Macro

24
07

«Να τελειώνουμε με τη Μεταπολίτευση!»

Σήμερα, το “Να τελειώνουμε με τη Μεταπολίτευση” αποτελεί πλέον σύνθημα της Ακροδεξιάς, η οποία, αφού ξεπλύθηκε από τον Σαμαρά, εγκαταστάθηκε για τα καλά στο κέντρο της Νέας Δημοκρατίας. Στο στόχαστρό τους βρίσκονται η “ιδεολογική ηγεμονία” και το “ηθικό πλεονέκτημα” της Αριστεράς. Κατά την άποψή τους, τα δύο αυτά χαρακτηριστικά συνδέονται με τη Μεταπολίτευση, καθώς εμφανίστηκαν το 1974, όταν η Αριστερά επανήλθε νόμιμα στο πολιτικό προσκήνιο, περιβεβλημένη με το τεράστιο ηθικό κύρος που είχε αποκτήσει έπειτα από δεκαετίες δημοκρατικών αγώνων και διώξεων. Παρά τις σοβαρές αντιφάσεις της Αριστεράς, δεν καταφέρνουν να αμφισβητήσουν ούτε την ιδεολογική της ηγεμονία, ούτε το ηθικό της πλεονέκτημα. Γιατί η ιδεολογική ηγεμονία που πολεμούν ανήκει επί της ουσίας στη δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη, αξίες τις οποίες η Αριστερά υπηρέτησε σε όλη τη διάρκεια της ύπαρξής της.
Περισσότερα »
23
07

1943: Η αθηναϊκή διαδήλωση που αναβάλλει τα σχέδια του Χίτλερ

Στις 22 Ιουλίου 1943 κορυφώθηκαν οι διαδηλώσεις κατά της επικείμενης επέκτασης της βουλγαρικής κατοχής στη Μακεδονία, με πολυπληθές μαχητικό συλλαλητήριο στην Αθήνα, το οποίο πνίγηκε στο αίμα από τις δυνάμεις κατοχής.
Περισσότερα »
23
07

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΝΕΕΣ ΠΡΟ(σ)ΚΛΗΣΕΙΣ-ΣΧΕΔΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ»

Υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να εκπονηθεί και εφαρμοστεί μια δέσμη στοχευμένων-ριζοσπαστικών μέτρων και τομών σε όλους τους τομείς της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής ζωής. Αυτά τα μέτρα θα μπορούσαν εν δυνάμει να διαμορφώσουν ένα ριζοσπαστικό κύμα που θα διαπεράσει το κόμμα, την κυβέρνηση, τα κινήματα, την κοινωνία στο σύνολό της, που θα είναι στη συνέχεια και ταυτόχρονα τομή για την κυβέρνηση με κορμό την Αριστερά. Μέτρα με σαφές ταξικό πρόσημο στην κατεύθυνση της αναδιανομής υπέρ των εργαζομένων, των νέων και των πιο αδύναμων στρωμάτων της κοινωνίας, με ένταση και εμβάθυνση της εφαρμογής των μέτρων για την υπεράσπιση της εργασίας όπου έχουν σημειωθεί εξαιρετικές επιδόσεις και με μέτρα αποφασιστικής ενίσχυσης του κοινωνικού κράτους. | Μιχάλης Υδραίος Η κυβέρνηση επανοριοθέτησε τι είναι έθνος-κράτος στον σύγχρονο κόσμο και τι σημαίνει διεθνισμός με ιδιαίτερη αναφορά στο τρίπτυχο «συνανάπτυξη- συνύπαρξη- αλληλεγγύη». Για τη δεξιά, το έθνος είναι ένα κλειστό φρούριο με αυτοκρατορικό φαντασιακό παρελθόν, ενώ η αριστερά πιάνει το νήμα της γεωγραφίας, τα πατήματα των δρόμων της ειρηνικής συνύπαρξης. Η αριστερά, συνέχισε, πιάνει το νήμα της γεωγραφίας που φτιάξανε οι άνθρωποι όλων των περιοχών και του τότε ελληνικού χώρου και των υπόλοιπων τότε Βαλκανίων. Πιάνει τα μεγάλα πατήματα των ανθρώπων στο χώρο όταν έφτιαξαν δρόμους ειρηνικής συνύπαρξης. | Σία Αναγνωστοπούλου Το δικό μας σχέδιο είναι: επένδυση στις δημόσιες δομές, στήριξη του ανθρώπινου δυναμικού του δημόσιου συστήματος, λειτουργία μηχανισμών αξιολόγησης, ελέγχου, παρακολούθησης της ποιότητας των υπηρεσιών, έμφαση στα δικαιώματα του πολίτη, δημιουργία θεσμών προστασίας και προάσπισης των ανθρώπων μέσα στα νοσοκομεία, ειδικά για τους ψυχικά ασθενείς και δικλείδες ασφαλείας ώστε να μην υπάρχει ευνοϊκό έδαφος συναλλαγής (πχ. διαφανής λίστα χειρουργείου) Δεν είμαστε διατεθειμένοι να παρέχουμε πολιτική ασυλία στις στρεβλώσεις του συστήματος, είπε εμφατικά ο υπουργός. Όμως, οι υψηλής ποιότητας υπηρεσίες υγείας χρειάζονται υψηλά φορολογικά έσοδα, που θα κατανέμονται δίκαια και δεν θα τα πληρώνουν οι οικονομικά ασθενέστεροι. Αυτό είναι το πρόταγμα της επόμενης φάσης. | Ανδρέας Ξανθός Τρεις αναγκαιότητες κρίσιμης σημασίας: Καταγραφή σημαντική και μετρήσιμη μείωση ανισοτήτων το 2018, 2019, 2020, συγκρότηση συνεκτικού συλλογικού, κυβερνητικού και κομματικού σχεδίου, επιλέγοντας τα πιο σημαντικά σημεία του «Ολιστικού Στρατηγικού Σχεδίου Ανάπτυξης» μέσα από εξαντλητικό διάλογο στο κόμμα, οριοθέτηση δεσμευτικού πλαισίου προσαρμογής στον «ρεαλισμό». | Τασία Χριστοδουλοπούλου
Περισσότερα »
23
07

ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ 1974: Ο ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΡΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΩΝ

Το ερώτημα «πώς έπεσε η χούντα» έχει απασχολήσει τους κοινωνικούς επιστήμονες της μεταπολιτευτικής γενιάς, χωρίς όμως κατά τη γνώμη μας να έχει δοθεί ικανοποιητική απάντηση. Όχι τόσο γιατί ενδέχεται κάποιες κρίσιμες πληροφορίες που αφορούν τις «υψηλές» επαφές εγχώριων και διεθνών παραγόντων να μη μας είναι σε ικανοποιητικό βαθμό γνωστές, αλλά επειδή υπάρχει τουλάχιστον ένας παράγοντας που δεν έχει ληφθεί σοβαρά υπόψη, ο λαός. Αναφερόμαστε στην έννοια όχι ως οργανωμένη ή ανοργάνωτη πολιτική οντότητα, αλλά ως μέρος του στρατεύματος. Με άλλα λόγια επιχειρούμε να εντάξουμε στην πολιτική εξίσωση του Ιουλίου του 1974 έναν από τους πλέον κρίσιμους παράγοντες, τους επίστρατους. Ωστόσο το ερώτημα καθεαυτό, το οποίο πέραν των ακαδημαϊκών κύκλων έχει απασχολήσει ευρύτερα την ελληνική κοινωνία, θα ήταν υπεραπλουστευτικό και θα αδικούσε οιαδήποτε απάντηση δινόταν σε αυτό, αν υπονοούσε πως πίσω από την πτώση της χούντας υπήρξε ένα και μοναδικό γεγονός, μία και μόνο αιτία. Παρ’ όλα αυτά οι δομολειτουργικές προσεγγίσεις από τη μία και η θεωρία των ελίτ από την άλλη έχουν αφήσει λίγο χώρο για μια εμπεριστατωμένη εκτίμηση της βαρύτητας των συλλογικών δράσεων και του ρόλου της κοινωνίας πολιτών στον ιστορικό χρόνο.
Περισσότερα »
22
07

Επιστολή υποστήριξης δεκάδων πανεπιστημιακών για τη Συμφωνία των Πρεσπών στον Guardian

Αυτές τις κρίσιμες στιγμές που η Ευρώπη αντιμετωπίζει την άνοδο του ακροδεξιού εθνικισμού και ρατσισμού και επικίνδυνοι αναθεωρητισμοί ξαναέρχονται στην επιφάνεια στα Βαλκάνια και την Ευρώπη, διαιρώντας τους ανθρώπους σε "προδότες" και "πατριώτες", είναι σημαντικότερο από ποτέ να υποστηριχθούν αυτοί που αναλαμβάνουν το ρίσκο για την συμφιλίωση. Υποστηρίζουμε αυτήν την δίκαιη συμφωνία και καλούμε όλες τις πλευρές να εκπληρώσουν το δικό τους μέρος της συμφωνίας.
Περισσότερα »
22
07

