Αναδημοσιεύσεις

08
07

Τα Ιουλιανά και η αποστασία του 1965

Τα Ιουλιανά και η «αποστασία» του 1965 ήταν κορυφαίες στιγμές στην ιστορία της ταξικής πάλης στην Ελλάδα. Κορυφαίες τόσο ως προς την ένταση που απέκτησε ο κοινωνικός αγώνας, όσο και ως προς τις ιστορικές δυνατότητες που διάνοιξε, τέτοιες που επέβαλαν στο αστικό καθεστώς να τις ακυρώσει μέσω της επιβολής μιας ειδεχθούς δικτατορίας. Γιατί ήταν η κορωνίδα μιας διαδικασίας «ηγεμονίας» στην πολιτική ζωή της χώρας που έφερε την Αριστερά, και μάλιστα με τη μορφή της άμεσης παρέμβασης των μαζών στο πολιτικό προσκήνιο, θέτοντας ζητήματα μετασχηματισμού του συνόλου του αστικού πολιτικού μηχανισμού με άξονα την ανακίνηση του πολιτειακού αλλά και του εκδημοκρατισμού και της εκκαθάρισης των κρατικών μηχανισμών.
06
07

Η καταλήστευση της Αφρικής από τις offshore

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του καθηγητή του Πανεπιστημίου του Μπέρκλεϊ, Γκάμπριελ Ζούκμαν, στην Αφρική το 30% της περιουσίας των πλουσίων βρίσκεται σε offshore. Πρόκειται για 500 δισεκατομμύρια δολάρια που αφαιρούν από την κοινότητα 14 δισεκατομμύρια φορολογικά έσοδα. Ποσό που θα ήταν αρκετό για την εκπαίδευση όλων των παιδιών της Αφρικής και για την κάλυψη της υγειονομικής περίθαλψης 4 εκατομμυρίων παιδιών. Το ερώτημα είναι: Για πόσον καιρό ακόμη οι λαοί θα ανέχονται αυτές τις εγκληματικές πρακτικές;
05
07

Το σχέδιό μας μεροληπτεί υπέρ του δημόσιου – Συνέντευξη με τον Σταμάτη Βαρδαρό

Το σύστημα υγείας ανακτά τον έλεγχο της φροντίδας, και την ίδια τη φροντίδα του πολίτη, μέσω της ενεργοποίησης του θεσμού του οικογενειακού γιατρού, είτε μέσα στις δημόσιες δομές με τις Τοπικές Ομάδες Υγείας είτε με τις νέες συμβάσεις του ΕΟΠΠΥ με ελευθεροεπαγγελματίες οικογενειακούς γιατρούς. Ο πολίτης θα έχει δίπλα του ένα σύμβουλο υγείας, τον οικογενειακό του γιατρό, δωρεάν, που θα τον πλοηγεί στο υπόλοιπο σύστημα, τόσο στις περιπτώσεις που νοσεί, και χρειάζεται να διαχειριστεί ο ίδιος αυτό το περιστατικό ή να τον παραπέμψει σε άλλες ειδικότητες, όσο πολύ περισσότερο στο κομμάτι της πρόληψης και της αγωγής υγείας.
04
07

Ο πλανήτης χρωστάει 217 τρισ. δολάρια!

Το παγκόσμιο χρέος φτάνει στο 327% του ΑΕΠ - Οι κίνδυνοι διαφέρουν από χώρα σε χώρα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι ανεπτυγμένες χώρες έχουν μικρούς κινδύνους. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ίσως αποτελεί έναν νέο μεγάλο ασθενή, έναν τεράστιο αδύναμο κρίκο σε ενδεχόμενη κατάρρευσης των αγορών δανεισμού.
04
07

Τα συνδικάτα μόνο μπορούν να σταματήσουν τον Μακρόν – Συνέντευξη με τον Γραμματέα της CGT, Φιλίπ Μαρτίνεζ

Όλος ο κόσμος, ξέρει ότι ο στόχος είναι η αλλαγή στο καθεστώς των σχέσεων εργασίας των μισθωτών και γενικά των εργαζομένων. Αυτό διακυβεύεται. Η κεντρική ιδέα στην αντίληψη του Μακρόν και των νεοφιλελεύθερων είναι ότι καλύτερα να έχεις μικρό καρβέλι παρά καθόλου. Μ’ αυτή την αντίληψη μπορεί να αναστραφεί η καμπύλη της ανεργίας, αλλά με ποιο τίμημα; Ποιος μπορεί να ζήσει δουλεύοντας 3 ώρες το μήνα; Η μάχη κατά της ανεργίας είναι μια πρόφαση για την εφαρμογή του κανόνα της επισφαλούς εργασίας, όπως γίνεται ήδη στο Ενωμένο Βασίλειο και στη Γερμανία. Στην Ιταλία έχουν φτάσει ακόμα και να μοιράζουν κουπόνια για μια ώρα εργασίας στους ανέργους, ώστε να μην υπολογίζονται στις στατιστικές σαν άνεργοι.
04
07

