Αναδημοσιεύσεις

Μόνο τυχαίοι δεν ήταν οι θάνατοι. Και ποτέ οι μαζικοί θάνατοι, ποτέ, το τονίζω, σε τέτοια κλίμακα μπορούν να θεωρηθούν τυχαίοι. Ούτε τότε, ούτε τώρα. Το κέρδος, το όποιο κέρδος, βρίσκεται πίσω από τη φρικωδία. Ας μην ξύνουν την ιστορική οδύνη ο Γιάννης Οικονόμου και το αφηνιασμένο καθεστώς που κυβερνά. Γι' αυτό όμως χρειάζεται να επιστρέφουμε σε αποστάγματα σοφίας όπως του Ηράκλειτου: «Ο λαός πρέπει να υπερασπίζεται τον νόμο σαν να είναι το τείχος (σ.σ.: της πόλης)». Ακριβώς αυτή την ανάγκη υπερασπίστηκε το άρθρο 107 του συντάγματος του 1844. Την ίδια ανάγκη υπερασπίστηκε το ακροτελεύτιο άρθρο, 114, του συντάγματος του 1952. Του άρθρου που έγινε σύνθημα στον αγώνα για Παιδεία, δημοκρατία, ελευθερία και νομιμότητα στη δεκαετία του '60. Και ήταν ο Ανδρέας Λεντάκης, φριχτά βασανισμένος αργότερα στην ταράτσα της Μπουμπουλίνας, που το εμπνεύστηκε. Από την ΕΔΑ ήταν ο Λεντάκης, όχι από την ΕΚΟΦ του φοιτητικού παρακράτους της ΕΡΕ. Πολιτικοί υφιστάμενοι του Παττακού ήταν οι βασανιστές του και με τον Άδωνι Γεωργιάδη αντάλλασσε επιστολές εκτίμησης ο Παττακός, όχι με τον Τσίπρα και τον Κουτσούμπα και τον Βαρουφάκη και τον Ανδρουλάκη. «Θα σας ταράξουμε στη νομιμότητα» έλεγε ο μέγας Ηλίας Ηλιού της ΕΔΑ, την ώρα που ο «εθνάρχης» την κοπανούσε για το Παρίσι, ατιμωτικά, με ψευδώνυμο. Ναι! Χρειάζεται να θυμόμαστε την Ιστορία. Γιατί όταν δεν τη θυμόμαστε, την προκαλούμε να επαναληφθεί.

Στην πρόσφατη συζήτηση που προκλήθηκε με την "πρόταση Τσίπρα" για την εκλογή του ιδίου και…

