Συνεντεύξεις

27
06

Brain drain ή αυτοί που φεύγουν

«Είναι κι αυτό ένα αποτέλεσμα της παγκοσμιοποίησης που έσπασε το έθνος – κράτος. Δεν ξέρουμε πού ακριβώς θα οδηγήσει αυτό» καταθέτει την ανησυχία της η Αλεξάνδρα Κορωναίου. Μέσα από τους φοιτητές της διαπιστώνει τα ταξικά χαρακτηριστικά του brain drain. «Τα παιδιά της μεσαίας τάξης που προέρχονται από πιο κοσμοπολίτικο περιβάλλον παίρνουν πολύ πιο εύκολα την απόφαση να φύγουν, σε αντίθεση με τα παιδιά από τα πιο φτωχά στρώματα που είναι πιο αγκιστρωμένα» τονίζει.
26
06

Ντιζάνα Πάβλοβιτς: Δεν θα επιτρέψουμε να μας ξαναβάλουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης

Είναι σαφές ότι έχουμε μπροστά μας έναν πολύχρονο αγώνα. Το ξενοφοβικό τσουνάμι δεν θα σταματήσει από τη μια μέρα στην άλλη. Έχουμε πλήρη συνείδηση και προσπαθούμε να οργανωθούμε και να αυτοοργανωθούμε. Στην Ιταλία είμαστε περίπου 130 χιλιάδες Ρομά, εκ των οποίων 80 χιλιάδες είναι Ιταλοί πολίτες. Στους καταυλισμούς ζουν περίπου 25 με 26 χιλιάδες. Όλοι μας ξέρουμε ότι πρέπει να αντισταθούμε παντού και πάντα σε αυτό το κλίμα. Δεν θα πληρώσουμε μόνο εμείς ή οι μετανάστες, αλλά ολόκληρη η ιταλική κοινωνία. Όποιος επιβίωσε από τον Χίτλερ θα επιβιώσει και από τον Σαλβίνι. Το πρόβλημα είναι πού οδηγείται η κοινωνία μας 70 - 80 χρόνια από τότε. Στην Ευρώπη είμαστε μια οικογένεια 18 εκατομμυρίων.
25
06

Χριστόφορος Παπαδόπουλος: Να συνεχίσουμε να απευθυνόμαστε στον κόσμο της εργασίας

H έξοδος από τα μνημόνια είναι ένας άθλος, ο οποίος επιτεύχθηκε όχι μόνο λόγω της αταλάντευτης θέλησης της κυβέρνησης και των ικανοτήτων της διαπραγματευτικής ομάδας αλλά και λόγω της ύπαρξης ενός στρατηγικού σχεδίου, βάσει του οποίου οικοδομήθηκαν συμμαχίες έτσι ώστε να μη βρεθούμε ξανά στο 2015, όπου δίναμε τη μάχη με μοναδικούς συμμάχους την ευρωπαϊκή ριζοσπαστική Αριστερά και τα κοινωνικά κινήματα. Το προχθεσινό Γιούρογκρουπ ήταν πολύ σημαντικό όχι μόνο γιατί επισημοποίησε την έξοδο από τα μνημόνια, αλλά γιατί έδωσε και πρακτικές λύσεις για τη βιωσιμότητα του χρέους και για το μαξιλάρι ασφαλείας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η καπιταλιστική κρίση δεν έχει τελειώσει, πως θα μπορούσε εξ’ άλλου χωρίς διαγραφή κεφαλαίων να ξεπεραστεί η κρίση υπερσυσσώρευσης; Για την επόμενη μέρα, οι στόχοι που έχουν τεθεί από το κόμμα και την κυβέρνηση αφορούν το κοινωνικό κράτος, την υπεράσπιση της εργασίας, την εξυγίανση από τη (μικρή και μεγάλη) διαφθορά, την κοινωνική αποδοτικότητα των δημόσιων υπηρεσιών, καθώς και τη μείωση της ανεργίας με νέες θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε βέβαια τα ζητήματα ιδεολογίας και κοινωνικής απεύθυνσης. Τα κόμματα είναι κυρίως οι επιλογές σε ποια κοινωνικά στρώματα απευθύνονται και ποιες κοινωνικές δυνάμεις θέλουν να εκπροσωπήσουν. Στον ΣΥΡΙΖΑ έχουμε επιλέξει να απευθυνόμαστε, τόσο δια του λόγου, όσο και δια της πράξης, στον κόσμο της εργασίας και στα φτωχά λαϊκά στρώματα και αυτό πρέπει να το τηρήσουμε και στις νέες συνθήκες. Το δικαιωματικό επίσης αποτελεί μέρος του σκληρού ιδεολογικού πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε, ιδιαίτερα, σήμερα που διακυβεύονται πολλά στα δικαιώματα των μεταναστών και των προσφύγων.
24
06

