Συνεντεύξεις

15
03

Οφείλουμε να αφήσουμε το αποτύπωμα της ριζοσπαστικής αριστεράς – Συνέντευξη με τον Μάκη Μπαλαούρα

Στόχος δικός μας πρέπει να είναι η έξοδος από τα μνημόνια και η απαλλαγή από την επιτροπεία. Έχουμε συγκριτικό πλεονέκτημα και σε ανθρώπινο δυναμικό και σε φυσικό πλούτο και γεωπολιτικά. Οφείλουμε τα δύο επόμενα χρόνια να αφήσουμε το αποτύπωμα της ριζοσπαστικής αριστεράς. Να προχωρήσουμε σε βαθιές τομές στη δημόσια διοίκηση, να κάνουμε μεγάλα βήματα στην καταπολέμηση του δομημένου πελατειακού κράτους, της γραφειοκρατίας, να προχωρήσουμε στον εκδημοκρατισμό της δημόσιας ζωής, στην επέκταση των δικαιωμάτων, να χτυπήσουμε στη ρίζα τους τα φαινόμενα της διαφθοράς, της διαπλοκής, της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής, να καταπολεμήσουμε την ανεργία μέσω της ανάπτυξης με δημοκρατικό προγραμματισμό.
Περισσότερα »
13
03

«Η Ε.Ε. ήταν ανέκαθεν πολλαπλών ταχυτήτων»

«To Κόμμα της Ελευθερίας ίσως βγει πρώτο, επειδή όμως δεν θα πιάσει ποτέ την απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία (76 από 150 έδρες), δεν θα μπορέσει να κυβερνήσει. Θα χρειαστεί να συμμαχήσει με άλλα κόμματα. Τα μόνα άλλα δύο κόμματα στα οποία θα μπορούσε να απευθυνθεί έχουν άσχημες αναμνήσεις από μια ανάλογη απόπειρα το 2012. Μια κυβέρνηση μειοψηφίας δεν θα μπορεί να κάνει τίποτα. Αναρωτιέμαι αν o Bίλντερς θα συνεχίσει, παρ’ όλα αυτά, την προσπάθεια να γίνει πρωθυπουργός, απλά για να δείξει ότι τα άλλα πολιτικά κόμματα δεν του αναγνωρίζουν ότι ενσαρκώνει τη λαϊκή βούληση».
Περισσότερα »
12
03

Γκάμπι Τσίμερ: Ο Σουλτς μπορεί να σημάνει την αρχή του τέλους της ελληνικής «τιμωρίας»

«Βλέπουμε έναν Γερμανό υπουργό Οικονομικών που όλο και περισσότερο δείχνει να είναι δικηγόρος του διαβόλου και δεν συνειδητοποιεί πόσο μεγάλο βάρος και άχθος έχει χρειασθεί να αντιμετωπίσουν οι άνθρωποι στις χώρες που βρίσκονται σε προγράμματα προσαρμογής και κάνει σαν να μην τον ενδιαφέρει κάτι τέτοιο»
Περισσότερα »
11
03

Να βρούμε τις στιγμές της ενότητας – Συνέντευξη με τον Σάντρο Μετζάντρα, καθηγητή πολιτικής φιλοσοφίας

