Η τάξη βασιλεύει στη Μαδρίτη
Η τάξη βασιλεύει στη Μαδρίτη; Σήμερα έπεσαν όλες οι μάσκες και όπως είπε εκείνη η ιδιοφυής γυναίκα πριν από εκατό περίπου χρόνια: «Ηλίθιοι μπράβοι! Η τάξη σας είναι χτισμένη στην άμμο».
Όταν τα συστήματα καταρρέουν: Κοιτάζοντας πέρα από τον καπιταλισμό
Σε βάθος χρόνου, γνωρίζουμε από την ιστορία ότι και η δουλεία, και η φεουδαρχία (οι σχέσεις δούλου-αφέντη, άρχοντα-δουλοπάροικου) ως επί το πλείστον καταργήθηκαν. Μήπως ο καπιταλισμός, η σχέση εργοδότη-εργαζομένου, επίσης καταρρέει;
Ζύγκμουντ Μπάουμαν: Πίσω από την παγκόσμια «κρίση του ανθρωπισμού»
Όλο και περισσότεροι άνθρωποι ονειρεύονται να επιστρέψει κάποιος με κουράγιο, φιλοδοξία, τόλμη, και να πει «δώστε μου την εξουσία και θα αναλάβω την ευθύνη για το μέλλον σας». Υπάρχει πολύ πολιτικό κεφάλαιο σ’ αυτού του είδους τις υποσχέσεις: «Κοιτάξτε, η δημοκρατία δεν πέρασε τις εξετάσεις, η δημοκρατία είναι αδύναμη, η δημοκρατία δεν μπορεί να αποδώσει, η δημοκρατία είναι πολύ δυνατή στα λόγια αλλά όχι στις πράξεις. Όμως εμπιστευτείτε με και θα αλλάξω την κατάσταση.» Η ανάγκη για ένα ισχυρό πρόσωπο, με μεγάλη εξουσία, κάτι που οι παππούδες μας πολέμησαν. Φοβόντουσαν τον ολοκληρωτισμό. Οι νέοι άνθρωποι όπως εσείς έχουν ξεχάσει τι ήταν ο ολοκληρωτισμός. Ξέρετε γι’ αυτόν από τα σχολικά βιβλία, δεν τον έχετε βιώσει όμως. Εγώ τον έχω βιώσει. Βίωσα δύο από αυτούς.
Γράμμα εκατό ακαδημαϊκών υπέρ Τζέρεμι Κόρμπιν
Το έργο το έχουμε ξαναδεί και θα το ξαναδούμε ξανά και ξανά ad nauseam. Το καθεστώς που με πρόσχημα το νεοφιλελευθερισμό στράγγιξε άπληστα για χρόνια όλη την υπόλοιπη κοινωνία, φοβάται ότι θα χάσει την επαφή της με την εξουσία και κάνει ό,τι βρίσκει απαραίτητο για να καθυστερήσει το αναπόφευκτο. Συνήθεις ύποπτοι στην πρώτη γραμμή, τα βρετανικά -εδώ- ΜΜΕ που έχουν αναλάβει να πείσουν ότι ο Τζέρεμι Κόρμπιν είναι ένας πολιτικός Αντίχριστος που θα έρθει και θα φέρει την καταστροφή, μαζί με τους υπόλοιπους αριστερούς καβαλάρηδες της Αποκάλυψης. Δογματικά τα επιχειρήματά τους, μαζί με τη γνωστή όζουσα σάλτσα ψεμάτων, υπερβολών και ανακριβειών.
Το γράμμα που απευθύνουν εκατό πανεπιστημιακοί δάσκαλοι -ανάμεσά τους και ο Νόαμ Τσόμσκι- προς τα ΜΜΕ, προσπαθεί από τη μία να καταδείξει το βάθος της λάσπης μέσα στην οποία προς το παρόν βρίσκονται, από την άλλη να τα συνεφέρει.
Τα μονεταριστικά γεράκια
Ο κεντρικός τραπεζίτης εξαπέλυσε έναν πόλεμο στους εργαζόμενους, στα συνδικάτα τους, στους μισθούς τους, με προφάσεις ψευδοεπιστημονικές και ψευδοηθικολογικές, με εργαλείο τις τεχνητές κρίσεις που μπορεί να προκαλέσει η νομισματική πολιτική. Έχουν περάσει σχεδόν 40 χρόνια από το «σοκ του Βόλκερ» και ο πόλεμος εναντίον των «κακομαθημένων» δυτικών εργαζομένων έχει εξαπλωθεί από τις ΗΠΑ σε όλη τη Δύση και πιο πέρα, πάντα με τα ίδια ψευδοεπιχειρήματα και τους ίδιους ψευδοστόχους.
