Μπάμπης Κοβάνης: Αγρότες και εργάτες μαζί
Το αγροτικό κίνημα που ξέσπασε από τις αρχές του χρόνου στην Γαλλία και ταυτόχρονα σε…
ΓΑΛΛΙΑ: Είναι ακόμα δυνατή η ενότητα της αριστεράς;
Στη Γαλλία οι λαϊκές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο, όπως και η αστυνομική βία για την καταστολή τους από το καθεστώς του Μακρόν. Ένα καθεστώς που ολισθαίνει όλο και περισσότερο στον αυταρχισμό, για να διασωθεί και να κερδίσει τις προεδρικές εκλογές την άνοιξη του 2022. Με την πολιτική, όμως, αυτή και τις ιδεολογικές εμμονές «της ασφάλειας, της ταυτότητας και του αυταρχισμού» στρώνει το χαλί για την Μαρί Λεπέν, η οποία «τρίβει τα χέρια της», αφού έτσι εμφανίζεται και νομιμοποιείται χωρίς να αναφερθεί στην οικονομική κρίση, την ανεργία και τη φτώχεια που καλπάζει. Η γαλλική κοινωνία μετά την πανδημία θα βρεθεί σε μια νέα κοινωνική πραγματικότητα. Ο πρόεδρος Μακρόν για να προλάβει τις εξελίξεις, εκτός των άλλων, προσφεύγει σε τεχνάσματα. Τελευταία, για να αντιμετωπίσει την κριτική για την ανυπαρξία περιβαλλοντικής πολιτικής, υποσχέθηκε ότι θα προχωρήσει σε δημοψήφισμα για να αλλάξει το πρώτο άρθρο του συντάγματος, με την ψήφιση ενός άλλου για την προστασία του περιβάλλοντος. Η πρόθεση αυτή προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, γιατί πρόκειται για μια ολοφάνερη προσπάθεια να μετατρέψει ένα θετικό αποτέλεσμα σε ψήφο εμπιστοσύνης προς την προεδρία του, σε μια περίοδο έντονης αμφισβήτησής της.
«Κίτρινα Γιλέκα», πράξη 5η
Κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα. Ο πρόεδρος Μακρόν και η κυβέρνησή του δεν κατάλαβαν τίποτα και εμμένουν στη φιλελεύθερη πολιτική της λιτότητας. Γι΄ αυτό η CGT θα συνεχίζει τις διεκδικήσεις της και επιμένει στην κήρυξη «κατάστασης οικονομικής ανάγκης» για την άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων: αύξηση του κατώτατου μισθού, αυξήσεις των συντάξεων, βελτίωση των κοινωνικών υπηρεσιών και επιστροφή του φόρου υψηλών εισοδημάτων, του ISF κ.λπ. Για τα αιτήματα αυτά η CGT θα συνεχίσει με απεργιακές κινητοποιήσεις στις μεγάλες επιχειρήσεις και διαδηλώσεις.
Ευρωπαϊκή Αριστερά: Έντονες συζητήσεις, συγκλίσεις και αποκλίσεις
Στις 13 του μήνα βρέθηκαν στη Λισσαβόνα ο ηγέτης της Ανυπότακτης Γαλλίας, Ζαν-Λικ Μελανσόν, του Ποδέμος, Πάμπλο Ιγγλέσιας, και του Μπλόκου της Αριστεράς, Καταρίνα Μαρτίνεζ, για να υπογράψουν ένα «σύμφωνο», με το οποίο καλούν «τους λαούς της Ευρώπης να ενωθούν για να οικοδομηθεί ένα νέο διεθνές πολιτικό κίνημα, λαϊκό και δημοκρατικό, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και τη λαϊκή κυριαρχία, που απειλείται από μια αποτυχημένη πολιτική που μας οδηγεί κατ’ ευθείαν στην καταστροφή». Στη «Διακήρυξη της Λισσαβόνας για μια επανάσταση της κοινωνίας των πολιτών στην Ευρώπη» διαπιστώνεται ότι «ήρθε η ώρα της ρήξης με τις ζημιογόνες ευρωπαϊκές συνθήκες».
Ο εκπρόσωπος της Ανυπότακτης Γαλλίας, Μπαστιέ Λασόν, μιλώντας στους δημοσιογράφους, είπε: «Το Μπλόκο της Αριστεράς, οι Ποδέμος και η Ανυπότακτη Γαλλία συμμετέχουν σε ένα κίνημα ανυπακοής σε ευρωπαϊκό επίπεδο (…) Ένα κίνημα δράσης και μιας μεγάλης καμπάνιας», προσθέτοντας πως «υπάρχουν και άλλες επαφές» και ότι «το κίνημα θα προχωρήσει και θα διευρυνθεί». Προς το παρόν, έχει γίνει γνωστό ότι στο κίνημα αυτό μπορεί να βρεθεί και το νέο ιταλικό κίνημα «Εξουσία στο λαό».
