Συνεντεύξεις

Μία έπαρση απίστευτη και μια αυταρέσκεια, που δεν χαρακτηρίζει ούτε καν την παράδοση του χώρου της Δεξιάς σε άλλες περιόδους, είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του νέου στυλ διακυβέρνησης: Συγκεντρωτισμός, αυταρχισμός, έπαρση και επικοινωνιακή αξιοποίηση και μεταβολή των περιεχομένων των πραγματικών στόχων, που έχει ως κυβερνητικό πρόγραμμα», είπε ο κ. Δρίτσας, σημειώνοντας ότι «αυτό το πρόγραμμα που τώρα παρουσιάζει η ΝΔ ήταν και το πρόγραμμα -με κάποιες προσαρμογές προφανώς- της περιόδου, που οδηγήθηκε η χώρα στη χρεοκοπία», καθώς «και τότε είχαμε μεγαλεία, ολυμπιάδες, δανεισμούς, ροή χρήματος, παραγωγή πλούτου, δεν είχαμε όμως ούτε κοινωνικό κράτος, ούτε δημοσιονομικό έλεγχο, ούτε συστηματική προσπάθεια οργάνωσης κράτους δικαίου, ούτε και αντιμετώπιση των κοινωνικών ανισοτήτων, ούτε είχαμε εργασιακά δικαιώματα

Από την τοποθέτηση των προσώπων αλλά και από την αντίληψη που βγαίνει από τις κινήσεις που κάνει αυτή η κυβέρνηση φαίνεται ότι είναι σε πλήρη αντιδιαστολή με όλα όσα έλεγε πριν για ένα επιτελικό, όπως το ονόμασε κατ' ευφημισμόν κράτος, στην υπηρεσία του πολίτη. Εδώ είναι ένα κράτος στην υπηρεσία μιας συγκεκριμένης κομματικής αντίληψης ημετέρων, που προφανώς εξυπηρετεί μια συγκεκριμένη αντίληψη προγραμματική και ιδεολογική.

Ο αγώνας για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της διασφάλισης και εγγύησής τους από το κράτος δεν σταμάτα ποτέ. Όμως πρέπει να πούμε ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν άμεση σχέση με την αναδιανομή του πλούτου. Δεν μπορούμε να έχουμε αυταπάτες ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα θα διευρυνθούν όσο κερδίζει ο νεοφιλελευθερισμός, που έχει εκτινάξει τις ανιτότητες. Δεν μπορούν να υπάρξουν ανθρώπινα δικαιώματα όσο υπάρχουν υποσιτισμένα παιδιά στην Αργεντινή ή γίνονται απαγωγές και κλοπές οργάνων.

Η κυβέρνηση επιλέγει να εμφανίζει τα πανεπιστήμια ως ορμητήρια ανομίας και υποβαθμίζει το σοβαρό έργο που επιτελούν. Την ίδια στιγμή, συγκαλύπτει μία απλή αλήθεια: ότι η αστυνομία μπορεί -με το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο- να επεμβαίνει αυτόκλητα σε περίπτωση τέλεσης κακουργημάτων. Η κατάργηση του ασύλου δεν θα περιορίσει τα υπαρκτά προβλήματα παραβατικότητας. Και η απόδειξη έρχεται από την περίοδο 2011-2015: ο νόμος Διαμαντοπούλου είχε καταργήσει το άσυλο, αλλά αυτό δεν έφερε μείωση των παραβατικών συμπεριφορών. Το αντίθετο. Η εμμονή λοιπόν της ΝΔ με το άσυλο προδίδει το λαϊκιστικό υπόστρωμα της πολιτικής της: οι λαϊκιστές ανάγουν σύνθετα κοινωνικά προβλήματα σε δήθεν εύκολες και απλοϊκές λύσεις για να διεγείρουν τα συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας.

Η πρωθυπουργική υπερδομή βαπτίστηκε επιτελικό κράτος για να ελέγχει ασφυκτικά όλο το κράτος ο Μητσοτάκης, αλλά και τους υπουργούς του γιατί δεν τους εμπιστεύεται. Δεν τους εμπιστεύεται εσωκομματικά εννοώ.

Η σιωπή των ΜΜΕ για σοβαρότατες πραγματικές υποθέσεις, όπως για την κατάρτιση του εκλεκτού του Κ. Μητσοτάκη για την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών κ. Κοντολέοντα, ή για τις φιλοχουντικές θέσεις του νέου γ.γ. Τουρισμού Κ. Λούλη, δείχνει ότι «θα περάσουμε περίοδο βαθιού σκότους στην κυρίαρχη, συστημική ενημέρωση. Πρέπει να βρούμε τους τρόπους να προσπεράσουμε αυτή την κατάσταση. Αυτό ξεκινάει με την ζωντανή μας παρουσία, ως βουλευτές και στελέχη της Αριστεράς, στους κοινωνικούς χώρους, είναι κάτι που δεν υποκαθίσταται», τόνισε ο κ. Σκουρλέτης, ενώ παράλληλα, «με όσα μέσα διαθέτουμε στον τομέα της επικοινωνίας, πρέπει να προσπαθήσουμε να φτιάξουμε οάσεις σε αυτή την έρημο που πάει να επικρατήσει» στο πεδίο των ΜΜΕ.