Περί… κοπροπολιτικής και πάσης φύσεως αποβλήτων

Από τη μια μου είναι ξεκάθαρο ότι είμαστε σε μια διαδικασία όπου η Αμερική του Τραμπ θα βάλει δραματικά στο περιθώριο τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων, κλείνοντας τις πόρτες των ευκαιριών σε πολλούς τομείς της κοινωνίας. Αλλά, να σημειώσω ότι, σύμφωνα με το βιβλίο του James Baldwin «5th avenue town», το οποίο αγαπώ ιδιαιτέρως, αυτό το κλείσιμο των ευκαιριών είναι μια διαδικασία με μεγάλη ιστορία πίσω της. Κάθε γενιά που συνδέθηκε με το αμερικανικό όνειρο και τους μύθους της κινητικότητας και της δυνατότητας έχει επίσης υποχρεωθεί σε μια «δομική βία»: σε έναν βαθμό αγγίζει τα όρια τού «προκειμένου να αναρριχηθώ, πατώ επί πτωμάτων». Γιατί; Τις τελευταίες δεκαετίες διαπιστώσαμε ότι στην αμερικανική κοινωνία ο πλούτος δεν μοιράστηκε ισότιμα κι αυτό δεν είναι θέμα μόνο οικονομικών σφαλμάτων, είναι θεμελιώδες. Η πραγματικότητα δείχνει ότι οι ρατσιστικές διακρίσεις κερδίζουν έδαφος. Αυτό που συμβαίνει με τη διακυβέρνηση Τραμπ δεν είναι έκπληξη. Το τρομακτικό όμως είναι πως έπεσαν οι μάσκες. Δεν υπάρχει υποκρισία. Κάποιες φορές παραπαίω: Μετανοώ πικρά γιατί έχουμε έναν εθνικοσοσιαλιστή στον Λευκό Οίκο. Από την άλλη πλευρά όμως ίσως το ότι αυτό είναι τόσο σαφές να είναι ο μοναδικός τρόπος να οδηγηθούμε σε δράσεις.
24
06

Το υπουργείο Πολιτισμού είναι βασικός πυλώνας για την έξοδο από την κρίση

Η διασφάλιση της προστασίας και του δημόσιου χαρακτήρα της πολιτιστικής κληρονομιάς είναι βασική επιλογή της κυβέρνησης. Θέλουμε να διαχωρίσουμε τη στρατηγική μας σε σχέση με επιλογές που έχουν, ενδεχομένως, άλλοι πολιτικοί χώροι που βλέπουν την πολιτιστική κληρονομιά ως πεδίο ανάπτυξης με έντονη τη δράση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Δεν είμαστε απέναντι στην ιδιωτική πρωτοβουλία, ωστόσο οι όποιες συνεργασίες πρέπει να βασίζονται σε στρατηγικό σχέδιο του υπουργείου Πολιτισμού. Το δεύτερο αναντίρρητο είναι ότι η πολιτιστική κληρονομιά μας μπορεί να βοηθήσει την οικονομία και τα δημόσια έσοδα γιατί είναι πόλος έλξης εκατομμυρίων επισκεπτών. Στόχος μας είναι να αυξήσουμε τον περυσινό αριθμό των 14.700.000 εισιτηρίων και ταυτόχρονα να βελτιώσουμε τις υπηρεσίες και τα προϊόντα που διατίθενται στα πωλητήρια. Η στρατηγική μας είναι αύξηση των εσόδων και βελτίωση παροχών.
23
06

Κωνσταντίνος Τσιτσελίκης: Δυναμική που οδηγεί προς το καλύτερο

Αυτό που λείπει τώρα, είναι σίγουρα η συνεργασία της Ελλάδας με τα τρία όμορα βαλκανικά κράτη, την Αλβανία, τη Βόρεια Μακεδονία και τη Βουλγαρία. Ακόμα και με την τελευταία που είμαστε και οι δύο στην ΕΕ, δεν υπάρχει ευρεία επικοινωνία, σε ανθρώπινο επίπεδο. Πάμε πολύ πιο εύκολα στο Παρίσι και στο Λονδίνο με αεροπλάνο και δεν πάμε στην Οχρίδα, στα Σκόπια, στη Σόφια, στα Τίρανα κτλ. Μας λείπει σε κοινωνικό επίπεδο η επικοινωνία με τα βαλκανικά κράτη. Έχουμε μια δυσκολία σε αυτό. Η συμφωνία αυτή τώρα προάγει πάντως τη συνεργασία με τη Βόρεια Μακεδονία, έχει πολλά σχετικά άρθρα, και θα μπορούσε η ίδια λογική να επεκταθεί και για τη συνεργασία με τα υπόλοιπα κράτη. Για παράδειγμα, η περιοχή των Πρεσπών από «ακριτική» μπορεί να μεταλλαχθεί σε «κεντρική» μεταξύ των τριών όμορων κρατών, μέσα από τη δημιουργία κοινού εθνικού πάρκου και την εύκολη εκατέρωθεν πρόσβαση μέσω των λιμνών.
23
06

