Μεξικό

Ο Ομπρα­ντόρ εί­ναι ο πρώ­τος πρό­ε­δρος, με­τά α­πό πολ­λά χρό­νια, που μι­λά­ει για τη με­τα­νά­στευ­ση α­πό την ά­πο­ψη της κοι­νω­νι­κής και οι­κο­νο­μι­κής α­νά­πτυ­ξης, ι­διαί­τε­ρα για τους α­γρό­τες. Δη­λα­δή, α­να­φέ­ρε­ται στην α­ντι­με­τώ­πι­ση του προ­βλή­μα­τος της με­τα­νά­στευ­σης στη ρί­ζα του. Το σχέ­διό του εί­ναι να μειω­θεί η φτώ­χεια στις α­γρο­τι­κές πε­ριο­χές, ε­κεί που βρί­σκο­νται οι πε­ρισ­σό­τε­ροι με­τα­νά­στες (αλ­λά ό­χι ό­λοι), έ­τσι ώ­στε οι άν­θρω­ποι να έ­χου­ν θέ­σεις ερ­γα­σίας στο Με­ξι­κό και η με­τα­νά­στευ­ση να εί­ναι μια ε­πι­λο­γή και ό­χι μια α­πε­γνω­σμέ­νη πρά­ξη ε­πι­βίω­σης. Αυ­τό μου φαί­νε­ται πο­λύ σω­στό. Εί­ναι μια πο­λύ κα­λύ­τε­ρη στρα­τη­γι­κή α­πό το να σκε­φτό­μα­στε τη με­τα­νά­στευ­ση μό­νο ό­σο­ν α­φο­ρά τους Με­ξι­κα­νούς που πη­γαί­νου­ν στις Η­ΠΑ και στέλ­νουν στη χώ­ρα τα εμ­βά­σμα­τα.