Αναδημοσιεύσεις

10
07

Κατέ Καζάντη: Πόσο φεμινισμό αντέχεις, κ. Μητσοτάκη;

Από κει, λοιπόν, που στο υπ. Εσωτερικών υπήρχε αρμόδια υφυπουργός για θέματα Ισότητας, από κει που ο φεμινιστικός αγώνας έμπαινε στο επίκεντρο των πολιτικών, από την παιδεία και τον πολιτισμό μέχρι την εργασία και τα δικαιώματα όλων των φύλων, τώρα γίνεται μια υπόθεση τεχνική – γραφειοκρατική: η υπαγωγή της γ.γ.  Ισότητας των Φύλων και του ΚΕΘΙ στο υπ. Εργασίας, πέρα από τα διαχειριστικά προβλήματα που δημιουργεί, αποτελεί μια τραγική έκπτωση: στο πατριαρχικό μοντέλο της δεξιάς, αφού, κατά δηλώσεις του ίδιου του πρωθυπουργού σε λάιφ στάιλ εκπομπή,  έχει “πλήρη αίσθηση ότι οι βασικές δουλειές στο σπίτι γίνονται από τη νοικοκυρά”, ναι,  μπορούμε να φροντίσουμε να “δουλεύουν από το σπίτι”, μπορούμε να μιλούμε για κάνα επιδοματάκι στις μανούλες, αλλά οι καιροί ου μενετοί για φληναφήματα, έρευνες και τα τοιαύτα. Με τούτα και με κείνα, καθυστερεί και η ανάπτυξη. Οι γυναίκες εξάλλου χρειάζονται “κοινωνική αλληλεγγύη” ως ασθενές φύλο, όχι ευκαιρίες να μεγαλουργήσουν, αφού, τότε, ποιος θα προσέχει τα παιδιά και θα φτιάχνει ντολμαδάκια; “Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια”, εξάλλου, το τρίπτυχο της νέας, από την άβυσσο της συντήρησης, ηθικής.
10
07

Πάνος Λάμπρου: Το ζητούμενο δεν είναι μόνο να γκρινιάζουμε, αλλά να οργανώσουμε τις αντιστάσεις

Στη νέα φάση, αν μπούμε στην διαδικασία των αντιστάσεων και της ουσιαστικής συζήτησης και προγραμματικής, δομικής αντιπολίτευσης, θα υπάρχει κόσμος που θα ενταχθεί στο ΣΥΡΙΖΑ. Στο χέρι μας είναι να μην είναι οι πόρτες μας κλειστές, να είναι ορθάνοιχτες. Αλλά μέσα σε ένα πολιτικό πλαίσιο που μπορεί να εμπνεύσει τον κόσμο, όχι ένα πλαίσιο όπου δεν θα καταλαβαίνει κανείς τίποτα, θα δημιουργήσει συγχίσεις, θα μοιάζει με το παλιό πολιτικό σύστημα.
10
07

Roberto Saviano: Sea Watch, η ντροπή στο μόλο τής Λαμπεντούζα

Ο μηχανισμός είναι πάντα ο ίδιος: αν είσαι ληστής δεν μπορείς να πείσεις τους άλλους πως δεν είσαι, μπορείς όμως να προσπαθήσεις να δημιουργήσεις την εντύπωση ότι όλοι οι άλλοι είναι χειρότεροι από σένα. Να το βρώμικο παιχνίδι του Ματέο Σαλβίνι και των οπαδών της Λέγκας με την Κάρολα. Ακούστε αυτές τις βρισιές γιατί εκεί υπάρχει όλη η σάπια καρδιά της χώρας μας. Πρέπει να καταλάβουμε με ποιανού το μέρος είμαστε. Με ποιον θέλετε να είστε; Μ’ αυτούς που ζητάνε χειροπέδες για όποιον σώζει ζωές; Μ’ αυτούς που εύχονται έναν βιασμό σε μια γυναίκα; Με ποιανού το μέρος θέλετε να είστε; Με αυτούς τους υβριστές ή με όποιον θεωρεί την ελευθερία και την αλληλεγγύη ως τη μοναδική διάσταση μέσα στην οποία αξίζει τον κόπο να ζει;
10
07

