Εκλογές ΗΠΑ 2016

01
12

Αλαίν Μπαντιού: Στοχασμοί για την πρόσφατη εκλογή Τραμπ

«Ποιο είναι το μέλλον του Τραμπ; Υπό μία έννοια, δεν το ξέρουμε, και ίσως ο ίδιος ο Τραμπ να μη γνωρίζει το μέλλον του. Ήταν φανερό χτες τη νύχτα. Έχουμε τον Τραμπ πριν από την εξουσία και τον Τραμπ στην εξουσία, που είναι κατά κάποιον τρόπο φοβισμένος· όχι εντελώς ικανοποιημένος, διότι ξέρει ότι δεν μπορεί να μιλάει τόσο ελεύθερα όσο πριν. Και το να μιλά ελεύθερα ήταν ακριβώς η δύναμη του Τραμπ, αλλά τώρα με την κυβέρνηση, τη διοίκηση, το στρατό, οικονομολόγους, τραπεζίτες και τα λοιπά, είναι μια άλλη κατάσταση. [...] Σε κάθε περίπτωση, έχουμε πράγματι ένα σύμβολο της αποσύνθεσης της κλασικής πολιτικής ολιγαρχίας, και τη γέννηση ενός νέου φασισμού, με ένα μέλλον που δεν γνωρίζουμε, αλλά νομίζω πως σίγουρα δεν πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον μέλλον για τους ανθρώπους εν γένει».
28
11

Γουέντι Μπράουν: Σαν να ζούμε σε μυθιστόρημα με τρομακτική ηχώ από το παρελθόν

Γιατί το Δημοκρατικό Κόμμα και η Αριστερά αγνόησαν τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες την λαϊκή βάση που στήριξε τον Τραμπ; Μπορούν και οι δύο να αποποιηθούν τα παλιά χαρακτηριστικά τους; Μάλλον όχι. Μπορεί να προκύψει ένα νέο κόμμα με σοβαρό τρόπο; Θα πρέπει να αρχίσει μια τέτοια προσπάθεια για να χτιστεί το νέο σε εθνικό επίπεδο, ή αυτό θα ξεκινήσει σε τοπικό επίπεδο; Μπορεί η κομματική πολιτική να είναι το μέλλον μας, ή οι νέες τεχνολογίες, η παγκοσμιοποίηση και οι αποσυντιθέμενοι εθνικοί πληθυσμοί μας οδηγούν στο παρελθόν; Θα έχουμε αρκετό χρόνο για να τα καταλάβουμε όλα αυτά πριν καταστραφεί ο πλανήτης; Αυτά, και πολλά άλλα συναφή ερωτήματα, είναι που κάνουν όλους να είναι τρομοκρατημένοι από την προεδρία του Τραμπ. Για αυτό, πρέπει τώρα να στραφούμε στο «μαζί».
24
11

Ο εναγκαλισμός των Δημοκρατικών με το νεοφιλελευθερισμό έδωσε τη νίκη στον Τραμπ

Ο Τραμπ θα έχανε τη στήριξη μεγάλης μερίδας υποστηρικτών του αν είχε διαμορφωθεί μια πραγματικά αναδιανεμητική ατζέντα, η οποία θα εφάρμοζε μια πράσινη πολιτική. Ένα τέτοιο σχέδιο θα μπορούσε να δημιουργήσει υψηλόμισθες θέσεις εργασίας, να δημιουργήσει νέες ευκαιρίες αλλά και πόρους στις κοινότητες των έγχρωμων και να διασφαλίσει πως οι ρυπαντές θα αποζημιώσουν για την εκπαίδευση, αλλά και αξιοποίηση των εργαζομένων στο μέλλον. Θα μπορούσε ακόμα να διαμορφώσει πολιτικές που θα καταπολεμούν το θεσμοθετημένο ρατσισμό, ταυτόχρονα με την οικονομική ανισότητα και την κλιματική αλλαγή. Θα αντικαθιστούσε τις απαράδεκτες συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου και την αστυνομική βία, με μια πολιτική που θα τιμά τους αυτόχθονες πληθυσμούς ως προστάτες της γης, του νερού και του αέρα.
14
11

