Αναδημοσιεύσεις

03
12

Το άλλο Πολυτεχνείο

Ηταν 6 το απόγευμα της 5ης Δεκεμβρίου 1944. Επί ένα τρίωρο, ο χώρος του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου είχε μετατραπεί σε ορμητήριο του ΕΛΑΣ της Σπουδάζουσας, με στόχο το κτίριο της Γενικής Ασφάλειας που στεγαζόταν τότε στο απέναντι κτίριο, στη συμβολή των οδών Σουρνάρα και Πατησίων. Ενα βρετανικό τανκ γκρέμισε την κεντρική πύλη του ιδρύματος, ανοίγοντας δρόμο στη μονάδα των αλεξιπτωτιστών που είχε επιφορτιστεί με την εκκαθάριση του χώρου.
Περισσότερα »
03
12

«Δεν είμαι ο νέγρος σου»: Ο Τζέιμς Μπόλντουιν και η κόψη του λόγου

Προβάλλεται αυτές τις μέρες στις κινηματογραφικές αίθουσες το ντοκιμαντέρ του Ραούλ Πεκ «Ι am not your negro», βασισμένο στο ημιτελές χειρόγραφο του Τζέιμς Μπόλντουιν «Θυμήσου αυτό το σπίτι» (Remember this house). Μέσα από τις γραμμές μιας δυνατής αφήγησης περνά ολόκληρη η σύγχρονη ιστορία του ρατσισμού στις ΗΠΑ: από τα φυλετικά εγκλήματα στον αμερικανικό Νότο τη δεκαετία του 1950, τις πρακτικές διαχωρισμού και το φυλετικοποιημένο αμερικάνικο όνειρο μέχρι τη σημερινή αστυνομική βία και την αναβίωση ιδεολογημάτων περί λευκής ανωτερότητας. Αυτό που ξεχωρίζει είναι η ένταση της μαρτυρίας που συνενώνει τα κομμάτια του ντοκιμαντέρ, η ιδιαίτερη γραφή του Τζέιμς Μπόλντουιν.
Περισσότερα »
03
12

Πώς ξεκίνησαν τα Δεκεμβριανά (βίντεο)

Ο Νίκος Φαρμάκης, μέλος της αντικομουνιστικής οργάνωσης «Χ» το 1944, εξιστορεί τα γεγονότα στην Πλατεία Συντάγματος και το πώς οργανώθηκαν οι δολοφονίες των διαδηλωτών, που οδήγησαν στην εξέγερση του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και στα Δεκεμβριανά της ίδιας χρονιάς.
Περισσότερα »
01
12

Οι δημόσιες υπηρεσίες και η ρηχότητα του κακού

Όμως, όλοι οι κάτοικοι αυτής της χώρας διαθέτουν λίστες από καθημερινές «ιστορίες τρέλας», όπου πρωταγωνιστούν αγενείς και ευθυνόφοβοι υπάλληλοι, ιστορίες που εκτείνονται βαθιά πίσω στον χρόνο. Οι πολίτες συχνά γίνονται έρμαια αντικρουόμενων διατάξεων που μόνο οι υπάλληλοι μπορούν να ερμηνεύσουν
Περισσότερα »
01
12

Η Παγκόσμια Πρωτεύουσα του Βιβλίου ως επικοινωνιακό βαρελότο;

Αυτές τις μέρες αρχίζει σιγά σιγά να ξεφυλλίζεται στον δημόσιο χώρο ένα ιδιότυπο βιβλίο. Το εξώφυλλό του λέει «Αθήνα - Παγκόσμια Πρωτεύουσα του Βιβλίου», όμως εμείς ακόμη δεν ξέρουμε τον συγγραφέα ή τον εκδότη του, αλλά και για τον τίτλο του ακόμη δεν είμαστε σίγουροι. Και για το περιεχόμενο, μόνο γενικόλογες εξαγγελίες γνωρίζουμε. Αλλά και κάποιες ανησυχητικές λεπτομέρειες…
Περισσότερα »
01
12

Κωστής Χατζημιχάλης: Το νερό δεν ξεχνά ποτέ τον δρόμο του, ακόμη και αν μπαζώσεις τη διαδρομή του

Η ιστορία με τα ρέματα στην Αττική είναι πολύ παλιά και τώρα ξανάρχεται στο τραπέζι με τους είκοσι έναν νεκρούς, ίσως και περισσότερους, διότι για αλλοδαπούς μπορεί να μην υπήρχε κάποιος να ενδιαφερθεί. Μου θυμίζει τη μεγάλη πλημμύρα στο Μπουρνάζι το 1978. Και εκεί είχαν πνιγεί άνθρωποι. Την ίδια περίοδο ο τότε Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Στ. Μάνος ανακοίνωσε την πεζοδρόμηση της Βουκουρεστίου. Ένα πολύ ωραίο σκίτσο του Γ. Ιωάννου έδειχνε τα πλημμυρισμένα σπίτια και δρόμους, τις νοικοκυρές με τους κουβάδες κτλ και έναν εφημεριδοπώλη μέσα στα νερά να διαλαλεί το νέο: «Η Βουκουρεστίου πεζόδρομος»!
Περισσότερα »
30
11

Οι γυναίκες φέρνουν το θαύμα

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει τις γυναίκες-ηρωίδες του ο Οικονόμου. Σε μια σύλληψη που καταφάσκει στον παραδοσιακό γυναικείο ρόλο –της γυναίκας που φροντίζει, που συμπαραστέκεται, που φέρνει τη λύτρωση αλλά και τη συναίνεση και την αγάπη– οι ίδιες οι ηρωίδες του ανοίγονται σε μια πλουσιότερη γκάμα αναλαμβάνοντας όλες τις πολυπλοκότητες και τους σύνθετους ρόλους της σύγχρονης εποχής, από τον παραδοσιακό ρόλο της αφοσιωμένης συντρόφου και κόρης μέχρι ηρωίδες με «αποκλίνουσα» σεξουαλικότητα ή ακόμη και ρευστό φύλο. Επιβεβαιώνοντας και πάλι την αίσθηση πως στη γραφή του Οικονόμου βρίσκει κανείς μια ευτυχή συνύπαρξη στοιχείων εντελώς παραδοσιακών με υλικό απολύτως σύγχρονο.
Περισσότερα »
30
11

Κατάσταση έκτακτης ανάγκης

Αν εννοούσαμε όσα ειπώθηκαν αυτές τις μέρες εν θερμώ, ότι δηλαδή σχεδόν όλη η Αττική είναι χτισμένη σε μπαζωμένα ρέματα και ανοχύρωτη σε πλημμυρικά φαινόμενα, και, συνεπώς, για να αλλάξει η κατάσταση άρδην χρειάζεται συναγερμός και όχι συνέχιση της συνηθισμένης κατάστασης, τότε, παρά τις φιλότιμες και, από ορισμένες απόψεις, μελετημένες κινήσεις που γίνονται, χρειάζεται κάτι παραπάνω. Αυτό το κάτι που μόνο μια αίσθηση επείγοντος μπορεί να προκαλέσει. Για να μη βρεθούν κάποιοι στο άμεσο ή απώτερο μέλλον να προσθέσουν κι αυτή την κυβέρνηση στην ακολουθία των κυβερνήσεων που έβλεπαν τους δολοφονικούς χειμάρρους να περνούν.
Περισσότερα »