Η αδυναμία των πολιτικών δυνάμεων να συγκροτήσουν σταθερές κυβερνήσεις, δηλαδή κυβερνήσεις με πολιτική αποδεκτή από τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας έφτασε και στη Γερμανία, στον εμπνευστή της νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Το πιο πιθανό μετά την αποτυχία συγκρότησης κυβέρνησης μεταξύ Χριστιανοδημοκρατών, Πρασίνων και Φιλελευθέρων είναι να προσφύγουν ξανά στο μεγάλο συνασπισμό Χριστιανοδημοκρατών-Σοσιαλδημοκρατών. Θα είναι, ωστόσο, μια βραχυπρόθεσμη λύση του πολιτικού προβλήματος της Γερμανίας. Η πορεία πολιτικής φθοράς των δύο κομμάτων, που αποτυπώθηκε στις τελευταίες εκλογές, το πιθανότερο θα συνεχισθεί, ενώ ταυτόχρονα θα διεμβολίζει το στόχο για μια μελλοντική συμμαχική εναλλακτική κυβέρνηση Σοσιοαλδημοκρατών-Πράσινων-Αριστεράς. Πολύ περισσότερο θα ανακόπτει τη διαδικασία, έστω αργή, απομάκρυνσης της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας από τη δεξιά.
Όσο κι αν η συγκρότηση κυβέρνησης ικανής να προωθήσει κάποια από τα ανοιχτά ευρωπαϊκά ζητήματα είναι σοβαρό ζήτημα, η παρότρυνση του Αλέξη Τσίπρα προς τον πρόεδρο του SPD, κ. Σούλτς, «να επιστρέψει με ισχυρότερη διαπραγματευτική δύναμη στη συζήτηση για σχηματισμό κυβέρνησης», είναι μια λάθος κίνηση.