Η απαξίωση του συνδικαλισμού δεν συμφέρει κανέναν – Συνέντευξη με την Βουλεύτρια του ΣΥΡΙΖΑ, Αννέτα Καββαδία

Το ερώτημα στο οποίο πρέπει άμεσα –ως κυβέρνηση και ως κόμμα– αποτελεσματικά να επικεντρωθούμε, είναι αν θα μπορέσουμε να υλοποιήσουμε τα δικά μας προτάγματα, που θα αποτυπώνουν αποτελεσματικά τη φιλοσοφία μας και θα προσφέρουν στον κόσμο, στα φτωχότερα αλλά και στα μεσαία κοινωνικά στρώματα, όσα έχουν ανάγκη: εργασία, υγεία, παιδεία, βελτιούμενο επίπεδο καθημερινότητας, εκδημοκρατισμό του κράτους, κοινωνικά δικαιώματα. Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα, το επόμενο άμεσο χρονικό διάστημα, είναι που θα κρίνει το μέλλον της Αριστεράς στη χώρα μας. Όπως και ο ρεαλισμός που θα εμπεριέχουν οι απαντήσεις στο άλλο μεγάλο ερώτημα: πώς σε ένα παγκοσμιοποιημένο καπιταλιστικό περιβάλλον θα καταστεί δυνατόν να υλοποιείς στρατηγικές μετασχηματισμού προς τη σοσιαλιστική κατεύθυνση.
03
07

«Δεν είμαι ροζ ελέφαντας που ίπταται πάνω από τα κεφάλια τους»

Ξέρω ότι η οικογένεια, οι φίλοι, οι συνεργάτες μου και οι δάσκαλοί μου, όντας μάρτυρες της ζωής μου, δεν έχουν την παραμικρή αμφιβολία για το τι είμαι και το τι δεν είμαι. Στέκονται δίπλα μου από την αρχή και ευγνωμονώ τον καθένα ξεχωριστά γι' αυτό.
03
07

Η επικαιρότητα του φαινομενικά ανεπίκαιρου

Eίναι θαρρώ σημαντική η προσπάθεια του συγγραφέα να προσεγγίσει όσο γίνεται πιο αντικειμενικά και αναλυτικά τις εσωτερικές κομματικές κρίσεις, διασπάσεις και διαγραφές, φαινόμενο που απαιτεί μια αναλυτικότερη και πολύπλευρη ανάλυση η οποία εκφεύγει των ορίων μιας κριτικής σε εφημερίδα, όπως και η όποια κριτική αναφορά στην 19σέλιδη συμβολή ως επίμετρο του Θανάση Βακαλιού. Μιας κριτικής που παρά τις επί μέρους παρατηρήσεις και αντιρρήσεις σε καμιά περίπτωση δεν παραγνωρίζει την συμβολή που καταθέτει ο Τρίκκας. Πρόκειται για μια πράξη μόχθου μεγάλου, μιας εγρήγορης συνείδησης που μας οδηγεί στην αέναη επικαιρότητα του κοινού μας οράματος, για δημοκρατική υπέρβαση του εκμεταλλευτικού και αλλοτριωτικού σήμερα.
30
06

Σχολαστικισμός κατά περίπτωση

Είναι το ΣτΕ υπεράνω υποψίας; Οχι, αν κρίνουμε από την πολεμική που έχει δεχτεί για το πώς συμπεριφέρθηκε σε περιπτώσεις υψίστης σημασίας που είχαν πολιτική διάσταση (μνημόνια, ΕΡΤ, ΕΝΦΙΑ, τηλεοπτικές άδειες). Υπάρχει δόλος; Βαριά κατηγορία που δεν είναι εύκολο να αποδειχτεί. Κυβερνητικοί παράγοντες δεν κρύβουν την ενόχλησή τους για τον τρόπο που λειτουργεί το Ανώτατο Δικαστήριο. Κάποιοι κάνουν λόγο για εμφανείς κομματικές σκοπιμότητες, ωστόσο οι καταγγελίες τους δεν γίνονται δημοσίως, προφανώς γιατί δεν έχουν στη διάθεσή τους στοιχεία.