Αναδημοσιεύσεις

04
09

Μιχάλης Σπουρδαλάκης: Από την αρχή ΙΙΙ: η οργανωτική προοπτική

Η προετοιμασία του συνεδρίου θα πρέπει να γίνει αποκλειστικά από επιτροπή μελών του κόμματος. Εδώ φυσικά, με δεδομένο την αναγκαιότητα αύξησης των μελών, κανείς δεν μπορεί να περιοριστεί από λογικές επετηρίδας, αλλά θα πρέπει να συμμετέχουν σε αυτή και νέα μέλη. Δεν είναι ωστόσο δυνατόν ο ΣΥΡΙΖΑ να οργανώσει το συνέδριό του με οργανωτική επιτροπή στην οποία συμμετέχουν στελέχη που όχι μόνο δεν είναι μέλη του κόμματος, αλλά ανήκουν σε άλλη πολιτική συλλογικότητα, όσο και αν αυτή φαίνεται ότι βρίσκεται στην ίδια με αυτόν τροχιά. Εκτός εάν το κόμμα αποφασίσει να διεκδικήσει μια παγκόσμια πρωτοτυπία. Ο σχεδιασμός μιας καινοτόμου οργανωτικής λειτουργίας πρέπει να αποτελέσει επιτέλους σημαντικό μέρος της προβληματικής του συνεδρίου. Εδώ δυστυχώς ακούγονται ιδέες και προτάσεις που είτε έχουν δοκιμαστεί και οδήγησαν σε καταστροφικά για τους εμπνευστές τους αποτελέσματα (ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου κ.ά.) είτε αντιγράφουν πρότυπα και πρωτοβουλίες από κόμματα και κομματικά συστήματα που δεν έχουν καμιά ιστορική επαφή με το ελληνικό κομματικό και πολιτειακό σύστημα και, πολύ περισσότερο, ουδεμία σχέση με την ιστορική διαδρομή του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτές οι απόψεις παραβλέπουν ότι μια αποτελεσματική κομματική οργάνωση οφείλει αφενός να ανταποκρίνεται στον δεδομένο κοινωνικό καταμερισμό εργασίας και αφετέρου να κρίνεται ότι μπορεί να υπηρετήσει τη στρατηγική του συγκεκριμένου κόμματος. Ετσι δεν μπορεί κανείς να μιλάει για άμεση εκλογή του προέδρου από την εκλογική βάση του κόμματος που ουσιαστικά θα καταργεί τη διάκριση μελών και φίλων / μη μελών. Πρακτική που αποτελεί εδώ και τουλάχιστον είκοσι χρόνια χαρακτηριστικό της καρτελοποίησης των κομμάτων και της συμβολή τους στη μεταδημοκρατική συνθήκη. Το αντεπιχείρημα ότι έχουμε τέτοιες πρακτικές στις ΗΠΑ είναι σαθρό, γιατί όχι μόνο έχουμε να κάνουμε με άλλη ιστορική συγκρότηση του συγκεκριμένου κομματικού συστήματος, αλλά οι προκριματικές εκλογές (primaries) δεν πραγματοποιούνται χωρίς κομματικούς κανόνες και περιορισμούς. Ούτε να σπεύσουμε στην υιοθέτηση των οργανωτικών καινοτομιών του Εργατικού Αγγλικού Κόμματος, οι οποίες στόχευαν στην αντιμετώπιση και παράκαμψη μιας συντηρητικής και σκληρής κοινοβουλευτικοποιημένης κομματικής γραφειοκρατίας, χωρίς να έχει γίνει μια κριτική αποτίμηση της υπάρχουσας οργανωτικής εμπειρίας. Ούτε φυσικά να αναβαθμίζονται τα ψηφιακά μέσα από χρήσιμα και απολύτως αναγκαία για τη λειτουργική διευκόλυνση του κόμματος σε νονούς του μεταλλάσσοντας το σύγχρονο «μαζικό κόμμα» σε «ψηφιακό».
Περισσότερα »
03
09

