Συνεντεύξεις

21
06

Νάσος Ηλιόπουλος: Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ποντάρει στην φθορά της κυβέρνησης

Το πρόγραμμα «Μένουμε Ορθιοι» αποτέλεσε μια απάντηση στις άμεσες ανάγκες της στιγμής. Ορισε μάλιστα και ένα μοντέλο αντιπολίτευσης σαφέστατα διακριτό από αυτό που έκανε η Ν.Δ. Θυμόμαστε όλοι τον κ. Χατζηδάκη σχεδόν να παρακαλάει τον κ. Μοσκοβισί να κοπούν οι συντάξεις και το αφορολόγητο έτσι ώστε μέσα από την καταστροφή να κερδίσει μερικούς πόντους η παράταξή του. Αντίθετα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ποντάρει χαιρέκακα στην κατάρρευση. Προτείνει σήμερα ένα άμεσα υλοποιήσιμο πρόγραμμα ακριβώς για τη στήριξη και θωράκιση της κοινωνίας. Είναι σωστή όμως η παρατήρηση ότι δεν μπορούμε να σταθούμε εκεί. Χρειαζόμαστε κάτι συνολικότερο. Η πανδημία ανοίγει -με τον γνωστό απρόβλεπτο τρόπο που έχουν οι κρίσεις- τη στρατηγική συζήτηση και θέτει ερωτήματα για το πώς μπορούν να αναδιαταχθούν ριζικά οι κοινωνικές και οικονομικές σχέσεις. Εκεί, και με ορίζοντα το συνέδριό μας, ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να εργαστεί εντατικά. Να εμπνεύσει ξανά την εμπιστοσύνη ότι υπάρχουν οι ιστορικές δυνατότητες για ριζικές τομές και συγκρούσεις, με ορίζοντα τα συμφέροντα και τα δικαιώματα της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Περισσότερα »
20
06

Αλέξης Ηρακλείδης: Η Ελλάδα δεν κερδίζει τίποτα με την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια

Κατά την διάρκεια των συνομιλιών, στις καλές εποχές των ελληνοτουρκικών σχέσεων οι Τούρκοι δέχονταν τα 12 μίλια στα ηπειρωτικά και τα 6 μίλια στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Το τουρκικό επιχείρημα είναι πως και με τα 6 μίλια εξυπηρετούνται τα συμφέροντα της Ελλάδας, ενώ φοβούνται μήπως ο πραγματικός σκοπός της επέκτασης στα 12 μίλια υποκρύπτει επιθετικούς σκοπούς. (...) Έπειτα τα μεγάλα κράτη δικαιούνται να πουν ότι δεν δέχονται να γίνει η Ελλάδα ο διεθνής αστυνόμος του Αιγαίου που θα επιτηρεί μην τυχόν και ξεφύγει κανένα πλοίο από την πορεία του. Το διεθνές δίκαιο, μάλιστα, λέει ότι την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ δεν μπορείς να τα επεκτείνεις μονομερώς. Μπορείς να το κάνεις μόνο όταν έχεις 200 μίλια μπροστά σου και δεν ακουμπάν τον άλλον. Στην περίπτωση του Αιγαίου δεν μπορεί να γίνει αυτό. Ενώ με την Ιταλία τα βρήκαμε μια χαρά. Ομοίως, τα βρήκε η Γαλλία με την Ισπανία. Το ίδιο και η Αγγλία με τη Γαλλία, που πήγαν στο Διεθνές Δικαστήριο και συμφώνησαν ότι τα νησάκια που ακουμπάνε στη Γαλλία θα έχουν ελάχιστη υφαλοκρηπίδα. Το Καστελόριζο, για να σας δώσω να καταλάβετε, δεν πρόκειται να πάρει ούτε μισό μίλι υφαλοκρηπίδα. Δεν γίνεται ένα μικρό νησάκι να δεσμεύει την τεράστια ακτογραμμή μιας χώρας. Οπότε, αν πάμε ποτέ σε Διεθνές Δικαστήριο για το Αιγαίο, το αποτέλεσμα θα κινείται μεταξύ 25 για την Τουρκία και 75 για την Ελλάδα. Αυτή θα ήταν μια δίκαιη λύση με διεθνή κριτήρια. Όμως, οι Έλληνες εθνικιστές θεωρούν ότι πρέπει να ελέγχουμε όλο το Αιγαίο, άποψη η οποία οδηγεί σε μετωπική σύγκρουση.
Περισσότερα »
20
06

