Εφημερίδα των Συντακτών

18
11

Νίκος Φίλης: Να πάμε για μια εθνική συμφωνία επαναδιαπραγμάτευσης χρέους και πλεονασμάτων

Χωρίς σοβαρό Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, που και φέτος συρρικνώνεται, χωρίς ενίσχυση της ζήτησης και του κοινωνικού κράτους, με μοναδικό μοχλό ανάπτυξης τις ιδιωτικές επενδύσεις και μάλιστα από το εξωτερικό, ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι θα έχουμε ένα θετικό κοινωνικό ισοζύγιο στην όποια ανάπτυξη; Συνεπώς, όταν όλα τα κόμματα (οψίμως και η Ν.Δ., που έχει ξεχάσει ότι ήταν αυτή που ως κυβέρνηση είχε δεσμευτεί για πλεονάσματα 4-4,5%) μιλούν για την ανάγκη να μειωθούν τα πλεονάσματα, είναι η ώρα να αναλάβει η κυβέρνηση πρωτοβουλία για μια εθνική συμφωνία επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους και των πλεονασμάτων.
17
10

Γουέντι Μπράουν: Σε Καταλονία και ΗΠΑ αναδείχθηκαν οι υπο-εθνικιστές

Το επιχείρημά μου είναι ότι ο νεοφιλελευθερισμός έχει πραγματοποιήσει έναν από τους μεγαλύτερους μετασχηματισμούς στην πολιτική, την κοινωνία, τα οικονομικά (συμπεριλαμβανομένης της χρηματοδότησης), τις διεθνείς σχέσεις και την υποκειμενικότητα των ανθρώπων. Μεγαλύτερο και από τη Βιομηχανική Επανάσταση τον 19ο αι. Ωστόσο, το τωρινό δεν ανακοινώθηκε ποτέ ως επανάσταση και οι περισσότεροι που επηρεάστηκαν από τον νεοφιλελευθερισμό δεν θα μπορούσαν να σας πουν τι είναι και σίγουρα δεν θα μπορούσαν να εξηγήσουν πώς επηρέασε τα πάντα - από τη μεταχείριση των προσφύγων μέχρι τη μουσική βιομηχανία.
13
10

Άκι Καουρισμάκι: «Γιατί είμαστε τόσο διαβολεμένα σκληροί με τους πρόσφυγες;»

Οταν ήμουν νέος, όλοι έφευγαν από τη Φινλανδία. Ενα εκατομμύριο πήγε στη Σουηδία, πεντακόσιες χιλιάδες στις ΗΠΑ, άλλες πεντακόσιες στην Αυστραλία. Κι ήταν οικονομικοί μετανάστες, δεν έφευγαν από κάποιον πόλεμο. Κι έτσι αναρωτιέμαι, αν τότε τόσοι από εμάς έγιναν μετανάστες, πώς μπορούμε τώρα να είμαστε τόσο αγενείς προς τους πρόσφυγες; Τόσο διαβολεμένα σκληροί;
12
09

Claus Offe: «Σκοπός ζωής για τον Σόιμπλε οι τιμωρητικοί κανόνες για τους Ελληνες»

Ο Σόιμπλε δεν θέλει να αφήσει να πετύχει ένα κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, διότι έτσι θα αποκαθίστατο μια Αριστερά η οποία, σύμφωνα με όσα πιστεύει ο ίδιος, πέθανε το 1989. Η επιτυχία θα καθιστούσε και πάλι την Αριστερά αξιοσέβαστη. Εβλεπε την Πορτογαλία, τους PODEMOS στην Ισπανία, τον ΣΥΡΙΖΑ και σκεφτόταν «αρκετά, φτάνει!». Για πολλούς πολιτικούς διαφόρων κομμάτων, για κάποιους ανθρώπους των μίντια, πρέπει να επιρριφθούν ευθύνες στην Αριστερά, στους Σοσιαλδημοκράτες και στους Πράσινους, επειδή δεν κατόρθωσαν να διαλύσουν αυτόν τον μύθο [του χρέους].
11
09