Είναι εύκολο να πούμε ότι πολλά πράγματα έχουν αλλάξει από το 1917. Η Ευρώπη είχε καταστραφεί από τον πόλεμο, υπήρξε ο Τσάρος της Ρωσίας, ο καπιταλισμός ζούσε μέσα από μια εντελώς διαφορετική στιγμή της ιστορίας του… Το θέμα δεν είναι να διεκδικήσουμε την επικαιρότητα της Οκτωβριανής Επανάστασης επομένως, αν και θα πρέπει να τονίσουμε ότι ο Λένιν και οι μπολσεβίκοι είναι αναπόσπαστο μέρος της ιστορικής μας κληρονομιάς. Αλλά η εκατονταετηρίδα της επανάστασης έρχεται σε μια στιγμή κατά την οποία, 25 χρόνια μετά το τέλος του «υπαρκτού σοσιαλισμού» στην Ευρώπη, ο καπιταλισμός αντιμετωπίζει και πάλι όχι μόνο μια οικονομική κρίση αλλά και μια βαθιά κρίση νομιμοποίησης. Αυτό δεν είναι απαραίτητα προϋπόθεση για την άνοδο της Αριστεράς, η ιστορία μας δείχνει ότι μπορεί να συμβεί και το αντίθετο. Αλλά σε μια τέτοια κατάσταση, η Οκτωβριανή Επανάσταση διατηρεί την επικαιρότητα της ακριβώς ως ένα γεγονός που οδηγεί στην νικηφόρα ρήξη της συνέχειας του καπιταλισμού, στην εμφάνιση αυτού που παρουσιάστηκε (και σίγουρα ήταν τουλάχιστον για κάποιο χρονικό διάστημα) μια ριζική εναλλακτική λύση απέναντι σε αυτόν. Μια κομουνιστική πολιτική σήμερα, ανεξάρτητα από το πώς λέγεται, είναι μια πολιτική που στοχεύει στο άνοιγμα και πάλι μια τέτοιας προοπτικής. Και για να πετύχει αυτό, για να λειτουργήσει, χρειάζεται να κινηθεί προς το είδος της συν-άρθρωσης μεταξύ των αγώνων και των κινημάτων.
Περισσότερα »
06
03

«Η γεωπολιτική ρευστότητα είναι πολύ μεγαλύτερη σήμερα»

Σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, η Ελλάδα κινδυνεύει περισσότερο. Βρίσκεται αντιμέτωπη, όχι μόνο με την ευρωπαϊκή και την ευρωατλαντική κρίση, αλλά και με την κατάρρευση του ιδανικού του εξευρωπαϊσμού, έστω και με αυταρχικές μορφές, στις χώρες που προήλθαν από τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Μετά το Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Συρία και τη Λιβύη, απειλείται τώρα και η Τουρκία.
Περισσότερα »
06
03

Χάιντς Μπούντε: «Αισθάνομαι ότι πλησιάζουμε στο τέλος της εποχής του νεο-φιλελευθερισμού»

Η αίσθησή μου είναι ότι πλησιάζουμε στο τέλος της εποχής του νεοφιλελευθερισμού. Το βασικό μήνυμα αυτής της περιόδου ήταν ότι καλή κοινωνία είναι αυτή με το ισχυρό και μεγάλο άτομο. Εάν μιλήσουμε για τη Μάργκαρετ Θάτσερ και φυσικά για τον Τόνι Μπλερ και τον Γκέρχαρντ Σρέντερ, θα δούμε ότι πίστευαν πως δεν μπορείς να βασίζεσαι στις υποδομές και στην αλληλεγγύη, αλλά πρέπει να τα βγάλεις πέρα μόνος σου. Και η πίστη αυτής της περιόδου ήταν ότι η καλή κοινωνία είναι αυτή του ισχυρού ατόμου. Σήμερα, και κυρίως μετά το 2008, κανείς δεν το πιστεύει αυτό. Εγκαταλείπουμε αυτή την πίστη ότι μπορεί να επιβιώσει μόνο το ισχυρό άτομο. Τώρα αναδύεται η ιδέα της ανάγκης για αλληλεγγύη.
Περισσότερα »
04
03

Στις ΗΠΑ υπάρχει σήμερα ένα τεράστιο ξέσπασμα ενέργειας – Συνέντευξη με την αμερικανίδα πολιτική φιλόσοφο Τζόντι Ντιν

Η Τζόντι Ντιν, είναι πολιτική φιλόσοφος και καθηγήτρια Πολιτικών Επιστημών στο κολέγιο «Hobart & William Smith» της Νέας Υόρκης. Με το πλούσιο θεωρητικό της έργο, που έχει επηρεαστεί από το μαρξισμό, την ψυχανάλυση, το μεταμοντερνισμό και το μεταδομισμό, έχει συνεισφέρει σημαντικά στη σύγχρονη πολιτική θεωρία, στη θεωρία των μέσων ενημέρωσης, και στις φεμινιστικές σπουδές.
Περισσότερα »