H έξοδος από τα μνημόνια είναι ένας άθλος, ο οποίος επιτεύχθηκε όχι μόνο λόγω της αταλάντευτης θέλησης της κυβέρνησης και των ικανοτήτων της διαπραγματευτικής ομάδας αλλά και λόγω της ύπαρξης ενός στρατηγικού σχεδίου, βάσει του οποίου οικοδομήθηκαν συμμαχίες έτσι ώστε να μη βρεθούμε ξανά στο 2015, όπου δίναμε τη μάχη με μοναδικούς συμμάχους την ευρωπαϊκή ριζοσπαστική Αριστερά και τα κοινωνικά κινήματα. Το προχθεσινό Γιούρογκρουπ ήταν πολύ σημαντικό όχι μόνο γιατί επισημοποίησε την έξοδο από τα μνημόνια, αλλά γιατί έδωσε και πρακτικές λύσεις για τη βιωσιμότητα του χρέους και για το μαξιλάρι ασφαλείας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η καπιταλιστική κρίση δεν έχει τελειώσει, πως θα μπορούσε εξ’ άλλου χωρίς διαγραφή κεφαλαίων να ξεπεραστεί η κρίση υπερσυσσώρευσης;
Για την επόμενη μέρα, οι στόχοι που έχουν τεθεί από το κόμμα και την κυβέρνηση αφορούν το κοινωνικό κράτος, την υπεράσπιση της εργασίας, την εξυγίανση από τη (μικρή και μεγάλη) διαφθορά, την κοινωνική αποδοτικότητα των δημόσιων υπηρεσιών, καθώς και τη μείωση της ανεργίας με νέες θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε βέβαια τα ζητήματα ιδεολογίας και κοινωνικής απεύθυνσης. Τα κόμματα είναι κυρίως οι επιλογές σε ποια κοινωνικά στρώματα απευθύνονται και ποιες κοινωνικές δυνάμεις θέλουν να εκπροσωπήσουν. Στον ΣΥΡΙΖΑ έχουμε επιλέξει να απευθυνόμαστε, τόσο δια του λόγου, όσο και δια της πράξης, στον κόσμο της εργασίας και στα φτωχά λαϊκά στρώματα και αυτό πρέπει να το τηρήσουμε και στις νέες συνθήκες. Το δικαιωματικό επίσης αποτελεί μέρος του σκληρού ιδεολογικού πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε, ιδιαίτερα, σήμερα που διακυβεύονται πολλά στα δικαιώματα των μεταναστών και των προσφύγων.