Αναδημοσιεύσεις

27
05

Ilan Pappé: Το Ισραήλ επί εβδομήντα χρόνια ασκεί αποικιακή πολιτική

Το κίνημα για μποϊκοτάζ και κυρώσεις κατά του Ισραήλ (BDS) έχει μέχρι σήμερα αρκετά εντυπωσιακή επιτυχία. Η κοινωνία των πολιτών παγκοσμίως, σε αντίθεση με τις κυβερνήσεις, έχει μιλήσει ξεκάθαρα για το αίτημα να σεβαστεί το Ισραήλ τα παλαιστινιακά δικαιώματα, γιατί, σε διαφορετική περίπτωση, θα εισέπραττε μποϊκοτάζ. Ολες οι ψευδείς κατηγορίες του Ισραήλ ότι αυτό είναι ένας νέος αντισημιτισμός έχουν προς το παρόν απαντηθεί επιτυχώς. Το πρόβλημα είναι πώς να μετατρέψουμε αυτή την υποστήριξη από τα κάτω σε μια υποστήριξη από τα πάνω. Αυτή ήταν επίσης η πρόκληση για το κίνημα αλληλεγγύης προς το ANC [στη Νότια Αφρική]. Ελπίζω ότι αυτό θα συμβεί και τώρα.
Περισσότερα »
27
05

Η βία κατά των γυναικών ως όψη της έμφυλης ανισότητας

Θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο πως, όταν συζητάμε για τη βία κατά των γυναικών, η βία αυτή δεν είναι μόνο η σωματική, η άμεσα εντοπίσιμη, αλλά έχει πολλές ακόμα εκφάνσεις, οι οποίες συνδέονται με την έμφυλη ανισότητα. Με άλλα λόγια, το ζήτημα της βίας κατά των γυναικών δεν μπορεί να ιδωθεί ξεχωριστά από το ζήτημα της άνισης μεταχείρισής τους και, κατά συνέπεια, η βία μπορεί να εντοπιστεί σε κάθε περιστατικό στο οποίο οι γυναίκες μπορεί να αντιμετωπίζονται ανισότιμα, υφιστάμενες λεκτική ή ψυχολογική βία στους εργασιακούς χώρους, στον δημόσιο λόγο, στις διαπροσωπικές και κοινωνικές σχέσεις.
Περισσότερα »
26
05

Συζήτηση για το κόμμα και τη λειτουργία του

Γενικό συμπέρασμα από τη συζήτηση είναι ότι το κόμμα πρέπει να έχει στραμμένο το βλέμμα προς την κοινωνία και το κοινωνικό σώμα. Πρέπει να οργανώσει και να κάνει συνεκτική την κοινωνική συμμαχία μαζί του. Στροφή, λοιπόν, και άνοιγμα προς την κοινωνία, με μαζικό προσανατολισμό, με στρατηγική συγκρότησης κοινωνικών μετώπων και ανάδειξη μαζικών κοινωνικών στελεχών. Είναι ζωτικής σημασίας για τον ΣΥΡΙΖΑ να αποτελέσει ζωντανό αντιπαράδειγμα στο πεδίο της κομματικής οργάνωσης, της μαζικότητας, της αλληλεγγύης και της συντροφικότητας, της αναδιάρθρωσης της λειτουργίας του. Αποτελεί κομβικό ζήτημα πως θα δημιουργηθούν όροι συμμετοχής και όχι ανάθεσης στην μάχη που έχουμε να δώσουμε απέναντι στην κυρίαρχη αντίληψη που θέλει το ατομικό να κυριαρχεί του συλλογικού και των συλλογικών μορφών οργάνωσης της κοινωνίας. Ανάλογα, πλούσια και διεξοδική, ήταν και η συζήτηση τόσο για τοπικά ζητήματα όσο και για τα θετικά της διαδικασίας των αναπτυξιακών συνεδρίων προσανατολίζοντας την κουβέντα στα ζητήματα που αφορούν την παραγωγική ανασυγκρότηση και την ανάπτυξη, αλλά και την εξόδο της χώρας από τη μνημονιακή περίοδο. Κάνοντας, τέλος, τον δικό μας απολογισμό ως Νομαρχιακή Επιτροπή διαπιστώνουμε θετικά και αρνητικά στην λειτουργία μας, με τις τοποθετήσεις να εστιάζουν, κυρίως, στις αδυναμίες που υπάρχουν στην λειτουργία των ΟΜ, ενώ σημαντική παρατήρηση ήταν ότι τα ζητήματα που συζητιούνται οργανώσεις, πρέπει να μεταφέρονται και να απασχολούν τα ανώτερα όργανα του κόμματος.
Περισσότερα »
26
05

