Νεοφιλελευθερισμός

21
06

Ο Ράμφιος Κύκλος

Η λήξη του συνεδρίου περιελάμβανε τη συζήτηση Βενιζέλου-Ράμφου. Με παλιά σχήματα σκέψης, με μηδαμινή σύνδεση με σύγχρονες επεξεργασίες των κοινωνικών επιστημών, έγινε μια συζήτηση καφενείου που πλασαρίστηκε για συζήτηση μεγάλων διανοούμενων. Η αρνητική ψυχολογιοποίηση όλου του ελληνικού λαού, ο ηρωισμός του κ. Βενιζέλου και λίγων τολμηρών εκλεκτών, η οκνηρία των από κάτω, οι φαντασιώσεις τους για το τι συνιστά μια καλύτερη ζωή, εντάσσονται σε ένα ενιαίο, συντηρητικό σχήμα σκέψης, εκτός και πέρα της επιστήμης. Τα λόγια των δυο «διανοούμενων» έχουν πιο πολύ σχέση με έναν ακατάσχετο λαϊκισμό στον αντίποδα του λαϊκισμού που οι ίδιοι στηλιτεύουν.
Περισσότερα »
09
05

Μιχάλης Σπουρδαλάκης: Ποια θα είναι η απάντηση στις κρατούσες νεοφιλελεύθερες επιλογές για την Ευρώπη μετά τη νίκη Μακρόν

Οι δημοκρατικοί πολίτες στην Ευρώπη θα πρέπει να αισθάνονται ανακουφισμένοι από το αποτέλεσμα των χθεσινών γαλλικών εκλογών, αλλά δεν μπορεί να είναι ενθουσιασμένοι, καθώς η όλη εξέλιξη της αναμέτρησης μας υποχρεώνει σ' έναν αναστοχασμό για το πού πάμε, τονίζει ο καθηγητής στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης στο Παν/μιο Αθηνών Μιχάλης Σπουρδαλάκης.
Περισσότερα »
12
04

Satyajit Das: Η «μεταρρύθμιση» δεν είναι απάντηση για τα πάντα

Σε έναν κόσμο που χειμάζεται από αυξανόμενα πλεονάσματα σε πολλούς τομείς της οικονομίας, η προσφορά δεν είναι το πρόβλημα: η ασθενής ζήτηση είναι. Αυτή οφείλεται σε πολλούς παράγοντες –χαμηλούς μισθούς για πολλούς, χρέη, δημογραφικό και αβεβαιότητα για το μέλλον-, όλα δύσκολο να επιλυθούν.
Περισσότερα »
06
03

Χάιντς Μπούντε: «Αισθάνομαι ότι πλησιάζουμε στο τέλος της εποχής του νεο-φιλελευθερισμού»

Η αίσθησή μου είναι ότι πλησιάζουμε στο τέλος της εποχής του νεοφιλελευθερισμού. Το βασικό μήνυμα αυτής της περιόδου ήταν ότι καλή κοινωνία είναι αυτή με το ισχυρό και μεγάλο άτομο. Εάν μιλήσουμε για τη Μάργκαρετ Θάτσερ και φυσικά για τον Τόνι Μπλερ και τον Γκέρχαρντ Σρέντερ, θα δούμε ότι πίστευαν πως δεν μπορείς να βασίζεσαι στις υποδομές και στην αλληλεγγύη, αλλά πρέπει να τα βγάλεις πέρα μόνος σου. Και η πίστη αυτής της περιόδου ήταν ότι η καλή κοινωνία είναι αυτή του ισχυρού ατόμου. Σήμερα, και κυρίως μετά το 2008, κανείς δεν το πιστεύει αυτό. Εγκαταλείπουμε αυτή την πίστη ότι μπορεί να επιβιώσει μόνο το ισχυρό άτομο. Τώρα αναδύεται η ιδέα της ανάγκης για αλληλεγγύη.
Περισσότερα »
25
01

H Νέα Δημοκρατία αναλαμβάνει νεοφιλελεύθερη Δράση

Ρωτούσε το 2014 ο κ. Σκυλακάκης που την προηγούμενη εβδομάδα προσχώρησε στη Νέα Δημοκρατία: "Εξακολουθεί η “συντριπτική πλειοψηφία” των δανείων της Νέας Δημοκρατίας να μην εξυπηρετούνται; Ή μήπως, υπήρξε πρόσφατα μια ειδική, προνομιακή ρύθμιση του χρέους της Νέας Δημοκρατίας στις κρατικές τράπεζες, όπως π.χ. η μείωση των επιτοκίων, προκειμένου να βελτιωθεί «χαριστικά» η οικονομική κατάσταση του κόμματος πριν από τις Ευρωεκλογές;"
Περισσότερα »
29
12

Ο νεοφιλελευθερισμός έχει υφαρπάξει το λεξιλόγιό μας

Πάνω απ’ όλα, θα πρέπει να φέρουμε το οικονομικό λεξιλόγιο πίσω στον πολιτικό διάλογο, και να αμφισβητήσουμε ακόμα και τον τρόπο που σκεφτόμαστε για την οικονομία. Για να φανταστούμε –για να μην πω για να γεννήσουμε– κάτι καινούργιο, η τρέχουσα οικονομική μας «κοινή λογική» θα πρέπει να αμφισβητηθεί από την κορυφή ως τα νύχια.
Περισσότερα »
15
08

