Macro

Σε μια περίοδο που το παλιό πολιτικό σύστημα έβλεπε την αντίδραση απέναντί του να φουντώνει, η εμπάθεια απέναντι στην Αριστερά ώθησε πολιτικούς και δημοσιογράφους του μνημονιακού μπλοκ να εκφραστούν με συμπάθεια για τη Χ.Α.  Ήξεραν, άλλωστε, ότι κάτι τέτοιο θα τους καθιστούσε συμπαθείς στον κόσμο που ανεχόταν και αντιμετώπιζε ευμενώς την παρουσία της στο πολιτικό σκηνικό. Για να το κάνουν, παρέκαμπταν επιδεικτικά την εγκληματική της δράση και την αντιμετώπιζαν ως ένα νόμιμο, έστω και αιρετικό, πολιτικό κόμμα. Η αποσιώπηση της εγκληματικής δράσης ήταν το ξέπλυμα. Κάποιες από εκείνες τις δηλώσεις ντροπής, που είχαν προκαλέσει οργή, παραμένουν ακόμα και σήμερα ζωντανές στη μνήμη του δημοκρατικού κόσμου. Ανδρέας Λοβέρδος: «Πάνω σε μεγάλα προβλήματα, όπως το μεταναστευτικό, το παρεμπόριο και η έλλειψη ασφάλειας και αστυνόμευσης κάνει ακτιβισμό η ελληνική Χεζμπολάχ και παράγει εμπιστοσύνη και απολαμβάνει ποσοστά. Αυτό γιατί να το καταγγείλει κανείς;» Μπάμπης Παπαδημητρίου: «Αλλά, γιατί όχι, μια σοβαρότερη Χρυσή Αυγή να μην τη δεχτούμε να υποστηρίξει συντηρητική συμμαχία;» Ντόρα Μπακογιάννη: «Εμένα η Χρυσή Αυγή μου φέρεται με το σεις και με το σας... Διατηρούν φιλικές σχέσεις μαζί μου, όταν μου μιλούν έχουν μια ευγένεια απέναντί μου...» Άρης Πορτοσάλτε: (Απευθυνόμενος στον Κασιδιάρη) «Δεν μπορείτε να βρείτε έναν τρόπο να μην σας πιάνουν στο στόμα τους;» Κωνσταντίνος Μπογδάνος: «Είπαμε για τραμπούκους. Η μάνα Φύσσα ξέσπασε, πέταξε το μπουκάλι, ο Ρουπακιάς έχει αρχίσει και -σε τελείως ανθρώπινο επίπεδο, λογικά αυτός ο άνθρωπος πρέπει να είναι ράκος- δεν αντιδρά πια. Μόνο ο δικηγόρος του αντέδρασε. Από την άλλη, μια μάνα -τα είδατε και χθες- είναι λυτή. Και γυρνάει και του λέει δεν θα ησυχάσω αν δεν σε κρεμάσω. Καταλαβαίνετε πως είναι ολίγον κάπως».

"Η απόφαση του δικαστηρίου είναι ιστορική. Το δικαστήριο δίκασε τη Χρυσή Αυγή ως εγκληματική οργάνωση. Έκρινε το σύνολο του Πολιτικού Συμβουλίου (7 άτομα: Μιχαλολιάκος, Λαγος, Κασιδιάρης, Γερμενής, Παναγιώταρος, Παππάς, Ματθαιόπουλος) ως διευθυντική ομάδα εγκληματικής οργάνωσης. Και το σύνολο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας (11 άτομα) ως ενταχθέντες σε εγκληματική οργάνωση. Αυτό που το αντιφασιστικό κίνημα έλεγε επί δεκαετίες, ότι η Χρυσή Αυγή είναι μια ναζιστική συμμορία μαχαιροβγαλτών, επισφραγίστηκε σήμερα από τη δικαστική απόφαση. Όλες οι εγκληματικές ενέργειες εκπορεύονταν από τον Αρχηγό. Όλες οι δολοφονίες και τα μαχαιρώματα πήγαζαν από τον Μιχαλολιάκο. Τώρα περιμένουμε την απόφαση του δικαστηρίου για τις ποινές και τις αναστολές, με την ελπίδα ότι δεν θα δώσει περιθώρια για παρερμηνείες. Μιλάμε σήμερα για μια πρώτη μεγάλη δικαίωση των θυμάτων της ναζιστικής βίας. Μπορούμε να πούμε ότι ο κόσμος της αλληλεγγύης, ο κόσμος της ανθρωπιάς, ο δημοκρατικός κόσμος που διαδήλωσε κατά δεκάδες χιλιάδες έξω από το Εφετείο, μετράει μια νίκη. Αποδείξαμε, στις σημερινές δύσκολες συνθήκες για την κοινωνία μας, ότι οι μέλισσες μπορούν να νικάνε τους λύκους. Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνουμε σήμερα από το Εφετείο , όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο". Θανάσης Καμπαγιάννης, δικηγόρος πολιτικής αγωγής των Αιγύπτιων αλιεργατών στη δίκη της Χρυσής Αυγής.

