Εφημερίδα των Συντακτών

14
10

Η μεσανατολική τραγωδία σε χίλιες λέξεις

Τι γίνεται σήμερα; Τίποτε δεν γίνεται -μια από τα ίδια. Πενήντα χρόνια κατοχή, τίποτε δεν άλλαξε. Το ίδιο πλαίσιο -ναι, περισσότεροι έποικοι, περισσότερη ωμή βία και μεγαλύτερη αίσθηση ότι έτσι θα μείνουν τα πράγματα. Αυτό είναι το Ισραήλ (...). Και το Ισραήλ είναι πολύ εθνικιστικό, πολύ δεξιό και πολύ θρήσκο -και η ισραηλινή κυβέρνηση αντανακλά πολύ καλά τον ισραηλινό λαό. Ο Νετανιάχου είναι ο καλύτερος για να παρουσιάσει την οπτική του Ισραήλ -ισχύς, ισχύς και πάλι ισχύς, διαιώνιση του στάτους κβο για πάντα, απόλυτη δυσπιστία απέναντι στους Αραβες, καμία διάθεση συμβιβασμού μαζί τους, ποτέ. Να ζούμε μόνο με το σπαθί μας, σε μια μόνιμη κατάσταση πολέμου.
01
09

Υπερ-εργασία, ο νέος κίνδυνος για την υγεία και την οικονομία

Περισσότεροι από 400 εκατ. εργαζόμενοι σε όλο τον κόσμο εργάζονται 49 ή και περισσότερες ώρες την εβδομάδα, ξεπερνώντας κατά πολύ τα ανεκτά για τον ανθρώπινο οργανισμό όρια. Συνέπεια του γεγονότος αυτού, ο αυξημένος κίνδυνος ατυχημάτων, η υπερκόπωση και διάφορες σωματικές ασθένειες. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι, ότι η πλειονότητα των ανθρώπων αυτών δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς.
15
08

Οι συνεταιρισμοί είναι πιο υγιείς από τις συμβατικές επιχειρήσεις

Δίνουν ίσες ευκαιρίες σε όλους. Περισσότερες γυναίκες είναι εκλεγμένες σε διοικητικά συμβούλια συνεταιρισμών, από ό,τι σε συμβατικές επιχειρήσεις. Εργαζόμενοι που δεν έχουν ολοκληρώσει την τυπική εκπαίδευση έχουν μεγαλύτερες ευκαιρίες επαγγελματικής εξέλιξης, καθώς εκλέγονται από τους ίδιους τους συναδέλφους τους.
12
08

Σαμίρ Αμίν (1931-2018): Χρειαζόμαστε τη ριζοσπαστι­κοποίηση της Αριστεράς

Αυτό που χρειαζόμαστε τώρα είναι ακριβώς η επιστροφή μας σε μια ριζοσπαστική Αριστερά. Δηλαδή, μια Αριστερά που θα λέει ότι αυτό το σύστημα είναι γερασμένο. Αυτό σημαίνει ότι ο μονοπωλιακός καπιταλισμός σ’ αυτό το σημερινό στάδιο είναι ένα σύστημα του οποίου η καταστροφική πλευρά της συσσώρευσης έχει αναπτυχθεί πολύ περισσότερο από τις θετικές και προοδευτικές πλευρές. Η ιδέα του Σουμπέτερ για τη δημιουργική καταστροφή ήταν σωστή στην εποχή του, τον 19ο αιώνα, αλλά σήμερα είναι μια ανοησία. Σήμερα, η καταστροφική πλευρά είναι πολύ μεγαλύτερη από τη δημιουργική. Η δημιουργική του πλευρά έχει περιοριστεί στη μόδα και στην ανανέωση των προϊόντων ανά δύο ημέρες, όπως η αντικατάσταση του ενός κινητού από άλλο κ.λπ. Όλο αυτό αποτελεί σπατάλη φυσικών πόρων. Η κλιματική αλλαγή ως αποτέλεσμα αυτής της πρακτικής είναι δραματική, αλλά επίσης και οι κοινωνικές καταστροφές, με τη μορφή της μόνιμης ανεργίας, της συνεχόμενης επισφάλειας στη διαχείριση της εργασίας, αλλά και των καταστροφών για τη μεγάλη πλειονότητα του παγκόσμιου Νότου: Ασία, Αφρική, Λ. Αμερική και Καραϊβική.
07
08

