Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος

10
05

9 Μάη! Ημέρα Αντιφασιστικής Νίκης για τους λαούς…

Το θέμα είναι πως εκείνη τη μέρα και για ελάχιστο χρονικό διάστημα αργότερα, μέχρι οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους να «εγκαινιάσουν» τον «ψυχρό πόλεμο» εναντίον της ΕΣΣΔ, δεν υπήρχε άνθρωπος στον πλανήτη που να μην είχε ξεκάθαρο ποιος τσάκισε το φασισμό μέσα στη φωλιά του. Δεν υπήρχε άνθρωπος που να μην έσκυψε το κεφάλι με σεβασμό στους μαχητές του Κόκκινου Στρατού και τους λαούς της Σοβιετικής Ένωσης, που μετέτρεψαν τα όνειρα του ιμπεριαλισμού – μακράν όχι μόνο του γερμανικού – για εξαφάνιση του πρώτου προλεταριακού κράτους στον κόσμο, σε παραληρηματικό εφιάλτη. Η πολιορκία του Λένινγκραντ, το Στάλινγκραντ, το Κουρσκ, η Μάχη της Μόσχας, ήταν μόνο μερικά από τα σύμβολα της θυσίας για τη νίκη, σύμβολα που είχαν καταγραφεί βαθειά στη συλλογική συνείδηση. Θυσία και νίκη που για την ΕΣΣΔ σήμαινε καταρχήν και κατά πρώτο σε σημασία, τουλάχιστον 27 εκατομμύρια νεκρούς. Θυσία και νίκη που ανήκαν και στα αντιστασιακά κινήματα της Ευρώπης και στους λαούς, όπως ο ελληνικός, που πλήρωσαν βαρύ τίμημα γι’ αυτήν την αντίσταση. Είναι χαρακτηριστικό της φρίκης ότι το περίπου μισό εκατομμύριο νεκροί της Ελλάδας την ανεβάζουν στις τρεις πρώτες θέσεις των απωλειών σε σχέση με τον τότε πληθυσμό της. Αλλά στις πρώτες θέσεις βρίσκεται και η αντίσταση του ελληνικού λαού που από τους πρώτους, μέσω του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ έθεσε όχι μόνο το στόχο της απελευθέρωσης αλλά και το ζήτημα της εξουσίας. Με τίμημα που στη χώρα μας συνεχίστηκε και με τον εμφύλιο, την εποχή που όλες οι άλλες χώρες προσπαθούσαν να επουλώσουν τις πληγές τους.
03
03

Ένας Γερμανός αφηγείται πώς προσχώρησε στο ΕΑΜ

Στα τέλη του 1943 η οργάνωση της Αθήνας μ’ έστειλε στο βουνό να ενταχθώ στο Λαϊκό Στρατό ΕΛΑΣ. Επί τρεις μήνες μετακινιόμασταν κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες στην Πίνδο. Το διάστημα αυτό στάθηκε για μένα ένα σκληρό σχολείο εμπειριών και αντοχής. Είδα πολλά φοβερά πράγματα , αφού – όπως πληροφορήθηκα αργότερα – πάνω από 1.800 κατοικημένοι τόποι είχαν καταστραφεί και ισοπεδωθεί από τους Γερμανούς. Οι έλληνες πατριώτες όμως μπορούσανε παρ’ όλα αυτά να κάνουνε τη διάκριση ανάμεσα στους Γερμανούς της μιας και της άλλης πλευράς.
29
10

Ο ΕΛΑΣ στην απελευθέρωση της Αθήνας

Το ΕΑΜ/ΚΚΕ, πιστό στην πολιτική της ομαλής δημοκρατικής εξέλιξης, την οποία εξ αρχής είχε επιλέξει ως πολιτική του και είχε ακολουθήσει με συνέπεια αλλά και κόστος, υποτίμησε τη θέληση των Βρετανών να επέμβουν δυναμικά και να υποστηρίξουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους (και τα συμφέροντά τους, βεβαίως). Παρά την τεράστια αυτοσυγκράτησή του, εξαναγκάστηκε σε μια σύγκρουση που οι αντίπαλοί του και επιδίωκαν και είχαν το πάνω χέρι. «Όμως», όπως λέει και ο ποιητής, «ο Πόλεμος δεν τέλειωσεν ακόμα. Γιατί κανένας πόλεμος δεν τέλειωσε ποτέ!»
29
10

«Χωρίς τις γυναίκες δεν θα υπήρχε ΕΛΑΣ»

«Τις έχουν πιάσει οι Γερμανοί μετά από μια διαδήλωση και τις έχουν κλειδώσει σε μια αποθήκη. Κι αρχίζουν να ρίχνουν νερό από την οροφή για να μαρτυρήσουν ποια τις κατέβασε στη διαδήλωση. Κι ανεβαίνει το νερό. Κι έχει φτάσει μέχρι τα γόνατα, τσιμουδιά αυτές. Πάει τότε μια γριά στη δασκάλα (που αυτή τις είχε καθοδηγήσει) βγάζει ένα κομμάτι λουλάκι από την τσέπη, "δώσ' μου τα χέρια σου" της λέει, "είναι δασκαλίστικα, θα σε καταλάβουν". Και δεν την πρόδωσαν»
18
09

Ο Μελιγαλάς και η παραχάραξη της Ιστορίας

Αντίθετα με όσα ισχυρίζονται οι σοβαροφανείς ιστορικοί του «νέου κύματος» αλλά και οι πολιτικοί απόγονοι των ταγματασφαλιτών, οι χρυσαυγίτες, τα γεγονότα του Μελιγαλά δεν ήταν ούτε τυφλή πράξη εκδίκησης εκ μέρους του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, ούτε ασφαλώς δείγμα «κόκκινης τρομοκρατίας». Ήταν μια μάχη με ταξικά χαρακτηριστικά, στο πλαίσιο του πολέμου, μεταξύ των δυνάμεων της λεύτερης Ελλάδας και των μαντρόσκυλων της αστικής τάξης. Με δυό λόγια, στο Μελιγαλά, οι φονιάδες, οι βιαστές, οι συνεργάτες των κατακτητών, οι Ταγματασφαλίτες (και Ταγματαλήτες) πληρώθηκαν όπως τους άξιζε. Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο.