Αναδημοσιεύσεις

07
10

Η μη ανάγνωση ενός πορίσματος

Το πραγματικό success story των μνημονίων ήταν η βίαιη υποτίμηση της εργασίας και η μετάβαση από τη «γενιά των 700 ευρώ» στην «εργατική τάξη των 300 ευρώ». Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι αν το πόρισμα ήταν σε διαφορετική κατεύθυνση αυτή τη στιγμή θα αποτελούσε ευαγγέλιο για τους θεσμούς. Η κυβέρνηση πρέπει να δώσει μάχη για να αποτελέσει το πόρισμα τη βάση της διαπραγμάτευσης. Ενδιαφέρον θα είχε να δούμε και την τοποθέτηση πάνω στο πόρισμα δυνάμεων που τώρα τελευταία προσπαθούν να εμφανιστούν ως υπερασπιστές των εργαζομένων. Είναι κρίσιμο όμως ότι για πρώτη φορά μετά την έναρξη της κρίσης φαίνεται πως στον χώρο της εργασίας μπορούν να ανατραπούν οι νεοφιλελεύθερες κατευθύνσεις και να υπάρξει ανάκτηση βασικών δικαιωμάτων. Δεν μπορούμε να ξεχνάμε ότι η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος κρίνεται και από τη μάχη γύρω από τις εργασιακές σχέσεις. Είναι σίγουρο ότι αυτή η μάχη δεν θα είναι εύκολη και δεν θα κριθεί απλά σε αυτή τη διαπραγμάτευση. Υπάρχουν πολλά ακόμα να γίνουν και σε κάθε περίπτωση η δυναμική παρέμβαση του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας είναι παραπάνω από απαραίτητη.
Περισσότερα »
07
10

Τα φαντάσματα πάνω από την Ευρώπη

Με τα δεδομένα αυτά που ξεδιπλώνονται ήδη μπροστά μας, το αμείλικτο ερώτημα για την αριστερά, τη δική μας αριστερά, την ευρωπαϊκή αριστερά, είναι αν έχουμε επεξεργαστεί ένα πολιτικό σχέδιο αντίστοιχο των αναγκών που οι ιστορικές προκλήσεις επιτάσσουν. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ εξαντλεί τις δυνατότητες που δημιουργούν οι αναταράξεις, αλλά κυρίως η αγωνία των φθαρμένων σοσιαλδημοκρατικών ευρωπαϊκών κομμάτων, να αναζητούν σανίδα σωτηρίας για την πολιτική τους επιβίωση. Η τακτική αυτή όμως, πέρα από μια σχετική χαλάρωση του ασφυκτικού πλαισίου που επιβάλλει το Σύμφωνο Σταθερότητας, αν όλα πάνε κατ’ ευχή, δεν οδηγεί σε ασφαλή μονοπάτια. Η πολυπόθητη ανάπτυξη είναι επισφαλής και οι μνημονιακές δεσμεύσεις μας έχουν τη δική τους δυναμική, ανεξάρτητη από την τύχη του Συμφώνου Σταθερότητας. Το εναλλακτικό σχέδιο για την αριστερά δεν μπορεί να επαφίεται σε συμμαχίες με τα πάσης φύσεως πολιτικά υποκείμενα της κεντροαριστεράς εντός και εκτός Ελλάδας. Αυτό που χρειάζεται η αριστερά είναι η εμπέδωση κοινωνικών συμμαχιών και εκπροσωπήσεων. Για να συμβεί όμως αυτό, εκτός από την ορθή ανάγνωση των κοινωνικών αναγκών, απαιτείται και ένα σχέδιο ρήξης. Αυτό απουσιάζει από τις πολιτικές μας πρωτοβουλίες σήμερα ως κυβέρνηση και κόμμα. Ένα σχέδιο που οριοθετεί με σαφήνεια αφενός τις υποχωρήσεις μας στις διαπραγματεύσεις που βρίσκονται μπροστά μας (στα εργασιακά, για παράδειγμα, να γνωρίζουν όλοι τι θέλουν οι δανειστές, τι απαντάμε εμείς και μέχρι ποιο σημείο θα πάμε). Αφετέρου, το σαφή προσδιορισμό της άρνησης μας να συνεχίζουμε την υλοποίηση ενός αποτυχημένου προγράμματος ες αεί περιμένοντας γενικώς και αορίστως το συνεχώς αναβαλλόμενο ενάρετο κύκλο, ώστε να περάσουμε στην εφαρμογή του δικού μας προγράμματος με κοινωνική μεροληψία, αντι-υφεσιακά μέτρα και ουσιαστική αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου υπέρ των αδύναμων.
Περισσότερα »
06
10

Ράνια Σβίγκου: Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν συναίνεσε ποτέ με τη διαπλοκή και ούτε θα το κάνει

