Τουρκία

23
06

Ο Ερντογάν δεν υπαγορεύει πια τους κανόνες του παιχνιδιού

Διακυβεύονται πολλά. Όλοι είμαστε μάρτυρες του σταδιακού μετασχηματισμού της Τουρκίας από δημοκρατία σε ένα αυταρχικό καθεστώς. Φυσικά, η δημοκρατία στην Τουρκία δεν ήταν ποτέ πολύ φιλελεύθερη και πάντα υπήρχαν παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ανησυχίες για το κράτος δικαίου. Αλλά τα τελευταία χρόνια, και ιδιαίτερα μετά την απόπειρα πραξικοπήματος στις 15 Ιουλίου 2016, η χώρα κινείται προς μια δικτατορία ενός ανθρώπου με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Η αλλαγή σε προεδρικό καθεστώς, που έγινε δεκτή από το εκλογικό σώμα με το συνταγματικό δημοψήφισμα του Απριλίου του 2017, θα μπορούσε να μετατρέψει την Τουρκία σε ένα προσωπικό φέουδο του Ερντογάν και στην εγκαθίδρυση ενός κράτους του ΑΚΡ. Οι εκλογές της 24ης Ιουνίου είναι δυνατό να σταματήσουν ή να επιβραδύνουν αυτή την έξοδο από τη δημοκρατία.
19
06

Ντεμιρτάς: Θα συνεχίσω να αγωνίζομαι κατά του αυταρχικού καθεστώτος του Ερντογάν

Θα συνεχίσω να αγωνίζομαι χωρίς να υποχωρήσω ένα βήμα, όποιο και αν είναι το τίμημα. Διότι γνωρίζω ότι στην Τουρκία υπάρχουν δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι που αγωνίζονται σαν και μένα για την ειρήνη και την δημοκρατία, που δεν θα κάνουν κανέναν συμβιβασμό με το αυταρχικό αυτό καθεστώς... Ας συνεχίσουμε τον αγώνα μας για την ισότητα, την δικαιοσύνη και την ελευθερία, ανεξάρτητα με το αποτέλεσμα των εκλογών.
23
04

Ερντογάν: Ή θα κερδίσω ή ας καεί όλος ο ντουνιάς!

«Και ευχαριστημένοι να είμαστε που ο Ερντογάν ανακοίνωσε πως θα γίνουν εκλογές. Θα μπορούσε να πει ότι την περασμένη εβδομάδα έγιναν και τις κέρδισε». Αυτό το «πικρό» ανέκδοτο ακούγεται στην Τουρκία τις τελευταίες ώρες.
07
03

Η ανάγκη για δημοκρατική αντιπολίτευση στην Τουρκία: Το παράδειγμα της Aριστεράς του HDP

Εν μέσω μιας τρικυμίας αυταρχισμού, ιστορικού αναθεωρητισμού, προσωποπαγών δογμάτων, εθνικιστικής μισαλλοδοξίας και φόβου, που χαρακτηρίζει το τελευταίο διάστημα την τουρκική κυβέρνηση, το HDP αποτελεί μια νησίδα συλλογικότητας, θεσμικών αναφορών και συντεταγμένης δημοκρατικής παρουσίας στην τουρκική αντιπολίτευση.
28
02

Τουρκία μαινόμενη: επίθεση κατά μέτωπον και κατά πάντων

Η πολιτική της Άγκυρας διέπεται από απόλυτο παραλογισμό, που όμως εργαλειοποιείται και είναι πολύ χρήσιμος στον τούρκο πρόεδρο, διότι συντηρεί μια ψευδή εικόνα ισχύος της χώρας στα μάτια των τούρκων πολιτών, διότι εμφανίζεται ως υπέρμαχος των «εθνικών συμφερόντων», και διότι συνεχίζει να παρουσιάζει τους κεμαλιστές ως εθνικούς μειοδότες. Όμως, παρά τα προφανή μικροπολιτικά οφέλη για τον ίδιο και το περιβάλλον του, η πολιτική αυτή αυξάνει κατά πολύ τους κινδύνους σε μία περιοχή όπου κυριαρχούν οι απειλές, η αστάθεια και η σύγκρουση, το τίμημα των οποίων μπορεί να είναι πολύ μεγάλο και για την ίδια την Τουρκία.
19
02

