Γιάννης Τσάκωνας: Η πρόσβαση στη γνώση πρέπει να είναι καθολική
Είναι προφανές πως για να διαχειριστούμε κρίσεις όπως αυτή χρειάζεται να είμαστε καλά πληροφορημένοι. Επειδή μιλάμε για πανδημία, κάτι που επηρεάζει όλους, δεν υπάρχει αυτός ο κατακερματισμός του ενδιαφέροντος επάνω στον οποίο έχουν στηριχθεί τα ισχύοντα μοντέλα διάδοσης της επιστημονικής γνώσης. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητη η πρόσβαση από τους πάντες με πιο έντονο και επείγοντα τρόπο, ανεξαρτήτως της γεωγραφίας ή της οικονομικής κατάστασης. (...)
Τις περισσότερες φορές είναι δημόσιο χρήμα [που έχει χρηματοδοτήσει την επιστημονική έρευνα] και ο παραλογισμός είναι πως για να την προσπελάσουμε απαιτείται κι άλλο. Υπάρχουν διάφορες εκτιμήσεις για το πού κυμαίνεται η δαπάνη για την πρόσβαση στην επιστημονική πληροφόρηση. Παρά την αδιαφάνεια του συστήματος, ένας ασφαλής αριθμός είναι περίπου 700 εκατομμύρια ευρώ ετησίως για τις χώρες της Ευρώπης. Αντίδοτα υπάρχουν αρκετά και δοκιμάζονται, όπως οι λεγόμενες συμφωνίες μετασχηματισμού αλλά και η ενίσχυση εκδοτικών μοντέλων αμιγούς ανοικτής πρόσβασης. (...)
Στις αρχές της πανδημικής κρίσης ενώσεις επιστημονικών συντακτών εξέδωσαν οδηγίες για το πώς πρέπει να γίνονται οι αναφορές στην εξέλιξή της. Σε μεγάλο βαθμό αυτό συνέβη. Στο Διαδίκτυο δεν λείπει η παραπληροφόρηση, τα σενάρια συνωμοσίας κ.λπ., αλλά σίγουρα ο κόσμος προσπαθεί να ενημερώνεται καλύτερα από πριν, γιατί αντιλαμβάνεται ότι η υπεύθυνη πληροφόρηση είναι πιο ψύχραιμη και καθησυχάζει. Βασικό ρόλο παίζει και η ένταση της κρατικής πληροφόρησης που βοηθά να διευρυνθεί η απόσταση μεταξύ των υπεύθυνων ΜΜΕ και αυτών της τρομολάγνας «δημοσιογραφίας». (...)
Ο βασικός κίνδυνος είναι να επιστρέψουμε δίχως τα διδάγματα της συγκυρίας στην προηγούμενη κατάσταση ή να καλύψουμε τα προβλήματα με ένα ωραίο κέλυφος, αλλά οι παθογένειες να ισχύουν. Πρέπει να παλινορθώσουμε το σύστημα των επιστημονικών δημοσιεύσεων επάνω στις αρχές της βιωσιμότητας και της διαφάνειας. Αυτά είναι τα βασικά μας εργαλεία που θα πρέπει να απαιτήσουν οι χρηματοδοτικοί φορείς και να υιοθετήσουν όλοι όσοι συμμετέχουν στο σύστημα αυτό. Αν υπάρξουν, τότε θα προκαλέσουν μια σειρά από αλλαγές στις νοοτροπίες και στις πρακτικές, που θα αρμόζουν σε έναν σύγχρονο κόσμο και θα εξυπηρετούν τις ανάγκες του.