Macro

08
11

Για «Κοσμικό Κράτος» από δω πάμε;

Σε κάθε περίπτωση έχουμε μια συμφωνία ιστορικών διαστάσεων, που ακόμα κι αν δεν αφορά το σύνολο του πλαισίου, όπως τίθεται από το αίτημα για πλήρη διαχωρισμό, ώστόσο διατηρεί το κέντρο βάρους στα ταυτοτικό επίπεδο του ελληνικού κράτους κι όχι στο οικονομικό. Τα «σπασμένα» δεν φτάνουν να επικαλύψουν ούτε το έδαφος που κερδίζεται, ούτε τη νέα θέση της Ελλάδας στον παγκόσμιο χάρτη σε περίπτωση πλήρους εφαρμογής της συμφωνίας. Όλο αυτό χωρίς πόλεμο χαρακωμάτων, αλλά, αντίθετα, με το αναμενόμενο, έχοντας να κάνουμε πλέον με το συντηρητικό κοινό που έχουμε ξανασυναντήσει σε προηγούμενες μάχες, ειδικά για θέματα δικαιωμάτων.
07
11

In the name of the Lord*

Η εσκεμμένη προσπάθεια να εμφανιστεί η οποιαδήποτε αλλαγή ως διωγμός της θρησκευτικής πίστης των πολιτών συγχέει επίτηδες τον θεσμό της Εκκλησίας με την πίστη. Η συνταγματική αναθεώρηση σε αυτό το συγκεκριμένο θέμα δεν έχει καμία αναφορά στις θρησκευτικές αντιλήψεις των πολιτών ούτε επιχειρεί να περιορίσει το δικαίωμά μας να πιστεύουμε σε οποιοδήποτε θρησκευτικό δόγμα. Επιχειρεί όμως να διαχωρίσει ρόλους και θέσεις ανάμεσα στην Εκκλησία και στην Πολιτεία έτσι ώστε να υπάρξει αυτοτέλεια ανάμεσα στις δύο πλευρές, να μην παρεμβαίνει το κράτος στις θρησκευτικές υποθέσεις και το αντίστροφο, να δώσει την ευκαιρία και στις δύο πλευρές να εκπληρώνουν τους σκοπούς για τους οποίους δημιουργήθηκαν χωρίς επικαλύψεις. Σε κάθε περίπτωση, οι θρησκευτικές πεποιθήσεις είναι ένα ανθρώπινο δικαίωμα, όπως όμως είναι ανθρώπινο και το δικαίωμα της άρνησης της θρησκευτικής πίστης, και υπερασπίζεται ως τέτοιο από το σύνταγμα και τους νόμους της χώρας. Η συνταγματική αναθεώρηση βάζει ένα λιθαράκι προς τη μεγαλύτερη εκκοσμίκευση του κράτους, προς τον απεγκλωβισμό της Εκκλησίας από τον κρατικό εναγκαλισμό και προς την ελεύθερη επιλογή του καθενός και της καθεμιάς μας να πιστεύουμε, ή όχι, σε όποιον θεό θέλουμε, χωρίς να μας υποδεικνύει καμία κρατική οντότητα την οποιαδήποτε θρησκευτική επιλογή.
07
11

Κι όμως, ο Ντόναλντ Τραμπ έχασε!

Το πιο καθησυχαστικό μήνυμα απευθύνεται στις δημοκρατίες σε ολόκληρο τον κόσμο: αντίθετα με τους φόβους, το εθνικιστικό κύμα που εμφανίζεται σχεδόν παντού στον πλανήτη δεν είναι ακαταμάχητο. Ερχεται μία στιγμή όπου η δημαγωγία, το αποπροσανατολιστικό ψέμα, η μόνιμη επιθετικότητα, η ξενοφοβική ρητορική, εξεγείρουν τους αντιτιθέμενους και κυρίως ανησυχούν τους διστακτικούς ψηφοφόρους που κρίνουν το εκλογικό αποτέλεσμα σε τόσες αναμετρήσεις
07
11

Η παρέλαση άρχισε. Πώς θα τελειώσει;