Τα φαντάσματα στην μπροστινή αυλή της Ευρώπης

Δεν φτάνει ν΄αναπτύσσονται «βιώσιμες» αλυσίδες εμπορευμάτων όπου οι εταιρείες υιοθετούν προαιρετικές κατευθυντήριες γραμμές για να παράγουν (συνήθως πιο ακριβά) εμπορεύματα. Ούτε αρκεί να επενδύουμε όλες τις ελπίδες μας για ένα καλύτερο αύριο στις ατομικές επιλογές του Ευρωπαίου καταναλωτή. Πρέπει αντίθετα να συνειδητοποιήσουμε το πώς σχετίζεται ο μη βιώσιμος χαρακτήρας της σύγχρονης οικονομίας με τη μακρά ιστορία της διεύρυνσης της έκτασης των εμπορευμάτων: να καταλάβουμε πώς απορρέει το σήμερα από το χθες, αλλά και πώς στο σήμερα μπορεί να εμπεριέχεται η ευκαιρία ν’ αλλάξουμε πορεία. Μια αρχή είναι να κάνουμε πιο δυνατή τη φωνή των ανθρώπων που ζουν στα «απομακρυσμένα» μέρη τα οποία προμηθεύουν τους ευρωπαϊκούς τρόπους ζωής και τις ευρωπαϊκές αγορές. Κοινότητες που ζουν μέσα στα τοξικά εντόσθια της βιομηχανίας και της βιομηχανικής γεωργίας ανά τον κόσμο αγωνίζονται για την «περιβαλλοντική δικαιοσύνη». Ανθρωποι παντού οργανώνονται, καινοτομούν και χρησιμοποιούν νομικά εργαλεία για να καθιστούν τις επιχειρήσεις και τις κυβερνήσεις υπόλογες για τις πράξεις τους. Ακούγοντας τη φωνή των ανθρώπων αυτών -τον αγώνα τους, τις συνθήκες ζωής τους, τα οράματά τους για το μέλλον- η Ευρωπαϊκή Ενωση θα μπορούσε να χτίσει πραγματικά αντιπροσωπευτικές και μακροπρόθεσμες λύσεις στα παγκόσμια προβλήματά μας. Για ένα μέλλον με βιώσιμες συνθήκες και αξιοπρεπή ζωή για όλους, όχι μόνο για όσους έχουν την τύχη ν’ αρχίζουν την κάθε μέρα απολαμβάνοντας τους καρπούς των αιώνων ευρωπαϊκής επέκτασης ανά την υφήλιο.
19
07

Η συμμετοχή των γυναικών στην Κ.ΑΛ.Ο. ωφελεί και τις γυναίκες και την κοινωνία

Η Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία (Κ.ΑΛ.Ο.) αποτελεί έναν χώρο ο οποίος ενδυναμώνει τη θέση των γυναικών στην κοινωνία μας, συμβάλλοντας, ταυτόχρονα, σημαντικά και στην καταπολέμηση των έμφυλων ανισοτήτων
17
07

Σοσάνα Ζούμποφ: Το έξυπνο τηλέφωνο είναι η πιο αξιόπιστη συσκευή επιτήρησης

Οι χρήστες του Ιντερνετ μοιάζουν με τα ινδικά χοιρίδια στον λαβύρινθο, στα οποία δίνεται ένα ερέθισμα και, με βάση την αντίδρασή τους, οι ιδιωτικές εταιρείες μελετούν τη συμπεριφορά τους για εμπορικούς σκοπούς. Καλεί την κοινότητα του διαδικτύου και τους ενεργούς πολίτες να αντιδράσουν με πολιτικές και νομικές μεθόδους.
10
07