Νίκος Φίλης: Η νεολαία απλός πελάτης της ιδιωτικής εκπαίδευσης (βίντεο)

Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε 32% στις εκλογές, ένα υψηλό ποσοστό, το οποίο εμπεριέχει και μια εντολή του λαού. Να αλλάξουμε για να επιστρέψουμε. Πρέπει να υπάρξει μια προγραμματική τολμηρή ανανέωση του ΣΥΡΙΖΑ, δεν πρέπει να είμαστε μια συνέχεια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα πρέπει να έχει ένα αριστερό ριζοσπαστικό πρόγραμμα, διότι και η Δεξιά ριζοσπαστική είναι από τη δική της πλευρά. Όταν η Δεξιά δίνει έναν ιδεολογικό αγώνα και πάνω σε αυτόν οικοδομεί τις δικές της ανατρεπτικές, αντικοινωνικές πολιτικές, πρέπει και εσύ, από τη δική σου πλευρά, να φτιάχνεις ένα μέτωπο ιδεολογικό επί τη βάσει του οποίου θα οικοδομήσεις τη δική σου αριστερή ανατρεπτική μεταρρυθμιστική, πολιτική.
Περισσότερα »
19
06

Thomas Piketty: Τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα έχασαν το λαϊκό εκλογικό σώμα γιατί εγκατέλειψαν κάθε ιδέα αναδιανομής

Η κρίση του 2008 αντιμετωπίστηκε με την κυκλοφορία νέου χρήματος προκειμένου να σωθούν τράπεζες και τραπεζίτες. Ο ισολογισμός της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας, από το 10% του εισοδήματος πριν από την κρίση, έχει υπερβεί το 40%. Αυτή η πολιτική απέφυγε μια γενική ύφεση, αλλά οδήγησε στην αύξηση των τιμών της ιδιοκτησίας, των χρηματιστηριακών αξιών και τον εμπλουτισμό και περαιτέρω των πλουσίων χωρίς να επιλύσει βασικά προβλήματα της πραγματικής οικονομίας (απουσία επενδύσεων, αύξηση των ανισοτήτων, κλιματική αλλαγή). Εάν σήμερα δεν είμαστε σε θέση να αποδείξουμε στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη ότι μπορούμε να διαθέσουμε αντίστοιχους πόρους στην αντιμετώπιση του SARS-CoV-2 και να διαμορφώσουμε ένα διαφορετικό μοντέλο ανάπτυξης, υπάρχει ο σοβαρός κίνδυνος ενός δραματικού διαζυγίου και εν δυνάμει καταλυτικού για το οικοδόμημα της Ευρώπης.
Περισσότερα »
17
06