Πώς η ανταγωνιστικότητα έγινε, χωρίς να αμφισβητηθεί, μία από τις μεγάλες αρετές της σύγχρονης κουλτούρας
Για πολλά χρόνια έχουμε λειτουργήσει με μια πολιτισμική και ηθική κοσμοθεωρία που βρίσκει αξία μόνο στους «νικητές». Οι πόλεις μας πρέπει να είναι κορυφαίες στον κόσμο για να έχουν σημασία. Τα πανεπιστήμια πρέπει να είναι «εξαιρετικά» αλλιώς φθίνουν. Είναι μια φιλοσοφία που καταδικάζει την πλειοψηφία των χωρών, των ανθρώπων και των οργανισμών στην κατηγορία των «ηττημένων». Δείχνει επίσης εντελώς ανίκανη να υποστηρίξει το αξιοκρατικό της ιδεώδες. Η ανακάλυψη ότι αν δώσεις αρκετή ελευθερία στο νικητή, τελικά θα προσπαθήσει να κλείσει το παιχνίδι υπέρ του για πάντα, θα πρέπει να θέσει εν αμφιβόλω την εμμονή μας με την ανταγωνιστικότητα.
Ο Ρόμπερτ Κέιγκαν και άλλοι νεοσυντηρητικοί στηρίζουν τη Χίλαρι Κλίντον
Το παρατσούκλι που τους έχουν κολλήσει οι εχθροί τους στην Ουάσινγκτον είναι «οι παλαβοί». Ο πατέρας Μπους θεωρούσε ότι εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα κυρίως των Ισραηλινών. Είναι οι πρώτοι που συνέταξαν ένα συνεκτικό κείμενο για το πώς θα έπρεπε να κινηθεί η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ στον 21ο αιώνα. Κυριάρχησαν στην κυβέρνηση του Μπους του νεότερου, που σφραγίστηκε από μονομερείς πολέμους στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ. Η πορεία προσέγγισης στα ζητήματα υψηλής πολιτικής του κόμματος των Ρεπουμπλικάνων με το κόμμα των Δημοκρατικών φαίνεται να φτάνει σε ένα σημαντικό ορόσημο με τη συνεργασία των υπερδεξιών Ρεπουμπλικάνων νεοσυντηρητικών με την υποψήφια των Δημοκρατικών για την προεδρία των ΗΠΑ Χίλαρι Κλίντον.
Η στιγμή της απόρριψης
Περάσαμε ήδη το κατώφλι της διαδικασίας αποσύνθεσης του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, όχι εξαιτίας του βρετανικού δημοψηφίσματος, αλλά λόγω των όσων αποκαλύπτει, σε ό,τι αφορά τις τάσεις πόλωσης του ευρωπαϊκού συνόλου και της πολιτικής κρίσης του, που είναι και κρίση ηθική. Όχι μόνο, όπως έχω γράψει, βρισκόμαστε στο στάδιο της «μεσοβασιλείας», αλλά παριστάμεθα μάρτυρες μιας διαδικασίας απόρριψης που, για την ώρα, δεν έχει υπόσταση ως προς τη σύστασή της.
Η άνοδος των Podemos αφυπνίζει την ευρωπαϊκή Αριστερά
Ο Πολ Μέισον για τη σημασία των ισπανικών εκλογών, το Brexit και την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία
Ένα Παγκόσμιο Σχέδιο Μάρσαλ για την Ανεργία;
Η ανεργία δεν έχει αντιμετωπιστεί εδώ πολύ καιρό, με αποτέλεσμα να γιγαντωθεί. Μοιάζει με μια παγκόσμια επιδημία που φέρνει θάνατο, κοινωνική καχεξία και διάλυση. Χρειάζονται νέες λύσεις για να αντιμετωπιστούν τα διαβρωτικά κοινωνικά και οικονομικά αποτελέσματα των επιπέδων ανεργίας που συνηθίσαμε πλέον να θεωρούμε «κανονικά». Απάντηση, σύμφωνα με τη Pavlina Tcherneva, μπορεί να δώσει μόνο μια παγκόσμια πρωτοβουλία του μεγέθους και της έκτασης του Σχεδίου Μάρσαλ.