Micro

13
02

Ο αναχρονιστικός τίτλος ημερίδας στον «Ευαγγελισμό», οι αντιεπιστημονικές θέσεις και η απάντηση του υπουργείου Υγείας

Ο τίτλος και μόνο της ημερίδας περιέχει αναχρονιστική ορολογία που είναι επιστημονικά ανύπαρκτη καθώς δεν υπάρχει πλέον σε κανέναν διεθνή ταξινομητικό κατάλογο. Συγκεκριμένα, όπως όλη η επιστημονική κοινότητα γνωρίζει, η έννοια της «διαταραχής ταυτότητας φύλου» έχει αντικατασταθεί εδώ και χρόνια από τον διεθνή ταξινομητικό κατάλογο.
10
02

Ρόζα Λούξεμπουργκ – Με πυγμή, πείσμα και ευαισθησία, όπως τα κείμενά της

«Μια μέρα την είχα δει σε μια μικρή γερμανική πολιτεία, πάνου σε ένα τραπέζι, να μιλάει σε χιλιάδες εργάτες και πεινασμένους», γράφει για τη Λούξεμπουργκ ο Καζαντζάκης· «Ήταν αδύναμη, σα ραχητική, φορούσε ένα παλιό σάλι, έτρεμε από το κρύο κι έβηχε. Μα ποτέ δεν θα ξεχάσω την κραυγή που τινάχτηκε από το ανεμικό της στόμα κι ανέβηκε στον ουρανό: «Ελευτερία, φως, δικαιοσύνη. Να χαθούμε, όλοι αδέρφια, για να σώσουμε τη γης!»»
07
02

ΜΟΥ­ΣΕΙΟ Ο­ΛΟ­ΚΑΥ­ΤΩ­ΜΑ­ΤΟ­Σ: Εφό­διο στη μά­χη κα­τά της λή­θης

Η πα­ρου­σία των Εβραίων στη Θεσ­σα­λο­νί­κη κο­σμού­σε την ι­στο­ρία και τον πο­λι­τι­σμό αυ­τής της πό­λης για αιώ­νες. Φο­ρείς κουλ­τού­ρας, ι­δεών, πρω­το­πό­ροι πολ­λές φο­ρές στο ε­μπό­ριο, στην τέ­χνη, στην οι­κο­νο­μι­κή ζωή, στις προο­δευ­τι­κές ι­δέες που ζυ­μώ­θη­καν ε­δώ, ά­φη­ναν α­νά­γλυ­φο α­πο­τύ­πω­μα στο χρό­νο που κυ­λού­σε και α­να­δεί­κνυαν και αυ­τοί τον πλού­το της πο­λυ­πο­λι­τι­σμι­κό­τη­τας της πό­λης, της madre de Israel, της «Ιε­ρου­σα­λήμ των Βαλ­κα­νίων», ό­πως την α­πο­κα­λού­σαν με α­γά­πη και σε­βα­σμό. 46.000 Εβραίοι της Θεσ­σα­λο­νί­κης, με πά­νι­νο το ά­στρο του Δα­βίδ στο στή­θος, ό­χι ως κό­σμη­μα και σύμ­βο­λο της θρη­σκείας, αλ­λά ως στό­χος και διά­κρι­ση θα­νά­του, ξε­κί­νη­σαν το τα­ξί­δι χω­ρίς ε­πι­στρο­φή α­πό το ση­μείο ό­που θα α­νε­γερ­θεί το Μου­σείο Ολο­καυ­τώ­μα­τος.
22
01

Πώς φτάσαμε στο «Κόκκινο»

Αυτή η απερίσκεπτη διαδρομή, σε κρίσιμες φάσεις, από όταν ιδρύθηκε το «Κόκκινο», γεμάτη ερασιτεχνισμούς, από ένα σημείο και πέρα εγκεφαλικούς υπερφίαλους σχεδιασμούς τεράστιου κόστους και χαμηλής πολιτικής απόδοσης, οδήγησαν στις απολύσεις. Δεν ήταν καθόλου μοιραία αυτή η βλάβη στη φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ.
11
01

«Σύμβολο δυσοίωνο, σκοτεινό, μιας μοίρας συλλογικής»

Στην πιο ώριμη μέχρι σήμερα συλλογή του, ο Σπύρος Γιανναράς αποκαλύπτει εξαιρετική ευαισθησία και παρατηρητικότητα, μια ικανότητα να δημιουργεί πραγματικούς χαρακτήρες, μοναδικά πρόσωπα, για τους πρωταγωνιστές, τους δευτεραγωνιστές ή ακόμη και τους κομπάρσους των ιστοριών του, και μια διεισδυτικότητα στον τρόπο που διαβάζει και αναδημιουργεί μικρές καθημερινές σκηνές, συνηθισμένα περιστατικά, αλλά και ακραία γεγονότα που αλλάζουν τη ζωή των ανθρώπων.