Ευκλείδης Τσακαλώτος: Η ύφεση δεν είναι αριθμοί, είναι ζωές ανθρώπων

Ο πανηγυρισμός μου [της κυβέρνησης για τη "μικρή" ύφεση] θυμίζει το ανέκδοτο «πάλι καλά που δεν πάθαμε και τίποτα». Μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για ένα τρίμηνο όπου οι 2,5 μήνες ήταν πριν το lockdown. Και άρα οι κακές επιδόσεις προϋπήρχαν, εκτός βέβαια αν τις 15 μέρες του lockdownη ύφεση ξεπέρασε το 20%.Σε κάθε περίπτωση οι προβλέψεις για το έτος δεν είναι καλές. Άλλωστε το ΑΕΠ είχε αρχίσει να μειώνεται από το τέταρτο τρίμηνο του 2019 -πριν δηλαδή την εμφάνιση του ιού. (...) Νομίζω ότι συνολικά πιο πιθανή είναι μια ανάπτυξη με το σχήμα της Nike, δηλαδή απότομη κάμψη και σταδιακή άνοδο. Το πόσο γρήγορη θα είναι η ανάκαμψη βέβαια εξαρτάται απόλυτα από το πόσο θα στηριχθεί η οικονομία από το κράτος. Χρειάζεται ένα γενναίο πακέτο στήριξης εργαζομένων και επιχειρήσεων τώρα. Και κινδυνεύοντας να κατηγορηθώ για διαφήμιση νομίζω η συμβουλή μου προς την κυβέρνηση είναι Justdoit! (...) Και επιστημονικά και ως πολιτικός ήμουν πάντα εναντίον της ανεξαρτησίας των Κεντρικών Τραπεζών - και γιατί δεν θεωρώ τη νομισματική πολιτική απλώς τεχνοκρατικό ζήτημα αλλά και επειδή οι Κεντρικοί Τραπεζίτες έχουν πολύ στενή σχέση με το ευρύτερο χρηματοπιστωτικό σύστημα – και η ανεξαρτησία τους αφορά περισσότερο την κοινωνία, τα κοινωνικά κινήματα, τα συνδικάτα, ακόμα και νέες προοδευτικές ιδέες από την επιστημονική κοινότητα. (...) Σε κάθε περίπτωση οι πόροι [που θα προέλθουν από της ΕΕ] φαίνεται να είναι αρκετοί αλλά δεν είναι επαρκείς. Και δεν είναι με την έννοια ότι θα έπρεπε να δοθούν περισσότερα χρήματα για εσωτερική συνοχή, θα έπρεπε να υπάρχουν σαφείς δεσμεύσεις της ΕΕ για το τι θα γίνει σε ένα ενδεχόμενο δεύτερο κύμα, ώστε να μην χρειαστεί να εμπλακούμε σε έναν νέο γύρο διαπραγματεύσεων, θα έπρεπε η κουβέντα να γίνει πιο βαθιά, να μιλήσουμε πχ επιτέλους για ένα ευρωπαϊκό ταμείο ανεργίας. Τούτων λεχθέντων, η αναπτυξιακή πολιτική της χώρας απαιτεί μια σοφή διαχείριση της γνώσης, έναν δημοκρατικό προγραμματισμό. Απαιτεί συνεννόηση κυβέρνησης, αντιπολίτευσης, επιμελητηρίων, κοινωνικών φορέων. Αν δεν συναποφασίσουμε ως κοινωνία ποιες είναι οι προτεραιότητές και οι στόχοι μας, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να τους πετύχουμε. (...) -Η επιτροπή σοφών -κάθε επιτροπή σοφών- δεν αποτελεί δημοκρατικό προγραμματισμό. Ούτε βέβαια ψήφο εμπιστοσύνης στους δύο βασικούς Υπουργούς των Οικονομικών και της Οικονομίας. Έχουμε λοιπόν μια επιτροπή η οποία θα σχεδιάσει εκτός της κοινωνίας για την κοινωνία, και πολύ φοβάμαι ότι οι ανάγκες των πολλών θα μείνουν εκτός των συμπερασμάτων της. (...) Εγώ θα ήθελα να δω μια επιτροπή που θα δουλεύει μαζί με την κοινωνία και θα απαρτίζεται από οικονομολόγους, αλλά και επιστήμονές από άλλους κλάδους, που έχουν επικεντρωθεί στη δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη, τη μείωση της φτώχιας και των ανισοτήτων. (...) Η κυβέρνηση μάλλον θεωρεί ότι διαθέτουν λεφτόδεντρα οι εργαζόμενοι και οι επιχειρήσεις. Πως αλλιώς θεωρεί ότι θα ξεπληρώσουν το επόμενο διάστημα τις υποχρεώσεις τους που δημιουργήθηκαν αυτή τη περίοδο, όταν όλες οι ενισχύσεις που δίνει έχουν την μορφή δανείων; Δηλαδή μια επιχείρηση δεν έχει τζίρο σήμερα, έχει μειωμένο τζίρο αύριο, και θα κληθεί μεθαύριο να αποπληρώσει και τις υποχρεώσεις της και δάνεια; Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Δυστυχώς είμαστε μπροστά σε ένα σχέδιο βίαιης αναδιάρθρωσης της αγοράς στην Ελλάδα, με θύμα την μεσαία τάξη. (...) [Κρίνω την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης] ανεπαρκή και επικίνδυνη. Προφανώς προκαλεί δυσαρέσκειες, αν σας έκοβα το 20% του εισοδήματός σας, και δεν στήριζα την θέση εργασίας σας θα ήσασταν ευχαριστημένος; Όσο και αν η συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ ραίνουν τον κ. Μητσοτάκη με ροδοπέταλα ο κόσμος ξέρει στο τέλος του μήνα πόσα έχει το πορτοφόλι του. (...) Οι κυβερνήσεις της ΝΔ έχουν ένα διαχρονικό ταλέντο να οδηγούν [μισθωτούς και συνταξιούχους] σε τέτοιες καταστάσεις ανεξαρτήτως συνθηκών. Η κυβέρνηση έχει ήδη αυξήσει τις εισφορές στην συντριπτική πλειοψηφία των ελεύθερων επαγγελματιών και έχει μειώσει τις συντάξεις (κόβοντας την 13η σύνταξη) πριν τον κορωνοϊό. Τώρα, που προσπαθούν να τα φορτώσουν όλα στην πανδημία, είμαι πολύ ανήσυχος για το τι θα κάνουν.
Περισσότερα »
17
06

