Αναδημοσιεύσεις

24
02

Μητροπολιτικά θραύσματα

Γκέοργκ Ζίμμελ, Ζίγκφριντ Κρακάουερ, Βάλτερ Μπένγιαμιν: τρεις πρωτοπόροι Γερμανοί στοχαστές του πρώιμου 20ού αιώνα που άνοιξαν σημαντικούς δρόμους για την εννοιολόγηση και τη μελέτη της νεωτερικότητας. Με το δικό του τρόπο ο καθένας, αλλά και με πολλά κοινά σημεία και εμφανείς συγγένειες, φώτισαν την εμπειρία της σύγχρονης αστικής ζωής, διερεύνησαν τη δυτική μητρόπολη ως τον κατεξοχήν τόπο της νεωτερικότητας, ανέλυσαν τις νέες μορφές της κουλτούρας, τόσο στις μοντερνιστικές εκφάνσεις της, όσο και στη μαζικοποιημένη εκδοχή της, και επηρέασαν βαθιά τον τρόπο που σκεφτόμαστε πλέον το νεωτερικό υποκείμενο στο σύγχρονο καπιταλιστικό κόσμο.
24
02

Η επίδραση των μνημονίων στην περιβαλλοντική πολιτική

Η κρίση των τελευταίων ετών είχε ως αποτέλεσμα την υποχώρηση της προστασίας του περιβάλλοντος και ως προτεραιότητα και σε ό,τι αφορά τη διάθεση πόρων, (...) η ανησυχητική διεύρυνση της έννοιας του δημοσίου συμφέροντος επέτεινε τη σύγκρουση μεταξύ της οικονομικής ανάπτυξης και της περιβαλλοντικής προστασίας.
24
02

Επέτειος Κουβανικής Επανάστασης: Οι συνταγές του Φιντέλ Κάστρο

Τον Ιανουάριο του 1998, την παραμονή της άφιξης του Πάπα, και ενώ βρισκόμουν στην Πλατεία της Επανάστασης στην Αβάνα, είδα ξαφνικά να ξεδιπλώνεται μια τεράστια εικόνα του Ιησού Χριστού απέναντι από μια γιγαντιαία τοιχογραφία του Τσε Γκεβάρα, κάτω από τα μάτια του κολοσσιαίου αγάλματος του Χοσέ Μαρτί, του «Πατέρα της Πατρίδας». Οι άνθρωποι ετοιμάζονταν να υποδεχθούν τον Ιωάννη Παύλο Β’, επειδή τους το είχε ζητήσει ο Φιντέλ Κάστρο...
24
02

Η Novartis και ο ασκός του Αιόλου

Στοιχεία ζητούν όλοι. Στοιχεία πέρα από τις καταθέσεις των «κουκουλοφόρων». Στοιχεία που να αποδεικνύουν την εμπλοκή πρώην κυβερνητικών παραγόντων. Με τη συνήθη πρακτική τού «φταίει η εταιρεία», «φταίνε οι υπηρεσιακοί παράγοντες», «οι επίορκοι δημόσιοι υπάλληλοι», «οι γιατροί που έπαιρναν τα δωράκια» κ.λπ. Παρατηρείται ξανά η γνωστή (και από άλλα μεγάλα σκάνδαλα) προσπάθεια να θολώσουν τα νερά για τις ευθύνες των πολιτικών ηγεσιών, των ηγεσιών των υπουργείων Ανάπτυξης και Υγείας, που είχαν χρέος να εποπτεύουν όλες τις διορισμένες από τους ίδιους διοικήσεις των φορέων Υγείας. Να λησμονηθούν οι υπουργικές αποφάσεις που ευνόησαν τα συμφέροντα των φαρμακευτικών και οδήγησαν εν τέλει το δημόσιο ταμείο στη ζημιά των 23 δισ. Ας μιλήσουμε λοιπόν με στοιχεία.
24
02

«Όταν η… απεξάρτηση μπαίνει φυλακή»

Δίνει μια τεράστια προσωπική μάχη για απεξάρτηση και ελευθερία από ουσίες που συνθλίβουν την προσωπικότητα και την υγεία της. Είναι μερικά βήματα πριν από την κορδέλα του τερματισμού... Κι όμως, η Ε.Γ. μέλος του 18 Άνω, οδηγήθηκε στις φυλακές Κορυδαλλού για παλιό, δυστυχώς επικυρωμένο, ένταλμα, από την περίοδο που ήταν στη χρήση. Πρόκειται, για άλλο ένα περιστατικό γραφειοκρατικής ανοησίας -συνιστά αντικειμενικά αναλγησία-, που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με υπαρκτές νομοθετικές πρωτοβουλίες, που ευνοούν και βοηθούν όσους και όσες αποφασίζουν να μπουν στο δρόμο της απεξάρτησης, ακόμα και αν αυτοί βρίσκονται στη φυλακή. Ο τομέας Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, παρότι η Ε.Γ. αυτή τη στιγμή είναι στο χώρο του ΚΕΘΕΑ της φυλακής, συνεπώς σε χώρο σχετικής προστασίας, ζητά την άμεση αποφυλάκισή της, την επιστροφή στο πρόγραμμα θεραπείας, που είναι ο μόνος δρόμος για την ουσιαστική επανένταξή της στην κοινωνία. Ο άλλος δρόμος, ο... έστω και κατά λάθος τιμωρητικός δεν είναι μόνο επιστημονικά και κοινωνικά λάθος, για μας είναι και ιδιαίτερα απεχθής.
23
02