Οι εκλογές της απελπισίας

Οι πρόσφατες εκλογές στις ΗΠΑ που έγιναν μέσα σε βαθιά οικονομική κρίση, ολοκληρώθηκαν με την Χίλαρι Κλίντον να κλείνει τον κύκλο της αμερικανικής "σοσιαλδημοκρατίας" που είχε ανοίξει ο Μπιλ Κλίντον, και με ένα πολιτικό κατεστημένο που αγνόησε αλαζονικά τον αμερικανικό λαό, που με τη σειρά του, του γύρισε την πλάτη αγνοώντας το επιδεικτικά.
13
11

Η πολιτική επανάσταση θα συνεχιστεί

Άρθρο του Μπέρνι Σάντερς στους New York Times: "Εκατομμύρια Αμερικανοί επέλεξαν τη ψήφο διαμαρτυρίας την Τρίτη, εκφράζοντας την έντονη αντίθεση τους σε ένα οικονομικό και πολιτικό σύστημα που τοποθετεί τον πλούτο και τα εταιρικά συμφέροντα πάνω από τις δικές τους ανάγκες.[...] Είμαι λυπημένος, αλλά όχι έκπληκτος από το αποτέλεσμα. Δεν είναι σοκ για μένα ότι εκατομμύρια άνθρωποι που ψήφισαν τον κ. Τράμπ, το έπραξαν γιατί έχουν πια κουραστεί από το οικονομικό, πολιτικό και μιντιακό status quo."
12
11

ΗΠΑ: Το παράδοξο του πειθαναγκασμού

Η “θεωρία των δύο άκρων” τιμωρήθηκε στις ΗΠΑ όπως τιμωρήθηκε και στην Ελλάδα. Δυστυχώς όμως σε αυτή την περίπτωση κύριος ωφελημένος βγήκε η Ακροδεξιά (Τραμπ) και όχι η Αριστερά (Σάντερς). Το πολιτικό, οικονομικό, μιντιακό, καλλιτεχνικό κ.λπ. σύστημα των ΗΠΑ στην συντριπτική του πλειονότητα για όλο το διάστημα της μακράς προεκλογικής εκστρατείας βομβάρδιζε το εκλογικό σώμα με το μονότονο μήνυμα “ο Τραμπ είναι επικίνδυνος και διαβολικός”, αφήνοντας να εννοείται πως η ψήφος σας ως “κανονικών” πολιτών είναι να ψηφίσετε Χίλαρι. There Is No Alternative. Μια σημαντική μερίδα των ψηφοφόρων αντέδρασε σε αυτό τον εκβιασμό, όπως αντέδρασε και στις ελληνικές εκλογές του 2015, οπότε ψήφισε ενάντια σε όλο το πολιτικό και μιντιακό κατεστημένο, εγχώριο και διεθνές.
06
11

Συνέντευξη με τον Αζάμου Μπαράκα, υποψήφιο αντιπρόεδρο των ΗΠΑ

Με τις δημοσκοπήσεις να καταγράφουν ότι μετά τη στήριξη του Μπέρνι Σάντερς στην Χίλαρι Κλίντον ένα σημαντικό τμήμα της «κινηματικής Αμερικής», καθώς και της ριζοσπαστικής/αριστερής βάσης των Δημοκρατικών, στρέφεται στην υποψήφια του Πράσινου Κόμματος, Τζιλ Στάιν, συνεχίζεται η προεκλογική περίοδος ενόψει των αμερικανικών εκλογών της 8ης Νοεμβρίου. Ο Αζάμου Μπαράκα, υποψήφιος αντιπρόεδρος των ΗΠΑ με το Πράσινο Κόμμα, μιλάει για την κρίση του αμερικανικού δικομματισμού, την αστυνομική βία, και τις προοπτικές που υπάρχουν για την οικοδόμηση μιας εναλλακτικής προοδευτικής λύσης.