Στην Ελλάδα, πάντως, (...) ξέρουμε τι μας περιμένει, όταν ο εθνικισμός συναντάει το μιλιταρισμό, γνωρίζουμε πώς την πληρώνει η δημοκρατία και πόσο ζημιώνονται τελικά εκείνα τα ανοιχτά ζητήματα, που ακριβώς χρησιμοποιούνται σαν προσχήματα, για να δικαιολογούν την αύξηση των δόσεων ενός αμφίβολου πατριωτισμού. Μέρες που είναι, ας κάνουμε τον κόπο να διαβάσουμε τους πρώτους τέσσερις τόμους από τον «φάκελο της Κύπρου», που έδωσε στη δημοσιότητα η ελληνική Βουλή. Με το δόγμα «η Κύπρος είναι ελληνική», κατάφεραν να βρεθεί το μισό νησί υπό τουρκική κατοχή. Με το δόγμα «η Μακεδονία είναι μία και ελληνική» πάνε να κάνουν εχθρό μας μια χώρα που έχει ζωτικό συμφέρον να συνυπάρξει με την Ελλάδα. Με το δόγμα «η Βόρεια Ηπειρος είναι ελληνική» τι θα μπορούσε τάχα να μας προκύψει;
06
11

Η “ΚΟΚΚΙΝΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ” ΤΗΣ ΑΓΚΥΡΑΣ

Νοέμβριος του 1988. Σε μία παγωμένη από τον χειμώνα, σκοτεινή από τη δικτατορία Άγκυρα έχει γίνει μία εξαιρετικά ριψοκίνδυνη κίνηση. 16 Έλληνες, σηκώνουν δύο πανώ διαμαρτυρίας στο στρατοδικείο Mamak, το πρωί, 4 του μήνα, όπου δικάζονται 723 στελέχη της μεγάλης αριστερής οργάνωσης Dev-Yol. Ήδη η τουρκική και κουρδική αριστερά μετρούσε δεκάδες χιλιάδες φυλακισμένους, βασανισμένους, εκτελεσμένους. Η αντίδραση του καθεστώτος ήταν πρώτα μία στιγμιαία έκπληξη για το θράσος των ακτιβιστών και στη συνέχεια το άνοιγμα των πυλών της κολάσεως. Σύλληψη, μεταφορά με κουκούλες στα υπόγεια της DAL, της Γενικής Ασφάλειας, πολύωρες ανακρίσεις, δίψα, κρύο και τρόμος. Δίπλα μας βασανίζαν Κούρδους, ολόκληρα χωριά, από τον δάσκαλο ως τους εφήβους, συμπεριλαμβανομένων των γυναικών. Οι στρατιώτες χτυπούν δύο Γερμανούς, έναν ευρωβουλευτή που είχε συλληφθεί μαζί μας και έναν ακτιβιστή που καταπίνει το χαρτάκι με τις τουρκικές επαφές του για να μην το πάρει η Ασφάλεια. Χτυπούν δύο δικούς μας, τον αρχιτέκτονα Πάνο Τότσικα και τον Μεχμέτ από τη Θράκη, βγάζουν το μίσος επάνω του γιατί είναι μαζί μας. Δώδεκα απελαύνονται ξημερώματα της επόμενης μέρας, ο Πάνος, η.Όλγα Χαρίτου, η Ελένη Πορτάλιου, η Λέττα Μούκα, ο Δημήτρης Παρθένης, η Λιάνα Μαλανδρενιώτη, ο Πέτρος Λινάρδος-Ρυλμόν, ο Γιώργος Κούρτης, ο Tάκης Λάμπρου, ο Διονύσης Μουζάκης, ο Μεχμέτ Ορχάνογλου από τη Θράκη, ο Παύλος Αθανασόπουλος. Απελαύνεται και όλη η ομάδα των Γερμανών που βρέθηκαν δίπλα μας. Οι τέσσερεις που σηκώσαμε τα πανώ, κρατούμενοι στο σκοτάδι...Γιώργος Κουβίδης, Νίκος Γιαννόπουλος και Κωστής Νικηφοράκης.
06
11

Και Θεός υπάρχει και λαός περιούσιος

Δεν είναι απίθανο, πάντως, να δηλώνουμε ότι πιστεύουμε στην ύπαρξη του Θεού απλώς και μόνο επειδή πιστεύουμε ότι ο Θεός είναι Ελληνας, ή έστω φιλέλληνας. Είμαστε δηλαδή λαός περιούσιος. Ετσι φρονούμε. Ταυτόχρονα το 89% εξ ημών πρεσβεύει ότι «ο πολιτισμός μας είναι ανώτερος των άλλων». Κι εδώ πρωτιά. Προφανώς σαν «πολιτισμό μας» εννοούμε τον Παρθενώνα, τον Ομηρο, τον Αισχύλο. Οχι το πώς διαχειριζόμαστε τα σκουπίδια μας ή πώς φερόμαστε στους κάθε λογής αδύναμους.
06
11