Άγγελος Τσέκερης: Ο ΣΥΡΙΖΑ στο νέο πολιτικό σκηνικό: Στοιχήματα και προκλήσεις

Ό,τι και αν κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ από εδώ και εμπρός (...) θα πρέπει να αποφευχθεί η δογματική σύγκρουση απόψεων -όπου η κάθε άποψη διεκδικεί το δίκαιό της απολυτοποιώντας και δαιμονοποιώντας την άλλη- αλλά και τα κουκουλώματα, που μεταφέρουν το πρόβλημα από την πολιτική στους οργανωτικούς συσχετισμούς. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να μετασχηματιστεί ώστε να ανταποκρίνεται στις σημερινές συνθήκες. Αλλά πρέπει να το κάνει στη βάση ενός ώριμου πολιτικού σχεδίου. Ενός σχεδίου που θα διασφαλίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα εξουσίας και επομένως ένα κόμμα που συσπειρώνει διαφορετικές τάσεις και απόψεις, αλλά και ταυτόχρονα ένα κόμμα αρχών, όπου υπάρχουν επιβεβλημένοι κανόνες αποτελεσματικότητας και πολιτικής ηθικής.
07
07

Νίκος Φίλης: Η αριστερή μας ταυτότητα είναι ο πυρήνας της πολιτικής μας ύπαρξης

Οι επιστολές του Κώστα Καραμανλή προς τον Τζορτζ Μπους και άλλους ηγέτες συνιστούν μείζον πρόβλημα. Αποκαλύπτουν την πρωτοφανή σκευωρία που στήθηκε από τη Ν.Δ. και τον κ. Μητσοτάκη, με αφορμή το Μακεδονικό, κατηγορώντας την κυβέρνηση και προσωπικά τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εξωτερικών ως εθνικούς μειοδότες και ενθαρρύνοντας, μαζί με την Ακροδεξιά και τη Χρυσή Αυγή, πάσης φύσεως αθλιότητες και τραμπουκισμούς σε βάρος βουλευτών και του ίδιου του Κοινοβουλίου. Μια απλή σύγκριση της Συνθήκης των Πρεσπών με τα διαλαμβανόμενα στην επιστολή Καραμανλή πείθει και τον πλέον αδαή ότι με τη συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ κατοχυρώθηκαν με τον πλέον ασφαλή τρόπο τα εθνικά μας συμφέροντα, ενώ, αντίθετα, η Ν.Δ. δεν διασφάλιζε τίποτα απολύτως, αφού η πρόταση που είχε αποδεχτεί περιλάμβανε διπλή ονομασία, δεν είχε πρόβλεψη για «erga omnes», ούτε προϋπέθετε συνταγματικές αλλαγές. Εν όψει των εκλογών της 7ης Ιουλίου, ειδικά στον χώρο της Βόρειας Ελλάδας, θα πρέπει οι πολίτες να αντιληφθούν το μέγεθος της εξαπάτησης και της διαστρέβλωσης που επιχειρήθηκε σε βάρος τους και να τιμωρήσουν με την ψήφο τους τον κυνισμό, την υποκρισία και την πατριδοκαπηλία της Ν.Δ.
06
07