Άγγελος Τσέκερης: Το πολιτικό παράδειγμα της Ιταλίας

Η κατάσταση που διαμορφώνεται αποτελεί τροφή για σκέψη. Η Ευρώπη βρίσκεται σε βαθιά κρίση και οι συστημικές πολιτικές δυνάμεις κάνουν ό,τι μπορούν για να ταΐσουν την Ακροδεξιά. Εκεί που υπάρχει η τρύπα του Δημοκρατικού Κόμματος θα έπρεπε να υπάρχει μια Αριστερά. Μια Αριστερά ικανή και διατεθειμένη να λειτουργεί ως πόλος προοδευτικών κυβερνητικών λύσεων. Αλλά που θα βάζει την προγραμματική της σφραγίδα στις λύσεις αυτές και δεν θα λειτουργεί ως ανταλλακτικό του πολιτικού κατεστημένου. Ο πολιτικός πρόγονος του Δημοκρατικού Κόμματος είναι το ιστορικό Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα. Η ιδέα για τη μετεξέλιξή του σε κάτι ευρύτερο ήταν λογική -άσχετα αν συμφωνούσε κανείς μαζί της η όχι. Έπρεπε να συσπειρώσει στις γραμμές του ευρύτερες δυνάμεις ώστε να σπάσει τον φραγμό προς την κυβερνητική του εξουσία. Η αλήθεια είναι ότι το κατάφερε. Αμέσως μετά, άρχισε να κάνει τον έναν συμβιβασμό πάνω στον άλλον. Παραδόθηκε στον παραγοντισμό, ρευστοποίησε τον οργανωτικό του ιστό και άφησε τις σχέσεις του με την κοινωνία να εξασθενήσουν. Αυτό που κατάφερε ήταν να ανοίξει τον δρόμο στον Μπερλουσκόνι. Σήμερα, την ώρα που η Ιταλία το χρειάζεται, είναι πλέον αγνώριστοι. Δεν φαίνεται καν να διαθέτει τις ισχυρές ανανεωτικές τάσεις που εμφανίζονται τα τελευταία χρόνια στο Δημοκρατικό Κόμμα των Ηνωμένων Πολιτειών και στους Εργατικούς της Μεγάλης Βρετανίας. Για δεκαετίες μετά την κατάρρευση των βεβαιοτήτων το δίλημμα για την ευρωπαϊκή Αριστερά ήταν αν θα συμμετείχε σε προοδευτικές κυβερνητικές λύσεις ή αν θα διατηρούσε το κοινωνικό και πολιτικό της στίγμα. Τότε όμως το ευρωπαϊκό κατεστημένο ήταν πανίσχυρο. Μπορούσε να οδηγήσει κάθε προοδευτική λύση εκεί που ήθελε. Σήμερα το κατεστημένο αυτό καταρρέει. Το δίλημμα για την Αριστερά δεν υπάρχει πια. Οφείλει να συμμετέχει σε προοδευτικές κυβερνητικές λύσεις. Οφείλει όμως και να φροντίζει το κοινωνικό και πολιτικό της στίγμα σαν κόρη οφθαλμού. Αλλιώς η Ευρώπη θα παραπαίει ανάμεσα στους ξοφλημένους τεχνοκράτες και τους σαλβίνηδες. Μέχρι να καταλήξει οριστικά στα χέρια των τελευταίων. Ή να τα βρουν μεταξύ τους.
Περισσότερα »
03
09