Ανοίγει ο ασκός της… Αιόλου

Ο δημοκράτης Μάκης Βορίδης, που ο Θεός να μας κόβει μέρες και να του δίνει τσεκούρια, έσπευσε να μας ανοίξει τα μάτια και να μας ενημερώσει ότι οι άπλυτοι κομμουνιστές του ΣΥΡΙΖΑ σχεδιάζουν να μας απαγορεύσουν να γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα σε δημόσιους χώρους. (...) «Θα συμμαχήσουμε και με τους εξωγήινους ακόμα για να διατηρήσουμε τον εορτασμό των Χριστουγέννων»: αυτή η φράση βρίσκεται σήμερα στα χείλη όλων των Ελλήνων Ορθοδόξων, που κάνουν σαφή την ατσάλινη θέλησή τους να δώσουν και τη ζωή τους ακόμα για μια χούφτα χρυσόσκονη.
05
11

Η Αθήνα ΔΕΝ σας ανήκει

Ας το σκεφτούμε λοιπόν: Ποια είναι η αιτία που συνδέει τη στόχευση του Κώστα Μπακογιάννη με την ίδια την πόλη; Μα η ακόρεστη ανάγκη για εξουσία σε μια ιδιόκτητη πόλη. Δικαίωμά του. Έτσι διαπαιδαγωγήθηκε, αυτό επιθυμεί. Μόνο που αυτή δεν είναι η πόλη ΜΑΣ. Ο Κώστας Μπακογιάννης ποτέ δεν κατοίκησε σ’ αυτή την πόλη «που όλους μας αντέχει στη ράχη της με τις μικρότητές μας, τις κακίες μας, τις έχτρες μας, με τις φιλοδοξίες, την άγνοιά μας και τα γηρατειά μας», όπως λέει ο Γιάννης Ρίτσος στη «Σονάτα του σεληνόφωτος». Στην δική ΜΑΣ πόλη «ο ουρανός αρχίζει από το ψωμί», δεν αρχίζει από το παντεσπάνι. Καληνύχτα, κύριε Μπακογιάννη.
05
11

SOLID, το αποκεντρωμένο «νέο» Ίντερνετ

Οι αλλαγές που πετύχαμε τις τελευταίες δεκαετίες έχουν δημιουργήσει έναν καλύτερο και πιο συνδεδεμένο κόσμο. Αλλά, σε αντίθεση με το επίτευγμα αυτό, ο παγκόσμιος ιστός έχει εξελιχθεί σε μια μηχανή ανισότητας και διαιρέσεων η οποία επηρεάζεται από ισχυρές δυνάμεις που τη χρησιμοποιούν για τις δικές τους ατζέντες. Πιστεύω ότι έχουμε φτάσει σε ένα κρίσιμο σημείο ανατροπής και αυτή η ισχυρή αλλαγή προς το καλύτερο είναι δυνατή και απαραίτητη. | Tim Berners Lee
05
11

Η ελληνική «Νύχτα των Κρυστάλλων»

Όσα συνέβησαν στη Θεσσαλονίκη το 1931 έχουν πολλές ομοιότητες με όσα ζήσαμε τα τελευταία χρόνια. Δεν εννοώ ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται, αλλά ότι παρόμοιοι κοινωνικοί και πολιτικοί μηχανισμοί παράγουν ανάλογα αποτελέσματα. Και όσο τα ζητήματα κρύβονται κάτω από το χαλί που ονομάζεται «εθνική σκοπιμότητα», είμαστε αναγκασμένοι να τα αντιμετωπίσουμε κάθε φορά με χειρότερη μορφή. «Ολος ο κόσμος γνωρίζει ότι εις την Ελλάδα δεν υπάρχει αντισημιτισμός» έγραφε η «Μακεδονία» στις 25/6/1931, μόλις τέσσερις μέρες πριν από την κορύφωση του πογκρόμ, στο οποίο η ίδια πρωτοστάτησε. Ποιος δεν γνωρίζει τις αντίστοιχες καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις για τα αντιρατσιστικά αισθήματα του σύγχρονου Ελληνα από τα ίδια κανάλια και εφημερίδες που πρωτοστατούν σήμερα στις ξενοφοβικές εκστρατείες;