Κυριάκος… αμυγδάλου

Ο Κυρ. Μητσοτάκης είπε στην Athens Voice πως όταν περιοδεύει έχει πάντα μαζί του τα αμύγδαλά του. «Εάν πεινάσω... τρώω πάντα εφτά» δήλωσε. Οι συνεργάτες του, μάλιστα, συμπλήρωσαν πως όταν ζήτησε άλλα τρία, σχολίασαν: «Το έριξε έξω»... Σε σχόλιο της «Αυγής» διαβάζουμε ότι όλως τυχαίως, το 2016 οι «New Υοrk Times» έγραψαν ότι ο... Ομπάμα έτρωγε εφτά αμύγδαλα! Τις επόμενες μέρες ο Αμερικανός πρόεδρος διευκρίνισε ότι αυτό ξεκίνησε ως αστείο όταν η Μισέλ και ο μάγειράς του ανέφεραν στους «NYT» πόσο πειθαρχημένος είναι: δεν έχει πατατάκια ή κεκάκια, αλλά... εφτά αμύγδαλα. Γελώντας, ο Ομπάμα εξήγησε πως δεν τα μετράει, απλώς «τα συστήνει». Η ιδέα φαίνεται ότι άρεσε στους επικοινωνιολόγους του Μητσοτάκη. Εφτά αμύγδαλα! Ουάου! Κάτι σαν τα εφτά θαύματα! Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Δεν αρκεί μια επικοινωνιακή ιδέα να είναι έξυπνη. Πρέπει να ταιριάζει και με το προς διαφήμιση προϊόν... συγγνώμη αρχηγό.
06
07

Επισημάνσεις

Εξαιρετική η ιδέα της Ν.Δ. να δώσει το μαξιλάρι των 37 δισ. στις τράπεζες. Πώς δεν το είχαμε σκεφτεί μέχρι τώρα; Βέβαια, μετά θα χρειαστεί να μπούμε σε πιστοληπτική γραμμή. Αλλά, αν πρόκειται για το καλό των τραπεζών, αξίζει τον κόπο. Να επαναφέρουμε και τον υποκατώτατο αν χρειαστεί. Μην είμαστε τσιφούτηδες τώρα για 37 δισ. Τα εξήγησε πολύ καλά ο Μπάμπης Παπαδημητρίου. Που είχε προβλέψει και πόσο μπροστά θα πάει ο τόπος με το πρώτο Μνημόνιο. Μετά δαγκωθήκανε κάπως, γιατί αυτό δεν ήταν να ειπωθεί τώρα. Είναι στο πακέτο που μας φυλάνε για έκπληξη. Αλλά πώς να συγκρατήσει τη χαρά του ο Μπάμπης όταν 37 δισ. δημόσιο χρήμα θα το βάλουν στο χέρι οι τράπεζες. Άνθρωπος είναι κι αυτός.
06
07

Αννέτα Καββαδία: Όλοι πρέπει να αντιληφθούν πόσο σημαντική για τη ζωή τους είναι η ψήφος της Κυριακής

Πιστεύω πως πετύχαμε σημαντικά πράγματα: στο οικονομικό επίπεδο δημιουργήσαμε 380.000 νέες θέσεις εργασίας μέχρι τα τέλη του 2018, μειώνοντας την ανεργία κατά 8% και την ανεργία των νέων κατά 13%, επαναφέραμε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και επεκτείναμε 15 κλαδικές συλλογικών συμβάσεις εργασίας με κάλυψη πάνω από 215.000 εργαζομένων, πετύχαμε μείωση της αδήλωτης εργασίας στο 9%, πετύχαμε την καταπολέμηση της παραβατικότητας στους χώρους εργασίας με νομοθετικές παρεμβάσεις και τη δράση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, πετύχαμε τον διπλασιασμό των άμεσων ξένων επενδύσεων στο 2% του ΑΕΠ από το 1% που ήταν την περίοδο 1995-2015, μειώσαμε τον ΕΝΦΙΑ κατά 10% μεσοσταθμικά και κατά 30% στις χαμηλές και μεσαίες περιουσίες, φέραμε τη ρύθμιση των 120 δόσεων, μειώσαμε τον ΦΠΑ σε ενέργεια, τρόφιμα και εστίαση, έχουμε ελεύθερη πρόσβαση όλων στη σύστημα υγείας, έχουμε δωρεάν οδοντιατρική φροντίδα για 800.000 παιδιά δημοτικού, χιλιάδες σχολικά γεύματα, προσλήψεις 4.500 εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής και πάρα πολλά ακόμα που δεν ήταν καθόλου αυτονόητα πριν 4 χρόνια όταν αντιμετωπίζαμε το ενδεχόμενο της εθνικής χρεοκοπίας. Όλα όσα προανέφερα και όλα τα υπόλοιπα που μπορεί ο καθένας να δει στον προγραμματικό απολογισμό του ΣΥΡΙΖΑ, σε καμία περίπτωση δεν υπονοούν κάποια αφήγηση περί success story. Γνωρίζουμε ότι όλα αυτά ήταν υποχρέωση της Πολιτείας προς τους πολίτες και ότι έχουμε υποσχεθεί και πρέπει να γίνουν περισσότερα. Για αυτό ζητάμε την ψήφο των πολιτών. Για να συνεχίσουμε το έργο μας και να μην ξαναγυρίσουμε στις αποτυχημένες πολιτικές του παρελθόντος.
06
07

