σεξισμός

17
06

Γυναίκα – αίμα – σπέρμα

Πίσω από κάθε περίπτωση γυναικοκτονίας, αποκαλύπτεται μια αγάπη “με πείσματα και νοστιμάδες”, ένα αβυσσαλέο πάθος, πουθενά όμως ένας κτητικός αφέντης, ένας φαλλοκράτης που ξεπέρασε κάθε όριο ανθρωπινότητας και νομιμότητας. Εδώ, στην τρέχουσα υπόθεσα, η ζήλια, από γυναίκα σε γυναίκα, λαμβάνει άλλη μορφή. Η μιντιακή απάτη, που θέλει και τα σοβαρότερα να κινούνται στον αφρό, παριστάνει πως δεν καταλαβαίνει ότι η φερόμενη ως θύτρια δεν είναι παρά μια παραπαίουσα προσωπικότητα, μια περίπτωση εμμονικής προσωπικότητας που αφορά τους ψυχιάτρους ίσως περισσότερο από τους νομικούς. (...) Η κουλτούρα της νέας συντηρητικής αντιφεμινιστικής αντεπανάστασης όχι μοναχά ανέχεται τέτοια ήθη, αλλά τα υποθάλπει και τα συντηρεί. Είναι η ίδια κουλτούρα που επέβαλε σιωπητήριο στην υπόθεση της Κούνεβα, όπου, παρ’ ότι γυναίκα, η περίπτωση έχανε τα χαρακτηριστικά του θεάματος, μιας και αποτελεί το πλέον ειδεχθές ταξικό έγκλημα στην Ελλάδα των τελευταίων δεκαετιών. Είναι επί της ουσίας η ίδια κουλτούρα που επιβάλλει τον εξοβελισμό του πολιτικού διαλόγου με τον αποκλεισμό των κομμάτων της αντιπολίτευσης από τον δημόσιο διάλογο, είναι η ίδια κουλτούρα που αντικαθιστά τους πολιτικοποιημένους διανοούμενους με κάθε λογής “εμπειρογνώμονες”. Ο σεξισμός, εγγενές και κορυφαίο χαρακτηριστικό των ΜΜΕ της εποχής, τις τελευταίες μέρες κυριαρχεί. Βαραίνει κάθε γυναίκα, αθώα ή ένοχη, παραβατική ή μη. Κι έχει πολλές, καταστροφικές προεκτάσεις, για την κοινωνία ως σύνολο και τη συνοχή της. Να καταγγέλλεται είναι χρέος ολονών, ανεξαρτήτως φύλου.
02
12

Κωστής Παπαϊωάννου: Σύνταγμα και διακρίσεις-εν δυο με το δεξί

Το μήνυμα που εκπέμπεται όμως είναι λάθος. Είναι μήνυμα φοβικό, στενόκαρδο. Το νομοθετικό μας σώμα αποστρέφει τα μάτια από την καθημερινή, βιωμένη πραγματικότητα πολλών χιλιάδων ανθρώπων που υφίστανται διακρίσεις, άλλοι επειδή είναι ΛΟΑΤΚΙ, άλλοι λόγω αναπηρίας ή καταγωγής ή για άλλον λόγο. Και οι διακρίσεις αυτές δεν είναι ψιλά γράμματα, δεν κινούνται στο επίπεδο κάποιας ιδιοτροπίας ή πολυτέλειας. Ξεκινούν από την παιδική ηλικία κάποιου, μπορεί να διαρκούν μέχρι το θάνατό του. Οι διακρίσεις, ο στιγματισμός, η βία, η διαφορετική μεταχείριση εκδηλώνονται στα πιο οικεία περιβάλλοντα, στο οικογενειακό, το σχολικό, στις σπουδές, στον στρατό, στην εργασία. Οι διακρίσεις και η ρητορική του μίσους είναι εκεί, τοξικές, στο δημόσιο λόγο, στα μέσα μεταφοράς, στα ΜΜΕ. Η Βουλή επέλεξε κατά πλειοψηφία να αποστρέψει το βλέμμα. Επέλεξε να πει «προστατεύονται ήδη, αρκεί να μην προκαλούν τα χρηστά ήθη». Δεν χρειάζεται πολλή φαντασία για να καταλάβει κανείς πώς ακούγεται αυτό σε μια κοινωνία εξόχως πατριαρχική και ανδροπρεπή, όπου ανθεί η βίαιη επιβολή της έμφυλης δύναμης, ο εθνοφυλετισμός και το νταηλίκι. Μια κοινωνία που δεν έχει καθόλου αναμετρηθεί με τον casual σεξισμό της καθημερινότητας και την απαξίωση του ανάπηρου σώματος. Η πλειοψηφία της Βουλής έδωσε λάθος μήνυμα. Γιατί οι βουλευτές που καταψήφισαν είχαν την ευκαιρία να βοηθήσουν να αλλάξουν τα πράγματα. Να ενισχύσουν τη θεσμική θωράκιση της καταπολέμησης των διακρίσεων, το πλαίσιο προστασίας για όσους παλεύουν καθημερινά για το σεβασμό στην προσωπικότητά τους. Δυστυχώς, όμως, κάναμε ένα βήμα πιο κοντά στην μισάνθρωπη ξενοφοβική περιχαράκωση που εκπέμπεται από την Ουγγαρία του Όρμπαν και την Ιταλία του Σαλβίνι. «Εις το όνομα του Θεού και της Οικογένειας». Και η ΝΔ έκανε ένα ακόμα βήμα προς τη μετάλλαξή της. Ο πολιτικός φιλελευθερισμός της σύντομα θα αποτελεί κρύο ανέκδοτο.
10
04

