Αναδημοσιεύσεις

28
11

Γουέντι Μπράουν: Σαν να ζούμε σε μυθιστόρημα με τρομακτική ηχώ από το παρελθόν

Γιατί το Δημοκρατικό Κόμμα και η Αριστερά αγνόησαν τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες την λαϊκή βάση που στήριξε τον Τραμπ; Μπορούν και οι δύο να αποποιηθούν τα παλιά χαρακτηριστικά τους; Μάλλον όχι. Μπορεί να προκύψει ένα νέο κόμμα με σοβαρό τρόπο; Θα πρέπει να αρχίσει μια τέτοια προσπάθεια για να χτιστεί το νέο σε εθνικό επίπεδο, ή αυτό θα ξεκινήσει σε τοπικό επίπεδο; Μπορεί η κομματική πολιτική να είναι το μέλλον μας, ή οι νέες τεχνολογίες, η παγκοσμιοποίηση και οι αποσυντιθέμενοι εθνικοί πληθυσμοί μας οδηγούν στο παρελθόν; Θα έχουμε αρκετό χρόνο για να τα καταλάβουμε όλα αυτά πριν καταστραφεί ο πλανήτης; Αυτά, και πολλά άλλα συναφή ερωτήματα, είναι που κάνουν όλους να είναι τρομοκρατημένοι από την προεδρία του Τραμπ. Για αυτό, πρέπει τώρα να στραφούμε στο «μαζί».
Περισσότερα »
25
11

Ιταλία: Ο φόβος φυλάει τα έρμα

Ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Ματέο Ρέντσι εμφανίζεται στην τηλεόραση και από το φόντο λείπει η σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δημοσκόπηση στο κανάλι La7 εμφανίζει το «όχι» στο δημοψήφισμα για την αλλαγή του ιταλικού Συντάγματος να προηγείται κατά τέσσερις μονάδες και σε δημοσκόπηση της εφημερίδας Sole 24 Ore κατά πέντε μονάδες (34%), ενώ ο πρωθυπουργός δηλώνει στο τηλεοπτικό σταθμό Tele Monte Carlo, σε μια αγωνιώδη προσπάθεια για τη νίκη του «ναι», ότι η θετική ψήφος είναι «αντισυστημική». Προφανώς, ο φόβος ότι η χιονοστιβάδα της λαϊκής αγανάκτησης θα πέσει πάνω στον ίδιο και στην κυβέρνησή του με την επικράτηση του «όχι», τον ωθεί να προσπαθήσει να εμφανίσει μια ψήφο που υποστηρίζεται από το ευρωπαϊκό establishment, την J.P.Morgan, το Σύνδεσμο Βιομηχάνων και τις τράπεζες, ως μια ψήφο ενάντια στο σύστημα.
Περισσότερα »
24
11

Ο εναγκαλισμός των Δημοκρατικών με το νεοφιλελευθερισμό έδωσε τη νίκη στον Τραμπ

Ο Τραμπ θα έχανε τη στήριξη μεγάλης μερίδας υποστηρικτών του αν είχε διαμορφωθεί μια πραγματικά αναδιανεμητική ατζέντα, η οποία θα εφάρμοζε μια πράσινη πολιτική. Ένα τέτοιο σχέδιο θα μπορούσε να δημιουργήσει υψηλόμισθες θέσεις εργασίας, να δημιουργήσει νέες ευκαιρίες αλλά και πόρους στις κοινότητες των έγχρωμων και να διασφαλίσει πως οι ρυπαντές θα αποζημιώσουν για την εκπαίδευση, αλλά και αξιοποίηση των εργαζομένων στο μέλλον. Θα μπορούσε ακόμα να διαμορφώσει πολιτικές που θα καταπολεμούν το θεσμοθετημένο ρατσισμό, ταυτόχρονα με την οικονομική ανισότητα και την κλιματική αλλαγή. Θα αντικαθιστούσε τις απαράδεκτες συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου και την αστυνομική βία, με μια πολιτική που θα τιμά τους αυτόχθονες πληθυσμούς ως προστάτες της γης, του νερού και του αέρα.
Περισσότερα »
24
11

Ποιος νοιάζεται για την τύχη του Κέντρου;