Η εμμονή στις ιδιωτικοποιήσεις: μια αυταπάτη που διαρκεί

Αφήστε την αγορά να διαχειριστεί τις δημόσιες επιχειρήσεις! Από τη δεκαετία του 1980 το τροπάριο αυτό κατευθύνει τις ασκούμενες πολιτικές ανεξαρτήτως κυβέρνησης. Η εκμετάλλευση κάθε είδους επιχείρησης κοινής ωφέλειας πέρασε στον ιδιωτικό τομέα επιτρέποντας τη συσσώρευση μεγάλων κερδών, βασισμένων στη σίγουρη απόδοση, στερώντας ταυτόχρονα πολύτιμους πόρους από καθετί συλλογικό. Οι αυτοκινητόδρομοι αποτελούν το πιο χαρακτηριστικό, αλλά και διδακτικό παράδειγμα. Όσο κι αν έχουν απομείνει στην ιδιοκτησία του κράτους μερικά χιλιόμετρα ασφάλτου, τα πλέον κερδοφόρα τμήματά τους έχουν παραχωρηθεί σε αχόρταγους ιδιώτες. Αυτή η κυρίαρχη θέση κατακρίνεται από τους οικονομολόγους -και ιδίως από τους πιο ένθερμους οπαδούς του φιλελευθερισμού(!): όταν ένα ιδιωτικό μονοπώλιο εκμεταλλεύεται μια «δέσμια ζήτηση», απέχουμε πολύ από τη «βέλτιστη κατάσταση». Κάτι τέτοιο δημιουργεί μια κατάσταση ανάλογη με ένα μπακάλικο εγκατεστημένο σε ένα νησί ξεκομμένο εντελώς από τον υπόλοιπο κόσμο, που πουλάει τρόφιμα σε εξοργιστικά υψηλές τιμές.
06
07

Ράνια Σβίγκου: Είμαι πολύ αισιόδοξη, αυτό είναι το μήνυμα που παίρνω από τον κόσμο

Για την μάχη των εκλογών, ανέφερε ότι η ίδια βλέπει «μία απίστευτη ενεργοποίηση και κινητοποίηση του κόσμου» και το κόμμα «δίνει καθημερινά μάχες και παλεύει σε ένα εντελώς δυσμενές περιβάλλον από άποψη συσχετισμών … Τώρα δίνουμε την μάχη της Κυριακής … είμαι πολύ αισιόδοξη, γιατί αυτό είναι το μήνυμα που παίρνω από τον κόσμο», όπως είπε. Υπογράμμισε μάλιστα την σημασία των τελευταίων ημερών, δεδομένου ότι πολλοί αποφασίζουν την τελευταία στιγμή, κάποιοι ακόμη και «μπροστά στην κάλπη».