Αναδημοσιεύσεις

07
07

Brexit: και τώρα, τι;

Η αναγγελία του αποτελέσματος του βρετανικού δημοψηφίσματος σηματοδότησε την κορύφωση της θερινής συνόδου της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης. Κορύφωση που αντιμετωπίστηκε, ωστόσο, με ένα έκδηλο «μούδιασμα» από πολλούς, μολονότι για άλλους θεωρήθηκε το «τράνταγμα» που είχε ανάγκη η Ευρωπαϊκή Ενωση -και ευρύτερα η Ευρώπη- για να αφυπνιστεί από τον βαθύ λήθαργο, στον οποίο φαίνεται πως έχει πέσει εδώ και αρκετά χρόνια.
05
07

Ευκλείδης Τσακαλώτος: Η δίκαιη ανάπτυξη χρειάζεται συντονισμό και ιεραρχήσεις

«Χρειαζόμαστε ένα πρόγραμμα ιεραρχημένο και χρονικά προσδιορισμένο, που να το υπηρετεί κάθε υπουργείο, με καθορισμένες τις προτεραιότητες" Για τη λειτουργία της κυβέρνησης: "Κατά τη γνώμη μου, δεν χρειαζόμαστε νέα πολιτικά και συντονιστικά κέντρα, αλλά να λειτουργήσουν αποφασιστικά...»
04
07

Aννέτα Kαββαδία: Τα κλειστά σύνορα και τα συρματοπλέγματα ενισχύουν την ακροδεξιά

«Αυτό που χρειάζεται, είναι μια ολοκληρωμένη και αποτελεσματική κοινή  ευρωπαϊκή πολιτική, βασισμένη  στις αξίες του ανθρωπισμού, της αλληλεγγύης ,της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του ισότιμου επιμερισμού της ευθύνης και των βαρών» δήλωσε η Αννέτα Καββαδία.
04
07

«Μικρές» ριζοσπαστικές τομές

Εν όψει του 2ου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, με εφόδιο την εμπειρία των τελευταίων χρόνων και ιδιαίτερα από την ανάληψη κυβερνητικών ευθυνών, χρειάζεται να αναστοχαστούμε πάνω στο πολιτικό υποκείμενο που, παρά τις διαψεύσεις και δυσκολίες, καλείται να πάει παραπέρα την υπόθεση της Αριστεράς στην Ελλάδα.
03
07

Βρετανικός αντιευρωπαϊσμός: η επόμενη μέρα

Πολλές αναλύσεις του Brexit στον ελληνικό Τύπο πάσχουν από δύο δεινά: υπεραπλούστευση και ανάγνωση του ευρω-διλήμματος και της κατάληξής του μέσα από ελληνικές οπτικές, κάποιες φορές από άγνοια, ενώ άλλες από καθαρό πολιτικό καιροσκοπισμό, με σκοπό να μεταφράσουν το βρετανικό δημοψήφισμα σε διδαχές ή κινδυνολογίες για τους Ελληνες ψηφοφόρους που δεν θα μπορούσαν να είναι πιο μακριά από την πραγματικότητα.
03
07

Προσφυγικό, Βrexit και παράλληλο πρόγραμμα

"Η στρατηγική του παράλληλου προγράμματος συνιστά μια προσπάθεια μείωσης αυτών των επιζήμιων συνεπειών. Αναγνωρίζει μια ήττα: την αδυναμία ακύρωσης των επιζήμιων για τους πολίτες πολιτικών στο άμεσο παρόν"
01
07

Προσκαλεσμένοι, απρόσκλητοι κι απόβλητοι σε ένα φεστιβάλ

Τις τελευταίες εβδομάδες, σε σχετικά στενό είναι αλήθεια κύκλο, έχει ανοίξει μια συζήτηση με επίκεντρο τον τρόπο με τον οποίο οργανώθηκαν φέτος τα αντιρατσιστικά φεστιβάλ και ιδίως της Αθήνας. Στη συζήτηση αυτή πρόλαβαν να ακουστούν τα πιο απίστευτα –κι όμως χιλιοειπωμένα και κοινότοπα από αρχαιοτάτων χρόνων– πράγματα. Ιδίως από ανθρώπους με μικρότερες δόσεις –πικρής κυρίως– εμπειρίας από τα κινήματα και το κίνημα. Είχα την ελπίδα –φρούδα όπως αποδεικνύεται μέχρι στιγμής– ότι άνθρωποι πιο έμπειροι και με βαθύτερη γνώση της ιστορίας της αριστεράς και των κινημάτων θα έβρισκαν τρόπο να μιλήσουν κριτικά και δημόσια για όλα αυτά, βάζοντας τα πράγματα, δεν θα έλεγα στη θέση τους, πάντως όμως σε μια λογική σειρά.
30
06

Η έξοδος του Κέντρου;

Αν στο συλλογικό φαντασιακό της κεντροαριστεράς, ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι μια πολιτική προσωπικότητα, που αδιαμφισβήτητα προσωποποιεί ηγεμονικά την ηρωική πορεία της παράταξης, στη σημερινή συγκυρία είναι εξίσου σαφές πως αποτελεί λόγο αναζωπύρωσης των αιτιών της πολυδιάσπασής της. Με αφορμή, λοιπόν, τα 20 χρόνια από το θάνατο του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, το κόμμα έκανε εκδήλωση στην οποία είχε καλεστεί και ο πρόεδρος του ΚΙΔΗΣΟ και γιος του Ανδρέα και -κατά γενική ομολογία- έκλεψε τη δημοσιότητα.
29
06

Σκέψεις για την κοινωνιολογία του Brexit

Είναι ένα πράγμα για έναν τραπεζικό επενδυτή να καταλαβαίνει ότι «ωφελείται από την ΕΕ» από την άποψη των ρυθμίσεων, και τελείως άλλο πράγμα να προτρέπεις φτωχούς και πολιτισμικά περιθωριοποιημένους ανθρώπους να αισθάνονται ευγνωμοσύνη απέναντι σε ελίτ από τις οποίες εξαρτώνται για να επιβιώσουν μέσω ελεημοσύνης, μήνα τον μήνα. H πικρία γεννιέται όχι παρά αυτού του είδους τη «γενναιοδωρία», αλλά εξαιτίας της. Αυτό δεν σημαίνει απαξίωση κάθε απόπειρας της ΕΕ για αναδιανομή, αλλά δείχνει ότι η έμφαση στην ελεημοσύνη είναι, πολιτικά και ψυχολογικά, μια αφελής βάση για να υποστηρίξει κανείς την παραμονή στην ΕΕ.