"Τα ζητήματα που αφορούν την εκπαίδευση αποτελούν αρμοδιότητα της πολιτείας" * "Αυτό που χρειαζόμαστε είναι ένα κοινό σχέδιο για το παρόν και το μέλλον, το οποίο θα τηρείται και θα υλοποιείται, στις διάφορες πτυχές του, από το κόμμα και την κυβέρνηση, ανάλογα με τον διακριτό ρόλο της κάθε πλευράς" * "Δεν είμαστε σε μια κοινωνία χωρίς συγκρούσεις, συμφέροντα, ισχυρούς και αδύναμους. Το γνωρίζουμε αυτό και έχουμε διαλέξει πλευρά" Τη βεβαιότητα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα γίνει ποτέ μέρος της διαπλοκής και ότι δεν θα ξεχάσει ποιους εκπροσωπεί εκφράζει η Ράνια Σβίγκου υπενθυμίζοντας ότι παραμένει ο στόχος να αλλάξουν οι συσχετισμοί υπέρ των ασθενέστερων. Παράλληλα, η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνει τη συμμαχία καναλαρχών, επιχειρηματιών και κομμάτων της αντιπολίτευσης, υπογραμμίζοντας ότι η μόνη ελπίδα αυτού του μπλοκ είναι να σπιλωθεί το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς.
Περισσότερα »
06
10

H γεωπολιτική στην υπηρεσία του ιμπεριαλισμού

Ύστερα από ένα πολύ μακρό χρονικό διάστημα παραμερισμού της, η γεωπολιτική έχει επανέλθει στο προσκήνιο. Η αναβίωσή της συνδέεται άμεσα με τη διεθνή συγκυρία: Με την ένταση στη σχέση ανάμεσα στην παγκοσμιοποίηση, ενιαία οικονομική, οικουμενική διαδικασία, από τη μιά και την κατακερματισμένη σε 250 περίπου κρατικές οντότητες πολιτική εξουσία στη διεθνή κοινότητα, από την άλλη.
Περισσότερα »
05
10

Το ηθικό πλεονέκτημα: Από τις σπηλιές της Αλοννήσου στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ

Το ηθικό πλεονέκτημα δεν είναι δεδομένο υπερόπλο. Θα πρέπει να επιβεβαιώνεται στην πράξη. Θα πρέπει, δηλαδή, ο ΣΥΡΙΖΑ να ξανακάνει εύπορη την ελληνική κοινωνία χωρίς να πλουτίσουν οι Συριζαίοι, να αντλεί την εξουσία του από τη στήριξη των λαϊκών τάξεων και από μια αποτελεσματική κρατική μηχανή (που θα χτίσει), χωρίς να βασίζεται σε εφήμερους και μη ηθικούς συμμάχους (όσο ισχυροί και διαθέσιμοι κι αν είναι), διότι οι συμμαχίες -έστω και προσωρινές- δημιουργούν και υποχρεώσεις.
Περισσότερα »
05
10

Να μην αφήσουμε τίποτα να πέσει κάτω

Σχηματικά, αυτό που πρέπει να κάνει το κόμμα είναι η σύγκρουση οριζόντια, να νικήσει δηλαδή στην κοινωνία, και αυτό που πρέπει να κάνει η κυβέρνηση είναι η σύγκρουση κάθετα, να κερδίσει δηλαδή μάχες στην πολιτική.
Περισσότερα »
05
10

Η κατάσταση στη Λέσβο μέσα από μια ψύχραιμη ματιά…

Η κοινωνία αντιλαμβάνεται ότι για τη σημερινή δύσκολη συγκυρία δεν είναι υπεύθυνοι οι πρόσφυγες. Στο κέντρο της προσοχής, των προσδοκιών και των αγώνων της είναι και παραμένει η αναβάθμιση της καθημερινής ζωής, της δημόσιας υγείας και παιδείας, της κοινωνικής πρόνοιας και της καταπολέμησης της ανεργίας. Η εκπόνηση και εφαρμογή ενός συνεκτικού αναπτυξιακού σχεδίου που θα στηρίξει αποτελεσματικά πρωτοβουλίες στον αγροτικό και μεταποιητικό τομέα, που θα ενισχύει και θα διαφοροποιεί τον τουρισμό, που θα αναδείχνει τα πολιτιστικά και περιβαλλοντικά πλεονεκτήματα των νησιών του Αν. Αιγαίου και θα συνοδεύεται από τα αναγκαία, χρόνια τώρα, έργα υποδομής. Αυτά προέχουν, και όχι ο ορυμαγδός, η υστερία και το μίσος, ο κραυγαλέος ρατσισμός και ο «αντιμουσουλμανισμός». Αυτά προέχουν όπως προέχει επίσης η βελτίωση της κυβερνητικής πολιτικής για το προσφυγικό, με ανθρωπιά, ταχύτητα και ψυχραιμία.
Περισσότερα »
04
10