Ο Κ. Μπακογιάννης φημίζεται ως… doer αλλά καμιά φορά δεν… σκέφτεται

Δεν είναι χαρακτηριστική η πρώτη ημέρα πιλοτικής εφαρμογής ενός μέτρου όπως οι ρυθμίσεις για τον Μεγάλο Περίπατο της Αθήνας για να κριθεί, αλλά ο δήμαρχος Κ. Μπακογιάννης που φημίζεται ως... doer, καμιά φορά δεν... σκέφτεται πριν κάνει τις παρεμβάσεις που θέλει. Και μετά το «do it!» αναγκάζεται να δει μήπως δεν τα έκανε και τόσο καλά. (...) Η δημοτική παράταξη είχε ζητήσει συγκρότηση δύο επιτροπών που θα παρακολουθούν την εξέλιξη και αξιολόγηση του έργου και των παρεμβάσεων, αλλά προς το παρόν δεν είναι επιτροπές διαβούλευσης, μόνο «σας ενημερώνουμε, σας λέμε τι κάναμε» χωρίς διαβούλευση. Αλλά δεν υπάρχει καμία πραγματική διαβούλευση, μόνο «δοκιμάζουμε και θα δούμε». (...) Θα πρέπει να υπάρχει μία σαφής στοχοθεσία για το κέντρο της Αθήνας, τόσα χρόνια στην κρίση συζητείτο η ενθάρρυνση της κατοίκησης στο κέντρο, αλλά δεν το έχουμε δει, αντίθετα ανθεί το airbnb, οι τουριστικές χρήσεις, η αύξηση των μαγαζιών εστίασης και διασκέδασης, τα τραπεζοκαθίσματα.
Περισσότερα »
15
06

Πάνος Σκουρλέτης: Βλέπουμε μια εμμονή σε ένα παρωχημένο, αντικοινωνικό και ακραία νεοφιλελεύθερο σχέδιο