Η γαλανόλευκη βία

Αιχμή του δόρατος της ανακαινισμένης δεξιάς πτωματολογίας δεν αποτελούν ούτε τα μακρινά εγκλήματα του Στάλιν ούτε ο εμφύλιος του 1946-1949, που μέχρι πρόσφατα θεωρούνταν από τους πάντες ως απευκταία αδελφοκτόνος σύγκρουση. Στόχος είναι ο στιγματισμός της ΕΑΜικής αντίστασης, επειδή αυτή ακριβώς υπήρξε πηγή πολιτικής νομιμοποίησης της εγχώριας Αριστεράς και των διαχωριστικών γραμμών των προηγούμενων δεκαετιών. Εξ ου και ο απροσδόκητος εναγκαλισμός αυτής της παραδοσιακά (ακρο)δεξιάς συλλογιστικής από το σοσιαλφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του 2000 και τα τωρινά υπολείμματά του. Η ανάδειξη της ΕΑΜικής «βίας» σε κεντρικό ερμηνευτικό εργαλείο της περιόδου, με ταυτόχρονο εξαγνισμό των δωσιλογικών κι αντιεαμικών σχηματισμών ως «αμυντικών» -τάχα μου- συσπειρώσεων, έχει μέχρι σήμερα απαντηθεί κυρίως με την υπενθύμιση των πεπραγμένων του ένοπλου δωσιλογισμού και της διαπλοκής της μείζονος εθνικοφροσύνης μ’ αυτόν τον τελευταίο.
05
09

Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας από τα κάτω: το ευρωπαϊκό παράδειγμα

Την ώρα που το σχέδιο νόμου για τις Ενεργειακές Κοινότητες του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας ετοιμάζεται να κατατεθεί στη Βουλή, η εμπειρία των ενεργειακών συνεταιρισμών στην Ευρώπη γίνεται πολύτιμο παράδειγμα του πώς η κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία εφαρμόζεται στον τομέα της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές.
04
09

Έντσο Τραβέρσο: Στόχος της εξίσωσης ναζισμού-κομμουνισμού είναι η απονομιμοποίηση της ριζοσπαστικής Αριστεράς

Σήμερα, αυτή η ασαφής «ολοκληρωτική» εξίσωση του κομμουνισμού με τον εθνικοσοσιαλισμό εξυπηρετεί διάφορους στόχους: πρώτα απ’ όλα, εμφανίζει την κοινωνία της αγοράς και τη φιλελεύθερη δημοκρατία ως μια κοινωνική και πολιτική τάξη χωρίς εναλλακτική. Δεύτερον, απονομιμοποιεί τη ριζοσπαστική Αριστερά, δηλαδή τη μόνη δύναμη που ασκεί κριτική και μάχεται ενάντια στη νεοφιλελεύθερη τάξη. Τρίτον, μετατρέπει μια κακή ερμηνεία σε κοινή μνήμη και ιστορικό κοινό τόπο. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Κεντρική Ευρώπη είχε την εμπειρία σαράντα χρόνων σταλινισμού, δηλαδή μιας καταπιεστικής τάξης, αλλά δεν γνώρισε πείνα ή γενοκτονία.
31
08

Μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα με λιγότερα

Θα έλεγα ότι ζούμε σε έναν πλανήτη με περιορισμένος πόρους και δεν έχει και πολύ νόημα να συνεχίζουμε να αναπτυσσόμαστε εσαεί. Πόσο μάλλον όταν περισσεύουν οι λόγοι για να πούμε ότι έχουμε ξεπεράσει κατά πολύ την περιβαλλοντική ικανότητα και τους πόρους που μας προσφέρει ο πλανήτης.
20
08

Χένρι Ζιρού: Ο Τραμπ εξυπηρετεί τη λευκή εθνικιστική βάση των ψηφοφόρων του

Ο Τραμπ ξεπέρασε κάθε προσδοκία στο να εφαρμόζει ολοκληρωτικές πολιτικές, οι οποίες έχουν κηρύξει τον πόλεμο στα αναπαραγωγικά δικαιώματα των γυναικών, στον πλανήτη, στη δημόσια εκπαίδευση, στα πολιτικά δικαιώματα, στους μετανάστες από τη Λατινική Αμερική, στους μουσουλμάνους, στα δημόσια αγαθά και στις δημοκρατικές αξίες. Αποτελεί μια τραγωδία για τη δημοκρατία και έναν θρίαμβο του ολοκληρωτισμού.