Μεταφράσεις

18
02

Δημήτρης Τηλιακός: Δεν αρκεί ν’ αλλάξει η υπουργός, αν δεν αλλάξει η πολιτική

Η Τέχνη δίνει παρηγοριά και δύναμη στους ανθρώπους και οι άνθρωποί της πρέπει να στηριχθούν. “Ολοι μας βιώνουμε ακυρώσεις παραστάσεων με κόστος ψυχολογικό αλλά και οικονομικό” είπε σήμερα στο Κόκκινο ο διάσημος βαρύτονος Δημήτρης Τηλιακός. “Ο κόσμος της Τέχνης χρειάζεται στήριξη, γιατί η Τέχνη ειδικά στις συνθήκες της πανδημίας είναι παρηγοριά και δίνει δύναμη τους ανθρώπους.  Ωστόσο βλέπουμε μια στάση αδιαφορίας και απαξίωσης του Πολιτισμού, όπως εξάλλου και της Παιδείας και της δημοκρατικής διαβούλευσης και της κοινωνίας γενικά” τόνισε. “Είναι πολύ βαθύ και ουσιαστικό το πρόβλημα.  Θεωρώ πολύ αισιόδοξο και σημαντικό το outing που έκαναν διάφοροι συνάδελφοι του θεάτρου για τις κακοποιητικές συμπεριφορές. Και στην Οπερα υπάρχουν τέτοιες συμπεριφορές, όχι σεξουαλικής βίας, αλλά ψυχολογικής, κυρίως από σκηνοθέτες που έχουν πολύ μικρή σχέση με το αντικείμενο και αδυνατούν να εκμαιεύσουν αυτό που θέλουν.”
Περισσότερα »
14
11

Διαδηλώνοντας τον καιρό του COVID-19

Δούλεψα στους θαλάμους COVID-19 και έχω δει πόσο μεταδοτικός μπορεί να είναι αυτός ο ιός και πώς είναι αυτοί οι θάνατοι. Χρειάζονται πέντε έως επτά ημέρες για να εμφανιστούν συμπτώματα. Επτά έως 10 ημέρες μετά από αυτό, οι άνθρωποι μπορεί να χειροτερέψουν και να εμφανιστούν στο νοσοκομείο. Το είδαμε αυτό στο νοσοκομείο μας τον Απρίλιο, όταν πολλαπλασιάστηκαν τα περιστατικά δύο εβδομάδες μετά το Σαββατοκύριακο του Πάσχα. Πολλοί από εμάς στον ιατρικό τομέα ανησυχούσαμε ότι εάν οι διαδηλωτές δεν λάβουν προφυλάξεις κατά την άσκηση του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματός τους να διαμαρτυρηθούν, οι άνθρωποι θα αρρώσταιναν σε μεγάλους αριθμούς, με τους Μαύρους, τους Αμερικανούς Ιθαγενείς και τους Λατίνους να επηρεάζονται δυσανάλογα. Ωστόσο, έχουμε τώρα στοιχεία που δείχνουν ότι το ποσοστό μόλυνσης COVID-19 μεταξύ των διαδηλωτών ήταν εξαιρετικά χαμηλό: 2,5% εδώ στη Μασαχουσέτη, με το συνολικό ποσοστό μόλυνσης να συνεχίζει να μειώνεται. Αυτό αντικατοπτρίζει την τάση σε όλη τη χώρα μεταξύ των διαδηλωτών και ο λόγος είναι αυτός: οι διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν σε εξωτερικούς χώρους και ως επί το πλείστον οι άνθρωποι φορούσαν μάσκες και διατηρούσαν αποστάσεις.
Περισσότερα »
13
11

Η Alexandria Ocasio-Cortez για τη νίκη του Biden, τις απώλειες στο Κονγκρέσο και το τι ακολουθεί για την Αριστερά