Σε κάθε πολιτική κοινότητα υπάρχουν πλειοψηφίες και μειοψηφίες. Η αρμονική συνύπαρξή τους, που αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την επιδίωξη του κοινού καλού, ρυθμίζεται από διαδικαστικούς κανόνες. Οι κανόνες αυτοί, που αφορούν τον τρόπο λήψης αποφάσεων και ανάδειξης των αντιπροσωπευτικών οργάνων, πρέπει να είναι εκ των προτέρων γνωστοί σε όλους. Οι αιφνιδιασμοί της μειοψηφίας από την πλειοψηφία πρέπει να αποφεύγονται. Για τον λόγο αυτό το ελληνικό σύνταγμα, για παράδειγμα, ορίζει ότι "το εκλογικό σύστημα και οι εκλογικές περιφέρειες ορίζονται με νόμο που ισχύει από τις μεθεπόμενες εκλογές, εκτός και αν προβλέπεται η ισχύς του άμεσα από τις επόμενες εκλογές με ρητή διάταξη που ψηφίζεται με την πλειοψηφία των δύο τρίτων του όλου αριθμού των βουλευτών". Η συνταγματική αυτή διάταξη λέει δύο απλά πράγματα: α) δεν αλλάζουν οι κανόνες του παιχνιδιού λίγο πριν αρχίσει το παιχνίδι. β) εξαίρεση μπορεί να υπάρξει μόνο αν διαμορφωθεί ευρύτατη συναίνεση. Ένα κόμμα της Αριστεράς, που οραματίζεται την επέκταση και εμβάθυνση της δημοκρατίας, καλό είναι να μη βρίσκεται πίσω από τις κατακτήσεις του κόσμου που θέλει να αλλάξει.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο. Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα ματώσουν απ’ τις φωνές το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες — μα ούτε βήμα πίσω. Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων Κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζεις την αδικία. Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή. Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια αφίνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις πολιτείες μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα αύριο οι άνθρωποι θα χάνουνται στη νύχτα του πολέμου έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη κάτω απ' τις οβίδες. Δεν έχεις καιρό δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος. Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος μπορεί να χρειαστεί ν’ αφίσεις τη μάνα σου, την αγαπημένη ή το παιδί σου. Δε θα διστάσεις. Θ’ απαρνηθείς τη λάμπα σου και το ψωμί σου θ’ απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο. Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις κι ούτε θα φοβηθείς. Το ξέρω, είναι όμορφο ν’ ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδι, να κοιτάς έν’ άστρο, να ονειρεύεσαι είναι όμορφο σκυμένος πάνω απ’ το κόκκινο στόμα της αγάπης σου να την ακούς να σου λέει τα όνειρά της για το μέλλον. Μα εσύ πρέπει να τ’ αποχαιρετήσεις όλ’ αυτά και να ξεκινήσεις γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου, για όλα τ’ άστρα, για όλες τις λάμπες και για όλα τα όνειρα αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος. Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος μπορεί να χρειαστεί να σε κλείσουν φυλακή για είκοσι ή και περισσότερα χρόνια μα εσύ και μες στη φυλακή θα θυμάσαι πάντοτε την άνοιξη, τη μάνα σου και τον κόσμο. Εσύ και μες απ’ το τετραγωνικό μέτρο του κελλιού σου θα συνεχίζεις τον δρόμο σου πάνω στη γη. Κι’ όταν μες στην απέραντη σιωπή, τη νύχτα θα χτυπάς τον τοίχο του κελλιού σου με το δάχτυλο απ’ τ’ άλλο μέρος του τοίχου θα σου απαντάει η Ισπανία. Εσύ, κι ας βλέπεις να περνάν τα χρόνια σου και ν’ ασπρίζουν τα μαλλιά σου δε θα γερνάς. Εσύ και μες στη φυλακή κάθε πρωί θα ξημερώνεσαι πιο νέος Αφού όλο και νέοι αγώνες θ’ αρχίζουνε στον κόσμο αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος. Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος θα πρέπει να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό. Αποβραδίς στην απομόνωση θα γράψεις ένα μεγάλο τρυφερό γράμμα στη μάνα σου θα γράψεις στον τοίχο την ημερομηνία, τ’ αρχικά του ονόματός σου και μια λέξη: Ειρήνη σα να ’γραφες όλη την ιστορία της ζωής σου. Να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό να μπορείς να σταθείς μπροστά στα έξη ντουφέκια σα να στεκόσουνα μπροστά σ’ ολάκαιρο το μέλλον. Να μπορείς, απάνω απ’ την ομοβροντία που σε σκοτώνει εσύ ν’ ακούς τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων που τραγουδώντας πολεμάνε για την ειρήνη. Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος. [πηγή: Τάσος Λειβαδίτης, Ποίηση, Κέδρος, Αθήναι 21979, σ. 121-124]

Στους δημοσιογράφους που διώκονται δεν συμπαραστεκόμαστε επειδή μας αρέσει η αισθητική τους, η δεοντολογία τους…

Σήμερα το μεσημέρι ο Κώστας Βαξεβάνης θα βρεθεί ενώπιον της ανακρίτριας, προκειμένου να απολογηθεί για…