Η κυβέρνηση επιδιώκει να μετατρέψει μια παιδαγωγική διαδικασία, την εξ αποστάσεως εκπαίδευση, σε ευκαιρία μιας αδίστακτης κομματικής εχθροπάθειας και να δημιουργήσει κλίμα καταδοτισμού στα σχολεία. Υπενθυμίζουμε ότι η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων έχει ξετινάξει το τρόπο με τον οποίο υλοποιείται η εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Έχει επισημάνει τους κινδύνους για τα προσωπικά δεδομένα των μαθητών και των εκπαιδευτικών. Και έχει ζητήσει οι παρανομίες να διορθωθούν μέσα σε τρεις μήνες. Ακόμη τίποτα! Με τη νέα υπουργική απόφαση δημιουργούνται νέοι κίνδυνοι για τα προσωπικά δεδομένα καθώς δίνεται διαταγή να παρακολουθούνται οι μαθητές μέσω της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης και να επιβάλλεται η αποβολή τους. Επίσης η Αρχή έχει κρίνει ότι παραβιάζει τα προσωπικά δεδομένα η αναγραφή της διαγωγής στους τίτλους σπουδών, ρύθμιση που επανέφερε νομοθετικά η κυβέρνηση. Τώρα με την υπουργική απόφαση απειλούνται οι μαθητές που κάνουν κατάληψη ότι θα «χαλάσει» η διαγωγή τους. Από παρανομία σε παρανομία! Πρέπει να αποσυρθεί αμέσως η υπουργική απόφαση! Το υπουργείο Παιδείας με την πολιτική του άφησε ανοχύρωτα τα σχολεία στην πανδημία, δεν προσπάθησε να μειώσει τον αριθμό των παιδιών σε κάθε τμήμα, αλλά αντίθετα τον αύξησε σε νηπιαγωγεία και δημοτικά ενώ επίσης δεν προχώρησε στις προσλήψεις του αναγκαίου εκπαιδευτικού προσωπικού. Και τώρα, λίγο πριν αρχίσουν οι ιώσεις και η εποχική γρίπη, δεν παρέχει τη δυνατότητα για δωρέαν τεστ, για να διακριβώνεται ο κορονοϊός. Μπροστά στη δικαιολογημένη αντίδραση της κοινωνίας, στήνει αντιπαράθεση με τους μαθητές, επιδιώκοντας την ταπείνωσή τους. Δεν αντιλαμβάνεται ότι χιλιάδες έφηβοι καθώς συνειδητοποιούν την ανάγκη τα σχολεία να είναι ανοιχτά με υγειονομική ασφάλεια και εκπαιδευτική επάρκεια και βλέπουν τη στάση της κυβέρνησης, εξοργίζονται και ριζοσπαστικοποιούνται με τον τρόπο τους. Η σύγκρουση μαζί τους είναι αδιέξοδη και σε βάρος της κοινωνίας. Η ιστορία λέει ότι οσάκις η κυβέρνηση ήρθε σε κατά μέτωπο σύγκρουση με τους νέους, έχασε. Η υπουργός Παιδείας μπορεί να μην επικοινωνεί με την πραγματικότητα των σχολείων, δεν διαβάζει όμως τις δημοσκοπήσεις όπου καταποντίζεται η εκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης και η ίδια προσωπικά;»