Ζούμε την επαναθεμελίωση ενός σκληρού κράτους της Δεξιάς, με στοιχεία διχασμού που παραπέμπουν σε μετεμφυλιοπολεμικές εποχές, γιατί όσοι υπηρέτησαν την προηγούμενη κυβέρνηση οφείλουν να αντικατασταθούν άμεσα. Αυτό λέει κατ' αρχήν όλη η ιστορία και συζήτηση που γίνεται αυτές τις μέρες πάνω στο επιτελικό κράτος. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έπραξε αυτό, δεν αντικατέστησε όσους υπηρέτησαν την πριν από αυτόν κυβέρνηση.

Δεν νομίζω ότι το άσυλο είναι το βασικό μας πρόβλημα. Το βασικό μας πρόβλημα, ειδικά για την περίοδο της κρίσης, είναι η υποχρηματοδότηση καταρχήν και η ηθική απαξίωση που υφίσταται το δημόσιο πανεπιστήμιο από ένα μέρος των μέσων επικοινωνίας. Η υποχρηματοδότηση όχι μόνο σε όρους χρήματος αλλά και υλικοτεχνικής υποδομής και η ηθική απαξίωση με την επίθεση την οποία δέχονται τα πανεπιστήμια ως ένα μέρος της επίθεσης προς τα δημόσια αγαθά που λέγαμε πριν. Σας το λέω με την ιδιότητα ενός ανθρώπου που αντιμετώπισε στο Τμήμα, που έχω τη χαρά και την τιμή να είμαι πρόεδρος, τέτοια προβλήματα και τα λύσαμε. Δεν σας το λέω όντας άκαπνος, σας το λέω με την εμπειρία ανθρώπου που συμμετείχε στην αντιμετώπιση τέτοιων προβλημάτων και τα διευθετήσαμε.

Στην αίθουσα του δικαστηρίου έδωσαν το παρών οι κατηγορούμενοι, οι συνήγοροι αλλά για κάποιο λόγο που πρέπει να το διερευνήσουμε απουσίαζε η ίδια η δικαιοσύνη (...) ο Κορκονέας μπορεί να καταδικάστηκε για ανθρωποκτονία από πρόθεση και με δόλο, αυτό δεν άλλαξε, αλλά τα ισόβια έσπασαν και πήγαν στα 13 χρόνια. Ένα μεγάλο μέρος του δικαστικού σώματος λειτουργεί απολύτως μεροληπτικά με ιδεολογικά και με ταξικά κριτήρια όπως π.χ. με την καθαρίστρια και  το πλαστό απολυτήριο του δημοτικού. (...) Είναι τρομακτική η απόσταση ανάμεσα σε δύο αδικήματα που το ένα είχε να κάνει με τη δολοφονία ενός 15χρονου παιδιού και το άλλο με μία επιθυμία επιβίωση (...) υπάρχουν άπειρες υποθέσεις που αν τις βάλει κανείς όλες δίπλα δίπλα θα διαπιστώσει ένα μανιφέστο αυταρχισμού και κοινωνικής μεροληψίας.

Νομίζω ότι θα πρέπει να ξεκινήσει από την αποτίμηση της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Κατά τη γνώμη μου πρόκειται για ένα ιστορικό γεγονός. Ήταν η πρώτη φορά στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη, που η αριστερά βρέθηκε στην εξουσία. Τη δεκαετία του ’80, η αριστερά είχε στηρίξει κυβερνήσεις σοσιαλιστικών κομμάτων, αλλά μέχρι το 2015 δεν είχε ασκήσει εξουσία. Και προφανώς τα παραδείγματα των κομμουνιστικών καθεστώτων ανατολικών χωρών είναι πολύ διαφορετικά. Πρέπει, επομένως, πρώτα από όλα ο ΣΥΡΙΖΑ να αποτιμήσει αυτό το ιστορικό γεγονός. Τι σήμαινε η κυβέρνηση της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ; Και νομίζω ότι αποτίμηση πρέπει να επεκταθεί σε ένα συνολικότερο ερώτημα του τι σημαίνει αριστερή διακυβέρνηση σήμερα και ποια είναι τα όριά της. Άρα θα πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να αναμετρηθεί και με τις επιλογές που έχει κάνει και να σταθεί κριτικά και αυτοκριτικά με τις πολιτικές που ακολούθησε τα προηγούμενα χρόνια…