Χαράλαμπος Γεωργούλας: Ο σκοπός υποδεικνύει τα μέσα

Το ζήτημα δεν είναι πόσο θα ανοιχτεί ο ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία και στους ψηφοφόρους του. Το άνοιγμα αυτό πρέπει να είναι το μεγαλύτερο δυνατό και με όλα τα πρόσφορα μέσα. Όταν σ΄ ένα μάλλον απομονωμένο χωριό 175 ουσιαστικά άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ, δεν νοείται να μην μπορεί, να μη έχει ήδη συγκροτηθεί μια οργάνωση με διψήφιο αριθμό μελών. Πρέπει, όμως, κάποιος να δουλέψει γι΄ αυτό. Εκείνο που χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε, είναι πως δεν αρκεί να λογίζεται κάποιος μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά να νιώθει και ο ίδιος, να λειτουργεί και να δρα ως μέλος. Όχι να αναλώνεται σε συζητήσεις χωρίς πρακτική απόληξη ή να μεταλαμβάνει της κομματικής γραφειοκρατίας, αλλά να υπάρχει, να κάνει αισθητή την παρουσία του ως ενεργός αριστερός πολίτης στον κοινωνικό του χώρο, εκεί που ζει και εργάζεται, εκεί που συναντά τα ενδιαφέροντά του, μέσα στο γενικό πλαίσιο της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλιώς δεν πρόκειται να αντιμετωπιστεί η άλλη μεγάλη αναντιστοιχία, να ψηφίζουν κοντά στα δύο εκατομμύρια πολίτες τον ΣΥΡΙΖΑ στις βουλευτικές εκλογές, και στην αυτοδιοίκηση ή στα συνδικάτα, εκεί που κρίνεται μεγάλο μέρος της τύχης όλων μας, να μη συναντούμε στις κάλπες ούτε το ένα δέκατο από αυτό το σύνολο φίλα προσκείμενων στην αριστερά ψηφοφόρων.
Περισσότερα »
03
09

Γιώργος Κυρίτσης: Το Βερολίνο είναι μακριά από τη Σκάλα Συκαμιάς

Εκεί που η προηγούμενη κυβέρνηση έθετε ως πρώτο ζήτημα και μετ' επιτάσεως το ζήτημα της συλλογικής ευρωπαϊκής ευθύνης για το προσφυγικό και την ανάγκη οι πρόσφυγες να επιμεριστούν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και όχι μόνο στις χώρες της πρώτης υποδοχής, ο Κ. Μητσοτάκης έδωσε έμφαση στη φύλαξη των συνόρων και τις επιστροφές στην Τουρκία, δύο θέματα «εύκολα» για τη Γερμανία, αλλά εξαιρετικά δύσκολα για την Ελλάδα. Η άφιξη 500 ατόμων στη Λέσβο και η Μόρια, που έφτασε στις 10.000 ψυχές, δείχνουν ότι οι λεονταρισμοί στο Βερολίνο δεν λένε και πολλά πράγματα στη Σκάλα Συκαμιάς.
Περισσότερα »
02
09

Έφη Αχτσιόγλου: Στην εργασία αναδεικνύεται η διαχωριστική μας γραμμή με τη ΝΔ

Επανειλημμένα έχω απαντήσει στα ψεύδη του κ. Βρούτση για τις εκκρεμείς συντάξεις. Τον Ιούνιο του 2019 τα ίδια τα ταμεία έδωσαν στοιχεία για 107.000 εκκρεμείς συντάξεις και εφάπαξ, αριθμό μειωμένο κατά 73% από τις 400.000 που παρέδωσε η Ν.Δ. το 2015. Απολύτως αναληθής είναι και ο ισχυρισμός του περί δήθεν μη επανυπολογισμού συντάξεων. Ο επανυπολογισμός έχει γίνει για όλες τις συντάξεις, στη βάση του ν. 4387/2016. Ακόμα και στα ταμεία που ο κ. Βρούτσης παρέδωσε χωρίς στοιχεία και μητρώα, ο επανυπολογισμός έγινε με τεκμηριωμένες παραδοχές και στατιστικά στοιχεία. Όλες οι συντάξεις καταβάλλονται επανυπολογισμένες από 1/1/2019 όχι μόνο χωρίς καμία περικοπή, αλλά και με αυξήσεις για 600.000 χαμηλοσυνταξιούχους που θα συνεχιστούν σε βάθος πενταετίας. Ο κ. Βρούτσης ακολουθεί μια πορεία ταυτισμένη με τα fake news και την υπονόμευση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης. Και το κάνει για δύο λόγους: Πρώτον, διότι η σύγκριση των πεπραγμένων του με αυτά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είναι χαοτική. Σας θυμίζω ότι η προηγούμενη θητεία του ταυτίστηκε με τις αλλεπάλληλες οριζόντιες περικοπές συντάξεων και το έλλειμμα του 1,1 δισ. ευρώ στα ταμεία. Δεύτερον, διότι μέσω της απαξίωσης του δημόσιου συστήματος προετοιμάζει το έδαφος για ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης, ώστε η τελευταία να φανεί ως σωτήρια.
Περισσότερα »
02
09