Στον Αέρα της Ελευθερίας. Για τους χαρταετούς στη Γάζα

Είναι αρκετά γνωστό, ότι στη λωρίδα της Γάζας και συνολικά την Παλαιστίνη, το πέταγμα των χαρταετών είναι μια από τις πιο δημοφιλείς δραστηριότητες. Μάλιστα το καλοκαίρι του 2009 σε παραλία της βόρειας Γάζας καταρρίφθηκε το παγκόσμιο ρεκόρ για περισσότερους χαρταετούς στον αέρα. Παρακάτω θα δείτε μερικές φωτογραφίες και βίντεο αλλά και ένα μεταφρασμένο κείμενο που δίνει στο γεγονός την πραγματική, πολιτική διάσταση.
22
02

Μιχάλης Σπουρδαλάκης: Χρειάζεται βούληση, αλλά και πολιτικό υποκείμενο, για να φτάσουμε στον κοινωνικό μετασχηματισμό

Υπάρχει, όμως, και μια άλλη ερμηνεία, που κατά την άποψή μου μπορεί να είναι πιο χρήσιμη για την Αριστερά και η οποία πρέπει να κινηθεί πέρα από την αυτονόητη υποδειγματική εφαρμογή της δικονομίας και παράλληλα με το τελευταίο θα πρέπει να αναδειχθεί ότι η διαφθορά είναι συστατικό στοιχείο ενός συγκεκριμένου πολιτικο-οικονομικού συστήματος. Ενός συστήματος που στην σημερινή νεοφιλελεύθερη φάση του, παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα, απαιτεί και επιβάλει ακόμη και την εκτός νομικών ή/ και ηθικών ορίων παρέμβαση της κρατικής εξουσίας για την επέκταση της συσσώρευσης και της ισχύος της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Επί πλέον, στα καθ’ ημάς θα πρέπει να δειχθεί ότι η διαφθορά αποτελεί ένα ενδημικό και δομικό χαρακτηριστικό στοιχείο της κοινωνικής οργάνωσης και αναπαραγωγής του κοινωνικού σχηματισμού. Από τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα μέχρι το επίπεδο Novartis, οι κοινωνικές σχέσεις, με την ανοχή ή και την συνδρομή της κρατικής εξουσίας, εμπεριέχουν αν δεν εξαρτώνται από έκνομες πρακτικές. Κατά συνέπεια, για τη ριζοσπαστική αριστερά, που ο στρατηγικός της στόχος παραμένει ο κοινωνικός μετασχηματισμός, η αντιμετώπιση της διαφθοράς δεν μπορεί να ταυτίζεται με τη «σκανδαλολογία» ή απλώς να περιορίζεται στη δίωξη των εμπλεκομένων, αλλά να αποτελεί μια ακόμη ευκαιρία για να δείξει τα δομικά στοιχεία που συγκροτούν την κοινωνία και την οποία οφείλει να μετασχηματίσει. Η ουσιαστική λοιπόν αντιμετώπιση της διαφθοράς πέρα από τα τυπικά του κράτους δικαίου συνδέεται με την στρατηγική του κοινωνικού σχηματισμού, η οποία οφείλει να εμπεριέχει τη συστηματική υπονόμευση των δεδομένων δομών της παθογενούς κοινωνικής αναπαραγωγής.
21
02

Novartis, οκτώ λόγοι περί διαφθοράς

Ο παραγόμενος πολιτικός λόγος περί σκανδάλων και διαφθοράς απαιτεί μέριμνες που αφενός μεν αναδεικνύουν με νηφαλιότητα την κατάσταση, αφετέρου δε δημιουργούν θεσμικές τομές που νομοθετούν διαφανείς και κοινωνικά προσβάσιμες διαδικασίες ενάντια στην επανεμφάνιση των δαπανηρών αυτών φαινομένων για πολίτες και κράτος. Η σκανδαλολογία δεν αποτελεί μέρος του ρητορικού οπλοστασίου της Αριστεράς, δεν έχει αριστερό πρόσημο και δεν αποδεικνύει το επιχείρημα περί δικού μας ηθικού πλεονεκτήματος. Το πλεονέκτημα της Αριστεράς αφορά τη μεθοδολογία με την οποία παράγει την πολιτική της και τη στρατηγική της στόχευση.
21
02

H Novartis και το ΠΑΣΟΚ

Η κ. Φώφη Γεννηματά φαίνεται αμήχανη σε σχέση με το σκάνδαλο της Novartis. Από τη μια πλευρά, χρειάζεται να επικοινωνήσει πως το κόμμα της πλέον δεν έχει καμία σχέση με το κόμμα του σκανδάλων μιας προηγούμενης εποχής και πλέον έχει αναβαπτιστεί ηθικά και πολιτικά σε κάτι καινούργιο. Από την άλλη, πρέπει να αναζητήσει τρόπους υπεράσπισης του πολιτικού της προσωπικού που φαίνεται να εμπλέκεται. Η πλοήγηση ανάμεσα σε αυτή την αντίφαση είναι επικίνδυνη. Κατά πόσο η ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής μπορεί να αισθάνεται σίγουρη ή και να γνωρίζει χωρίς αμφιβολίες πως τα στελέχη της, κ. Βενιζέλος και κ. Λοβέρδος, δεν εμπλέκονται στην υπόθεση; Ακόμα κι αν γνωρίζουν ή εικάζουν τη συμμετοχή τους στο σκάνδαλο, κατά πόσο μπορούν να αποποιηθούν τις πράξεις αυτών τους των στελεχών και τι αντίκτυπο θα έχει η ενδεχόμενη διαγραφή τους;