[Με εξέπληξε] το μερίδιο της λευκής υποστήριξης για τον Τραμπ. Νόμιζα ότι οι δημοσκοπήσεις είχαν πέσει έξω, αλλά μόλις το είδα συνειδητοποίησα τι δουλειά έχουμε να κάνουμε. Πρέπει να διαδώσουμε το αντιρατσιστικό μήνυμα στους ανθρώπους σε προσωπικό επίπεδο σε όλη τη χώρα. Διότι εάν συνεχίσουμε να χάνουμε λευκά ποσοστά και απλώς επιτρέπουμε στο Facebook να ριζοσπαστικοποιεί όλο και περισσότερα στοιχεία της λευκής ψήφου και τους λευκούς ψηφοφόρους, δεν υπάρχουν αρκετοί έγχρωμοι και νέοι που μπορούν να το αντισταθμίσουν. Αλλά νομίζω ότι το πρόβλημα είναι ότι αυτή τη στιγμή μεγάλο κομμάτι της στρατηγικής των Δημοκρατικών είναι να αποφύγουμε να δουλέψουμε πάνω σ’αυτό. Να αποφύγουμε να αντιπαρατεθούμε. Αυτό είναι το επιχείρημά τους απέναντι στην αποχρηματοδότηση της αστυνομίας, σωστά; Να μην ανακινούμε τη φυλετική δυσαρέσκεια. Δεν νομίζω ότι είναι βιώσιμο αυτό.
Περισσότερα »
20
10

Η Φινλανδία οδεύει προς τις έξι ώρες εργασίας τη μέρα

Γιατί η Φινλανδία μπορεί να κινητοποιηθεί προς μια πρόταση που φαίνεται ακόμη πολύ μακριά για τις περισσότερες άλλες χώρες; Αυτό που οδήγησε την πρωτοβουλία της Marin είναι η τεκτονική αλλαγή στα παγκόσμια πρότυπα εργασίας ως αποτέλεσμα του COVID-19. Όταν οι εργαζόμενοι βρίσκονται κολλημένοι σε τηλεδιασκέψεις ή διακινδυνεύουν τη ζωή τους σε νοσοκομεία ή παντοπωλεία, γίνεται πιο δύσκολο να καταπιούν την καθαγιασμένη νεοφιλελεύθερη ιδέα των μακρών εργάσιμων ημερών ως κάτι αξιόλογο.
Περισσότερα »
19
10

Luis Arce, ο αρχιτέκτονας του βολιβιανού οικονομικού θαύματος

Σκεφτείτε το 2005, όταν παρουσιάζαμε ένα πρόγραμμα με το οποίο είπαμε ότι θα αλλάξουμε το νεοφιλελεύθερο μοντέλο, ότι θα εθνικοποιούσαμε, ότι το κράτος θα είχε μεγαλύτερη συμμετοχή στην οικονομία, θυμηθείτε την τότε συζήτηση. Μας αποκάλεσαν δεινόσαυρους, οπισθοδρομικούς, αλλά ο χρόνος πέρασε και οι δεινόσαυροι απ'ό,τι φάνηκε δεν ήταν και τόσο δεινόσαυροι επειδή θέσαμε την οικονομία στην υπηρεσία των ανθρώπων.
Περισσότερα »
10
04

Paul Mason: Θα σηματοδοτήσει το τέλος του καπιταλισμού ο κορονοϊός;

Οι αριστεροί οικονομολόγοι, συμπεριλαμβανομένου και εμού, προειδοποιούν ότι, μακροπρόθεσμα, η στασιμότητα και το υψηλό χρέος είναι πιθανό να οδηγήσουν στις εξής τρεις πολιτικές: Τα κράτη να πληρώνουν στους πολίτες ένα καθολικό εισόδημα, καθώς η αυτοματοποίηση, καθιστά τις καλά αμοιβόμενες θέσεις εργασίας επισφαλείς και σπάνιες, οι κεντρικές τράπεζες να δανείζουν απευθείας το κράτος για να επιβιώνει, ενώ μεγάλες επιχειρήσεις που προσφέρουν ζωτικής σημασίας υπηρεσίες να μένουν στο δημόσιο επειδή δεν μπορούν να λειτουργήσουν με κέρδος. Στις σπάνιες περιπτώσεις που τέτοιες υποδείξεις έγιναν στο παρελθόν σε επενδυτές, η απάντηση ήταν συνήθως ένα ευγενικό κούνημα του κεφαλιού ή, ανάμεσα στους ανθρώπους που βίωσαν την κατάρρευση του σοβιετικού κομμουνισμού, οργή. Θα σκοτώσει τον καπιταλισμό, έλεγαν. Αλλά τώρα το αδιανόητο είναι εδώ - ολόκληρο: Οι καθολικές πληρωμές, οι κρατικές διασώσεις και η χρηματοδότηση κρατικών χρεών από τις κεντρικές τράπεζες έχουν όλα υιοθετηθεί με μια ταχύτητα που έχει καταπλήξει ακόμη και τους συνηθισμένους υποστηρικτές αυτών των μέτρων. Το ερώτημα είναι, θα το κάνουμε αυτό με ενθουσιασμό και με ένα σαφές όραμα της κοινωνίας που αναδύεται από την άλλη πλευρά, ή με δισταγμό, με την πρόθεση να αναβιώσει το σύστημα που μόλις έχει καταρρεύσει;
Περισσότερα »
20
03