Έχουμε τη μεγαλύτερη ύφεση στις 27 ευρωπαϊκές χώρες, το τελευταίο τρίμηνο του 2019. Η ύφεση αυτή εξακολουθεί να υφίσταται όλο το πρώτο τρίμηνο του 2020, όταν μονάχα το τελευταίο 15νθήμερο αυτού επηρεάστηκε από τον κορονοϊό. Μιλάμε, λοιπόν, για μια υφεσιακή πορεία που θα επιταχυνθεί από την υγειονομική κρίση, αλλά που είχε ξεκινήσει από πριν και αφού ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας η Νέα Δημοκρατία. Είναι κατανοητό, ωστόσο, γιατί η εύθραυστη σταθεροποίηση και ανάκαμψη της χώρας άλλαξε πορεία με τη ΝΔ. Πρώτον, το θετικό γεγονός της αύξησης του κατώτατου μισθού ήταν το 2018 και το 2019 δεν υπήρξε ένα αντίστοιχο γεγονός να συντηρήσει αυτή την πορεία. Δεύτερον, οι συλλογικές συμβάσεις, που οδήγησαν σε διάφορους κλάδους στην αύξηση των αποδοχών, ακρωτηριάστηκαν επί ΝΔ. Τρίτον, κόπηκαν και περιορίστηκαν τα επιδόματα. Τέταρτον, καταργήθηκε η 13η σύνταξη. Όλα αυτά, συν η ματαίωση των όποιων προσδοκιών υπήρχαν για μια επενδυτική έκρηξη οδήγησαν στο να υπάρχει αυτή η υφεσιακή πορεία. Βέβαια, η κυβέρνηση προσπαθεί να κρυφτεί –μάταια- πίσω από την υγειονομική κρίση. Όμως, όπως διαπιστώνουμε στις περιοδείες των τελευταίων ημερών ο κόσμος έχει επίγνωση της κατάστασης.
Περισσότερα »
15
06

Wendy Brown: Στην Αμερική γίνεται ένας πολιτικός σεισμός

Οι εξεγέρσεις των τελευταίων δύο εβδομάδων είναι το πιο εκπληκτικό πράγμα που συνέβη στις Ηνωμένες Πολιτείες εδώ και δεκαετίες, υπερβαίνοντας κατά πολύ τις σημαντικές και εξαιρετικές διαδηλώσεις του Occupy το 2011. Δεν είναι μόνο μια δυναμική εξέγερση ενάντια στη λευκή υπεροχή, μέσω των διαμαρτυριών πολιτικοποιείται και εκπαιδεύεται μια ολόκληρη γενιά. Η βαθιά μοιρολατρία και η απελπισία που πλανιόνταν στις κοινότητες των μαύρων και των Λατίνων αποτινάσσονται, μαζί με τη βαθιά πολιτική απαισιοδοξία και μια αίσθηση ανημπόριας που είναι διάχυτες σε ολόκληρη τη χώρα. Εσείς στην Ελλάδα μπορεί να βλέπετε μόνο τις διαμαρτυρίες στις μεγάλες πόλεις, ιδιαίτερα εκείνες που από τα ΜΜΕ επικεντρώνονται σε σκηνές βίας ή λεηλασιών. Όμως, υπάρχουν χιλιάδες συνεχιζόμενες διαμαρτυρίες σε πόλεις, κωμοπόλεις και χωριά σε όλη τη χώρα, ακόμα και σε περιοχές που θεωρούνται προπύργια του Τραμπ. Οι διαδηλώσεις προσελκύουν νέους, ηλικιωμένους, ανθρώπους όλων των χρωμάτων, και, το σημαντικότερο, σχετικά απολίτικους ανθρώπους, που στους δρόμους μπορούν και να εκφραστούν οι ίδιοι, και να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους σε άλλους. Η αλλαγή είναι εμφανής: όταν ακόμη και η Εθνική Ομοσπονδία Αμερικανικού Ποδοσφαίρου ζητά συγγνώμη για τη συνενοχή της στην προαγωγή της λευκής υπεροχής, καταλαβαίνουμε ότι αυτό που γίνεται είναι ένας πολιτικός σεισμός. Πώς μπορούμε να το εξηγήσουμε αυτό; Τι προκάλεσε αυτή την έκρηξη; Σίγουρα υπάρχει το άμεσο ζήτημα της δολοφονικής φυλετικής βίας, από την αστυνομία, από το κράτος, από τις ομάδες επαγρύπνησης λευκών της μεσαίας τάξης (2), από τον καπιταλισμό. Αλλά υπάρχει και κάτι άλλο. Οι σχεδόν τρεις μήνες εγκλεισμού και ανησυχίας για τον Covid είναι ένα μεγάλο χρονικό διάστημα που έδωσε την ευκαιρία να υπάρξει ένας προβληματισμός σχετικά με τον κόσμο στον οποίο ζούμε: πώς είναι οργανωμένος, τι έχει αξία και τι όχι, τι είναι εντελώς λάθος, και πώς θα μπορούσαμε να ζήσουμε διαφορετικά. Ορισμένες από αυτές τις σκέψεις προκλήθηκαν από τα αποτελέσματα του ίδιου του λοκντάουν, που περιλαμβάνουν την αναζωογόνηση της φύσης, τους καθαρούς ουρανούς, τον καθαρό εισπνεόμενο αέρα (λόγω της μειωμένης χρήσης ορυκτών καυσίμων), και περιλάμβαναν τις απλές ανάγκες της ζωής: τροφή, στέγη, υγειονομική περίθαλψη, διαδίκτυο, έρωτας. Σε αυτό το πλαίσιο, υπήρχε χώρος για να προβληματιστούμε σχετικά με το πώς ζούμε συνήθως, ο καθένας μόνος του και όλοι μαζί, και τι λάθος υπάρχει σε αυτήν την «κανονικότητα». Πιστεύω ότι αυτός ο προβληματισμός, και όχι μόνο η φρικτή δολοφονία του Φλόιντ, όχι μόνο ο εγκλεισμός μας για μήνες, όχι μόνο η εκτεταμένη ανεργία, είναι εκείνο που δημιούργησε αυτήν την υπέροχη έκρηξη στους δρόμους. Όχι άλλη «κανονικότητα»! Δεν φτάνει μόνο να λέμε ότι ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός, ήρθε η ώρα να τον δημιουργήσουμε εδώ και τώρα.
Περισσότερα »
13
06