Στους δρόμους ενάντια στη βαρβαρότητα

Η σημερινή πολωνική νομοθεσία για τις εκτρώσεις είναι μια από τις πιο περιοριστικές στην Ευρώπη. Επιτρέπει την έκτρωση μόνο σε τρεις περιπτώσεις: όταν είναι σε κίνδυνο η υγεία της μητέρας, όταν η εγκυμοσύνη είναι αποτέλεσμα βιασμού ή αιμομιξίας και σε περίπτωση μόνιμης βλάβης στο έμβρυο. Το νέο νομοσχέδιο επιδεινώνει τον ισχύοντα νόμο, αφού επιτρέπει την έκτρωση μόνο αν η εγκυμοσύνη απειλεί άμεσα τη ζωή της γυναίκας. Εισάγει, επίσης, την έννοια της «προγεννητικής δολοφονίας», για την οποία προβλέπεται ποινή φυλάκισης από 3 έως 5 χρόνια για την γυναίκα που θα αποφασίσει να κάνει έκτρωση, καθώς και για όλους όσους την βοήθησαν (ιατρός, οικογένεια). Εάν το νομοσχέδιο περάσει, οι φυλακές θα γεμίσουν, αφού οι αρμόδιες υπηρεσίες ελέγχου και επιβολής του νόμου θα μπορούν να διερευνούν τις ζωές των γυναικών και να τις κατηγορούν για «ανάρμοστη συμπεριφορά εγκύου». Επίσης, η εισαγωγή του νόμου θα μειώσει δραστικά τους προγεννητικούς ελέγχους, αφού αν κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας δοκιμής καταστραφεί το έμβρυο, ο γιατρός θα έχει μεγάλες νομικές συνέπειες. Είναι δύσκολο να περιμένουμε ότι οι γιατροί θα αναλάβουν έναν τέτοιο κίνδυνο.
Περισσότερα »
04
10

Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Επιστρέφουμε στα μικρά, φυλετικά κράτη

Με την ευγενική χορηγία της παγκοσμιοποίησης και το συνεπακόλουθο διαχωρισμό ισχύος και πολιτικής, τα κράτη, όντως, μετατρέπονται σε όχι κάτι περισσότερο από μεγάλες γειτονιές, που περιορίζονται στο εσωτερικό αμυδρά καθορισμένων, διαπερατών και αναποτελεσματικά φρουρούμενων συνόρων. Παράλληλα, οι γειτονιές του παλιού καλού καιρού, που κάποτε αναμένονταν να ακολουθήσουν τα υπόλοιπα «ενδιάμεσα σώματα» στη λήθη της ιστορίας, αγωνίζονται να αναλάβουν το ρόλο των «μικρών κρατών», προσπαθώντας να επωφεληθούν τα μέγιστα από τα απομεινάρια των οιονεί τοπικών πολιτικών και του απαράγραπτου και μονοπωλιακού δικαιώματος του κράτους, που κάποτε φυλασσόταν ως κόρη οφθαλμού, να διαχωρίζει «εμάς» από «αυτούς» (και το αντίστροφο φυσικά). Η φράση «εμπρός προς τα μικρά κράτη» συνοψίζεται στη φράση «πίσω στις φυλές».
Περισσότερα »
04
10

Πάμπλο Ιγκλέσιας: Η κρίση του Σοσιαλιστικού Κόμματος ως κρίση του καθεστώτος

Μπροστά στην αβεβαιότητα εμείς πρέπει να ακολουθήσουμε από κοντά τον κόσμο. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι για να κυβερνήσουμε ή για να επαναλάβουμε τις εκλογές, αλλά και επίσης, εάν στο τέλος επιβάλλουν οι αντίπαλοί του να δώσουν την κυβέρνηση στο Λαϊκό Κόμμα, πρέπει να είμαστε σίγουροι για το ρόλο μας ως πολιτική δύναμη που προσφέρει εγγυήσεις και που θα πρέπει να οικοδομηθεί ως εργαλείο ενός λαϊκού κινήματος που θα συνεχίσει να ωθεί για μια πιο δίκαιη κοινωνία. Κανείς δεν αμφιβάλει στην Ισπανία ότι εμείς δεν θα δώσουμε το χέρι στο Λαϊκό Κόμμα. Σε αυτούς τους καιρούς της αβεβαιότητας και των ολιγαρχικών πραξικοπημάτων το Unidos Podemos πρέπει να αποτελεί το σημείο αναφοράς και ασφάλειας για όσους θέλουν μια καλύτερη κοινωνία σε αντιπαράθεση με τις ελίτ.
Περισσότερα »