ανάπλαση Αθήνας

Ας σκεφτούμε μικρούς απλούς και φθηνούς στόχους μεγάλης απόδοσης. Όπως είναι η αναβίωση των υποβαθμισμένων γειτονιών στην «πίσω αυλή» του κέντρου από την Κυψέλη ως τους Αμπελόκηπους, από το Δουργούτι ως τον Κολωνό, τα χαμηλών τόνων έργα σε εγκαταλειμμένα κτίρια και συνοικιακές πλατείες. Τη βελτίωση του δημόσιου χώρου παντού με προτεραιότητα στα «μικρά» αλλά πολύτιμα για όλους, τα πεζοδρόμια, τις διαβάσεις πεζών, τη βιώσιμη κινητικότητα όλων. Τις διαδρομές που θα βοηθήσουν την κινητικότητα, θα επανακαθορίσουν την ταυτότητα του κέντρου σε σύνδεση με την ευρύτερη υποβαθμισμένη περιφέρειά του. Όλα αυτά με έναν ξεκάθαρο προσανατολισμό – να προστατευτούν κυρίως οι πιο αδύναμοι κάτοικοι, οι κάτοικοι χαμηλών εισοδημάτων, οι λιγότερο κερδοφόρες χρήσεις όπως η βιοτεχνία, το παραδοσιακό μικρό εμπόριο, η κατοικία. Να επιβιώσουν απέναντι στην επιθετικότητα των χρήσεων υψηλής κερδοφορίας – να μη στήσουμε δηλαδή άλλο ένα gentrification, έναν «αστικό εξευγενισμό» με έξωση όλων αυτών από το κέντρο της Αθήνας. Το κείμενο αυτό γράφεται με αφορμή την ίδρυση του φορέα «Ανάπλαση Αθήνας Α.Ε.». Σημειώνονται μερικές απαραίτητες διευκρινήσεις. Η «Ανάπλαση» είναι ένας 100% δημόσιος φορέας, όπως όλες οι κρατικές εταιρείες. Δεν έρχεται να υποκαταστήσει, ούτε να παρακάμψει κανέναν φορέα. Έρχεται να συντονίσει νέα έργα αλλά και να λειτουργήσει υποβοηθητικά σε δρομολογημένα χρήσιμα έργα και σχεδιασμούς.