Νίκος Αλεξίου: Στην Αμερική σήμερα κινδυνεύει η δημοκρατία

Αυτή τη στιγμή στην Αμερική βλέπουμε κοιτίδες αντίστασης και στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές μέσω των διαδηλώσεων κατά του ρατσισμού. Φοβάμαι ότι θα αναγκαστούν να συμβιβαστούν με το Δημοκρατικό Κόμμα. Εύχομαι να μην απομονωθούν ή περιθωριοποιηθούν, τουλάχιστον μέχρι τις εκλογές. Σε ένα αυστηρό δικομματικό σύστημα και στο εκλογικό σύστημα των ΗΠΑ το Δημοκρατικό Κόμμα παρουσιάζει ένα παράδοξο μεταξύ της ηγεσίας και μεγάλο μέρος της προοδευτικής βάσης του. Αν και αποχώρησε, πολλές από τις πολιτικές προτάσεις του Σάντερς έχουν απήχηση σε ένα μετρήσιμο μέρος της βάσης του κόμματος. Αλλά αυτή τη στιγμή, όπως έχω πει και άλλες φορές, το Δημοκρατικό Κόμμα είναι θλιβερά αποδιοργανωμένο ως μηχανισμός, τραγικά αδύναμο πολιτικά και σε πλήρη σύγχυση ιδεολογικά. Η πολιτική κληρονομιά του Σάντερς θα οδηγούσε σε πιο κεντροαριστερές θέσεις, αλλά, αφού η κυρίαρχη πολιτική κατεύθυνση είναι η εκλογική νίκη επί του Τραμπ με κάθε κόστος, η επιλογή του Μπάιντεν σηματοδοτεί όλο και μεγαλύτερη μετακίνηση προς κεντροδεξιές πολιτικές. Οι αντιστάσεις θα χειραγωγηθούν, αφού ο άμεσος στόχος είναι η απομάκρυνση του Τραμπ με όποιον τρόπο είναι αυτό εφικτό, και οι βαθιές και θαρραλέες τομές που χρειάζονται για την καλυτέρευση της αμερικανικής κοινωνίας θα παραμείνουν στην αναμονή. Είναι πολύ πιθανόν, αν σε ενδεχόμενη νίκη των Δημοκρατικών στις εκλογές του Νοεμβρίου δεν γίνουν βαθιές τομές στο κοινωνικό και οικονομικό πεδίο, να υπάρξουν πάλι μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις. Επίσης νομίζω ότι πολιτικά θα είναι πάρα πολύ σημαντική η επιλογή του / της αντιπροέδρου. Αυτή τη στιγμή ο Μπάιντεν και το Δημοκρατικό Κόμμα οφείλουν να προσανατολιστούν στην ανάδειξη ενός προσώπου που θα ενώνει τις προοδευτικές τάσεις μέσα στο κόμμα. Η καλύτερη περίπτωση θα ήταν για αντιπρόεδρος γυναίκα και σίγουρα ή αφροαμερικανική ή άλλη μειονότητα.
Περισσότερα »
08
06