Αννέτα Καββαδία: Ο σεξισμός δεν θα μένει αναπάντητος

Η Συνέλευση, η δημοκρατική φωνή των λαών του Συμβουλίου της Ευρώπης, είναι αναγκασμένη, το έτος 2019, να μιλά για παραβίαση των δικαιωμάτων των γυναικών μέσω σεξιστικών συμπεριφορών που συχνά υπερβαίνουν τα όρια ακόμα και της σεξουαλικής παρενόχλησης σε πολλά ευρωπαϊκά Κοινοβούλια. Η πολιτική είναι, εξ ορισμού, ένας εξαιρετικά ανταγωνιστικός χώρος που δυστυχώς παραδοσιακά ανδροκρατείται. Καθώς, όμως, αυτό το στερεότυπο αμφισβητείται ολοένα και περισσότερο από γυναίκες πολιτικούς σε όλη την Ευρώπη, φαινόμενα όπως ο σεξισμός και η σεξουαλική παρενόχληση - φαινόμενα που έχουν να κάνουν κυρίως με σχέσεις εξουσίας και κυριαρχίας- κάνουν την εμφάνισή τους. Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι ο σεξισμός και η σεξουαλική παρενόχληση πολύ συχνά δεν καταγγέλλονται ή υποτιμούνται ως δήθεν «φιλική στάση» ή «απλό χιούμορ».
17
10

Οι γυναίκες μαθαίνουν ακόμα να είναι αντικείμενα

Σήμερα, λοιπόν, παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες κατέχουν κεντρική θέση στην τηλεόραση, στον κινηματογράφο, αλλά και στη διαφήμιση, τις περισσότερες φορές αποκτούν υπόσταση μέσω του ανδρικού βλέμματος. Το ανδρικό βλέμμα συνήθως νοείται ως το βλέμμα της κάμερας, το βλέμμα του άνδρα πρωταγωνιστή/ των ανδρικών χαρακτήρων, το βλέμμα του κοινού. Οι γυναίκες εξακολουθούν να προβάλλονται ως ο «αντικειμενοποιημένος Άλλος» και να υπάρχουν κυρίως ως «βλεπόμενο αντικείμενο». Πολλές αναλύσεις τηλεοπτικών και κινηματογραφικών προϊόντων επιβεβαιώνουν τα παραπάνω. Η προβολή των γυναικών ως δρώντα υποκείμενα είναι εξαιρετικά περιορισμένη… συνήθως αυτές εκκενώνονται από κάθε νόημα πέραν αυτού που τους αποδίδουν οι ανδρικές φαντασιώσεις.
17
10