Ο ιστορικός χρόνος των πολιτικών αλλαγών/ανατροπών στην Λατινική Αμερική φαίνεται να είναι πιο σύντομος: την αποκαλούμενη «ροζ παλίρροια» της 20ετίας 1990-2010, την ανάδειξη δηλαδή κεντροαριστερών – αριστερών κυβερνήσεων σε μια σειρά από χώρες της περιοχής (Αργεντινή, Βενεζουέλα, Βολιβία, Βραζιλία, Εκουαδόρ, Ουρουγουάη, κ.α.) διαδέχθηκε ο σκληρός νεοφιλελευθερισμός και βαθύς συντηρητισμός (Μάκρι στην Αργεντινή, Μπολσονάρο στη Βραζιλία, Πινέιρα στη Χιλή). Ήδη, ο Μάκρι αποτελεί παρελθόν, ο Πινέιρα θα τον ακολουθήσει και τυπικά σε δύο μήνες, ενώ πιθανολογείται νίκη του Λούλα στην Βραζιλία τον προσεχή Οκτώβρη. Ταυτόχρονα, στην Βολιβία έχει σταθεροποιηθεί, μετά το πραξικόπημα του 2019, η κυβέρνηση της αριστεράς (8/11/2020), στο Περού ηττήθηκε η σκληροτράχηλη δεξιά (11/4/2021) που δεν μπορεί ακόμα να το αποδεχτεί και στην Ονδούρας (28-11-21) έγινε η ανατροπή με τη σημαντική νίκη της αριστερής Σομάρα Κάστρο. Ας επισημανθεί ότι η σπουδαία εκλογική νίκη του υποψήφιου της αριστεράς Γ. Μπόριτς στη Χιλή αναπτέρωσε τις ελπίδες σε περισσότερες χώρες της περιοχής για λιγότερο ή περισσότερο βαθιές τομές στον ηγεμονικό σκληρό νεοφιλελευθερισμό. Αν δε στις προεδρικές εκλογές στην Κολομβία το Μάιο επιβεβαιωθεί η δημοσκοπική νίκη του Γ. Πέτρο (συνασπισμός όλων σχεδόν των τάσεων της Αριστεράς) θα αλλάξει ουσιαστικά η πολιτική γεωγραφία της Λατινικής Αμερικής που φαίνεται να παραμένει εργαστήριο πολιτικών και ιδεολογικών εξελίξεων και θα αποτελέσει ανάχωμα στην άνοδο της άκρας δεξιάς.

Επειδή πολλή κουβέντα γίνεται τελευταία για την ποιότητα της Δικαιοσύνης σε τούτη την χώρα και τα προβλήματα που υπάρχουν στην διελεύκανση εγκλημάτων και στην δίκαια αντιμετώπιση τους ας δούμε μερικά πράματα. Δεν ξέρω αν κάποιοι-ες πέφτουν από τα σύννεφα ή κρυφογελούν ειρωνικά αλλά η διαπίστωση πως η Δικαιοσύνη είναι σκληρά ταξική είναι πέρα για πέρα αληθινή. Το τραγικό παράδειγμα της Γεωργίας στη Θεσσαλονίκη το αποδεικνύει περίτρανα. Ο ομαδικός βιασμός της διαπράχθηκε παραμονή πρωτοχρονιάς. Η καταγγελία έγινε την επομένη σε αστυνομικό τμήμα όπου κι έμεινε μόνη της για 12 ώρες. Στο αστυνομικό τμήμα την πληροφόρησαν πως ο θύτης είναι "γόνος επώνυμης οικογένειας" μήπως και την "συνετίσουν" και δεν κάνει καταγγελία. Δικηγόρος του καταγγελόμενου της ζητά να ανακαλέσει την καταγγελία λέγοντας της πως αυτή φταίει για ότι έπαθε. Έμεινε μόνη της χωρίς να μπορεί να κάνει μπάνιο για 3 μέρες γιατί η ιατροδικαστής την εξέτασε με καθυστέρηση 3 ημερών ενώ η ανακρίτρια την κάλεσε για να καταθέσει μετά από 14 ημέρες. Σε όλη αυτή τη διάρκεια στα πανελλαδικά ΜΜΕ έπεσε σιγή ιχθύος λόγω των ονομάτων που εμπλέκονταν στον βιασμό. Όλο αυτό το διάστημα επιχειρούν να την εκφοβίσουν για να σταματήσει την καταγγελία. Όλο αυτό το διάστημα η δικαιοσύνη περί άλλων τυρβάζει και η αστυνομία κάνει τον καμπόσο σε φοιτητές και νεαρούς στην Καμάρα. Από την άλλη οι επώνυμοι βιαστές κυκλοφορούν ελεύθεροι και άνετοι θεωρώντας πως και αυτή η κακοτοπιά όπως και άλλες του παρελθόντος θα ξεπεραστούν λόγω της εξουσίας και των χρημάτων που διαθέτουν. Α και για να μη κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας είναι προφανές πως πρόκειται περί κυκλώματος που εκμεταλλευόταν κορίτσια. Κύκλωμα που υπάρχει εδώ και χρόνια. Περιμένοντας την Δικαιοσύνη να πράξει έστω και καθυστερημένα το καθήκον της στεκόμαστε αλληλέγγυοι στην Γεωργία και σε όλες τις κοπέλες που πέρασαν μέσα από τέτοιες τραγικές και βασανιστικές καταστάσεις.

Από ενεργειακός κόμβος, ενεργειακό προτεκτοράτο ξανά η Ελλάδα Ο κλινικά νεκρός EastMed, αποκορύφωμα της κατάρρευσης…