O ΣΥΡΙΖΑ όσο και αν το θέλουν κάποιοι, δεν έχει χάσει το δέρμα του και αυτό φάνηκε από την ομόθυμη αντίδραση σε ρυθμίσεις που ουδεμία σχέση είχαν με την αριστερά.
Επειδή, ευαίσθητα θέματα δημόσιας υγείας, όπως η ασφάλεια των αιμοληπτών, δεν είναι δυνατόν να αποτελούν αφορμή κοινωνικών διακρίσεων και να αναπαράγουν στερεότυπα και αδικαιολόγητες φοβικές συμπεριφορές, αντιβαίνοντας στις αρχές της ισότητας και, τελικά, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός
Πρόκειται το Υπουργείο να προβεί σε επανεξέταση της πολιτικής του αναφορικά με τα κριτήρια επιλογής και αποκλεισμού εθελοντών αιμοδοτών;
Είναι απαραίτητο ένα πολιτικό σχέδιο με βάση τις συλλογικές αποφάσεις του κόμματος με αξιολόγηση και αναπροσανατολισμό σε πολιτικές και πρόσωπα. Η επόμενη ημέρα θα έχει μεγάλες δυσκολίες και πολλά θα εξαρτηθούν από την εξέλιξη για το δημόσιο χρέος. Θα χρειαστεί να επαναληφθεί και να είναι απολύτως δεσμευτική η δήλωση ότι χωρίς ουσιαστική λύση για την απομείωση του χρέους δεν υπάρχουν μέτρα, δεν ισχύουν τα επώδυνα μέτρα.
Τα περιθώρια ελάχιστα, οι κίνδυνοι πανταχού παρόντες, το ίδιο και οι πειρασμοί και οι προκλήσεις. Είναι μια κατάσταση που αν δεν έχεις συνεπή, σκληρή, υπομονετική και οργανωμένη προσέγγιση, ώστε «να κοιτάς εκεί που θες να πας», υπάρχει ο κίνδυνος «να πας εκεί που κοιτάζεις» και τελικά να αυτοακυρωθείς ή να ενσωματωθείς.
H αποδοχή της κυοφορούμενης συμφωνίας ή όχι δεν αφορά αποκλειστικά την ηγεσία του κόμματος ή την κυβέρνηση, αλλά το σύνολο των κομματικών δυνάμεων και της ευρύτερης επιρροής του. Πολύ περισσότερο που οι τελικές αποφάσεις θα είναι καθοριστικές για τη δική μας προοπτική ως κόμμα, για το μέλλον της αριστεράς ευρύτερα, αλλά και για τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας
Η πολιτική γενεαλογία του σημερινού κόμματος της ελληνικής ριζοσπαστικής Αριστεράς θα έλεγα ότι συνδέεται με ολόκληρη την πορεία του ελληνικού αριστερού κινήματος τουλάχιστον από την εποχή του εμφυλίου πολέμου.
Η διαπραγμάτευση που συναρτάται με τη δεύτερη αξιολόγηση συνεχίζεται. Υπό τη συνθήκη που διεκδικεί η ελληνική πλευρά: τα υφεσιακά μέτρα - δηλαδή η παραπέρα λιτότητα- που οι δανειστές την πιέζουν να δεχθεί να αντισταθμίζονται από ελαφρύνσεις με τρόπο ώστε το τελικό αποτέλεσμα να είναι δημοσιονομικά ουδέτερο.
«Η αριστερά, παραδοσιακά, ξέρει να διεκδικεί χώρους και δικαιώματα με το δικό της τρόπο: με πρόταση, έμπνευση, αλληλεγγύη, με ανθρώπους, κίνημα και ασφαλώς όχι με τα ΜΑΤ.»