Επισημάνσεις

Α, τελικά δεν είχε πτυχίο ο διοικητής της ΕΥΠ; Δεν πειράζει, έκαναν λίγο πιο ευέλικτη τη διάταξη και κανονίστηκε. Δηλαδή, εσείς τι περιμένατε, να βρουν άλλον; Συγκεκριμένα, έγραψαν ότι ο διοικητής της ΕΥΠ πρέπει να έχει πτυχίο αλλά μπορεί και να μην έχει. Και δεν τη λες και φωτογραφική. Τους πάντες περιλαμβάνει. Αν ήταν φωτογραφική, θα έβαζε και τα προσόντα του σκύλου του. Τώρα ο καθένας μπορεί να αναλάβει την ΕΥΠ. Αρκεί να έχει δεκαετή επαγγελματική εμπειρία, ανεξαρτήτως κλάδου. Κουρέας, για παράδειγμα. Ή μπαρίστα. Ή κλόουν σε παιδικά πάρτι. Αυτοί που έχουν δεκαετή επαγγελματική εμπειρία είναι απίθανοι. Στην αγορά πάντως, για διοικητής ΕΥΠ εκτός από δεκαετή εμπειρία ζητάνε να έχεις και δικό σου μηχανάκι. Ο συγκεκριμένος έτυχε να έχει δεκαετή επαγγελματική εμπειρία σεκιουριτά. Πέντε βασικά πρακτοριάρικα κόλπα, δεν μπορεί, θα τα ξέρει. Δηλαδή, αν είχε πάρει και ένα πτυχίο Αρχιτεκτονικής Κήπων, θα σας έκανε περισσότερο; Κρίμα που δεν βρήκαν και έναν με δεκαετή επαγγελματική υπηρεσία διαιτητή, να βάλουν στην Επιτροπή Ανταγωνισμού. Θα ήταν και πιο αντικειμενικός απέναντι στα συμφέροντα Μαρινάκη.
Περισσότερα »
01
09

Τομέας Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ: Απέναντι στην τυφλή αστυνομική καταστολή που επιχειρεί να εφαρμόσει η ΝΔ στα Εξάρχεια