21η Ιουλίου 1965: Δολοφονείται ο Σωτήρης Πέτρουλας

Ο Σωτήρης ήταν ένας μεγάλος αγωνιστής της αριστεράς, που πάλευε για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς φτώχεια και χωρίς αποκλεισμούς, για μια κοινωνία ελεύθερη και δημοκρατική. Ήταν ένας φοιτητής που δολοφονήθηκε σε μία διαδήλωση, ενώ πάλευε να κάνει τα οράματά του πραγματικότητα. Θα μπορούσε να είναι ο καθένας από μας. Το μήνυμα της θυσίας του, ένα μήνυμα αντίστασης που μας παίρνει το φόβο, μας εμψυχώνει, μας εμπνέει, μας οδηγεί.
Περισσότερα »
21
07

Ο Γκασόλ και ο ιστορικός του μέλλοντος

Σε λίγα χρόνια, ο ιστορικός του μέλλοντος θα αναρωτιέται για την εποχή μας: Δεν ήξεραν, δεν έβλεπαν ή δεν ήθελαν να ξέρουν οι “απλοί άνθρωποι” της Ευρώπης τι γινόταν στη Μεσόγειο το 2018; Πώς χάθηκε τόσο γρήγορα η ευαισθησία που έδειξαν όλοι μπροστά στη συνταρακτική φωτογραφία του πνιγμένου παιδιού στις τουρκικές ακτές, που έκανε τον γύρο του κόσμου μόλις τρία χρόνια νωρίτερα; Πώς έπαψαν να συγκλονίζονται από τις τραγωδίες που συνεχίζονταν; Γιατί αδιαφορούσαν για τα πλοία φαντάσματα που γυρνούσαν σαν την άδικη κατάρα από χώρα σε χώρα, χωρίς καμιά να θέλει να τους επιτρέψει να πιάσουν λιμάνι; Και θα είναι δύσκολο να απαντήσουμε στα παιδιά μας.
Περισσότερα »
21
07

Ο τύπος του ακροδεξιού διαδηλωτή

Δεν ευσταθεί ο συλλήβδην χαρακτηρισμός των εθνικιστών διαδηλωτών ως ακροδεξιών. Ομως η ιδεολογική συγγένεια και η προσήλωσή τους στο κοινό αίμα («αίμα – τιμή») δεν είναι καθόλου αμελητέα από ιστορική, κοινωνική και πολιτική άποψη. Χωρίς άλλο, τους απομακρύνει από την πεμπτουσία της δημοκρατίας. Η τελευταία δομείται με βάση το κοινωνικό κριτήριο του κοινού τόπου, σε αντιδιαστολή με εκείνο του κοινού αίματος. Αυτό που εικαστικά είναι ολοφάνερο (η εικόνα της συμπαράταξης σε μια πορεία με τους ακροδεξιούς) είναι επίσης και ουσιαστικό. Οι οπαδοί των γονιδίων δεν διστάζουν, ευκαιρίας δοθείσης, να σχολιάζουν τη δημοκρατία απαξιωτικά («αυτά κάνει η πολλή δημοκρατία»). Δεν ενδιαφέρονται ή δεν γνωρίζουν την παρρησία ή την ισηγορία ως θεμέλια του δημοκρατικού πολιτεύματος. Αποδοκιμάζουν με κραυγαλέο τρόπο («προδότες» κ.λπ.) την αντίθετη άποψη, καλλιεργούν διχασμούς.
Περισσότερα »
20
07

Συμφωνία για το χρέος, «μην κλαίς και μη γελάς, μονάχα να καταλαβαίνεις»

Η ρύθμιση του ελληνικού χρέους που αποφάσισε το Eurogroup επιβραβεύει από τη μια τα βήματα που έχουν γίνει στην Ελληνική οικονομία, σαν αποτέλεσμα των τεράστιων θυσιών του Ελληνικού λαού στα χρόνια των μνημονίων, αντανακλά ταυτόχρονα τις καχυποψίες και τις αμφιβολίες του νεοφιλελευθέρου ιερατείου των υποτιθέμενων ‘‘εταίρων’’ και δανειστών για τη συνέχιση των σκληρών μέτρων που έχουν επιβληθεί στην Ελληνική κοινωνία και ταυτόχρονα στέλνει ένα μήνυμα στην κυβέρνηση της Αριστεράς για τις όποιες προθέσεις της να ασκήσει κοινωνική πολιτική .
Περισσότερα »