Εκφάνσεις του σεξισμού στην πολιτική ζωή

Η ετοιμότητα των γυναικών να διεκδικήσουν ανυποχώρητα την ισότιμη συμμετοχή τους στον δημόσιο βίο, όπως και κάθε άλλο δικαίωμά τους, από όποια θέση και αν βρίσκονται και ενάντια σε κάθε αμφισβήτηση, είναι η μόνη εγγύηση για ένα μέλλον χωρίς ανισότητες και διακρίσεις.
Περισσότερα »
26
05

Μάης 68, η ελπίδα να φτάσεις στον ωκεανό

Τον Μάιο του 1968, μετά τη γενική πρόβα, δεν ακολούθησε η πρεμιέρα. Και μάλιστα ο ξεσηκωμός, που σημαδεύτηκε από μία από τις μεγαλύτερες εργατικές απεργίες της Ιστορίας της ανθρωπότητας, στιγματίστηκε γιατί οι πιο μιντιακές ενσαρκώσεις του ήταν εκείνες που στράβωσαν περισσότερο. Αντίθετα, ο πρόσφατα αδικοχαμένος ηγέτης των φοιτητών Ζακ Σοβαζό υπήρξε ένα από τα πιο φωτεινά πρόσωπα του κινήματος του Μάη - και γι’ αυτό αναντικατάστατος. Γι’ αυτόν, το κίνημα ήταν «προϊόν των συλλογικοτήτων που εργάζονταν με μια οπτική που ξεπερνούσε τον ατομισμό». Θύμιζε ότι οι τότε επαναστάτες επιθυμούσαν την κατάργηση του καπιταλισμού, ένα θέμα που λυπόταν επειδή «σήμερα δεν το θέτουν και πολλοί». Οι σύντροφοί του κι αυτός αρνούνταν μια «νεωτερικότητα» βασισμένη στον εξορθολογισμό της εργασίας και όχι στον διαμοιρασμό της ή στη μοιρασιά του πλούτου. Η παγκοσμιοποίηση που επιθυμούσαν στόχευε «στην αναγκαία ανάπτυξη της διεθνούς αλληλεγγύης» και όχι στην όλο και ταχύτερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων. Τέλος, τον Μάη του 1968 γι’ αυτούς το ζήτημα ήταν να πολεμήσουν μια εξουσία που ήδη σκόπευε «να μετατρέψει το πανεπιστήμιο σε κερδοφόρα επιχείρηση».
Περισσότερα »
24
05

Τι σε κάνει το πάθος για το χρήμα

Είναι αλήθεια πως να βλέπει κανείς, στον δημόσιο και τον ιδιωτικό χώρο, να μετατρέπονται σε νουνεχείς στυλοβάτες του συστήματος εκείνοι που άλλοτε οραματίζονταν να αλλάξουνε τον κόσμο, είναι φαινόμενο συνηθισμένο. Να επανατοποθετούνται ιδεολογικά και πολιτικά, επίσης. Και να διαλέγουν να διαβιούν όχι πια με το λαό, για το λαό, αλλά με τους από πάνω, με τον τρόπο των από πάνω, με τα αργύρια των από πάνω, σχεδόν κοινότοπο. Ζουν, όμως; Είναι ζωή αυτή που για να ζεις πρέπει να βουτηχτείς στη λησμονιά κάθε λεπτής απόχρωσης των ιδεών, να επιδίδεσαι νυχθημερόν σε κάθε ακρωτηριασμό της σκέψης, να ενδίδεις στον υπαγορευόμενο ολοκληρωτισμό;
Περισσότερα »
24
05