Enzo Traverso: Η Ευρώπη πληρώνει το τίμημα της ανυπαρξίας της

Η Ευρώπη βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή, έστω και αν τα διακυβεύματα της κρίσης είναι πλανητικά και την υπερβαίνουν. Αν δεν καταστεί ικανή να βρει μια συνολική και αλληλέγγυα λύση, προχωρώντας προς τη δημιουργία ομοσπονδιακών δομών, σταδιακά θα διαλυθεί. Η κατάρρευσή της θα μπορούσε μάλιστα να έχει κατακλυσμιαίες συνέπειες. Κινδυνεύουμε να βρεθούμε αντιμέτωποι με μια κρίση όπως αυτή που έζησε η Ελλάδα το 2015, αλλά σε πολύ μεγαλύτερη και βαθύτερη κλίμακα: οι λύσεις που υιοθετήθηκαν για την Ελλάδα δεν μπορούν να εφαρμοστούν στο ήμισυ της ευρωζώνης χωρίς να την καταστρέψουν. Σε μια γενική θεώρηση –το λέω από την αρχή της κρίσης– το δίλημμα που θα διατυπωθεί, σε επίπεδο Ιστορίας, θα είναι και πάλι το: σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα. Χονδρικά, είτε θα υπάρξει ένα καινούριο New Deal προσαρμοσμένο στον κόσμο του 21ου αιώνα, είτε θα έχουμε τη βαρβαρότητα ενός κόσμου στον οποίο οι ανισότητες και τα προνόμια που συνδέονται με τον πλούτο δεν θα μπορούν να διατηρηθούν παρά μόνο με τίμημα μια ολοένα αυξανόμενη βία. (...) Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε ένα νέο κύμα ξενοφοβίας ως συνέπεια της κρίσης, δηλαδή την αναζήτηση ενός αποδιοπομπαίου τράγου που, στο σημερινό κόσμο, συνίσταται κυρίως στους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Αλλά μια τέτοια τροπή των πραγμάτων δεν είναι αναπότρεπτη. Υπάρχουν μάλιστα και κάποια ενθαρρυντικά σημάδια που δείχνουν ότι τα πράγματα πηγαίνουν προς την αντίθετη κατεύθυνση. Μέχρι στιγμής, η κρίση του κορονοϊού μάλλον παρήγαγε μορφές αλληλεγγύης και γενναιοδωρίας, μια ώθηση προς την ενσυναίσθηση και τον αλτρουϊσμό. Οι άνθρωποι δείχνουν να καταλαβαίνουν ότι δεν πρέπει να αναζητούν «ενόχους» αλλά ότι πρέπει να πολλαπλασιάσουν τις προσπάθειές τους ώστε να βρεθεί συνολική λύση. Δείτε τι έγινε στην Ιταλία: από την αρχή της κρίσης, ο Σαλβίνι εξαφανίστηκε από τις οθόνες και ο πληθυσμός υποδέχτηκε, σαν ήρωες, τους Κινέζους, Κουβανούς και Αλβανούς γιατρούς που ήρθαν να βοηθήσουν τους Ιταλούς συναδέλφους τους, κάποτε μάλιστα παίρνοντας και μεγάλο ρίσκο. Δεν λέω βέβαια ότι άλλαξαν όλα, αλλά αυτό δείχνει ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν.
Περισσότερα »