Χωρίς τίτλο…
Η λέξη ντροπή δεν φτάνει για να περιγράψει τα όσα προσβλητικά για την Αριστερά και τον κόσμο της διαδραματίστηκαν χθες στην Θεσσαλονίκη. Είναι κάτι περισσότερο από ντροπή αυτό που αισθάνεσαι όταν παρακολουθείς τις εκδικητικές πρακτικές ενός κρατικού (ή μήπως παρακρατικού) μηχανισμού που ενεργοποιείται σχεδόν αυτομάτως μετά τη σχετική ερώτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Βουλή και στοχοποιεί δομές και κινηματικές δράσεις αλληλεγγύης στο όνομα του νόμου και της τάξης. Η αστυνομική εκκένωση των τριών καταλήψεων στην Θεσσαλονίκη, η μεταφορά των στεγασμένων εκεί προσφύγων σε ήδη υπερφορτωμένα κέντρα φιλοξενίας, οι προσαγωγές πολιτών, οι κατεδαφίσεις και η αναβίωση των πρακτικών του αλησμόνητου Νίκου Δένδια αποτελούν βαριά ηθική και πολιτική πρόκληση στη συνείδηση όσων αντιτάχθηκαν και αντιτάσσονται στην ποινικοποίηση της κοινωνικής αλληλεγγύης σε κάθε της μορφή.