Επειδή φοβάμαι

Η Ευρωπαϊκή Ένωση συνιστά αυτοσυγκράτηση και στις δύο πλευρές. Συνιστά δηλαδή στους φονιάδες να μην σκοτώνουν τόσο εύκολα και στα βρέφη να μην σκοτώνονται τόσο εύκολα. Ο αμερικανικός παράγοντας του μακελειού αποδίδει τα εύσημα στο Ισραήλ επειδή έδειξε αυτοσυγκράτηση και δεν το πήγε παραπέρα το γλέντι της σφαγής.
Περισσότερα »
24
05

Ξεπλένοντας την ακροδεξιά

Εντάξει, παιδιά. Συνεχίστε έτσι. Δεν είδατε τους φασίστες στις διαδηλώσεις για το «Μακεδονικό», δεν τους είδατε στην Λέσβο, δεν τους βλέπετε στην προχθεσινή επίθεση στον Μπουτάρη, δεν τους βλέπετε κάτω από τις αναρτήσεις των “μεταμελημένων” στελεχών σας, ούτε στον ακροδεξιό συρφετό που έχετε μαζέψει στις γραμμές σας. Συνεχίστε να τους ξεπλένετε και να τους χαϊδολογάτε. Όταν στα έδρανά σας θα κάθονται ο Φαήλος, ο Καρατζαφέρης και ο Ψωμιάδης, θα είναι πολύ αργά. Και δεν θα σας φταίει κανένας Τσίπρας και κανένας ΣΥΡΙΖΑ.
Περισσότερα »
22
05

Η στερεοτυπική επίκληση του «αντισημιτισμού»

Αντισημιτισμός, αρρωστημένος και νοσηρός, ήταν η «συκοφαντία αίματος», μια «δοξασία καθ’ ην οι Εβραίοι μεταλαμβάνουσιν αίματος χριστιανού παιδός κατά το Πάσχα», όπως συνοψίζει ο Νικόλαος Πολίτης την άθλια, κατασκευασμένη κατηγορία που οδήγησε σε πάμπολλες διώξεις του εβραϊκού πληθυσμού σε όλη την Ευρώπη, και στην Ελλάδα, για παράδειγμα στην Κέρκυρα του 1891. Τάχα οι Εβραίοι θυσίαζαν παιδιά χριστιανών και χρησιμοποιούσαν το αίμα τους για να παρασκευάσουν τον άζυμο άρτο τους, στη γιορτή του Πάσχα· ο Δημήτρης Χατζής, στον «Σαμπεθάι Καμπιλή», ξηλώνει σαρκαστικά την ανόητη συκοφαντία. Δυστυχώς, το τωρινό αίμα, αυτό που πλημμυρίζει για πολλοστή φορά τη μεγαλύτερη ανοιχτή φυλακή του κόσμου, τη Λωρίδα της Γάζας, είναι αληθινό, όχι υλικό συκοφαντίας. Κι αφήνει ένα στίγμα πολύ βαθύ για να μπορούν να το ξεβάψουν οι θλιβερές δικαιολογίες του Μπέντζαμιν Νετανιάχου και του Ντόναλντ Τραμπ.
Περισσότερα »
22
05

Οι δήθεν «αγανακτισμένοι πολίτες» είναι η φασιστική απειλή – Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου

Το λιντσάρισμα του Γιάννη Μπουτάρη δεν ήταν μια τάχα «ακραία πλην αυθόρμητη» αντίδραση απλών παρευρισκομένων. Πρόκειται για επίθεση από εθνικιστικές ακροδεξιές ομάδες που είχαν στοχοποιήσει τον Δήμαρχο για τις απόψεις του, είτε αυτές αφορούν την διεθνή θέση της χώρας είτε την αποδοχή της ετερότητας. Η καταπολέμηση του εθνικισμού, η αποδόμηση των εθνικών μύθων, η μάχη κατά του αντισημιτισμού, της ομοφοβίας και γενικότερα του ρατσισμού αποτελούν διαχρονικά κόκκινο πανί για τους ακροδεξιούς εχθρούς της δημοκρατίας.
Περισσότερα »