Πώς αντιδρά η κυβέρνηση σ΄ αυτή τη μουντή προοπτική; Συνεχίζει την ίδια πολιτική σε αμήχανη ανησυχία. Έτσι μπορεί να ερμηνεύσει κανείς μέτρα, πράγματι ασπιρίνες αν ισχύουν αυτά που μόλις αναφέραμε. Να γίνει, για παράδειγμα, μη επιστρεπτέο μέρος της επιστρεπτέας ενίσχυσης ή να αναβιώσουν οι 120 δόσεις σε όσους είχαν χάσει το δικαίωμα αυτό λόγω πανδημίας. Και για να μην ξεχνάμε ότι η κρίση είναι ευκαιρία για περαιτέρω απορρύθμιση της εργασίας, τώρα όσοι ενταχθούν στο μέτρο της επιστρεπτέας δεν θα δεσμεύονται από τον όρο της μη απόλυσης! Η κυβέρνηση, όπως ήδη σημειώθηκε, αντιδρά, και με αυταρχισμό, καταστολή. Το πιο αυθεντικό παράδειγμα είναι η κ. Κεραμέως στην παιδεία. Να σημειωθεί, όμως, πριν μιλήσουμε για το μέτρο της τιμωρητικής – απεργοσπαστικής τηλεκπαίδευσης, ότι οι προχθεσινές αποφάσεις σκλήρυνσης έναντι των μαθητών πάρθηκαν σε σύσκεψη υπό τον Κ. Μητσοτάκη και συμμετέχοντες τους κ. Σκέρτσο, Γεραπετρίτη, Κεραμέως, Ζαχαράκη. Προφανώς, ο πρωθυπουργός δεν προήδρευε σ’ αυτή μόνο. Τα μέτρα αυτά είναι μια προκλητική έκφραση ενός βαθιά συντηρητικού και αυταρχικού μοντέλου εκπαιδευτικού συστήματος, που έχει ως αντίληψη η υπουργός. Ξεκίνησε από την προσευχή και το κατηχητικό, αλλά τώρα απαιτεί από τους διευθυντές των σχολείων να φτιάξουν προσωπικά τους καταλόγους των παιδιών που συμμετέχουν στην κατάληψη!

Να αποτολμήσουμε μια πρόβλεψη: Δεν πρόκειται να πέσει η κυβέρνηση λόγω κορονοϊού. Πιο πιθανό είναι να πληρώσει ακριβά τις οικονομικές συνέπειες από τη διαχείριση της υγειονομικής και της παρεπόμενης οικονομικής κρίσης. Ωστόσο, η περίοδος αυτή υπήρξε και θα συνεχίσει να είναι γεμάτη από αποδεικτικά στοιχεία του ισχυρισμού ότι δεν είναι τα λάθη αυτής της κυβέρνησης που επιβαρύνουν τα λαϊκά στρώματα και, τώρα, τα εκθέτουν σε τόσο σοβαρούς κινδύνους. Είναι η εφαρμογή του πυρήνα του νεοφιλελεύθερου πολιτικού σχεδίου της. Κι αυτό δεν πρόκειται να διορθωθεί. Μόνο να επιχειρηθεί η συγκάλυψή του μπορεί. Γιατί όταν αυτό συνειδητοποιηθεί από ευρύτατα στρώματα, ένα μόνο πράγμα θα μπορεί να την κρατήσει όρθια: η ενδεχόμενη και απευκταία δυσκολία της αντιπολίτευσης να πείσει ότι θέλει και μπορεί να πορευθεί αλλιώς, σε άλλους δρόμους, με διαφορετική προοπτική, διαφορετικό όραμα.