Grace Blakeley: Η κρίση του κορονοϊού είναι πολιτική

Κάθε ένα από αυτά τα ζητήματα — από τις χαμηλές αμοιβές, το υψηλό χρέος, έως την απουσία νομισματικής δύναμης πυρός — προκύπτει από τις ενέργειες προηγούμενων κυβερνήσεων και μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο από αυτήν την κυβέρνηση. Τα γενικευμένα δημοσιονομικά κίνητρα που περιγράφηκαν στον προϋπολογισμό του Rishi Sunak [επικεφαλής του Βασιλικού Ταμείου] την περασμένη εβδομάδα σε συνδυασμό με την περαιτέρω ποσοτική χαλάρωση δεν θα είναι αρκετά. Η κυβέρνηση οφείλει να εισαγάγει στοχευμένη στήριξη για τις οικογένειες που αντιμετωπίζουν απώλεια εισοδήματος ως αποτέλεσμα της κρίσης του κορονοϊού. Η εναλλακτική λύση είναι απλώς να παρακολουθεί καθώς οι άνθρωποι είτε αγνοούν τις συμβουλές της κυβέρνησης για την αυτοαπομόνωση, εξαπλώνοντας τον ιό περαιτέρω, είτε να τις ακολουθούν και να βρεθούν έξω από τα σπίτια τους ή πτωχευμένοι μέσα σε λίγους μήνες. Δεν είναι τυχαίο ότι εκείνοι που κραυγάζουν «πολιτική» δεν αντιμετωπίζουν οι ίδιοι αυτή την επιλογή.
Περισσότερα »
15
03

Eric Toussaint: Δεν ευθύνεται ο κορωνοϊός για την πτώση στα χρηματιστήρια

Αντιμετωπίζουμε μια πολυδιάστατη κρίση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος: κρίση οικονομική, εμπορική, οικολογική, κρίση σε αρκετούς διεθνείς θεσμούς που αποτελούν μέρος του συστήματος καπιταλιστικής κυριαρχίας στον πλανήτη (Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, ΝΑΤΟ, G7, κρίση στην Fed, κρίση στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα), πολιτική κρίση σε σημαντικές χώρες (ιδιαίτερα στις Ηνωμένες Πολιτείες, ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα των μεγάλων επιχειρήσεων). Κατά τη γνώμη πολλών ανθρώπων σε πολλές χώρες, η απόρριψη του καπιταλιστικού συστήματος είναι μεγαλύτερη στις τελευταίες πέντε δεκαετίες, από την αρχή της νεοφιλελεύθερης επίθεσης υπό τον Πινοσέτ (1973), την Θάτσερ (1979) και τον Ρίγκαν (1980). Πρέπει να αναλάβουμε τον αγώνα ενάντια στην πολυδιάστατη κρίση του καπιταλιστικού συστήματος και να ξεκινήσουμε με αποφασιστικότητα την πορεία μιας οικολογικής-φεμινιστικής-σοσιαλιστικής εξόδου. Αυτή είναι μια απόλυτη και άμεση αναγκαιότητα
Περισσότερα »
21
01

Θα έπρεπε οι Εργατικοί να κινηθούν προς τα δεξιά για να διασφαλίσουν την εργατική τους βάση ;