Αλεξάνδρα Ιωαννίδου: Στιγμή απελευθέρωσης και ανάσας η συμφωνία

Η συμφωνία αυτή αποτελεί κατά τη γνώμη μου μια σημαντική στιγμή στην ιστορία της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Ανοίγονται ορίζοντες συνεργασίας, συνεννόησης, ειρήνης και καλής γειτονίας. Επίσης, δεδομένης της προϊστορίας του συγκεκριμένου θέματος, θεωρώ τη συμφωνία μια πράξη μεγάλου πολιτικού θάρρους. Για τους επιστήμονες στις σπουδές της περιοχής, αλλά και ειδικότερα, για τους φιλολόγους, ιστορικούς, γλωσσολόγους, διεθνολόγους κλπ., πρόκειται για μια στιγμή απελευθέρωσης και ανάσας. Επιτέλους, θα μπορέσουν να ανοίξουν ευκαιρίες ανταλλαγής, αλληλογνωριμίας και κατανόησης. Έζησα πολύ καλά το καθεστώς άτυπης —και γι’ αυτό ιδιαίτερα σκληρής— λογοκρισίας και δίωξης όσων δεν ταυτίζονταν με την «εθνική» σύμπνοια στο ζήτημα «των Σκοπίων».
23
06

Οι Μεξικανοί θέλουν αλλαγή, για πού όμως;

Οι εκλογές της 1ης Ιουλίου χρειάζεται να είναι υπερβατικές και να καθορίσουν πολιτικά το μέλλον του Μεξικού στο πραγματικό επίπεδο και όχι στο ιδεολογικό. Είναι η πρώτη φορά που το διακύβευμα είναι ένα νέο σχέδιο για τη χώρα, μετά τις αποτυχημένες δεξιές κυβερνήσεις του Βισέντε Φοξ (2000 – 2006) και του Φελίπε Καλδερόν (2006 – 2012) και, στη συνέχεια, την πολιτική αποτυχία του σημερινού πρόεδρου Ενρίκε Πένια Νιέτο, ο οποίος με τα λάθη του έβλαψε πολιτικά κατά πολύ το κόμμα του, το κεντροαριστερό PRI. Σύμφωνα με τα δεδομένα που υπάρχουν αυτήν τη στιγμή, ο Λόπεζ Ομπραντόρ, με κοινωνικές και ίσως λαϊκιστικές ιδέες, θα φθάσει στο ψηλότερο θεσμικό αξίωμα. Θα καταφέρει να το αλλάξει; Αυτή είναι η μεγάλη ερώτηση. Κανείς δεν ξέρει, ούτε αν μπορεί να ελέγξει τα πολλά και διαφορετικά συμφέροντα που βρίσκονται κοντά στο περιβάλλον του. Ωστόσο, η αλλαγή είναι επείγουσα και η μεξικανική πλειοψηφία την θέλει. Το μέλλον του Μεξικού είναι απρόβλεπτο, αλλά το μόνο συγκεκριμένο είναι ότι οι Μεξικανοί θέλουν να αλλάξει η πορεία της χώρας, και για αυτό φαίνεται να εμπιστεύονται τον Ομπραντόρ.
21
06

Αννέτα Καββαδία: Με την στάση της η ΝΔ νομιμοποιεί φασιστική ρητορεία και φασιστικές πρακτικές

«Αδικεί τον εαυτό της και η ίδια η Νέα Δημοκρατία με τη σημερινή στάση της», με την οποία «νομιμοποιεί φασιστική ρητορεία και φασιστικές πρακτικές» τόνισε μιλώντας στο Κόκκινο Θεσσαλονίκης η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Αννέτα Καββαδία, προσθέτοντας πως «δεν είναι τυχαίο ότι συμπίπτουν στη ρητορική αυτή ΝΔ και VMRO, δηλαδή όχι μόνο αγνοούν την ιστορική ευθύνη που έχουν για τη διαιώνιση του προβλήματος αλλά προσπαθούν να παίξουν και ένα χαρτί διχασμού υπό την ηγεμονία των ακροδεξιών ομάδων στο εσωτερικό τους και για αυτό λέμε ότι ο Κ.Μητσοτάκης έχει πολύ μεγάλη ευθύνη».
21
06

Σία Αναγνωστοπούλου: Υποκρισία των «μακεδονομάχων» εντός και εκτός Βουλής

Ο ελληνικός λαός πιστεύω ότι έχει αρχίσει και καταλαβαίνει ποιοι τους δουλεύουν επί τόσα χρόνια ποιοι διαπραγματεύονται άλλα στο εξωτερικό κι εδώ σηκώνουν -και καλά- τη σημαία της πατρίδας για να μη χάσουν ψήφους. Αυτή η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να λύσει τα μεγάλα προβλήματα αυτού του τόπου και να δώσει μια νέα πνοή.