Αναδημοσιεύσεις

10
02

Χρήστος Καραγιαννίδης: Το Ελντοράντο της πώλησης ηλεκτρικού ρεύματος στην Ελλάδα

«Το Target Model είναι μια μεγάλη μεταρρύθμιση...διευρυμένη πρόσβαση σε οικονομικότερες πηγές ενέργειας...θα επιφέρει μείωση του κόστους της ενέργειας για τους τελικούς καταναλωτές» Κ. Χατζηδάκης. Πόσο τραγικά γελοία φαντάζουν αυτά τα λόγια.
10
02

Ειρήνη-Ελένη Αγαθοπούλου: Οι όποιες συνεργασίες δεν θα είναι άνευ όρων

Μια κυβέρνηση η οποία έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια και άφησε απόθεμα στα ταμεία 37 δισ. δεν νομίζω ότι πρέπει να ζητά συγγνώμη. Συγγνώμη πρέπει να ζητήσουν αυτοί οι οποίοι οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία και τώρα το παίζουν Μεσσίες. Προφανώς, στα τεσσεράμισι χρόνια διακυβέρνησης, έγιναν και λάθη και αστοχίες και καθυστερήσεις. Εάν ήταν στο χέρι μας και δεν είχαμε την επιτήρηση των «θεσμών», σίγουρα η δημοσιονομική και φορολογική μας πολιτική θα ήταν διαφορετική. Εκτός αυτού όμως, θέματα όπως η ρύθμιση των σχέσεων Κράτους – Εκκλησίας θεωρώ πως θα μπορούσαν να έχουν λυθεί, αλλά δεν ήμασταν ιδιαίτερα αποφασιστικοί. Είμαστε περήφανοι όμως για τη μείωση της ανεργίας, για τη μεταρρύθμιση στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας και την ίδρυση των ΤΟΜΥ, για τις μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία, για τη 13η σύνταξη, για το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης και πολλά άλλα, που θα χρειαστούμε άλλη μια συνέντευξη για να τα συζητήσουμε αναλυτικά. Αυτό το έργο θέλουμε να συνεχίσουμε.
10
02

Τα καύσιμα, τα ρεβίθια και οι φονείς του πατέρα του Εντουάρ Λουί

“Ολάντ, Βαλς, Ελ Χορμί, Χιρς, Σαρκοζί, Μακρόν, Μπέρτραν, Σιράκ. Η ιστορία του πόνου σου έχει ονόματα. Η ιστορία της ζωής σου είναι η ιστορία αυτών των ανθρώπων που διαδέχονταν ο ένας τον άλλον για να σε ρίξουν κάτω. Η ιστορία του σώματός σου είναι η ιστορία αυτών των ονομάτων που διαδέχθηκαν το ένα το άλλον για να σε τσακίσουν. Η ιστορία του σώματός σου κατηγορεί την πολιτική ιστορία”. “...Για τους κυρίαρχους, η πολιτική είναι, συνήθως, ζήτημα αισθητικής: ένας τρόπος να σκέφτονται τον εαυτό τους, ένας τρόπος να βλέπουν τον κόσμο, να συγκροτούν το πρόσωπό τους. Για μας, ήταν ζήτημα ζωής και θανάτου...”: τούτος ο αργός θάνατος, καθότι στον μεταδημοκρατικό καπιταλισμό οι προλετάριοι μοιάζει να μην έχουνε ζωή, δεν αφορά τις ανώτερες τάξεις. Στην πολιτική πάππου προς πάππου, με φράγκα πάππου προς πάππου, σ΄ έναν κόσμο όλον δικό τους, αδιαφορούν για τις αυξήσεις στις τιμές των καυσίμων διότι πάντα θα ‘χουν να πληρώνουν. Η δε φτωχολογιά, καθώς διαλαλούν, δεν έχει αυτοκίνητο και τρώει ρεβίθια και φασόλια που δεν επηρεάζονται απ’ αυτές.
10
02

Πάνος Λάμπρου: Ναι, υπάρχουν και αυτοί οι άνθρωποι

Το ξαναλέω: κάθε φορά που απελπίζομαι, που αντικρίζω τον φανατισμό (ακόμα και μέσα στις καλύτερες "οικογένειες") που νιώθω τον κλοιό του αγριότητας και του σκοταδισμού, συμβαίνει κάτι, που ανατρέπει τις σκέψεις μου και δίνει ελπίδα. Αυτός ο κόσμος δεν ανήκει μόνο στη βαναυσότητα, στον άγριο ρατσιστικό λόγο. Υπάρχει και ένας άλλος κόσμος... Η αναφορά μου αυτή τη φορά στη μητέρα του Άλκη, ο οποίος δολοφονήθηκε στην Θεσσαλονίκη. Η γυναίκα αυτή (ο θαυμασμός μου απεριόριστος), όταν τη ρώτησαν τι θα έλεγε αν είχε μπροστά της τους φερόμενους ως δολοφόνους του παιδιού της, είπε: "Δεν κρατάω κακία σε κανέναν. Αυτά τα παιδιά μεγάλωσαν χωρίς αγάπη και ίσως να ένωσαν απόρριψη από την οικογένειά τους". Μεγαλείο ψυχής, μεγαλείο ανθρωπιάς, σκέψης, συγκρότησης. Ένας πονεμένος άνθρωπος, που δίνει μαθήματα σε όλες και όλους μας. Και έρχεται ως ηχηρή απάντηση στις κραυγές, στα "ψόφα", στην αγριότητα του λόγου και των συναισθημάτων. Έρχεται ως απάντηση στο αίτημα επαναφοράς της θανατικής ποινής, στα ισόβια που... πρέπει να είναι ισόβια, στη λογική της εκδίκησης, του άφρονα σωφρονισμού. Ναι υπάρχουν και αυτοί οι άνθρωποι, ωραίοι, μεγαλόψυχοι, φωτισμένοι.
09
02

Κύρκος Δοξιάδης: Ο αρχηγισμός ως ιδεολογία

Ο αρχηγισμός σε ένα αριστερό κόμμα, ιδίως όταν προβάλλεται μετ’ επιτάσεως, τείνει να παραμερίσει την ίδια την αριστερή ιδεολογία. Στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ, αν η αριστερή ιδεολογία του ορίζεται από τις αξίες της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης, της δικαιοσύνης, της ελευθερίας και της ισότητας (για να θυμηθούμε το –ήδη ξεχασμένο;– «νέο σήμα» του ΣΥΡΙΖΑ), ο αρχηγισμός συγκροτεί την υποκειμενικότητα των μελών και υποστηρικτών του και καθοδηγεί τις πράξεις τους όχι σύμφωνα με αυτές, αλλά σύμφωνα με το είδωλο ενός αρχηγού που έχει πάντα δίκιο και που η οποιαδήποτε αμφισβήτησή του αποτελεί ταμπού. Οι λεκτικοί (προς το παρόν) τραμπουκισμοί εναντίον στελεχών ή μελών που «τόλμησαν» να διαφωνήσουν με την πρόταση του προέδρου δεν είναι πράξεις «κακών ανθρώπων». Είναι αναπόφευκτη απόρροια της ιδεολογίας του αρχηγισμού.