεσαι ότι αυτός που σου δανείζει δεν θέλει τα λεφτά του πίσω, απαραιτήτως, αλλά δεν τον πειράζει να συνεχίζει να σου δανείζει, βεβαίως υπό όρους;
03
03

Η ανιδιοτέλεια των μεταρρυθμιστών

Είναι ανταγωνιστική η Βουλγαρία; Δεν θα μάθουμε ποτέ, όσο κι αν ψάξουμε τους εγχώριους μεταρρυθμιστές. Το μόνο που μαθαίνουμε από αυτούς, οι οποίοι όλως... τυχαίως, εργάζονται στον εξαιρετικά μη ανταγωνιστικό θεσμό του ελληνικού δημόσιου πανεπιστημίου, είναι πως οι μισθοί στην Ελλάδα έπρεπε να μειωθούν προς όφελος της... ανταγωνιστικότητας.
02
03

«Πρώτα η Αμερική»

Τίποτα δεν εγγυάται ότι η μονομέρεια του κ. Τραμπ θα υποχρεώσει επιτέλους τους Ευρωπαίους να κόψουν το μπιμπερό του φιλοατλαντισμού και του δόγματος των ελεύθερων ανταλλαγών και να πατήσουν στα πόδια τους. Αλλά η φετινή εκλογική χρονιά στη Γαλλία και τη Γερμανία θα άξιζε να έχει αυτό ακριβώς το αίτημα ως διακύβευμα
02
03

Το μέλλον της σοσιαλδημοκρατίας

Στην ιστορία του εργατικού μας κινήματος είναι εμφανής η απουσία, το κενό της σοσιαλδημοκρατικής παράδοσης. Υπάρχουν βέβαια ομάδες που μάταια προσπάθησαν να αποκτήσουν ένα σοσιαλδημοκρατικό πρόσημο. Υπάρχουν και τα υπολείμματα του ΠΑΣΟΚ, υβριδικού κόμματος ξένου επίσης προς την αυθεντική σοσιαλδημοκρατία της Δύσης. Γι’ αυτό το λόγο και η υποκριτική από ένα σημείο και μετά κάλυψή του υπό τον μανδύα της κεντροαριστεράς. Αλλά η λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού, στον οποίο έσπευσε να προσχωρήσει αυτός ο χώρος προκάλεσε βαθιά μετάλλαξή του μη αναστρέψιμη.
02
03

Οκτώ νομά, ένα δεμά

Οκτώ άνθρωποι κατέχουν σήμερα τον ίδιο πλούτο με το πιο φτωχό μισό του παγκόσμιου πληθυσμού. Κατανοώ ότι χρειάζεται λίγος χρόνος και μια κάποια παύση για να το συνειδητοποιήσει κανείς, ωστόσο θα συνεχίσω και όσοι ψύχραιμοι προσέλθετε. Περίπου 7,4 δισ. άνθρωποι ζούμε σε αυτή τη γης και την (κατα-)πατούμε. Από αυτούς, 800 εκατομμύρια (σχεδόν ένας στους εννιά - δεν έχουν φτάσει στους οκτώ ακόμη!) είναι υποσιτισμένοι ή απλά νηστικοί.
02
03

Όψεις μιας ψευδεπίγραφης οικονομίας

Μερικοί συμμετέχουν για την οικοδόμηση μιας άλλης κοινωνίας πιο γενναιόδωρης, αλληλέγγυας και ανταλλακτικής στη βάση του «κοινού» ή του δώρου ή της λεγόμενης οικονομίας του ελεύθερου ή της λειτουργικότητας, και άλλοι, οι περισσότεροι, για το κέρδος. Για άλλους, δεν πρόκειται παρά για οπισθοδρόμηση στην «εργασία με το κομμάτι» (στο πλαίσιο μιας υπηρεσίας «κατά ζήτηση»). Τελικά, γίνεται φανερό πως παρ’ όλη τη χρήση όρων με θετικό και εύηχο πρόσημο (συνεργασία-διαμοίραση), που υπονοεί την ενεργή συμμετοχή των πολιτών (και άρα μια οικονομία «εκ των κάτω»), τέτοια φαινόμενα δεν συνιστούν παρά ένα νέο Ελντοράντο ή, αλλιώς, μια ακόμα αναγέννηση και μεταμόρφωση του καπιταλισμού (σε «συνεργασιακό»).
02
03

Όποιος στη μάχη πάει για να πεθάνει, στρατιώτη μου για πόλεμο δεν κάνει

Το δίλημμα κάθε φορά το διαμορφώνεις, ως ένα βαθμό, με τη στάση σου και τις θέσεις σου. Εμείς πρέπει να έχουμε μια τέτοια στάση έτσι ώστε να οδηγηθούμε σε μια καλύτερη συμφωνία τώρα. Είναι πολύ νωρίς να βγάλουμε οριστικά συμπεράσματα εάν δεν διαμορφωθεί το τελικό μείγμα πολιτικής. Πάντως η οποία συμφωνία προκύψει θα πρέπει να τεθεί στην έγκριση των οργάνων του κόμματος.
01
03

Γιάννης Κουνέλλης: «Γιατί τα βότσαλα δεν είναι βοτσαλάκια. Γιατί τα λιμάνια δεν είναι λιμανάκια»

Στις συνεχείς ανταλλαγές πληθυσμών που έζησε ο τόπος μας μπορούμε να πούμε πως η Ιταλία μας έδωσε τον Σολωμό κι εμείς της δώσαμε τον Κουνέλλη. Όχι τον άνθρωπο και τα βιώματά του, αλλά τον ποιητή που διαμορφώνει μια γλώσσα. Και η γλώσσα αυτή έχει καταβολές εθνικές, τοπικές, οικουμενικές και πανανθρώπινες, γιατί βασίζεται σε έννοιες και δομές που έχουν δώσει μορφή και λόγο σε ιστορικές ανατροπές όπως η Αναγέννηση κι ο Διαφωτισμός. Πράγματα που στη μετεμφυλιακή Ελλάδα, που άφησε πίσω του ο Κουνέλλης, ήταν αδιανόητα.
01
03

Πέραν της Δεξιάς και της Αριστεράς;

Στην πολιτική μπορεί να διαφωνούν δύο αντίθετες πολιτικές πλευρές ως προς τις προτεραιότητές τους ενώ μοιράζονται κοινές παραδοχές. Μπορεί όμως να μην έχουν κοινές παραδοχές. Η νεωτερική πολιτική αντιπαράθεση, η αντιπαράθεση Δεξιάς και Αριστεράς, η αντιπαράθεση φιλελεύθερων και σοσιαλιστών, είναι αντίθεση εντός κοινού πλαισίου.