Το προσφιλές δόγμα της ΝΔ «νόμος και τάξη» φαίνεται ότι παίρνει σάρκα και οστά τις τελευταίες μέρες στα Εξάρχεια, με τον πιο ακραίο, αντιδημοκρατικό, τρόπο. Νόμος και τάξη με τυφλή αστυνομική καταστολή, με υποτιθέμενο στόχο, την πάταξη της παρανομίας και του εγκλήματος, με πρώτα ωστόσο θύματα πρόσφυγες, παιδιά και μανάδες, και χθες το βράδυ με θύματα κατοίκους των Εξαρχείων. Απόπειρα εισβολής, ρίψη χημικών σε εσωτερικό χώρο, στο Κ*ΒΟΞ, τραυματισμοί από χρήση γκλομπς, και όλα αυτά χωρίς αφορμή, χωρίς να υπάρχει, φυσικά, η παραμικρή ένδειξη οργανωμένου εγκλήματος, εμπορίου ναρκωτικών κλπ, στον συγκεκριμένο σημείο. Τελικά τίποτα περισσότερο από ένα χυδαίο επικοινωνιακό παιχνίδι, ένα σκηνοθετημένο σενάριο τρόμου, ένα τηλεοπτικό σποτ βίας, προς καθησυχασμό και τέρψη του φιλοθεάμονος κοινού, αλλά και ένα σαφές μήνυμα για όσους και όσες αντιστέκονται στην παράλογη και πολλές φορές παράνομη αστυνομική βία και καταστολή. Αυτή ήταν και παραμένει η νοοτροπία της ΝΔ: Ένα αστυνομοκρατούμενο κράτος, που επιχειρεί να φοβίσει και εν τέλει να αδρανοποίησει την κοινωνία. Είναι χαρακτηριστικό ότι η χθεσινή αστυνομική επίθεση έγινε ακριβώς την ημέρα, που εκδοτικοί οίκοι, επιχειρήσεις, συλλογικότητες και κάτοικοι της περιοχής, βρέθηκαν συγκεντρωμένοι -στα πλαίσια τετραήμερων εκδηλώσεων στην πλατεία Εξαρχείων- διεκδικώντας την απαλλαγή της γειτονιάς τους από το εμπόριο ναρκωτικών, το οργανωμένο έγκλημα, την υποβάθμιση, την κάθε είδους καταστολή και βία. Καταδικάζουμε τις αστυνομικές επιχειρήσεις των τελευταίων ημερών στα Εξάρχεια Στεκόμαστε απέναντι σε κάθε πολιτική που εκτρέφει τον φόβο και την ανελευθερία.
Περισσότερα »
01
09

Γιώργος Κυρίτσης: Λάθος πρωθυπουργός τη λάθος στιγμή

Το επιχείρημα του κ. Μητσοτάκη αντιστρατεύεται το ίδιο το αίτημά του, διότι ο ισχυρισμός ότι θα επιφέρει μεταρρυθμίσεις που θα επιταχύνουν την ανάπτυξη καθιστά ευκολότερη την επίτευξη των υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων, άρα προς τι η μείωση; Η μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων είναι όρος για ισχυρότερη ανάπτυξη και όχι επιβράβευση για την επίτευξή της. Ο Κ. Μητσοτάκης δηλαδή διαβεβαίωσε τη συνομιλήτριά του ότι η μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων δεν είναι αναγκαία, αφού με τις μεταρρυθμίσεις -που, όπως μας έχει εξηγήσει η κυβέρνηση, έχουν ως κορωνίδα την αναστροφή των φιλεργατικών πρωτοβουλιών του ΣΥΡΙΖΑ- η ανάπτυξη θα επιτευχθεί. Και θα δουλέψουν λίγο περισσότερο οι τεμπέληδες Έλληνες. Μουσική για τα αυτιά του γερμανικού ακροατηρίου, αν σκεφτεί κανείς ότι το μόνο που γράφτηκε για την επίσκεψη Μητσοτάκη στο Βερολίνο ήταν η δηκτική παρατήρηση της «Μπιλντ», ότι από τότε που έγινε πρωθυπουργός είναι σε μόνιμες διακοπές.
Περισσότερα »
01
09