Ήταν η άνοδος του Νεοφιλελευθερισμού η πρωταρχική αιτία της ακραίας ανισότητας;

Ίσως η πιο επικίνδυνη συνέπεια του νεοφιλελευθερισμού να μην είναι οι οικονομικές κρίσεις που έχει προκαλέσει αλλά οι πολιτικές. Καθώς μειώνεται το πλαίσιο δικαιοδοσίας του κράτους, συστέλλεται και η δυνατότητά μας να αλλάξουμε την πορεία της ζωής μας μέσα από τις εκλογές. Αντιθέτως, η νεοφιλελεύθερη θεωρία διαβεβαιώνει ότι μπορούμε να ασκήσουμε το δικαίωμά μας στην επιλογή μέσω της κατανάλωσης. Ωστόσο μερικοί έχουν περισσότερα χρήματα να ξοδέψουν απ’ ό,τι άλλοι: στη δημοκρατία του μέγα καταναλωτή ή του μετόχου οι ψήφοι δεν κατανέμονται ισομερώς. Αποτέλεσμα είναι η αποδυνάμωση των φτωχών και των μεσαίων. Καθώς τα κόμματα της δεξιάς και της πρώην αριστεράς υιοθετούν παρόμοιες νεοφιλελεύθερες πολιτικές, η αποδυνάμωση μετατρέπεται σε στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων. Μεγάλος αριθμός ανθρώπων έχουν αποβληθεί από την πολιτική.
Περισσότερα »
10
08

Πώς η ανταγωνιστικότητα έγινε, χωρίς να αμφισβητηθεί, μία από τις μεγάλες αρετές της σύγχρονης κουλτούρας

Για πολλά χρόνια έχουμε λειτουργήσει με μια πολιτισμική και ηθική κοσμοθεωρία που βρίσκει αξία μόνο στους «νικητές». Οι πόλεις μας πρέπει να είναι κορυφαίες στον κόσμο για να έχουν σημασία. Τα πανεπιστήμια πρέπει να είναι «εξαιρετικά» αλλιώς φθίνουν. Είναι μια φιλοσοφία που καταδικάζει την πλειοψηφία των χωρών, των ανθρώπων και των οργανισμών στην κατηγορία των «ηττημένων». Δείχνει επίσης εντελώς ανίκανη να υποστηρίξει το αξιοκρατικό της ιδεώδες. Η ανακάλυψη ότι αν δώσεις αρκετή ελευθερία στο νικητή, τελικά θα προσπαθήσει να κλείσει το παιχνίδι υπέρ του για πάντα, θα πρέπει να θέσει εν αμφιβόλω την εμμονή μας με την ανταγωνιστικότητα.
Περισσότερα »
05
06

Πάουλα Μπιλιέρι: «Ο Μάκρι προωθεί ένα νεοφιλελεύθερο σχέδιο που δεν σέβεται τους δημοκρατικούς θεσμούς»

Η νίκη του Μαουρίσιο Μάκρι στην Αργεντινή πριν μερικούς μήνες αντιμετωπίστηκε από τα κυρίαρχα διεθνή μέσα και ισχυρές προσωπικότητες της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής ως μια μείζονα θετική εξέλιξη· «μια στροφή μακριά από τον λαϊκισμό», όπως το έθεσε ο Economist. Αλλά αυτή η υπεραισιόδοξη υποδοχή του Μάκρι αγνοεί συχνά τις σκληρές συνέπειες των νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων του, καθώς και τα ανησυχητικά σημάδια αυταρχισμού που είναι ήδη εμφανή στον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνησή του αντιμετωπίζει την πολιτική και κοινωνική αντιπολίτευση. Μερικές εβδομάδες αργότερα, χιλιάδες διαδηλωτές διαδήλωναν ενάντια στις σαρωτικές απολύσεις και τα μέτρα λιτότητας. Έτσι, παρά τους όποιους αρχικούς πανηγυρισμούς, φαίνεται πως ο νέος πρόεδρος της Αργεντινής έχει μπροστά του έναν μάλλον ανώμαλο δρόμο.
Περισσότερα »
03
06

Στέφανος Δημητρίου: Ο Καινούργιος Άνθρωπος

Ο νεοφιλελευθερισμός παράγει αυτόν τον καινούργιο άνθρωπο αλλάζοντας τις σημασίες των εννοιών και απονοηματοδοτώντας τις αξίες που οργάνωναν την ιδέα του ανθρώπου της αλληλεγγύης, της δικαιοσύνης, της αξιοπρέπειας. Ο καινούργιος άνθρωπος και η απανθρωπία του, μέσα από την κατάρρευση του Διαφωτιστικού ανθρωπισμού, είναι ήδη εδώ και το μόνο που μπορούμε να του αντιτάξουμε είναι η δημόσια πολιτική αρετή και οι αξίες μας.
Περισσότερα »