Macro

Είναι νεκρός. Μάλλον πρόκειται για 15-16χρονο, το όνομα του Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος.

Ένας 15χρονος νέος δολοφονήθηκε από αστυνομικό, στα Εξάρχεια, χωρίς σημαντικό λόγο, μπροστά σε μάρτυρες. Κάθε λέξη της παραπάνω πρότασης έχει το δικό της φορτίο. Εάν έλειπε έστω και μία μπορεί να μην μιλούσαμε σήμερα για την εξέγερση του Δεκέμβρη. Ολόκληρη η πρόταση συνιστά φορτίο που είναι δύσκολο να το αντέξουν όσοι το μάθαιναν. Το γεγονός δεν ήταν μία αφορμή που ξεχάστηκε στη συνέχεια. (Γι αυτό μέχρι το τέλος των γεγονότων δεν έχασε την αποδεικτική και, ως εκ τούτου, τη νομιμοποιητική και προωθητική του δύναμη. Γι αυτό και η κυβέρνηση δεν ένιωσε άνετα με το Συμβάν παρά μόνο μετά τις ένοπλες επιθέσεις σε αστυνομικούς και τον συμψηφισμό που επιχείρησε να κάνει).

Μεταξύ των πρώτων κινήσεων της νέας κυβέρνησης ήταν ο διορισμός του γνωστού χίτη, στελέχους του κατοχικού κράτους και πρώτου αρχηγού της κατοχικής Χωροφυλακής, υποστράτηγου Παναγιώτη Σπηλιωτόπουλου ως στρατιωτικού διοικητή της Αθήνας, με αποτέλεσμα να ξεσηκωθεί θύελλα αντιδράσεων από τον κόσμο, που ούτως ή άλλως απαιτούσε και πριν το συγκεκριμένο διορισμό την τιμωρία όσων είχαν συνεργαστεί με τις κατοχικές δυνάμεις. Την 1η Δεκεμβρίου 1944 ο εκ της συμφωνίας της Καζέρτας, «αρχιστράτηγος των εν Ελλάδι εδρευουσών συμμαχικών δυνάμεων» Σκόμπυ διέταξε να αφοπλιστεί ο ΕΛΑΣ και έως τις 10 Δεκέμβρη να έχει απομακρυνθεί από την Αθήνα. Χρήσιμο είναι να υπενθυμίσουμε ότι από τον Αύγουστο του 1944 σε τηλεγράφημά του Τσώρτσιλ προς τον υπουργό Εξωτερικών Ίντεν ανέφερε ότι: «Η υπόθεση μου φαίνεται πως έχει φτάσει στο ακόλουθο σημείο: Ή θα υποστηρίξουμε τον Παπανδρέου, εξ ανάγκης και δια της βίας, όπως το έχουμε υποσχεθεί, ή θα παύσουμε να ενδιαφερόμαστε για τη Ελλάδα». Το επόμενο ενδιαφέρον τηλεγράφημα είναι του Γ. Παπανδρέου προς Τσόρτσιλ: «Τα πολιτικά μέσα προς αντιμετώπισης καταστάσεως δεν είναι πλέον επαρκή! Μόνον ή άμεσος παρουσία επιβλητικών βρετανικών δυνάμεων στην Ελλάδα και μέχρι των τουρκικών ακτών μπορεί να μεταβάλει την κατάσταση».