Πώς ο κόσμος της τέχνης αφαίρεσε τις γυναίκες καλλιτέχνες από την ιστορία

Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τον αντίκτυπο που έχει προκαλέσει αυτή η προκατάληψη [ενάντια στις γυναίκες] στον κόσμο της τέχνης. Αυτές οι γκαλερί, με δικτυώσεις σε όλη την Αμερική και την Ασία, είναι παγκόσμιοι διαμορφωτές γούστου, υποστηρίζοντας καλλιτέχνες, χρηματοδοτώντας το έργο τους και συστήνοντάς τους στους πλουσιότερους συλλέκτες του κόσμου. Εξακολουθεί να ισχύει ότι η τέχνη που θεωρούμε πιο πολύτιμη, με όρους οικονομικούς και πολιτιστικούς, δημιουργείται σχεδόν όλη από άνδρες. Αυτός είναι ο λόγος που τα μουσεία στον κόσμο που θεωρούνται, ότι έχουν τις μεγαλύτερες και ισχυρότερες συλλογές είναι αυτά που παρουσιάζουν έργα των Turner, Matisse, Van Gogh, Picasso, Pollock, Rothko, Koons, Hirst και Hockney. Το γεγονός πως ένα θηλυκό ισοδύναμο δεν βρέθηκε για καθέναν από αυτούς τους καλλιτέχνες τα λέει όλα. Πολλά επίσης λέει ότι σε δημοπρασία για έργο αποθανούσας γυναίκας-καλλιτέχνη το ρεκόρ κατέχει η Georgia O’Keefe, για το εργο Jimson Weed / White Flower Νο1, το οποία πωλήθηκε το 2014 για 44,4 εκατομμύρια δολάρια, μόλις το 25% του ρεκόρ των 179 εκατομμυρίων δολαρίων που καταβλήθηκαν για το Les Femmes d’Alger του Picasso το επόμενο έτος.
Περισσότερα »
31
08

Τα προσωπικά δεδομένα, τα μεγάλα δεδομένα και ο «πιθανός»

Οι πληροφορίες που προκύπτουν από τη συλλογή των προσωπικών δεδομένων, η επεξεργασία και η αξιοποίησή τους στα χρόνια που έρχονται, θα σηματοδοτήσουν πολιτικές αλλαγές δομικής σημασίας για την κοινωνία. Κατ' αρχάς αλλάζουν τον ίδιο μας τον κόσμο, ο οποίος για χιλιετίες συγκροτήθηκε με βάση τη σημασία της αναζήτησης της αιτίας. Πλέον η αναζήτηση θα υποκατασταθεί από τη συσχέτιση. Η κατοχή της γνώσης, που σήμαινε κάποτε την κατανόηση του παρελθόντος, τείνει να σημαίνει την ικανότητα να προβλέπεις το μέλλον. Οι νέες μορφές και τρόποι διακυβέρνησης που συνδέονται με το Διαδίκτυο, την ψηφιοποίηση και κυρίως με την αξιοποίηση αυτών που οι ειδικοί αποκαλούν «μεγάλα δεδομένα», κάνουν ορατό το ενδεχόμενο η εξουσία να μετατραπεί σε Μεγάλο Αδερφό. Η σημασία των επιπτώσεων από μια συσσώρευση τέτοιων λαθών που προκύπτουν από την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων είναι τεράστια, καθώς θα επηρεάσει όλες τις πτυχές της ανθρώπινης ζωής: την υγεία, την κατανάλωση, τη γνώση, τις πολιτικές ελευθερίες, ακόμα και την οργάνωση της εξουσίας. Για να το συνειδητοποιήσει κανείς, δεν έχει παρά να σκεφτεί τι επιπτώσεις μπορεί να έχει στη ζωή του η αξιολόγηση που θα πιστοποιείται με την ένδειξη «πιθανός», στην προσωπική ηλεκτρονική του μερίδα στα μεγάλα δεδομένα που τηρεί το κράτος. Το «πιθανός» καρκινοπαθής μπορεί να επηρεάσει το ασφαλιστικό προφίλ του. Το «πιθανός» τρομοκράτης μπορεί να επηρεάσει τις ελευθερίες του και το «πιθανός» εγκληματίας να τον οδηγήσει στο κοινωνικό και οικονομικό περιθώριο.
Περισσότερα »