Ο δύσκολος δρόμος της αυτονομίας και της δημοκρατίας
Τι καινούργιο έφερε το ΚΚΕ εσωτερικού στην αριστερά και στην πολιτική ζωή της χώρας; Το ερώτημα αυτό έθεταν αρκετοί μετά την 12η Ολομέλεια και ιδιαίτερα μετά τη μεταπολίτευση. Όχι μόνον όσοι αμφισβητούσαν, έμμεσα, την ανάγκη ρήξης και τη χάραξη μιας νέας πολιτικής για το κομμουνιστικό και αριστερό κίνημα της χώρας μας, και την ίδρυση του νέου φορέα του ΚΚΕ εσωτερικού.
Ο Μελανσόν ετοιμάζει διεθνικό ψηφοδέλτιο στις ευρωεκλογές
Με σημαία το πλαν Β’, ο Ζαν-Λικ Μελανσόν ανακοίνωσε την πρόθεση του να παρουσιάσει μια διεθνική λίστα στις ευρωεκλογές, που θα γίνουν την άνοιξη του 2019. Έτσι θα ανοίξει «μια νέα πορεία στην Ευρώπη», σύμφωνα με τον ηγέτη της «Ανυπότακτης Γαλλίας». Επιδίωξή του ήταν ακόμα να ενώσει όλες τις δυνάμεις που αντιστέκονται στη σημερινή οικοδόμηση της Ευρώπης της λιτότητας και των μνημονίων.
Το «φόρουμ για το πλάνο Β’» για την Ευρώπη πήρε την τελική του μορφή στη σύνοδο κορυφής, που πραγματοποιήθηκε στις 21 και 22 Οκτωβρίου στη Λισαβόνα. Μια σύνοδο που πήραν μέρος εκπρόσωποι περίπου είκοσι χωρών (χωρίς να αναφέρονται συγκεκριμένα στοιχεία ποιες χώρες και ποιες οργανώσεις ή συλλογικότητες παρευρέθηκαν εκεί). Στη συνέχεια τόνισε την ανάγκη του αγώνα για την επανοικοδόμηση της Ευρώπης. Και τόνισε πως «είναι αναγκαίο το πλάνο Β’, αν θέλουμε να εφαρμόσουμε το πλάνο Α’. Ένα πλάνο που περιλαμβάνει λογικές προτάσεις για την έξοδο από τις ευρωπαϊκές συνθήκες», όπως αναφέρεται στη «Λε Μοντ».
Ο Μπενουά Αμόν αντιμέτωπος με την πρόκληση της ενότητας
Η επικράτηση του Μπενουά Αμόν ήταν καθαρή και αναμφισβήτητη. Το αποτέλεσμα αυτό δεν οφείλεται σε μεθόδευση του κομματικού μηχανισμού, ούτε σε κάποια τυχόν συγκυρία. Είναι η έκφραση των αγώνων των εργαζομένων και των νέων που αντιτάχθηκαν στην πολιτική της λιτότητας και στην ψήφιση του αντεργατικού νόμου, γνωστού ως νόμου της Ελ Κομρί, και την προσφυγή σε αυταρχικές μεθοδεύεις. Διάφοροι αναλυτές παρομοιάζουν το φαινόμενο Αμόν με αυτό των Εργατικών στην Αγγλία, του Τζέρεμι Κόρμπιν, και του αμερικανού γερουσιαστή Μπέρνι Σάντερς. Ο Μπενουά Αμόν τάσσεται κατά της λιτότητας, της δημοσιονομικής προσαρμογής και της τιμωρητικής πολιτικής της ευρωζώνης. Έχει ταυτόσημες θέσεις με την ευρωπαϊκή αριστερά για την επανοικοδόμηση της Ευρώπης.
Να αλλάξουν οι εργασιακοί κανόνες στην Ευρώπη
Τη στιγμή που οι αντεργατικές προκλήσεις συνεχίζονται, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, υπερψήφισε την εισήγηση του ευρωβουλευτή Γουίλιαμ Μπάλας, η οποία περιλαμβάνει προτάσεις-μέτρα για την καταπολέμηση του «κοινωνικού ντάμπινγκ». Μέτρα που βρίσκονται σε αντιστοιχία με αυτά που υποστήριξε ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ, ο οποίος έθεσε ως πρώτη προτεραιότητα, τα επόμενα χρόνια, κοινωνικά ζητήματα, «γιατί η Ευρώπη δεν είναι αρκετά κοινωνική». Ο πρόεδρος της Κομισιόν ανέφερε ότι η ανεργία, ιδιαίτερα των νέων, είναι πολύ υψηλή, τονίζοντας στη συνέχεια ότι θα πρέπει να παρθούν μέτρα, χωρίς να αναφέρεται σε ποια. Η ουσιαστική απάντηση δεν προήρθε από την Κομισιόν, αλλά από τους ευρωβουλευτές που ψήφισαν την έκθεση που παρουσίασε ο ευρωβουλευτής Γουίλιαμ Μπάλας.