Εκείνο που θα είχε ενδιαφέρον να συζητήσει και να δοκιμάσει να εφαρμόσει η Αριστερά, είναι η καλλιέργεια του εδάφους για την προώθηση ενός συνασπισμού κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων με κορμό την ίδια. Είτε βρίσκεται στην κυβέρνηση είτε όχι. Θα μπορούσε έτσι να αποσπάσει, τουλάχιστον μεσοπρόθεσμα, δημοκρατικές πολιτικές και λαϊκές δυνάμεις από την επιρροή της Δεξιάς και να προστατέψει ευρύτερες λαϊκές τάξεις από τις επιθέσεις της. Ταυτόχρονα, θα ασφάλιζε και τον εαυτό της από τη «μεγαλοφυή» ιδέα να στραφεί στο Κέντρο -την ώρα που αυτό συρρικνώνεται και σκέφτεται να στραφεί αριστερά!- ενώ θα μπορούσε να αποκρούσει με αυτή τη στάση και τις δικαιολογημένες επιθέσεις από τα αριστερά της. Το κυριότερο, όμως, ίσως είναι ότι έτσι δεν θα εκθέσει την κοινωνία στον κίνδυνο της ενίσχυσης των δήθεν αντισυστημικών εκδοχών της ακραίας Δεξιάς, που θρέφεται από τη μείωση της ριζοσπαστικής διάθεσης της Αριστεράς.
Περισσότερα »
23
11

Το πρόταγμα της νέας ανθρωπολογίας: ο ανθρώπινος σοσιαλισμός

Mόνο τα μαζικά κινήματα, τα κατά το δυνατό περισσότερα και καλύτερα συνειδητοποιημένα θέτουν σε αμφισβήτηση την κυριάρχηση, της επιφέρουν πλήγματα, υποχρεώνουν το σύστημα σε αναδίπλωση, σε υποχώρηση. Για το λόγο αυτό είναι απόλυτη ανάγκη η γενίκευση των κινημάτων αυτών, η μετατροπή τους σε κινήματα αμφισβήτησης, κριτική και άρνηση του συστήματος. Σε κινήματα μιας μόνιμης, διαρκούς, δομικής αμφισβήτησης. Σε κινήματα ανυπακοής, απείθειας, ανατροπής της κατεστημένης τάξης πραγμάτων.
Περισσότερα »
23
11

Ο ιμπεριαλισμός και η μοναξιά

Μια γρήγορη ματιά στα οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα των ίδιων των ΗΠΑ, του κράτους δηλαδή που αποτελεί εδώ και δεκαετίες τον οδηγό των εξελίξεων σε αυτό που ονομάζεται «παγκοσμιοποίηση», δείχνει πως τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα δεν ωφελήθηκαν αλλά, αντίθετα, ζημιώθηκαν από τη διαδικασία αυτή.
Περισσότερα »
22
11

«Ο Τραμπ ξανάδωσε φωνή στον εν υπνώσει αμερικανικό ρατσισμό»

Ο Ρίτσαρντ Σένετ, είναι ο πλέον αναγνωρίσιμος Αμερικανός κοινωνιολόγος, προερχόμενος από τη Νέα Αριστερά. Χαρακτηρίζει τις ΗΠΑ βαθύτατα ρατσιστική χώρα και λέει ότι ο Τραμπ απλώς επανέφερε στην επιφάνεια αυτόν τον ρατσισμό. Απαντά με βεβαιότητα «ναι» στην ερώτηση εάν μπορούμε να προωθήσουμε την ατομική και συλλογική αυτονομία, θέτοντας ως προϋπόθεση την οργάνωση των κατάλληλων δομών.
Περισσότερα »
22
11

Πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση της «Εποχής»: «Μετά το συνέδριο, τι;»

Τις σκέψεις και τους προβληματισμούς τους πάνω στο ερώτημα «Μετά το συνέδριο, τι;» εξέφρασαν ο Χριστόφορος Βερναρδάκης, υπουργός Επικρατείας, ο Πάνος Λάμπρου, μέλος της ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ, η Μαρία Κανελλοπούλου, μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ και ο Θράσος Τζίκας μέλος της οργάνωσης δικηγόρων του ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης σε εκδήλωση που διοργάνωσε το απόγευμα της Δευτέρας στη Θεσσαλονίκη η εφημερίδα «Εποχή».
Περισσότερα »
21
11

Η αντίσταση στις διατλαντικές συμφωνίες CETA και ΤΤΙΡ φέρνει αποτελέσματα

H διατλαντική εμπορική συμφωνία CETA (Ε.Ε. - Καναδά) συνυπογράφηκε στις 30 Οκτωβρίου στις Βρυξέλλες από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και τον Καναδά. Για την προσωρινή εφαρμογή της για τα επόμενα τρία χρόνια απαιτείται ακόμη η έγκριση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που θα συνεδριάσει τον Φεβρουάριο του 2017. Ενώ για την οριστική της εφαρμογή απαιτείται η έγκρισή της εντός του 2017 από τα εθνικά Κοινοβούλια των 27 κρατών - μελών.
Περισσότερα »