Το πραγματικό κοινωνικό δίλημμα της εποχής το έθεσε -εν τη αφελεία της;- η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα προ ημερών, διακηρύσσοντας ότι η πανδημία αποτελεί ευκαιρία να διορθώσουμε τον καπιταλισμό, «ενισχύοντας την αίσθηση δικαιοσύνης, χωρίς αποκλεισμούς». Α γεια σου, Κρισταλίνα, τώρα μας έσπρωξες στο σωστό ερώτημα, στο πυρηνικό δίλημμα: Διορθώνεται ο καπιταλισμός, καρδιά μου; Είναι συμβατός με την κοινωνική δικαιοσύνη; Μπορεί να αναπαραχθεί χωρίς να διευρύνει τις ανισότητες, χωρίς να αποκλείει κατά δισεκατομμύρια τους ανθρώπους όχι μόνο από τον ωκεανό της πληροφορίας, αλλά πολύ συχνά από τους στοιχειώδεις όρους αξιοπρεπούς διαβίωσης; Αν απαντήσουμε σ’ αυτό το κοινωνικό δίλημμα, νομίζω ότι μπορώ να ζήσω τις υπόλοιπες λίγες δεκαετίες της ζωής μου χωρίς να ξέρω όσα δεν ξέρω και χωρίς ενοχές που δεν τα ξέρω. Ρίχνοντας φούμο στο FoMO. Εξάλλου, ο πρώτος διδάξας Σωκράτης – Πλάτωνας, με το «εν οίδα, ότι ουδέν οίδα» (έστω κι αν δεν το είπε έτσι ακριβώς) μας υπενθυμίζει ότι η αποδοχή της άγνοιάς μας είναι μια καλή αρχή για να μάθουμε κάτι.

Ο αρχηγός της Αξιωματικής  Αντιπολίτευσης Α. Τσίπρας, στην πρώτη κιόλας συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων μετά την μικρή διακοπή της Βουλής τον Αύγουστο, έθεσε το ζήτημα όπως και οι υπόλοιπο αρχηγοί των κομμάτων. Είπε δε κάτι επιπλέον, προκάλεσε  απολύτως θεσμικά τον Πρωθυπουργό, γιατί βεβαίως δεν είναι μόνο ζήτημα της υπουργού κας Κεραμέως, να καταθέσει στη Βουλή τα πρακτικά των κρίσιμων συσκέψεων του συμβουλίου των καθηγητών επιδημιολόγων, για το διάστημα μετά τη λήξη της καραντίνας και σε ό,τι αφορά κυβερνητικές αποφάσεις, τόσο και κυρίως για την προετοιμασία για τη νέα σχολική περίοδο, αλλά βεβαίως και για τα πρωτόκολλα που αφορούσαν την πληρότητα στα Μ.Μ.Μ. και τα αντίστοιχα στις πύλες εισόδου για το αναμενόμενο τουριστικό ρεύμα. Ήταν μια πολύ σοβαρή πρόταση, καθώς εκτενή ρεπορτάζ έγκυρων φιλοκυβερνητικών εφημερίδων, έδιναν από τότε το σήμα ότι πέραν και της στάσης του ιδίου του κ Σ. Τσιόδρα, η κυβέρνηση δεν είχε ακολουθήσει τις συστάσεις των ειδικών, με προφανή κίνδυνο βλάβης στη δημόσια Υγεία. Δεν θα αναλύσω το προφανές ζήτημα της κυβερνητικής ευθύνης για την έξαρση του δεύτερου κύματος της πανδημίας που βρίσκεται σε εξέλιξη, ιδιαίτερα στην Αττική. Είναι σαφές όμως, ότι αποτελεί εγκληματικό λάθος πολιτικής το ότι δεν υπήρξε καμία προετοιμασία για να ανοίξουν τα σχολεία με τον μικρότερο δυνατό μαθητικό πληθυσμό ανά τάξη, μέσω της εφαρμογής πολιτικών για νέες αίθουσες, για βάρδιες, για προσλήψεις εκπαιδευτικών και για ότι άλλο θα χρειαζόταν με οποιοδήποτε κόστος για να προφυλαχτούν τα παιδιά μας και βεβαίως όλη η κοινωνία, στην αναμενόμενη από τότε έξαρση της πανδημίας, για το φθινόπωρο που ήδη τώρα διανύουμε.