Οι εκλογές του Δεκεμβρίου 2019 αποκάλυψαν μια εργατική τάξη διαιρεμένη σε βασικά ζητήματα που αφορούν τον εθνικισμό και τη μετανάστευση καθώς και τη ξενοφοβία που σήμερα αποκαθίσταται ως «πατριωτισμός». Οι αγωνιστές σοσιαλιστές πρέπει να βασιστούν στα πιο προχωρημένα τμήματα της εργατικής τάξης και να ξεκινήσουν από εκεί. Προσκυνώντας εκείνο το τμήμα της εργατικής τάξης που το κέρδισαν ψευδή επιχειρήματα τα οποία παρουσίαζαν μια καρικατούρα του Κόρμπιν και τους σοσιαλιστές ως «φιλελεύθερη ελίτ» δεν οδηγεί πουθενά. Ενάντια στις αντιδραστικές αντιλήψεις του πατριωτισμού, πρέπει να διεξάγεις πολιτικό αγώνα. Διαφορετικά, καταλήγεις να παραδίδεις όλο και περισσότερο έδαφος. Η θέση για το Brexit του Εργατικού Κόμματος ξεσκίστηκε, επειδή προσπάθησε να «συμφιλιώσει» ασύμβατες θέσεις. Προσπάθησε να ενοποιήσει την εργατική τάξη πίσω από ασύμβατες θέσεις. Η Λονγκ-Μπέιλι υιοθετώντας τον «προοδευτικό πατριωτισμό» δείχνει ότι αυτή η ουσιαστικά γραφειοκρατική στάση εξακολουθεί να είναι διαδεδομένη στα ανώτερα στρώματα του "Κορμπινισμού".   Υπάρχουν πολύ ανησυχητικές ενδείξεις ότι μεγάλο μέρος της Εργατικής Αριστεράς δεν καταλαβαίνει πραγματικά τι προετοιμάζεται από το τη Δεξιά του κόμματος. Θέλουν μια από πάνω ως κάτω αντεπανάσταση στο Εργατικό Κόμμα. Θέλουν να απομακρύνουν - γραφειοκρατικά ή δια της απογοήτευσης- εκατοντάδες χιλιάδες αριστερά μέλη. Θα βοηθηθούν από μια ανανεωμένη επίθεση στον αντισημιτισμό, ειδικά μόλις το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων παραδώσει την έκθεσή του για το Εργατικό Κόμμα. Η δεξιά επίθεση μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με αγώνα, όχι με συνθηκολόγηση και προσαρμογή.
Περισσότερα »
27
11

Κατέ Καζάντη: Βουλεύτριες, λοιπόν, όπως εργάτριες ή χορεύτριες

Στην -πλουσιότατη- ελληνική γλώσσα, στις καταλήξεις των ουσιαστικών που δηλώνουν επάγγελμα ή ιδιότητα, η εκλεγμένη στο κοινοβούλιο γυναίκα αποκαλείται επισήμως με το ανδρικό αντίστοιχο. Γράφεται και λέγεται «η βουλευτής». Ο διάλογος που άνοιξε, προ ολίγων ετών, με πρωτοβουλία εκλεγμένων γυναικών του ΣΥΡΙΖΑ, δεν οδήγησε πουθενά. Λησμονήθηκε, αφού δεν υποστηρίχτηκε ούτε από την κοινοβουλευτική ομάδα, ούτε, φυσικά, από γυναίκες ή άνδρες άλλων κομμάτων. Ο προβληματισμός εγγίζει και άλλες πολιτικές ιδιότητες -πρόεδρος, υπουργός, περιφερειάρχης κ.ο.κ.- ή επαγγελματικές -μηχανικός, δικηγόρος κτλ. Το θηλυκό αντίστοιχο εξαφανίζεται εκεί όπου η περιοχή ανδροκρατείται. Η γυναίκα στην πολιτική δεν εμφανίζεται ως αναγνωρίσμένο υποκείμενο, αφού ο συστημικός πολιτικός κόσμος παράγει σταθερά άντρες και αναπαράγεται από αυτούς. Ή από γυναίκες που καταφάσκουν στην πατριαρχία.
Περισσότερα »