Το συνέδριο του HDP και οι προοπτικές του

Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι η εμμονή της τουρκικής κυβέρνησης να συλλαμβάνει σημαίνοντα στελέχη του κόμματος, προκειμένου να το αποδιοργανώσει, όχι μόνο δεν λειτούργησε, αλλά μάλλον το ωφέλησε, ενισχύοντας τη συλλογική του λειτουργία και επιτρέποντας την ανάδειξη πολλών ηγετικών μορφών. Είμαι αισιόδοξη ότι το HDP θα συνεχίσει τον ειρηνικό του αγώνα για πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, παρά το γεγονός ότι οι εξελίξεις στην περιοχή είναι αυτές που όλοι γνωρίζουμε. Τα συμβάντα των τελευταίων ημερών, με τις τουρκικές προκλήσεις στα Ίμια, δείχνουν την ακραία πόλωση και έλλειψη ψυχραιμίας που υπάρχει στην τουρκική κυβέρνηση. Σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία στηρίζουμε, υποστηρίζουμε και εργαζόμαστε, ώστε το HDP, και οι αρχές που υπερασπίζεται, να μην εκλείψουν από την Τουρκία.
17
02

Το μεγάλο παιχνίδι Μέρκελ – Ερντογάν

Η Μέρκελ μπορεί να κέρδισε προσωρινά πολιτικό χρόνο για να συνεχίσει το μεγάλο παιχνίδι της στην Ευρώπη. Στην πορεία όμως ίσως πιστωθεί ότι έχασε την Τουρκία, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για τα χρόνια που έρχονται.
02
02

Οι τουρκικές επιδιώξεις στο συριακό ζήτημα

Η Τουρκία κατηγορούσε την Συρία ότι επέτρεπε στις δυνάμεις του PKK να διαφεύγουν από το έδαφός της και να βρίσκουν καταφύγιο στη γειτονική χώρα, από όπου και επέστρεφαν στη συνέχεια με ασφάλεια. Η κατάσταση αυτή είχε υπονομεύσει τις τουρκο-συριακές σχέσεις και τις είχε οδηγήσει στα πρόθυρα της ένοπλης σύρραξης, με τον τουρκικό στρατό να έχει σταθμεύσει στα κοινά σύνορα των δύο κρατών. Παρά ταύτα, η υπογραφή Μνημονίου στα Άδανα το 1998 ομαλοποίησε τις διμερείς τους σχέσεις, με την Συρία να αποκηρύσσει οποιαδήποτε παροχή βοήθειας στις δυνάμεις του PKK και τις τελευταίες να περιορίζουν τους ελιγμούς τους εντός του τουρκικού εδάφους. Σε αντίθεση με το Ιρακινό Κουρδιστάν, με το οποίο η Τουρκία είχε συνάψει μάλιστα οικονομικές και εμπορικές σχέσεις, οι Κούρδοι της Συρίας διατηρούν ιδεολογικούς και πολιτικούς δεσμούς με τους Κούρδους της τουρκικής επικράτειας. Γι’ αυτόν τον λόγο, η παρουσία τους και η ενδεχόμενη ενδυνάμωσή τους, είτε αυτή ήταν πολιτική είτε ήταν στρατιωτική, δεν μπορούσε παρά να ανησυχεί τους τουρκικούς παράγοντες, ιδιαίτερα εφόσον οι δυνάμεις του PKK επανεκκίνησαν εκ νέου τη δράση τους εντός της τουρκικής επικράτειας.