Οι εργαζόμενοι στον Πολιτισμό δεν ζητάνε μόνο επιδόματα και αποζημιώσεις. Ζητάνε να μπορέσουν να δουλέψουν. Βρισκόμαστε ήδη στον Οκτώβριο και ακόμα δεν έχει ανακοινωθεί το πλαίσιο λειτουργίας των χειμερινών αιθουσών. Αν επιβεβαιωθούν οι διαρροές, πολλοί από τους «μικρούς χώρους» δεν θα μπορέσουν να ικανοποιήσουν τα υγειονομικά πρωτόκολλα και θα παραμείνουν κλειστοί. Αν τα υγειονομικά μέτρα δεν συνοδευτούν από γενναία οικονομική βοήθεια στις μικρές επιχειρήσεις, ο Πολιτισμός θα μετατραπεί σε ολιγοπώλιο όσων έχουν τη δυνατότητα να επιβιώσουν: των μεγαλοπαραγωγών, των ιδρυμάτων και των κρατικών οργανισμών. Η καταστροφή στον δημιουργικό ιστό θα είναι ανυπολόγιστη, κάτι που υπερβαίνει το ζήτημα της επιβίωσης των εργαζομένων και αφορά ολόκληρη την κοινωνία. Ζωτικής σημασίας είναι και η στήριξη του κοινού με δωρεάν εισιτήρια, στα πρότυπα των εργατικών εισιτηρίων. Μπορεί κανείς να αναρωτηθεί εάν υπάρχει ο δημοσιονομικός χώρος για τέτοιου είδους μέτρα. Η χώρα μας ζήτησε από την Ε.Ε. ελάχιστα χρήματα ως κοινοτικό βοήθημα. Παράλληλα, τα 15 εκατ. που εξαγγέλθηκαν λόγω της πανδημίας, αλλά ακόμα δεν έχουν διατεθεί ούτε καν αυτά, δεν είναι παρά η αναπλήρωση της περικοπής του προϋπολογισμού που έκανε το 2020 σε σχέση με αυτόν του 2019. Πενιχρή χρηματοδότηση, που ωχριά μπροστά στις πραγματικές ανάγκες της πανδημίας. Η στήριξη του Πολιτισμού δεν είναι απλώς θέμα στήριξης εργαζομένων που πλήττονται. Αφορά όλη την κοινωνία. Τώρα, σε αυτή τη δύσκολη για όλους συγκυρία, πρέπει να στραφούμε στην τέχνη για παρηγοριά, ελπίδα, ακόμη, για να βρούμε την ενσυναίσθηση που θα γίνει το αντίδοτο στον κοινωνικό αυτοματισμό και τα επιθετικά ένστικτα που ξυπνούν ο φόβος και η ανασφάλεια. Η επιβίωση του Πολιτισμού είναι θέμα επιβίωσης ολόκληρης της κοινωνίας.​​​​

η Κεραμέως ανακοίνωσε ότι για κάθε μαθητή που συμμετέχει σε κατάληψη θα εξαναγκάζονται δέκα σε τηλεκπαίδευση. Βρήκε μια σχετική εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας από την Κατοχή και έκανε ορισμένες τροποποιήσεις. Οι μαθητές που συμμετέχουν στις καταλήψεις δεν θα έχουν δικαίωμα συμμετοχής στην τηλεκπαίδευση και θα επιβαρύνονται με απουσίες. Είναι η πρώτη περίπτωση παγκοσμίως που απουσία θα παίρνουν αυτοί που πάνε σχολείο και παρόντες θα θεωρούνται αυτοί που κάθονται σπίτι τους. Το εντυπωσιακό είναι ότι μπορούν να κάνουν τηλεκπαίδευση και δεν έχουν καταφέρει ακόμα να δώσουν στα σχολεία ανθρωπίνων διαστάσεων μάσκες. Όχι τίποτα άλλο, θα βρουν καμιά τέτοια μάσκα σε δύο εκατομμύρια χρόνια οι ανθρωπολόγοι και θα οδηγηθούν σε εντελώς λανθασμένα συμπεράσματα. Για το μέγεθος των κρανίων στην κοκακολική εποχή. Δεν μπορούν, λέει, να βρουν τις σωστές προδιαγραφές. Λογικό είναι, πού να τα βρει αυτά το επιτελικό κράτος. Το ενδεχόμενο να πάρουν μια μάσκα και να την μετρήσουν δεν το έχει σκεφτεί κανένας. Βρήκαν κάποιες προδιαγραφές αλλά είναι εγγλέζικες και είναι σε ίντσες ανά τετραγωνική γιάρδα και βαριούνται να κάνουν τις μετατροπές. Άσε που έχουν και το τιμόνι δεξιά.