Συνέντευξη με τον φιλόσοφο Αγκόν Χάμζα
Η τυποποιημένη κριτική του σοσιαλισμού του 20ου αιώνα είναι ότι ήταν η ενοποίηση του κόμματος και του κράτους. Στην ΕΣΣΔ όλα ανήκαν στο κράτος, με μια εξαίρεση, το Κομμουνιστικό Κόμμα, το οποίο λειτουργούσε σε μια σαφή απόσταση από το κράτος. Σήμερα, όταν η οικονομία της αγοράς και το κράτος (όπως το γνωρίζουμε) δεν είναι οι απαντήσεις στην αύξηση και ριζοσπαστικοποίηση των αντιφάσεων του παγκόσμιου καπιταλισμού, πρέπει να προτείνουμε την τρίτη λύση: το κράτος – κόμμα που δεν χαρακτηρίζεται καλύτερα ούτε ως αφαίρεση από το κράτος, ούτε ως ανάληψη της κυβέρνησης μαζί με την αποδοχή της ημερήσιας διάταξης που έθεσαν οι εχθροί (όπως στην περίπτωση της Ελλάδας με τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, για παράδειγμα). Πρέπει να αναδυθεί μια νέα μορφή οργάνωσης, η οποία να παίρνει τη μορφή άνθρωπος-κίνημα-ηγέτης-κόμμα. Στον αγώνα ενάντια στον παγκόσμιο καπιταλισμό, αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να προχωρήσουμε πέρα από την αστική κρατική μορφή.