Ορκωμοσία – φιέστα του «σουλτάνου» Ερντογάν

Ο Ερντογάν ισχυρίστηκε ότι θα είναι αμερόληπτος και ότι θα προστατεύσει τα ανθρώπινα δικαιώματα για να χειροκροτηθεί από τους βουλευτές του κόμματός του και του ακροδεξιού εταίρου του, Ντεβλέτ Μπαχτσελί. «Ορκίζομαι στην τιμή και την ακεραιότητά μου, ενώπιον του μεγάλου τουρκικού έθνους και της ιστορίας, να εργαστώ με όλες μου τις δυνάμεις για να προστατεύσω και να εξυμνήσω τη δόξα και την τιμή της Δημοκρατίας της Τουρκίας και να εκπληρώσω τα καθήκοντα που αναλαμβάνω με αμεροληψία» υποστήριξε ο ίδιος. Όμως, η αντιπολίτευση έμεινε καθιστή σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την εκχώρηση ευρείων εξουσιών βάσει του νέου προεδρικού συστήματος διακυβέρνησης με την κατάργηση της θέσης του πρωθυπουργού, μετά τη συνταγματική αναθεώρηση, που υιοθετήθηκε μέσω του δημοψηφίσματος του Απριλίου του 2017.
08
07

Νικίτα Μιλιβόγεβιτς: Είμαστε αλλοτριωμένοι, επιρρεπείς στη διαφθορά

Στο πρωτότυπο του Πλούτου υπάρχουν δυο-τρεις προτάσεις χάρη στις οποίες θεωρώ ότι το κείμενο επιβιώνει μέσα στους αιώνες. Μία από αυτές, στην αρχή του έργου, είναι η ατάκα του Χρεμύλου επιστρέφοντας από τους Δελφούς όπου πήγε με σκοπό να μάθει αν έχει δώσει σωστή ανατροφή στον γιο του, δηλαδή αν είναι καλό να είναι τίμιος ή πρέπει να γίνει απατεώνας «γιατί αυτοί πετυχαίνουν».
24
06

Περί… κοπροπολιτικής και πάσης φύσεως αποβλήτων

Από τη μια μου είναι ξεκάθαρο ότι είμαστε σε μια διαδικασία όπου η Αμερική του Τραμπ θα βάλει δραματικά στο περιθώριο τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων, κλείνοντας τις πόρτες των ευκαιριών σε πολλούς τομείς της κοινωνίας. Αλλά, να σημειώσω ότι, σύμφωνα με το βιβλίο του James Baldwin «5th avenue town», το οποίο αγαπώ ιδιαιτέρως, αυτό το κλείσιμο των ευκαιριών είναι μια διαδικασία με μεγάλη ιστορία πίσω της. Κάθε γενιά που συνδέθηκε με το αμερικανικό όνειρο και τους μύθους της κινητικότητας και της δυνατότητας έχει επίσης υποχρεωθεί σε μια «δομική βία»: σε έναν βαθμό αγγίζει τα όρια τού «προκειμένου να αναρριχηθώ, πατώ επί πτωμάτων». Γιατί; Τις τελευταίες δεκαετίες διαπιστώσαμε ότι στην αμερικανική κοινωνία ο πλούτος δεν μοιράστηκε ισότιμα κι αυτό δεν είναι θέμα μόνο οικονομικών σφαλμάτων, είναι θεμελιώδες. Η πραγματικότητα δείχνει ότι οι ρατσιστικές διακρίσεις κερδίζουν έδαφος. Αυτό που συμβαίνει με τη διακυβέρνηση Τραμπ δεν είναι έκπληξη. Το τρομακτικό όμως είναι πως έπεσαν οι μάσκες. Δεν υπάρχει υποκρισία. Κάποιες φορές παραπαίω: Μετανοώ πικρά γιατί έχουμε έναν εθνικοσοσιαλιστή στον Λευκό Οίκο. Από την άλλη πλευρά όμως ίσως το ότι αυτό είναι τόσο σαφές να είναι ο μοναδικός τρόπος να οδηγηθούμε σε δράσεις.