Ο χυδαίος (υπο)κόσμος της μόδας και του σεξισμού

Η γυναίκα ως πορνογραφικό φετίχ και ως εμπόρευμα: η πραγμοποίηση του ανθρώπου, με μοναδική μορφή συνείδησης την αυτοσυνείδηση του εμπορεύματος, η στερεοτυπική αναπαραγωγή όλων εκείνων που εξιτάρουν την ανδροκεντρική λίμπιντο, είναι νερό στο μύλο της ανισότητας των πατριαρχικών δομών, νερό επίσης στο μύλο του καπιταλισμού που παράγει εμπορεύματα. Και, πριν από αυτά, τους ίδιους τους πελάτες που θα τα καταναλώσουν. Καπούλια που κουνιούνται ή δεν κουνιούνται, «πωπουδάκια» ανασηκωμένα, κατά κυριολεξία υλικά, με τα οποία μπορείς ή δεν μπορείς να δουλέψεις: το μάρκετινγκ αναλαμβάνει να φτιάξει μια ολόκληρη κουλτούρα, που απαιτεί την αφαίρεση της ανθρωπινότητας της γυναίκας, για να την πουλήσει ξανά και ξανά, διαμορφώνοντας ταυτόχρονα ελαστικές συνειδήσεις που θα καταπίνουν τα πάντα.
07
10

Διαφημιστικός σεξισμός

«Αθλια, σεξιστική και κυρίως προσβλητική για το γυναικείο φύλο, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την επαγγελματική υπόσταση του φαρμακοποιού» χαρακτηρίζει τη διαφήμιση ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Αττικής. Συντηρητικοί άνθρωποι, τι περιμένεις. Δεν κατέχουν από χιούμορ. Και δεν έχουν ακουστά για τους νόμους της αγοράς. Μολαταύτα, μήπως τουλάχιστον τα κρατικά κανάλια θα έπρεπε να αρνηθούν να προβάλουν τη χυδαιότητα; Ας αφήσουν τα αργύρια του σεξισμού στα ιδιωτικά.
01
09

Οι καθαρίστριες στην εξουσία

Είναι γνωστό ότι η περίοπτη τάξη των «αρίστων» βγάζει φλύκταινες με τους παρακατιανούς που μπήκαν στην κυβέρνηση, πόσο μάλλον όταν δίνουν εξουσία στις γυναίκες, και μάλιστα στην ηγεσία των Σωμάτων Ασφαλείας! Μία προς μία το διαδικτυακό απόσπασμα περιέλουσε με καυστικό λεκτικό υγρό τις έξι νέες γυναίκες υπουργούς, ώστε να το βουλώσουν, να γυρίσουν σπίτι τους, να πάνε εκεί όπου είναι η θέση τους, «στα πιάτα». Πού ακούστηκε οι «καθαρίστριες» να θέλουν εξουσίες; Εμείς πάλι, που πάντα είμαστε με τις καθαρίστριες μάνες μας, με τις καθαρίστριες γιαγιάδες μας, με τις καθαρίστριες εργαζόμενες -που πέταξε ο Σαμαράς στον δρόμο-, νιώθουμε περηφάνια που αποτελούμε φωτεινό παράδειγμα στην Ευρώπη στη συμμετοχή των γυναικών στην εξουσία!
11
02

Ο μεγάλος μύθος της ισότητας

Τα φεμινιστικά κινήματα κατάφεραν να κατακτήσουν πρωτόγνωρα δικαιώματα σχετικά με τις γυναίκες. Πρέπει, όμως, να απαντήσουν και σε άλλες προκλήσεις: να εφαρμόσουν τους νόμους, να αντισταθούν στις προσπάθειες οπισθοδρόμησης και να κινητοποιήσουν επικουρικές δυνάμεις.
13
10

Η υπόθεση Γουαϊνστάιν και η κουλτούρα της συνενοχής

«Οπως και άλλοι λάγνοι, σαν τον Μπιλ Κλίντον και τον Ντόναλντ Τραμπ, ο Γουαϊνστάιν εκμεταλλεύθηκε μία κουλτούρα που συχνά υμνεί, συστηματικά επιδεικνύει, καμιά φορά διευκολύνει, σπανίως καταγγέλλει και υπερβολικά συχνά συγχωρεί τις συμπεριφορές τις οποίες τόσο συχνά υιοθετούν», σύμφωνα με τον Bret Stephens, συντάκτη του κύριου άρθρου των New York Times με τίτλο «Ο Γουαϊνστάιν και η κουλτούρα της συνενοχής»
26
06

Επιστολή βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ προς το ΕΣΡ με αφορμή σεξιστικό λόγο στην «Ελληνοφρένεια»

Την ανησυχία τους για τα κρούσματα εκπομπών με σεξιστικό λόγο και την αναπαραγωγή σεξιστικών στερεοτύπων εκφράζουν μέσω επιστολής τους στο ΕΣΡ 25 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ
  • 1
  • 2